Kohtje

Velen hier hebben wat met water, geloof ik. De een gaat naar de duinen, de ander gaat er met z'n boot op uit (nu even niet) weer een ander gaat met de hond over de dijk en zelf loop ik ook een paar keer per dag met 1 of 2 hond/honden langs "mijn" IJssel. Is het niet leuk om een aparte draad te starten met waterverhalen, zomaar? Ik wil eventueel het spits wel afbijten, maar dan moet ik daar wel even tijd voor nemen. Nu dus nog even niet....Lijkt me wel een leuk alternatief voor droog staan, vertellen over water..

Marieke, pas op hè.... Vrouwen doen ook wel eens domme dingen. Hoewel.....als ik zo eens om me heen kijk hier op het forum is het geloof ik verstandiger als ik nu zeg dat ik even niet weet wat voor dingen...... buuuuhh. En toch mag ik jullie wel!!!

Hai L, ik heb je hier nu ook gevonden en wil meteen even aansluiten bij de woorden van Anna. Mijn vrouw, dus ook partner van een alcoholverslaafde, heeft al geruime tijd veel baat (informatie, steun en uitlaatklep) bij een forum voor partners (en kinderen) van alcoholverslaafden. Misschien een tip voor je vriend om daar eens rond te kijken. De naam van dat forum is: Ikenmijnalco.nl Hopelijk kan hij je gaan steunen in je strijd, maar vertrouwen is een heikel punt in relaties waar alcohol de derde partner is... Heel veel sterkte, en hoe dan ook, probeer alsjeblieft die drank te laten staan.. Vr. gr. Kohtje.

Dank je wel lieve "andere Anna". Tja, er stonden ook al zulke lange verhalen vanochtend, dat je wellicht iets kunt vergeten. Heb ik tenminste regelmatig last van, dat ik niet alle informatie onthoud...

Rudy bedankt. Zien we je hier op het forum weer vanuit België of moeten we wachten tot je weer in Winterswijk bent? In elk geval wens ik je vast een goede terugreis en een fijne tijd in het zuiden.. Enneh dat we leed met elkaar delen, ja dat hebben we wel gedaan de laatste jaren, hoewel ook daar veel lief bij zat....

Goedevandaag allemaal, Joann, bedankt voor de open opening van vandaag. Ik heb gelukkig ook wel wat minder zwaars te melden. Rudy, mooi verhaal. Werd je op die onmogelijke tijd ineens door je inspiratie gewekt en moest je schrijven? Of was je al wakker en kreeg je toen ineens inspiratie? Ik herken veel van jouw manier van met je problemen bezig zijn bij mezelf en vind daarin bevestiging dat ik me niet verbeeld dat ik alcohol de baas ben, dat het dus een mogelijke weg is... Nu dat luchtige.. Ik begon de week niet zo heel leuk, een zenuwbehandeling bij de tandarts, hoewel ook dat achteraf gezien wel bij de luchtige onderwerpen past (zie beschrijving van afgelopen maandag). Verder is dit een bijzondere week wat betreft jubilea.... Vandaag zijn mijn vrouw en ik vijftien jaar getrouwd. Morgenavond vieren we dat met een etentje. Vanavond kan ik niet, dan heb ik portret- en modeltekenen/schilderen, en dat is nog maar de derde keer dus dat wilde ik niet missen. Eigenlijk is onze oudste hond vandaag ook jarig, hij is geboren op 11 oktober om 23.45 uur als eerste van een nestje van drie. Z'n broertje en zusje zijn na twaalven geboren, zodat de papieren zijn ingevuld op 12 oktober. Morgen vieren we dus de twaalfde verjaardag van onze Airedale Terrier. Overmorgen, de dertiende, kennen mijn Anna en ik elkaar eenentwintig jaar. We hebben elkaar ontmoet op een verjaardagsfeestje van een wederzijdse kennis en zijn sindsdien niet meer van elkaars zijde geweken, zoals dat zo mooi heet. Het heeft door mijn gedrag overigens niet veel gescheeld of we hadden vandaag niets meer te vieren, maar dankzij de liefde hebben we het toch gered met z'n tweetjes. En dan als klap op de vuurpijl nog a.s. zondag de vijftiende, dan ben ik een half jaar ADB, 26 weken! Kortom een week met een hoop bijzondere data op een rijtje. Dit leek me wel een luchtig onderwerp om de dag mee te beginnen. Maar ja, ons kennende zal er toch wel weer langzaam aan naar wat zwaarder toegewerkt worden en dat is ook wel te begrijpen. We zitten hier tenslotte allemaal met onze problemen en om daar over te praten, dus dat is onontkoombaar... Af en toe echter pas op de plaats is wel lekker. Groetjes en een fijne dag toegewenst Kohtje.

