Kohtje

Goede vandaag. Ik heb maar besloten op dit draadje door te gaan. Het andere draadje van 19 september vind ik nog bij gisteren horen, deze is later van start gegaan. Ik respecteer de keuze van Joann. Haar besluit is niet helemaal uit de lucht komen vallen, ze heeft al een paar keer aangegeven het hier even niet te kunnen bolwerken. Ik ga ervan uit dat ze nog wel af en toe meeleest, en als ze denkt er aan toe te zijn zal ze heus wel van zich laten horen. Nu moet ze denk ik eerst even de boel voor haarzelf op een rijtje krijgen. Joann, als je dit leest, neem de tijd voor jezelf, denk aan je eigen gezinnetje en neem vooral de rust die je nodig hebt om je draken te bestuderen en te temmen...... Succes en liefs, Kohtje.

Dag Joann. Broodkruimeltjes. Tsjeetje, ik laat de dag nog maar eens even rustig langs me heen gaan. Ik had al vanaf vanmorgen een beetje het gevoel dat je niet helemaal lekker in je velletje zat vandaag. En ik zag in de loop van de dag dat het niet beter werd. Lieve meid, ook al ontkende je het elke keer weer, je voelde je volgens mij in de steek gelaten, niet gehoord, miskend. Jij vond iets niet door de beugel kunnen, anderen vonden dat niet zo en niemand deelde je mening. Ik voelde wel erg met je mee omdat ik veel van mezelf in jou herken. Je stond alleen met jouw mening. Elke dag heb je voor bijna iedereen op het forum wel een positief woordje, je leeft met iedereen mee. Is dat een gebrek? Nee joh, dat is een hartstikke fijne eigenschap. Maar het is meteen ook je zwakke punt. Het is, denk ik, de manier geweest waarop je je probleem hebt gepresenteerd. Je was het ergens niet mee eens, en op een agressieve manier maakte je dat kenbaar. Ik denk dat het zo agressief naar buiten kwam omdat je je eerst in je uppie druk hebt zitten maken, de druk op de ketel hebt opgevoerd en toen vanmorgen vroeg (na ook nog eens een slapeloze nacht) ontploft bent. Dat luchtte dan misschien wel even op, maar toen waren de poppen aan het dansen en kon je het niet meer ongedaan maken. Je zakte steeds verder weg in wat op een slachtofferrol ging lijken. Niemand begrijpt me, niemand wil me begrijpen, ze vinden me niet aardig.....en kom daar dan maar weer eens uit. Dan ligt onverschilligheid op de loer. Ze bekijken het allemaal maar, en dan de drank. Joann, het is je al meerdere keren gezegd vandaag, niemand is tegen je. Je had je probleem met die naam wat subtieler kunnen brengen, misschien. Zeggen dat je aanstoot neemt aan zo'n naam en dat je het niet prettig vindt om iemand op zo'n manier aan te spreken, je probleem bespreekbaar maken. Je hebt in elk geval laten zien dat je een gewoon gevoelig mens bent en ook kwetsbaar. Daar is helemaal niets mis mee, zelfs prijzenswaardig. Maar je moet ook kunnen zeggen: Ik ben Joann, ik mag er zijn. En als een ander het niet met mijn mening eens is is dat NIET mijn probleem. Meid, ik hoop dat je vannacht wel een beetje kunt slapen, en dan morgen weer wat uitgeruster op het forum aanwezig kunt zijn. Want hoe dan ook, je moet terugkomen, voor mijn part met een kater. Such is life, and it becomes sucher and sucher........ Liefs en groetjes, Kohtje.

Dank je wel Marieke.

