Kohtje

Petra, jij bent ook al zo'n dappere lieverd. Ondanks al je sores altijd opbeurende woorden voor anderen. Gaat het wel met je? Dit weekend is echt voor ons allemaal hè? Ook voor jou! Mariekevierenveertig is verhuisd. Gelukkig allemaal goed gegaan uiteindelijk. Mooi droog gehouden, grote overwinning. Nieuw huis, nieuwe start.... lekker doortellen wat betreft ADB. Sterkte met inruimen van je nieuwe stek. En veel geluk. Katrina, ik denk wel dat je gelijk hebt. Gremlins hebben geen vat op je als je niet voor ze open staat. Maar je moet wel een pantser bouwen voor je ze kunt weerstaan. En dat is wel specialistenwerk. Anna, geniet van een lekker rustig avondje tv, zonder forum, is ook wel eens lekker rustig. Wij gaan zo ook een film kijken op filmnet. Daar zit geen reclame in, maar dat is nu niet meer erg. We moesten tijdens reclameblokken altijd naar de garage om een sigaretje te roken. Dat deden we al jaren niet meer in huis. Maar nu kunnen we weer reclameloze films zien zonder stukken te missen. Ik zie steeds meer voordelen van niet roken. Ook nog wel veel kleine felle trekmomentjes, maar die zijn gemakkelijk en snel te overwinnen... Heb vanmiddag nog twee nieuwe bezems gekocht. Eén voor de buren, één voor onszelf. Heb je daar eigenlijk een wapenvergunning voor nodig?

Hai Kate, Dat boek van Allan Carr ben ik een jaar of tien geleden (geloof ik) toen half Nederland er mee bezig was, wel in begonnen. Eén van de eerste zinnen was -meen ik mij te herinneren- dat je niet moest stoppen voordat je het boek uithad. Daar heb ik mij dus keurig aan gehouden. Het boek heb ik nooit uitgelezen.... Dit keer zijn we gewoon gestopt. Vrijdagavond om een uur of zeven vroegen we ons af of we niet beter de laatste sigaretten konden weggooien, hebben we gedaan. Zaterdagochtend heel even spijt van gehad, maar daarna niet meer. Makkelijk is het niet, wel fijn. Vandaag dus de zevende dag...Hoi hoi..

Dag Sanne, Ik kon ook van jongs af aan niet of moeilijk met emoties omgaan, omdat ik dat nooit heb kunnen/mogen ontwikkelen. Gevoelens tonen was zwak sentimenteel gedoe waar niemand op zat te wachten. Ik herkende emotionele gevoelens dan ook vaak niet als zodanig. Ze waren er natuurlijk wel, iedereen heeft ze, maar ik wist me er geen raad mee. In eerste instantie uitte zich dat door afzonderen van andere mensen, later zocht ik het in de drank. Ik heb dus een klinische behandeling ondergaan en daar heb ik d.m.v. verschillende therapieën (Rationeel Emotieve Therapie, Psycho Motore Therapie, Creatieve Therapie en Sociale Vaardigheids Training) geleerd m'n emoties/gevoelens te herkennen en ze toe te laten. Ook om ze te uiten, er op een gewone manier mee om te gaan. Ik was 48 toen ik hieraan begon. Al met al heeft het een half jaartje geduurd voor ik de knop om kon zetten, m'n emoties durfde herkennen en toe te laten. Op eigen houtje was me dit nooit gelukt, want tijdens het proces was ik vaak het spoor bijster, doordat het zo vreemd voor me was. Dankzij de therapeuten werd ik steeds weer met m'n neus de goede kant op gezet en weer op gang geholpen. Sanne, als je nog vragen hebt mag je ze gerust stellen, we zullen ons best doen ze zoveel mogelijk te beantwoorden. Had ik al geopperd om je partner ook eens op dit forum rond te laten kijken? Of doet ie dat al? groetjes, Kohtje.

Dus wel vangen maar niet te eten geven... Bestuderen terwijl ze verhongeren??? Alles beter dan ze forumleden te laten opvreten..