Hai, Een el dus....L, mooie naam. Oosteuropees? Pools, Russisch? (doet er niet toe hoor) L, als je inlogt op dit forum zie je twee koffertjes verschijnen. Bij het bovenste koffertje staat Alcohol de Baas (8 sub categories). Dat klik je aan en dan kun je kiezen uit de verschillende categorieën door er een aan te klikken. Eigenlijk heel simpel, maar ja, je moet het maar even weten. Succes. Enneh...Koop nou maar geen alcohol. Je zult je met een nuchter hoofd misschien niet altijd even prettig voelen, maar je kunt je vriend in elk geval wel recht in de ogen kijken (letterlijk en figuurlijk) Groetjes, Kohtje.

Hallo Ic, Is dat nou een I of een l (ie of el) voor lc? In de allereerste plaats welkom op dit forum. Op wat je hier allemaal vertelt zul je verschillende reakties krijgen. Eén daarvan, die niks met je probleem te maken heeft, zal zijn dat je je introductie het best in de rubriek Wie is Wie kan plaatsen, daar hoort ie meer thuis en valt ie ook meer op. Daarna is het verstandig om op het dagdraadje (rubriek Ditjes en Datjes) mee te lezen en te schrijven, omdat dat de drukst bezochte draad is. Maar dit zijn dingetjes die wel meer nieuwkomers overkomen, je moet hier ook nog thuis raken, dat is logisch.... Dan zal ik je nu ook mijn persoonlijke antwoord geven op je vraag. Ja, ik heb ook ervaringen met m'n partner, m'n vrouw in dit geval. In de tijd dat ik nog dronk hadden we in het begin vaak ruzie. Ze verweet me van alles (terecht) en ik schoot in de verdediging (onterecht). We kwamen op deze manier niet verder, het werd van kwaad tot erger. Op een gegeven moment stelde ze me voor de keuze: of de drank de deur uit of ik de deur uit. Gevolg: ik raakte nog meer in de knel en ging nog meer drinken. Op een gegeven moment kon het me allemaal niks meer schelen en ben ik in een onbezonnen bui een keer met drank op in de auto gestapt. Prompt die eerste keer dat ik dat deed werd ik aangehouden en raakte m'n rijbewijs kwijt. Dit was voor mij een dusdanig frustrerende ervaring dat ik besloot om hulp te zoeken. Via m'n huisarts ben ik in het circuit van de verslavingszorg terecht gekomen. Ik heb uiteindelijk een interne behandeling in een verslavingskliniek ondergaan en ben nu sinds bijna een half jaar helemaal van de drank af. Door systeemtherapie samen met mijn vrouw hebben we samen leren omgaan met alle veranderingen die mijn drinken en het nu ineens stoppen teweeg hebben gebracht, zowel voor ons samen als naar de sociale omgeving toe. Mijn vrouw kreeg ook (zij het in zeer geringe mate) begeleiding, en kreeg op het hart gedrukt om mij in mijn drankgebruik sowieso niet aan te moedigen, maar er ook niet tegen in te gaan, omdat dat het probleem niet op zou lossen. Ik moest het zelf doen, zelf willen. En daar was de therapie bij mij voor nodig, om de oorzaak van mijn willen drinken op te sporen en die oorzaak aan te pakken. Dit is allemaal heel goed gegaan en momenteel is de verhouding tussen mijn vrouw en mezelf weer zoals die was ten tijde dat ik haar voor het eerst ontmoette (a.s. vrijdag 21 jaar geleden!). Okee, ik hoop je hiermee wat duidelijk gemaakt te hebben. Denk even aan dat eerste stukje alsjeblieft. O, en nog even wat, een aanspreeknaam is ook wel prettig, mag ook een nickname zijn hoor, hebben de meesten hier, maar een beetje makkelijk te typen graag (dit is een persoonlijke wens, geen plicht) Vriendelijke groeten, Kohtje.