Oh ja, nog even wat Mick. Jij kunt veel drinken zonder dat er veel aan je te merken is. Dat kan/kon ik ook. Bekentenis: twee jaar geleden wilde ik, vlak voor mijn vrouw thuis zou komen, nog even een fles wodka in huis halen. De tijd drong en ik deed iets wat ik nog nooit eerder gedaan had: ik stapte in de auto, terwijl ik al een liter op had. Het ging allemaal goed, maar had de pech (uiteindelijk is dat m'n geluk gebleken, want naar aanleiding hiervan heb ik hulp gezocht) aangehouden te worden tijdens een algemene verkeerscontrôle. Papieren, rijbewijs, je kent dat wel. Zegt die agent ineens: "kan het zijn dat ik alcohol ruik?" "Och", zei ik. Gelukkig was ik wel zo wijs om niet te zeggen dat dat niet kon omdat ik een liter wodka op had en dat ze zeggen dat je wodka niet ruikt. Nou ja, blazen dus. Bleek ik 2,7 promille te hebben. Direkt mee naar het bureau en zo. Verschrikkelijk. Zegt die agent op het politiebureau die het proces-verbaal invulde ook nog doodleuk dat ze totaal niet aan me konden merken dat ik dronken was. Ik was daar nou niet bepaald trots op, vond het eigenlijk wel erg verontrustend. Was dus al zo ingesteld op enorme hoeveelheden alcohol dat ik er uiterlijk niet eens meer op reageerde. Wel kon ik 's avonds, bijvoorbeeld tijdens het eten of iets anders, van het ene moment op het andere als een blok in slaap vallen, nou eigenlijk meer bewusteloos raken. Ik krijg nog steeds het schaamrood rond m'n kaken als ik hier aan terugdenk, maar kan gelukkig ook weer vol goede moed vooruitkijken, en daar richt ik me op. Als je altijd alleen maar terugkijkt, met je gezicht naar het verleden, heb je de toekomst achter je, dus heb ik me maar omgedraaid en het verleden achter me gelaten..... Nogmaals, groetjes van Kohtje.

Beste Mick, ik kan niet anders dan me geheel bij Petra aansluiten, behalve bij dat stukje over discipline. Niet wat de drank betreft, dat heb ik helemaal onder contrôle maar wat betreft het aan het werk blijven (tekenen, schilderen) ontbreekt het me aan discipline. Als ik eens geen zin heb, doe ik gewoon niks, en dat schiet soms niet erg op..... Maar jij kunt volgens mij wel wat aanmoediging gebruiken om niet of (veel) minder te drinken, en die kun je hier wel verwachten. Dan moet je wel af en toe wat van je laten horen. Okee? Groetjes, Kohtje.

Goedevandaag allemaal. Alweer zonnig en warm hier. Het kan niet op deze nazomer. Katrina, nu je het zegt weet ik weer dat je je na je vakantie voorgesteld hebt. Ik ben aan het zoeken gegaan en vond dat berichtje op 11 september. Moet je nagaan, dat is nog maar zes dagen geleden en nu was ik het al weer kwijt. Daarmee wil ik zeggen dat de rubriek Wie is wie voor mij erg handig is om gauw weer even te kijken wie wie is als ik het in het oerwoud van namen hier even niet meer weet. En ik had er zo gauw even niet aan gedacht om 11 september in te kijken. En een volgende keer zal ik wel weer op zoek gaan. BamBam, gefeliciteerd met weer een weekje erbij na je aanmelding hier. Er is nu al dat gedoe over Sufkutje, maar jouw entree ging ook niet helemaal vlekkeloos, hè? Okee, misschien een wat ander kaliber, maar zo zie je maar dat een problematisch begin een prettige aanwezigheid hier niet in de weg hoeft te staan. Ferry, ook gegroet. Ik moet altijd wel lachen om jouw korte berichtjes. Zo ben je er even, en zo ben je weer weg. Ga je het water nog weer op? Veel plezier dan maar. Af en toe sla ik het woordenboek er wel eens op na om even te kijken hoe ik iets moet schrijven (schooltijd al weer lang achter me) en toen sloeg ik op een gegeven moment toevallig het woord Ferryboot op. Die heb je toch niet, hè, zo'n grote veerboot? Joann, Joann, ga toch eerst even lekker toch proberen te slapen, meid. Het lijkt me niet goed om je na een slapeloze nacht zo druk te maken....Rustig aan maar, dan komt het wel goed. En wat Angelique betreft, laat dat toch even betijen, na verloop van tijd lees je misschien door de naam heen wel de berichten die er achter liggen, hoewel een stukje van die berichten in de naam besloten ligt. Dag Mick. Kijk, jou ken ik ook nog niet, maar kon ik even terugvinden op Wie is wie... Ik hoop wat vaker van je te lezen, vooral over hoe het nu met je gaat. Heb je al manieren gevonden om de tijd zonder drank in te vullen? Chinagirl, ik sluit me bij je aan wat betreft de commotie rond S**k****, SK, Angelique. Anna, heb je je bed bestudeerd en er wat van opgestoken? Ik wens je veel sterkte met je dropverslaving. Het lijkt dan wel een wat pietluttig probleem naast alle andere problemen hier, maar toch kan het een probleem zijn of worden. Dropverslaving bestaat wel degelijk en daar kunnen ook lichamelijke klachten uit voortkomen zoals hoge bloeddruk, overgewicht enz.(?) Dus hou het wel in de gaten en probeer er wat aan te doen, helemaal als je je er zorgen over maakt. Het is eigenlijk een beetje hetzelfde verhaal als hier in veel welkomstberichtjes: goed dat je je probleem herkent, dat is alvast een eerste stap...... Allemaal een fijne zondag gewenst, Kohtje.