WEG WEG WEG WEG WEG............. .........weg weg weg.....

Ik was alvast begonnen met meppen voor ik wist wat ik doen moest. Heb bij de buren al een nieuwe bezem geleend want de eerste is al kapot. Hou vol, meid, pfffff, ik merk toch wel dat ik al wat meer lucht krijg nu ik niet rook. Maar vermoeiend is het wel. Waar komen die krengen toch allemaal vandaan? Moet je er niet een paar vangen om te bestuderen? Wat eten die dingen eigenlijk. GA WEG WEG WEG..................................................................................................................................................................................................................................

Hoe doen Lola en Anna dat dan, met die bezems.

Goedevandaag allen, Fijn Lola, dat ik gewoon Kohtje blijf..en fijn dat je niet meer het broekie bent, als Eva zich nou maar niet het broekie gaat voelen. Volgens mij waren er nog wel jongere deelnemers, Laurens geloof ik, maar daar horen we niet veel meer van. En bovendien: What's in a Leeftijd, toch? Joann. ik zie net dat je ook weer wakker bent. Rustig en diep ademhalen, twee voeten stevig op de grond en je gedachtenstroom stopzetten als de gremlins weer om de hoek komen koekeloeren. Succes met deze nieuwe dag.... Anna, lekkertje, zelf melding maken van een dreigende dropverslaving en dan mij aan de drop proberen te krijgen......Gelukkig lust ik geen drop, maar anders... Het gaat vandaag tot nu toe goed. Nog niet echt tandhakken.... Tot straks allemaal. Moet nu even weg, naar Tactus, systeemgesprek met m'n vrouw samen. Groetjes, Kohtje.

Tuurlijk mag jij ome Koh lenen. Vind het alleen wat ouwel*llig klinken, maar goed. Ik ga ook weer onder zeil. En laten ze dan het nieuwe dagdraadje maar weer eens op een gewone tijd beginnen. Welterusten allemaal. Sweet dreams......

Dat je man de hele maand thuis is kan wel eens je redding zijn. Je hebt dan misschien wel het idee geen kant op te kunnen, maar dat is in jouw geval misschien wel goed, de verleiding wordt aan banden gelegd. In elk geval heel fijn dat je er nog goed met hem over kunt praten. En ik hoop van harte dat je samen met je huisarts tot iets komt waar je bij gebaat bent. En probeer nou eerst maar eens lekker te slapen, ook lichamelijk wat tot rust te komen, want als je probeert de geest gezond te maken moet je zorgen voor een goed tehuis, dus een gezond lichaam... Liefs, Kohtje.

Als je dat maar goed in je oren knoopt. Hoe voel je je nu? Kun je een beetje rust in jezelf vinden?

Ha Joann, Ja, gestopt met dat roken, hè? Heb last van snaaien en onrustig slapen. Zit hier nu met twee bruine boterhammen met kaas.

Lola, jij en Joann zijn toch wel een stel apart, hè? Jullie zitten elkaar en anderen maar moed in te spreken, maar doe dat ook eens bij jezelf. Je moet je eigen hart ook open durfen stellen voor de belangrijkste persoon die er bestaat: JEZELF..... Slaap lekker, rust uit en tot morgen.... Liefs, Kohtje.

Ferry. ouwe reus, Jij lijkt dan zo'n rots in de branding, en in zekere zin ben je dat ook wel, maar ik heb wel heel veel bewondering voor je positieve instelling, beseffende dat jij ook zo kwetsbaar bent. Hou je haaks, hè?Je verdient ook wel eens een flinke pluim, niet alleen voor hoe je met je eigen problemen omgaat, maar ook voor de manier waarop je anderen weer weet op te beuren......

Ja Anna, in principe wel elke week; is maar twee uurtjes, even bijkletsen, ook af en toe elkaar een hart onder de riem steken. Ik ken de meesten daar nu een jaar, en het is ook een beetje familie geworden. Net als hier op het forum, maar dan met gezichten erbij. Soms heb ik wel zoiets van, hoe lang ga ik hier nog mee door, maar ik ben toch ook elke week weer een beetje nieuwsgierig hoe het de anderen is vergaan.......