Arme Cato. Ben je nou gewoon ziek of heeft dit te maken met je refusal? En wat betreft die wollen sokken, joggingbroek en dat vest, ik zie het zo voor me, zo ligt mijn vrouw ook op de bank als ze ziek is. Ik vind dat niet niet-charmant. Integendeel, ik krijg dan de neiging om te gaan verzorgen, extra lief te zijn. Ik wens je een snelle beterschap en ik feliciteer je alvast met je aanstaande recordje... O ja, nog even een praktische tip: als je op de dagdraad meeschrijft sta je wat meer in de kijker en wordt er meestal meer op je berichten gereageerd, bij Ditjes en Datjes dus. Maar misschien wil je dat ook wel niet, weet ik niet... In elk geval nogmaals beterschap. Liefs, Kohtje.

Hoi Tapas. Het doet me goed te lezen dat je langzaam maar zeker weer boven komt drijven. En dat de geest het lichaam weer aan het overstijgen is. Jij probeert Lola ervan te doordringen dat ze vooral ook goed op zichzelf moet passen, maar wie doet dat bij jou? Okee, wij met z'n allen, daar zijn we met elkaar voor. Maar dan ook doen hè? Je hebt je nu voor de buitenwereld weer van je beste kant laten zien, nu is het wel weer verdiend tijd voor de binnenwereld. Doe rustig aan, en wees rein en regelmatig. Groetjes, Kohtje.

Lieve Lola, In de allereerste plaats wil ik je zeggen dat ik je een reus (reuzin) vind dat je nu nog droog staat. Geweldig, en wat een toewijding naar je vriendin toe. Maar ik wil je ook zeggen dat ik vind dat je heel voorzichtig moet zijn. Je hebt ook en vooral verantwoording naar jezelf af te leggen. Je zegt zelf al dat je zo heel erg kwetsbaar bent, momenteel. Gisteren ging het veel over respect. Ik vind dat je heel respectvol met je vriendin omgaat, maar niet erg respectvol naar jezelf. Dat is geen verwijt, dat is een bijna logische eigenschap van mensen met een verslavingsprobleem. En lieve Lola, dat heb jij ook, wel meerdere problemen zelfs, heb ik begrepen. Ik zou zeggen, zolang ik mezelf nog niet goed in de hand heb is er niemand bij gebaat als ik me verantwoordelijk voel voor een ander en daar zelf aan onderdoor ga. Het klinkt hard, maar ik denk toch dat je in de eerste plaats aan jezelf moet denken. Als je ooit weer "normaal" met je vriendin kunt communiceren zal ze dat toch moeten begrijpen. Anders gaat zij niet respectvol met jou om. Misschien zie ik het allemaal te simpel, maar ik besef ook wel dat het allerminst simpel is om iemand die zoveel aandacht nodig heeft uit zelfbescherming aan de zorg van anderen over te laten. Lola, meisje, ik zeg je dit alleen maar omdat ik voor jou bang ben, niet omdat ik je bij je vriendin weg wil hebben. Hopelijk begrijp je dat.... Heel veel sterkte en liefs, Kohtje. PS probeer het wel droog te houden tijdens het huilen, snap je?