Dag S**K****. Welkom op het forum. Ik zag je al een paar keer opduiken op allerlei plaatsen, maar had geen idee wie je was. Dat heb je hier nu gedaan en dat vind ik fijn. Je had je inderdaad netjes verexcuseerd toen je op het privébericht stond, maar het voelde toch niet prettig, zo'n onbekende. Toen ik zag dat je nog online was heb ik je gauw gevraagd je hier even voor te stellen, en dat is dus gelukt. Wat je naam betreft: ach als je hier regelmatig blijft verschijnen went ook dat wel. En nog niet meteen weer weggaan, hoor. Alle begin is moeilijk, en de weg door dit forum die je nu nog zoekt heb je binnen de kortste keren door. Is mij ook gelukt en ik ben een nul op het gebied van computers en alles wat daar mee te maken heeft. Tot hoors, Kohtje.

Hallo Katrina, ik ben er nog. Wil je eigenlijk al een tijdje wat vragen en zeggen. Eerst de vraag. Ik vroeg net aan S**K**** of ze zich op Wie is wie even wilde voorstellen. Ik ben daar ook wel eens op zoek gegaan naar jou, maar je staat er ook niet op. Ik vind dat jammer, want zo vind ik het zo moeilijk om met iemand te "praten". Dan kom ik vanzelf op het volgende. Jij zei me laatst dat je me niet helemaal had begrepen. Kan gebeuren. Ik weet niet precies waar het aan ligt, maar ik heb over het algemeen ook wat moeite met jouw berichtjes. Dat ligt niet aan jou persoonlijk, ik ken je immers niet, maar aan je manier van schrijven. De ene keer denk ik dat je een gedicht geschreven hebt, dan weer dat je een cryptogram hebt gemaakt, kortom je schrijft voor mij een beetje in raadselen. Daarom vind ik het ook zo moeilijk om op je berichten te reageren, gewoon omdat ik ze vaak niet snap. Nou, dat wilde ik je dus even vragen en zeggen. Dat je niet denkt dat ik je nooit antwoord omdat ik je de moeite niet waard vind. Groetjes, Kohtje.

Even en berichtje voor S**K****. Ik weet niet wat je allemaal aan het rommelen bent, S**K****, maar wie ben je? Krijg een privé berichtje van je, maar weet helemaal niet wie je bent. Zou je je alsjeblieft even voor willen stellen op "Wie is wie"? Dan weten we een beetje wie je bent en wat je op dit forum hoopt te vinden. Dan kunnen we ook wat prettiger communiceren. Gr.Kohtje.