Hoi Anna, zitten we gezellig samen tegen een al slapende Eva aan te kletsen, hè?

Dag Eva, ik ben net weer terug van de zelfhulpgroep, even lekker de week doorgenomen met een aantal andere (ex)verslaafden, en nu druk geweest met "eventjes" de dagdraad doornemen. Tjongejonge zeg, het wordt met de dag meer..... Wat ik even zeggen wilde: als ik op m'n 25 ste zo wijs was als jij op mij overkomt, was het waarschijnlijk heel anders met me gelopen. M.a.w. je komt beslist niet minder wijs over dan enig ander hier op het forum, dus geneer je niet. Maar ik zag al dat je dat ook niet doet. Ennuh, welterusten.

Lola, meisje, heb jij daar in je buurt ergens een schouder om op uit te huilen? Die heb jij even heel hard nogig, nietwaar? Alsjeblieft meis, wees voorzichtig met jezelf.

O Joann, Lola en alle anderen die het moeilijk hebben.... Jaahaaa, het is simpel.... gewoon niet toegeven aan wat je zo graag wilt.....Inderdaad, je denkt dat je knettergek wordt. Ik heb het nu ook...Het lijkt wel of ik ADHD heb. Kan geen moment stil zitten, alle spieren en zenuwen lijken te jeuken. Helder denken ontaard steeds in gedachte aan een sigaret..... Het is verschrikkelijk. Ook onrustig slapen, veel draaien, woelen, vaak wakker....Was ik er maar nooit aan begonnen....Maar toch, elke avond in gedachten weer een streepje op het behang. Vanavond komt het zesde streepje erbij. En morgen wil ik per se dat zevende streepje. Vanavond ga ik weer naar de zelfhulpgroep van Intact. Kan ik misschien m'n kl***gevoel even van me afkletsen... Ik ben toch ook erg blij met dit forum, want ondanks het feit dat we het hier eigenlijk over alcoholgerelateerde problemen zouden moeten hebben, is er veel begrip voor de strijd tegen nicotine. Liefs, Kohtje.

Lieve Joann, vooral dat laatste heb je helemaal groot gelijk in en dat je dat zelf ook maar goed voor ogen houdt. Je wilt met je huisarts gaan praten, hè? Is dat voor het eerst over dit specifieke probleem? Ik heb namelijk de indruk dat hij (of zij?) al wel op de hoogte is omdat ie/ze laatst ook je problemen met je maag en slokdarm in verband bracht met teveel alcoholconsumptie. Heb je wel eens gedacht aan Campral of iets vergelijkbaars? Iets wat de zucht naar alcohol wegneemt? Of is dat nou juist waar je het over wilt hebben? Tsja, dat steeds weer overnieuw moeten beginnen, steeds weer dat gebibber, gezweet, denken dat je doodgaat etc. dat ken ik ook maar al te goed. En dan steeds weer zeggen: dat nooit weer. En toch..... Om moedeloos van te worden. Toch, lieve Joann, zit er ergens een knop. Maar waar??? Misschien heb je daar toch ook hulp bij nodig, om die knop te vinden en hem dan uiteindelijk om te kunnen zetten. Je zegt dat je ontevreden bent over jezelf. Dat gevoel kun je inderdaad makkelijk krijgen. Maar kijk nou eens hoe vaak je ook weer opgestaan bent en verdergegaan. Net zo vaak toch? Daar mag en moet je trots op zijn. Ondanks het feit dat je steeds weer terugvalt toch wéér proberen....Vechtlust heb je dus, en dus toch ook wel je gevoel van trots. Anders had je allang gezegd: barst allemaal maar.. En als jij ook expert in het overwinnen van verslavingen wilt worden moet je alleen maar zeggen dat je niet wilt waar je hele lijf om schreeuwt. Zo eenvoudig is het. Joantje, ik leef erg met je mee hoor, ik zie je constant voor me zo met die vijf koters om je heen. Ik gun je zo een leven zonder strijd tegen verslaving. Maar ja, wie gun ik dat eigenlijk niet? Liefs, Kohtje.