De onrust in me van van de week is nog niet helemaal weg maar is omgeslagen van mopperigheid in meligheid. Dat laatste gaat me overigens beter af want dat is meer geralateerd aan humor, iets waar ik een groot liefhebber en voorstander van ben. Mijn vrouw die dankbaar van mijn terugval in sigarettengebruik gebruik maakt door ook maar weer te gaan bouwen aan een volgende stoppoging(ze rookt dus ook weer) is ook wat aan de melige kant. Ik wijt deze meligheid aan de opluchting die gepaard gaat aan het niet meer krampachtige niet-roken. We liepen daarstraks samen door de stad en hadden een beetje de giebels, als een stel pubers liepen we te grinniken en gekke eigenschappen aan wildvreemde voorbijgangers toe te dichten. Op een gegeven moment liepen we in een van de drukste winkelstraten hier en kwam er een jongeman op me af. Hij hield een foldertje onder m'n neus en zei: Kijkt u eens, meneer. Ik keek en zei: zo, dát is mooi...heb je knap gemaakt. En liep toen door. Mijn vrouw keek nog even om en schoot in de lach omdat die jongen zo beteutert stond te kijken. Gelukkig was ie weg toen we tien minuten later dezelfde straat nog een keer door moesten, op de terugweg. Even later kwamen we langs een parkeerplaats waar een meneer naast z'n auto stond. Die auto was een Peugeot 307 stationwagon. Nou moet ik even wat uitleggen. Wij hebben zelf een Peugeot 307 CC, dat is een cabriolet. Op de achterklep staat het typenummer 307 CC en het rondje in de nul van 307 is een "verborgen" knop om de kofferklep open te maken. Nu had ik pas gehoord dat dat niet bij elke Peugeot 307 het geval is en ik zei dus tegen m'n vrouw dat ik die meneer even wilde vragen of ik even mocht voelen of hij nou een stijf of een zacht nulletje had. Gelukkig was mijn vrouw zo verstandig om me die vraag niet te laten stellen. Ze trok me mee langs die man heen, maar eenmaal voorbij lagen we weer helemaal in een deuk. Die man zal wel gedacht hebben.... Affijn, door deze meligheid kan ik er wel weer even tegen. En ik doe er niemand kwaad mee, dus ga ik lekker verder op deze weg. Maar wees dus gewaarschuwd...Als je mocht gaan denken, Wat heeft die Koh nou weer, dan is het dat.... Groetjes..

Sorry Katrina, ik zei Katrien tegen je......

Lieve Katrien, dat je je vrij voelt is al de helft gewonnen.

Ja Joann, niet bang zijn is soms doodeng. Tegenstrijdig hè? Maar zo is het wel.

Tijdens mijn klinische behandeling in Zutphen had ik op m'n kamertje een oud cd-spelertje staan op het tafeltje waar ik 's avonds vaak in m'n dagboek zat te werken of wat zat te tekenen (ik hield ook een soort getekend dagboekje bij)'. Ik luisterde dan graag naar muziek die me na een intensieve dag vol therapie en groepsgebeuren weer even naar mezelf kon doen terugkeren zonder ook naar anderen te hoeven luisteren. Ik kon dan weer even mezelf horen en een plek geven. Mijn vrouw had een cd-tje voor mij gebrand met verschillende artiesten, voornamelijk nummers met hart onder de riem stekende teksten afgewisseld met nummers die ik gewoon leuk en of mooi vind. Eén van die nummers, sterker nog, het eerste nummer was een lied van Freek de Jonge en De Kneep uit 2003. Het wordt min of meer opgezegd door Freek en daar doorheen gezongen door De Kneep (nooit van gehoord, die laatste).Ik draaide dat nummer elke avond wel een paar keer, en ook 's morgens voordat ik weer aan een drukke dag begon luisterde ik het een of twee keer af. De tekst greep me erg aan en heeft me niet onbelangrijk geholpen bij m'n zelfbewustwordingsproces. Misschien zijn er hier op het forum ook mensen die er iets aan hebben. Ik wil jullie deze tekst in elk geval niet onthouden... Wees Niet Bang -- Freek de Jonge en De Kneep. wees niet bang je mag opnieuw beginnen vastberaden doelgericht of aarzelend op de tast houd je aan de regels volg je eigen zinnen laat die hand maar los of pak er juist een vast wees niet bang voor al te grote dromen ga als je het zeker weet en als je aarzelt wacht hoe ijdel zijn de dingen die je je hebt voorgenomen het mooiste overkomt je het minste is bedacht wees niet bang voor wat ze van je vinden wat weet je van een ander als je jezelf niet kent verlies je oorsprong niet door je te snel te binden het leven lijkt afwisselend maar zelfs de liefde went wees niet bang je bent een van de velen en tegelijk is er maar een als jij dat betekent dat je vaak zult moeten delen en soms zult moeten zeggen laat me vrij