Dag Sunshine, Je laatste zinnetjes hierboven zijn interessant. Je geeft veel licht en warmte, staat altijd voor iedereen klaar, doet zoveel mogelijk voor anderen, je wordt niet snel boos en je hebt een hekel aan ruzie. Dat komt me bekend voor. Bij mij bleek tijdens een lange behandelperiode dat hem nou net daar de kneep zat. Ik hield zoveel rekening met anderen, deed zo m'n best het anderen zoveel mogelijk naar de zin te maken, dat ik vaak op m'n tenen liep. Daardoor kon ik m'n eigen gevoel niet meer voelen. Als ik het eigenlijk niet kon bolwerken om "een goed mens" te zijn vond ik dat ik faalde, en dat mocht niet. Uit frustratie greep ik naar de fles, waardoor alles eigenlijk alleen maar steeds erger werd. Heb jij niet het idee dat je jezelf wegcijfert om het anderen maar zoveel mogelijk naar de zin te maken? Ik weet het niet hoor, maar het is een feit dat veel mensen met een alcoholverslaving heel gevoelige mensen zijn die met hun diepste eigen gevoelens geen kant opkunnen. Omdat ze die in de ijskast zetten om maar met de gevoelens van anderen rekening te kunnen houden. Ga het maar eens na bij jezelf. En verder nog welkom op het forum. Ik hoop dat je je probleem/problemen de baas kunt worden. Vriendelijke groeten, Kohtje.

De kleine prins - Antoine de Saint-Exupery - Hoofdstuk XII De volgende planeet werd bewoond door een dronkaard. Dit werd een kort bezoekje maar het stemde de kleine prins heel bedroefd. Wat doe je daar? zei hij tot de dronkaard, die hij stil vond zitten bij een verzameling lege flessen en een verzameling volle flessen. Ik drink, antwoordde de dronkaard met een somber gezicht. Waarom drink je? vroeg het prinsje. Om te vergeten, antwoorde de dronkaard. Om te vergeten? vroeg het prinsje weer, dat al medelijden kreeg. Om te vergeten dat ik me schaam, gaf de dronkaard met gebogen hoofd toe. En waarover schaam je je dan? informeerde de kleine prins, die hem wilde helpen. Ik schaam me dat ik drink, besloot de dronkaard en zei verder niets meer. En verslagen ging de kleine prins verder. Grote mensen zijn toch wel héél, héél wonderlijk, zei hij bij zichzelf onder de reis.

Goedevandaag. JanJoris, gelukgewenst met je succesvolle poging om wat biertjes te drinken en het daarbij te laten. Je hebt dus toegegeven aan je zin in een biertje. En toen stak dus de draak van het doordrinken de kop op. Maar je bent met die draak in gevecht gegaan en hebt -in elk geval deze keer- gewonnen. Dat is op zich wel een complimentje waard. Maar was het nou ook genieten van je biertjes? Hou je dat wel vol om elke keer als je "ongedwongen" een paar biertjes drinkt ook die draak te bestrijden. Je hebt een moeilijke weg gekozen en ik wens je daar veel sterkte bij. Joann, jij gaat een fijne avond tegemoet, geloof ik. Hoe voelt dat, dat jij de BOB zult zijn? Best wel goed hè? Geniet er maar lekker van. En wat dat malt bier betreft, dat ben ik met je eens. Ik heb dat vroeger ook wel eens geprobeerd als ik de BOB was, maar ik ging gauw over op frisdrankjes. Die vind ik wel lekker. Nu nog steeds trouwens en er zijn zo ontiegelijk veel smaken en soorten. Maar dat smaken verschillen is ook een feit. Chinameis, 9 weken, dat ziet er hoopvol uit. Joann zegt dan wel dat je bijna in maanden kunt gaan tellen, maar volgens mij kun je dat al, of zie ik dat nou zo verkeerd? Gefeliciteerd!!! Wat vervelend dat jij 's morgens op de wekker ligt te wachten tot je er eindelijk uit mag. Ik heb altijd precies het tegenovergestelde, die wekker gaat altijd veel te vroeg. Om 6.15 uur en dan zou ik er nog wel een uurtje of twee bij willen hebben. Het is ongelijk verdeeld in de wereld, vind je niet? Maar ja, als je je maar niet zo gesloopt voelt door slaapgebrek, of is dat wel het geval? Alle mensen die vandaag nog hun entree moeten maken op dit draadje alvast een fijne zaterdag gewenst. Groetjes, Kohtje.