Eerlijk gezegd heb ik wel even overwogen om het forum vaarwel te zeggen Maar zolang er geen plotselinge dood intreedt Is dat Godsonmogelijk................................. Graag tips om goed met tijd om te gaan Verdeelsleutel Tijd Op Het Forum : Tijd Niet Op Het Forum Hoe doen jullie dat toch? Of is het bij jullie thuis ook zo'n zooitje? Partners, kinderen, honden, katten, alles verwaarloosd? Wallen onder de ogen? Eten van de vuile borden van gisteren? Eten? Vergeten.

Och arme lieve Lola, Zo helemaal alleen op het forum. Nou, daar is ome Koh weer, hoor. Lief dat jullie bezorgd waren. Ik heb me maar één dagje stil gehouden. Daaruit concludeer ik dat ik een grote mond heb. Ik had Lola al verteld dat er echt niks aan de hand is. Ik wist alleen even helemaal niets te zeggen toen ineens al die berichten over straatvrees opdoken. Joann is het ook al opgevallen. Nog steeds weet ik daar niets op of over te zeggen, ik weet daar niks van. Maar dat het knap lastig is is me wel duidelijk. Ik vind het trouwens heel mooi om te zien hoe de forumleden elkaar hier vinden in periodes dat het moeilijk gaat. Er wordt zo een halve nacht over van alles en nog wat, en soms over niks volgekletst, met alleen maar de bedoeling om het moeilijke moment te overwinnen. En het helpt blijkbaar wel want de volgende ochtend melden die personen zich weer, zonder kater.... Vandaag bezig met de zesde dag zonder sigaretten. Nog steeds ontzettend veel trekmomenten. Niet zozeer lichamelijk maar echt geestelijk. Ik verveel me gewoon op de momenten dat ik normaal een sigaretje opstak, en ik kan me er nog niet echt toe zetten om die momenten te vullen met iets anders. Het roken was juist een excuus om vijf minuutjes lekker even helemaal niks te doen, zo'n moment ga je dan toch niet invullen met iets doen? Maar goed, al met al lukt het nog steeds, en nog steeds geen ruzie.... Okee, ik heb weer even wat laten horen. Niet meer ongerust zijn, hoor. Groetjes, Kohtje.

Anna, dank je voor de aanvulling. Klopt helemaal....

Dag Mick. Jij viert "pas" dag drie. Hartstikke fijn dat je je er zo goed bij voelt. Aanstekelijk Positivisme... Ik vier "al" dag vier. Ben ook blij, maar het valt me tegen hoe weinig je er nog maar van merkt. Ik had gedacht fluitend de trap weer op te kunnen rennen, maar het is nog steeds gierend. Elk overwonnen trekmoment is een opsteker, en het zijn er nog altijd heel veel op een dag. Het gaat nog altijd heel goed. Nog steeds geen ruzie met m'n vrouw (die tegelijk met mij gestopt is).... (dit gaat over NDB)

Dag Margriet. Ook namens mij welkom. Ik wens je hier op het forum een fijne tijd waar je veel duidelijkheid voor jezelf kan krijgen wat betreft hetgeen je eigenlijk wilt. Vooral over stap 3 (een datum prikken) wil ik wel even wat zeggen. Schuif het nou niet te lang voor je uit, begin toch gelijk nú met je nieuwe leven. Je hier aanmelden is de eerste stap geweest, neem er meteen de volgende stap achteraan. Als je aldoor blijft nadenken over je volgende stap, hoe en wanneer je hem zult nemen, sta je je hele leven op één been. Ik ben nu zelf een klein half jaar van de alcohol af, dat gaat erg makkelijk. Om toch een beetje mee te kunnen voelen met al die mensen hier ben ik afgelopen vrijdag maar gestopt met roken. Zo zie je maar dat we hier veel voor elkaar over hebben...... Een goede strijd toegewenst, Kohtje.