Hallo Kate, Ik heb je gevonden bij Wie is Wie, ergens helemaal achteraan en daar schrijf je dat je gisteren bent gestopt met alcohol (je schreef dit op 18 mei). Ben je sindsdien nog altijd van de alcohol af of heb je ook een vallen en opstaan traject achter de rug? Misschien heb ik je dit al eerder gevraagd, maar ik raak soms door de vele draadjes de draad kwijt, neem me dat niet kwalijk alsjeblieft....

Hoi Marieke, Als jij nee hebt kunnen zeggen tegen doordrinken terwijl de mogelijkheid er wel was dan vind ik dat je op dat moment in elk geval alcohol de baas was. Ik heb tenminste begrepen dat je maar een paar glaasjes had gehad...Kijk, als je nou drie flessen wijn achterover slaat en dan zegt (of probeert te zeggen): ik hou d'r maar eens mee op, dan is het een heel ander verhaal. Maar jouw geval wil ik je wel een complimentje geven. En ik hoop van harte dat je zo sterk kunt blijven, dat je af en toe van een paar glaasjes kunt blijven genieten. Ik wens je trouwens ook veel wijsheid in het vinden van een oplossing m.b.t. je buren. Ik sluit me wel aan bij de mensen die je aanraden om het op een vriendelijke, niet bedreigende manier te brengen. Maar zelf was je die mening ook al toegedaan, begrijp ik. Okee, Marieke. Rustig aan maar weer, en wees assertief maar hou het ook een beetje bij jezelf. Groetjes, Kohtje.