Beste mensen allemaal, allemaal bedankt voor de felicitaties. Nu op naar de tien maanden, zei Ferry. Ja, ja, stapje voor stapje. Eerst maar eens het halve jaar. En wie is nou toch die mountainguy07?

Dag André, Ook ik wil je hier welkom heten. Je schrijft dat je regelmatig thuis problemen hebt met je vrouw en kinderen. Dat is op z'n zachtst gezegd niet prettig. Je wilt er alles aan doen om dat niet te laten gebeuren, en elke keer laat je het toch weer wel gebeuren. Heb je al eens gedacht aan hulp van derden? Ik bedoel, heb je wel eens overwogen het er met je huisarts over te hebben. Zo'n man/vrouw is niet onbekend met het verschijnsel alcoholisme en de lichamelijke alsook sociale gevolgen die dit voor jezelf en je omgeving heeft of kan hebben. En de huisarts kan je ook doorverwijzen naar hulpverleningsinstanties die je passende hulp kunnen aanbieden. Maar goed, misschien vertel ik je hier ook wel allemaal bekende dingen. Hoe dan ook, ik hoop dat je hier op het forum de zo nodige steun kunt vinden die je zoekt en vertel zelf ook alsjeblieft over je eigen ervaringen. Zo kunnen we elkaar hier over en weer tot steun zijn. Succes en sterkte met alles. Groet, Kohtje.

Dag Eva. Een beetje rommelig begin voor je maar bij deze toch even een welkomstwoordje. Problemen zijn niet fijn, een alcohol- en drugsprobleem ook niet. Het feit dat je inziet dat je deze problemen hebt is een eerste stap op weg om er wat aan te doen. Hier meelezen en -schrijven kan daarbij een hulpmiddel zijn. Van de drugs ben je af, dus je weet wat het is om aan zo'n probleem te werken en je weet dus waarschijnlijk ook dat het geen fluitje van een cent is. Heb je trouwens met het "overwinnen" van je drugsprobleem hulp gehad? En ben je op de hoogte van verschillende manieren van hulp bij je drankprobleem? Laat nog eens wat van je horen..... Groetjes, Kohtje.

Dag Joann. Jij hebt je lesje wel geleerd schreef je eerder vanochtend. Heel mooi, meisje, en prent je dat goed in. Dat is jouw persoonlijke alarmbel. Ga hem ook herkennen, en dan niet -als ie weer eens afgaat- negeren, maar actie ondernemen. Dit is niet belerend bedoeld hoor, maar een liefdevolle aanwijzing. Er is lef voor nodig om juist te handelen tijdens de alarmfase, om die zo vertrouwde vriend alcohol eens te negeren, maar een mens heeft meer onvermoede krachten in zich dan ie vaak zelf weet. Ook al lijkt het nog zo eng, gewoon doen en dan blijkt het achteraf best makkelijk te zijn gegaan en geeft een enorm voldaan gevoel. Ik zei dat discusiëren over goed en fout enz. een verhaal zonder eind is. Dat wil niet zeggen dat ik het zinloos vind. Integendeel, ik vind het reuze interessant en geniet van alle gedachtensprongen die er gemaakt worden. Ik ben ook niet alwetend en leer zo ook weer veel bij. Het is goed de radertjes in het zolderkamertje in beweging te houden, en daar werkt dit forum op een prima manier aan mee. O ja, bedankt voor de roos. En geniet ook nog maar van het mooie weer als dat bij jullie nog zo is. Hier is het nog lekker zonnig met een zacht briesje. Liefs, Kohtje.