Goeievandaag, Nu ik weer rook voel ik me weer helemaal de oude. Weg zijn de onrustgevoelens, weg is het gemopper, de nicotineduivel is weer dat gezellige wezentje dat vrolijk snaterend op m'n schouder meelift, af en toe tegen me zegt: kom, effe pauze, effe een peukie....Ja, ja, ik weet het... Maar toch ga ik afscheid van hem nemen. Eerst weer eventjes bijkomen. Anna, hopelijk niet teveel gepiekerd vannacht? Als je dan toch moet piekeren, doe dat dan overdag, dan zijn beren op de weg lang zo vervaarlijk en groot niet. Okee, ik weet dat dat makkelijker gezegd is dan gedaan. Ik heb Joann persoonlijk nogmaals m'n excuses aangeboden, maar ze heeft me verzekerd dat haar terugval(letje) niets met mij te maken heeft. Daar ben ik blij om, en ik hoop dat ze hier gauw weer terug is met goede berichten. Joann, kom op meid, je hebt al eerder laten zien over enorme veerkracht te beschikken, de rek is er nog niet uit, toch? Ferry, ga je nog steeds met je boot op pad, of ligt ie al op (in, aan, bij ???) de werf? 't Lijkt mij toch wel fris te worden op het water, of valt dat mee? Ik heb niet zoveel met watersport, ik ben er meer zo een van bootjes kijken vanaf de oever....Daar schijnen trouwens wel de beste stuurlui te staan, hè? Het is wel altijd weer het teken dat het voorjaar begonnen is als de eerste plezierjachtjes weer in de jachthaven liggen, net zoiets als dat de kerst er weer aankomt als de oliebollenkraam weer op het winkelcentrum staat, of de zomer is echt voorbij als de ijsbaan weer opengaan etc. etc. rvanth, oftewel Rudy, ik dank je voor je wijze woorden. Je hebt het regelmatig over aanvaarden van bepaalde dingen. Ik ben het helemaal met je eens dat je bepaalde dingen moet aanvaarden om ze draaglijk te maken, maar het aanvaarden op zich gaat vaak pas na een moeizaam proces. En zelfs als we dingen aanvaardt hebben speelt ons verstand ons soms weer parten, gaan we onneembare vestingen toch weer te lijf met argumenten en tegenargumenten. Volgens mij is het dus zaak nooit zomaar te berusten in dingen die we aanvaard hebben maar altijd alert te blijven... Ach Dave toch....je bent toch ook wel leuk, hè? Je besluit je experiment met de woorden: laat dit een les zijn voor de anderen...terwijl de anderen je zo gewaarschuwd hebben. Beste Dave, je weet toch dat dat geen les kan zijn voor anderen, alleen maar voor jezelf...En vaak luisteren we niet zo goed naar onszelf.. Dat moet een ieder hier toch wel bekend voorkomen. En wat die spiegel van de kunstenaarsziel betreft, waar ik het vannacht over had, dat meen ik hoor....ik spreek uit ervaring.... Ik hoop weer een wat positievere bijdrage te gaan leveren aan dit forum. En ik heb hopelijk ook mezelf een lesje gegeven: ga nooit het forum op als je in een treiterige mopperbui bent.... Kohtje.

BamBam, heel herkenbaar. Anna, lig je nou nog niet in bed? Nee, ik ook niet, maar nu ga ik wel..Doeii

Welterusten Anna en anderen. En niet piekeren, lekker dromen.... Tot straks.

BamBam, goed dat je het "droog" hebt gehouden, als op het spek gebonden katje. Een bruiloft is nou niet de meest makkelijke omgeving voor iemand die in strijd is met alcohol. Pluim.....

Lieve Anna, Dave heeft gezegd dat hij je begreep, dus ik denk niet dat hij boos op je is. Waarom zou hij ook? Je hebt hem je mening gegeven, dat is je goed recht, en hij heeft daar op gereageerd. Je mag toch gewoon boos zijn? dat is op zich toch niet kwetsend? En dan heb ik meteen dat andere punt: je moet jezelf accepteren zoals je bent en niet veranderen, want dan ben je niet meer zoals je bent, met als gevolg weer frustraties en daardoor weer etc. etc. En dat eenzaam zijn, tja, dat is niet eenvoudig....Misschien een idee voor een themadraadje...?

Ik neem aan dat je met eerdere keren het stoppen met drinken bedoelt? Eigenlijk kun je in de afgelopen 12 jaar dat ik teveel dronk niet spreken van echt stoppen. Ik hield het elke keer wel voor gezien, dat drinken, maar dat hield ik dan op z'n hoogst 1 à 2 weken vol, en dan begon het gewoon weer. Ik kon gewoon niet stoppen al wilde ik wel. Maar die laatste keer, toen tijdens de behandeling in de kliniek, ben ik tot een inzicht gekomen wat betreft m'n zelfbeeld waardoor heel wonderlijk de zucht naar alcohol in een mum van tijd geheel weg was. Ik heb geprobeerd ditzelfde proces te herhalen wat betreft de sigaretjes, maar dat lukt me niet. Moet nog eens goed bij mezelf te rade gaan.....

Anna, ik ga nu even hier verder, anders komt de draad van gisteren weer boven te staan.... Nee, ik had het met stoppen met drinken de laatste keer helemaal niet moeilijk. Maar dat roken werd ineens heel erg......