Dag allemaal. Alle mensen hier boven mij van harte gefeliciteerd met de dagen en weken alcoholvrij. Elke toegevoegde alcoholvrije dag is een felicitatie waard, is een overwinning. Ik weet nog dat ik in het prille begin, tijdens het ontgiften elk half uur op m'n horloge keek en zelfs toen al met een zeker gevoel van overwinning de kwartieren en wat later de uren aan het tellen was dat ik niks gedronken had. Daar kwam dan meteen een rekensommetje achteraan waarmee ik probeerde te berekenen over hoeveel uur ik me weer wat beter zou gaan voelen want door de ervaring van het bijna elke maand wel een keer stoppen wist ik elke keer precies hoelang die hel zou duren. Tijdens dat proces dacht ik ook elke keer dat ik dood ging, en als ik het dit keer zou overleven dan zou ik toch echt nooit meer een druppel nemen. Zo wijs was ik hierdoor wel geworden, dacht ik. En dan toch met m'n stomme kop amper een week later weer een borreltje nemen, want nu wist ik dat ik gewoon eerder moest stoppen, de boel in de hand houden. Zo moeilijk was dat toch niet? Vandaag ben ik op de kop af vijf maanden ADB, zondag 22 weken. Elders op dit forum werden en worden discussies gevoerd over wel of niet gecontroleerd drinken, over wat wel en wat niet kan, over wie er gelijk heeft en wie niet. Daar kun je over blijven discussiëren tot in het oneindige, want er is geen eenduidige oplossing voor. Ieder heeft z'n eigen waarheid in zich. Mijn alleen voor mezelf geldende waarheid is dat m'n alarmbel afgaat op het moment dat ik denk wel een borreltje te kunnen nemen. Het belangrijkste daarna is dat je dan ook die alarmbel als alarmbel herkent en er naar handelt. Meteen, in een fractie van een seconde, de gedachte aan alcohol elimineren. Mezelf niet toestaan het alarm af te doen als vals alarm. Om dit in stand te houden heb ik dit forum nodig, en dan hoor ik mensen zeggen dat je dan afhankelijk bent van het niet gebruiken, daar mee bezig blijft, dus niet vrij kunt zijn. Ja, dat is zo. Maar ik heb met mezelf afgesproken nooit meer te willen drinken, en als dat op deze manier voor mij werkt dan heb ik daar vrede mee. Ik wil hier iedereen die op dit forum aanwezig is dan ook bedanken voor het feit dat ik op deze manier ADB kan blijven. Groetjes, Kohtje.

Hoi Katrina. Sorry, maar ???????????????????????? (niet melig)

Dag Rebos. Okee, ik geef toe, ik heb een foutje gemaakt in m'n beoordeling wat betreft jouw her- en onderkenning van het paradoxale in wat je zegt. Dat spijt me, maar toch ook weer niet. (over paradoxen gesproken..) Zo stukje bij beetje ben ik je eigenlijk gewoon aan het aftasten. En elke keer als ik weer op een foute conclusie word gewezen stel ik het beeld dat ik me gevormd heb weer een beetje bij. Ook nu weer. Ik denk nu dat je het spel van welles/nietes eigenlijk veel leuker en interessanter vindt dan het drinken op zich. Dat je een filosofisch ingestelde geest hebt die alle grenzen van het mogelijke en onmogelijke aan het aftasten is. En als er dan een oplossing schijnt te zijn daar weer even een gaatje inprikken, waardoor er weer een zee van mogelijke oplossingen tevoorschijn komt. Volgens mij heb je het, net als ikzelf, nodig om met het probleem bezig te zijn zodat daardoor het probleem niet de kop op steekt, of in elk geval onder contrôle blijft, daarnaast is het gewoon reuze boeiend. Petra die ik ook bewonder om haar to the point uitspraken zegt eigenlijk het tegenovergestelde. Ze hoopt het forum niet meer nodig te hebben als niet drinken normaal is geworden. Petra, als je dit leest, ik hoop het ook voor je als dat je wens is, maar denk er nog eens over na als je zover bent, alsjeblieft, want mensen voor wie niet drinken normaal is geworden kunnen een zeer welkome en leerzame aanvulling zijn voor dit forum. Overigens, Rebos, bedankt voor het compliment. Daar ben ik blij mee. Vriendelijke groeten, Kohtje.

Hallo Rebos. Ik volg nog aldoor deze discussie met en over jou met veel belangstelling. Ik voel een heleboel dingen met je mee. De kern bij jou betreft de vrije wil, het onafhankelijk zijn, je door niets en/of niemand willen laten sturen in wel of niet. En dat is, als het kan, zo'n beetje het hoogste niveau van vrijheid. Maar de grote vraag blijft nog aldoor: Kan het? Je bent er ondertussen wel van op de hoogte dat voor het overgrote deel van verslaafden die vrije wil een handicap heeft opgelopen. Toch heb je, mijns inziens, moeite om dat voor jezelf te erkennen. Logisch, want dat haalt je eigen wens weer onderuit. Je zit met een dilemma waar geen uitweg voor is. In feite geef je zelf dit dilemma al aan als je zegt dat je alleen eventueel weer wijn wilt drinken als daar geen enkele reden toe is. Op het moment dat je alleen al maar denkt weer wijn te willen drinken is dat al een reden. En andersom, als er geen reden is wil je ook niet drinken. De twee helften van deze zin kunnen eenvoudigweg niet aan elkaar geplakt worden. Groetjes, Kohtje. PS Nog wel van harte gefeliciteerd met je jaar alcoholvrij.....

:"MaRIeke!!!,..?" : Oohh, DaTT.uuh<>=" K(aTrina, SOrr`y, geWõon ''''éeN BE#etj(E) melig. Zal ermee stoppen.

Huh..? Wattuhh...?

Hallo Triop 73. Hartelijk welkom hier. Heel erg jammer dat je na een half jaar geen middelen te hebben gebruikt weer zo teruggevallen bent, maar dat kun je nou eenmaal niet terugdraaien. Dus raap jezelf weer bij elkaar en ga verder. Je vind het in elk geval niet "wel goed, zo", je bent de strijd weer aangegaan. Zelf ben ik anderhalve maand geleden vertrokken uit een kliniek. Van begin januari tot eind juli heb ik daar therapieën gevolgd, veel steun gehad van en gegeven aan groepsgenoten, maar dat hield toen ineens op. Dan zit je weer in je gewone omgeving. Het ging wel goed met me, maar ik miste iets. Contact met lotgenoten is erg motiverend, daarom heb ik me op dit forum begeven. Het klinkt misschien rottig, maar het leed van anderen sterkt me om door te gaan zoals ik nu ga. En ik hoop anderen af en toe tips te kunnen geven en een hart onder de riem te kunnen steken. Misschien dat dat voor jou ook een hulp kan zijn, proberen kun je het altijd. Enneh.....succes met je therapieën. Vriendelijke groeten, Kohtje.

hallo katrina ik denk dat mismaff het helemaal met je eens is wat je laatste zinnetjes betreft maar ik ben het er niet helemaal mee eens groetjes kohtje

Hallo Romanski. Ik kan me goed voorstellen dat je geschrokken bent, en daardoor misschien het vertrouwen in Antabus kwijt geraakt bent. Maar laat je nou niet op het verkeerde been zetten door deze tegenvaller die hier op het forum uitgebreid verklaard is. Je was er gewoon nog niet aan toe. Maar nu wel, neem ik tenminste aan, dus als het je kan helpen niet te drinken, maak er dan gebruik van. Chocoladetaart en toetjes zijn er volop in alcoholvrije uitvoering, hoor. Je moet alleen wat vaker lezen wat er in produkten verwerkt zit. Kaasfondue kan zonder toevoeging van wijn ook heel lekker zijn. En maltbiertjes schijnen er in verschillende soorten te zijn, met een heel laag alcoholpercentage en met 0,0%, heb ik tenminste vorige week hier op het forum ergens gelezen. Dus als je een beetje oplet is er geen gevaar. Kleine annecdote: Tijdens m'n behandeling namen we eens afscheid van een groepsgenoot. Hij trakteerde op taart bij de koffie. Hebben we allemaal van genoten, inclusief vier of vijf therapeuten. Bleek tijdens het opruimen van de rommel dat er nulkommanogwat procent alcohol in die taart zat. De peuten waren toen al in vergadering, we hebben ze maar niks verteld. Toch hebben we, omdat we ons toch wel verantwoordelijk voelden voor elkaar en voor onszelf, besloten de volgende keren wat beter op te letten. Veel sterkte en succes, Romanski. Gr. Kohtje.