Kohtje

Dag Katrina, zie en hoor je weer een beetje? Lastig hè? dat dat zo plotseling steeds weer kan toeslaan...

Dag Sneeuwwitje. Zeker spannend vanmiddag. Ik wens je veel sterkte en vooral ook veel succes. En probeer wat positieve energie te halen uit het mooie weer... Liefs, Kohtje.

Lola, ik kan je niet meer helemaal volgen. Waarom nu ineens weer al je berichtjes van gisteren weggehaald? Schaam je je ervoor? Dat is toch nergens voor nodig? En niet huilen, meis, daar droog je maar van uit. Ik hoop echt dat je aan het eind van de dag je Oscarientje weer op kunt halen. Jouw katje. Nena, drie dagen ADB en geen noemenswaardige ontwenningsverschijnselen. Dan viel de laatste keer drinken nog wel mee, in zoverre dat ontwenningsverschijnselen vaak de eerste stopdag al op gaan treden als de overgang naar zonder alcohol groot is. Hiermee wil ik niet zeggen dat je nu zo weinig dronk dat je daar gerust mee door kan gaan. Het zou het mooiste zijn als je niet meer dronk, want dan sluit je alle risico's op nare gevolgen uit. Ik kan me op recepties en feestjes prima vermaken zonder alcohol en heb na afloop ook een "vrij" gevoel, hoef m'n gestel niet meer om te laten schakelen, m'n lichaam hoeft geen druppel alcohol meer af te breken... Ik wens je veel succes met de internetbehandeling. Hoop dat je er wat aan hebt. Groetjes, Kohtje.

Gut Joanneke, nog meer droevig nieuws. Sterkte ermee, en je jongens ook. Was het al een oude hond? Niet dat dat het minder erg zou maken, maar dan kun je zo iets misschien al een beetje aan zien komen. Slaap straks maar lekker bij en dan mag je van mij bij hoge uitzondering morgen op de bank.... Ik weet alleen niet of ik je dit mag toestaan of dat ik alleen m'n eigen ervaring van op de bank mag meedelen... Liefs, Kohtje.

Katrina, wie is er hier nou eigenlijk oostindisch doof en ziende blind?

Dag Joanneke, Weer rust in je keetje? Alles goed meid?

O ja, dàt was wimmes. Vroeg me al af waarvan die naam me zo bekend voorkwam... Ben benieuwd of hij of zij nu wat laat horen op het forum.

Tapas, zie je ingelogd staan. Hoe is het met jou? Lang niet gehoord....Toch geen (al te grote) problemen? En dan nog.. De Africam doet het niet meer. Kun jij daar wat aan doen? Gr. Kohtje.

Als ik die mensen was/waren? die nu jouw katje hebben had ik jou er bij in huis genomen...

Lola, lieverd ik zit hier ook te koken....Niet om jou, dat weet je wel. Wat een rare scheve situatie. Hou je goed, meisje... Dikke knuffel, Kohtje.

Dit is toch te gek voor woorden?........ Lolameis, hoe is dit in hemelsnaam mogelijk.

Mijn vrienden- en kennissenkring is volledig op de hoogte van de stand van zaken rond m'n alcoholprobleem. Kan ook eigenlijk niet anders. Ze hebben me zo lang meegemaakt met alle gevolgen die drinken meebracht zonder eerst precies te weten wat er aan de hand was. Ik loog van alles wat los en vast zat aan elkaar om maar een verontschuldigend verhaaltje te hebben voor m'n niet al te beste conditie als ik op verjaardagen, gezellige avondjes etc. kwam. Toen ik in het hulpverleningscircuit was terecht gekomen werd me duidelijk dat openheid zichzelf beloont. Ik heb zonder uitzondering van iedereen heel veel steun en bewondering gekregen voor het feit dat ik m'n probleem onder ogen zag en er wat aan wilde doen. Het werd iedereen duidelijk wat alcohol kon aanrichten. Alcohol kreeg een serieus tintje. Ook tijdens de klinische behandeling was de meelevendheid van vrienden en kennissen groot, en uiteraard van de familie, maar die was al wel eerder op de hoogte van m'n excessieve drankgebruik. Nu het al een tijdje goed met me gaat word ik niet afgerekend op m'n drankverleden, integendeel. Men vindt dat ik er beter uitzie, is blij voor me en ook voor m'n vrouw die ook door een hel is gegaan en we krijgen zelfs blijken van bewondering toebedeeld. Doordat ik niet om feiten hoef heen te draaien kan ik m'n zelfverzekerdheid die ik gewonnen heb met het onder contrôle krijgen van m'n alcoholprobleem vrijuit tentoon spreiden en daardoor groeit het met de dag. Ik hoef, nu het al zo lang goed gaat, voor mezelf ook niet meer te zeggen: vandaag drink ik niet. Omdat dit kan inhouden dat ik dan morgen misschien wel drink. M'n zelfverzekerdheid is dusdanig groot geworden dat ik helemaal niet meer hoef te zeggen dat ik niet meer drink. Ik drink gewoon niet. Niet omdat ik dat niet mag of niet wil, maar gewoon omdat ik dat niet doe. Ik beschouw mezelf niet als genezen. Dat ben ik niet, zal ook nooit gebeuren. Maar m'n handicap is deel van me geworden zonder dat ie zich kenbaar maakt. Ik weet echter dat ie er is. Deze manier van doen maakt me weer volwaardig. Ik heb m'n strijd gestreden en gewonnen. Wilde ik even zeggen....bij deze dus. Kohtje.

Ik denk dat een leugentje om bestwil iets is waar alcoholverslaafden op drijven... Gewoon niet drinken omdat je niet wilt drinken is de meest simpele weg. En de reden waarom je niet wilt drinken hoef je tegenover niemand te verantwoorden. Niet drinken is geen misdaad. Het is je goed recht. Gezelligheid heeft daar niets mee te maken. Gezelligheid zit in de mens, niet in de drank...

Goedevandaag.

Dag Lola, Hoop dat je thuis je rust een beetje kunt vinden en vasthouden. Pas goed op jezelf meis. Fijn je weer eventjes te horen. Kohtje.

Lieve Marieke, Gecondoleerd meis, heel veel sterkte de komende dagen. En heel fijn dat je er nu voor je zus kunt en wilt zijn...Zal vrijdag aan je denken. Knuffel, Kohtje.

Ellie, vandaag dag 5, ook goed joh.

Tsja, CG Over het algemeen vind ik het prettig als mensen (inclusief ik zelf) op het juiste spoor zitten, maar aan de andere kant vind ik mensen die niet helemaal sporen, dan wel op een leuke, niet schadelijke manier, leuker dan mensen die alles gladjes voor elkaar hebben. Ik heb bijna vijf jaar lang ook door weer en wind moeten fietsen. Ik woonde destijds in Zwolle en zat in Kampen op de kunstacademie. Dat was van huis tot academie zo'n 15 kilometer. Vaak nog een map werkstukken mee (ving altijd veel wind, ook als het niet waaide) kistje met gereedschappen en materialen achterop, en dan een lange saaie zeer open weg. Ik heb het bijna vijf jaar lang verfoeid, maar m'n geld voor de trein ging op aan verf, linnen en toen ook al wodka...dus ik moest wel fietsen. En ik vertikte het om in Kampen te gaan wonen. Zwolle ging nog wel... Zal nog even nadenken over alleen stoppen met roken. Je hoort nog wel van me... Liefs, Kohtje.

Arme arme Joann, zit er maar tegen aan te hikken en komt niet vooruit... Ik weet hoe het voelt hoor. Doe ook de hele dag kleine karweitjes, en ben elke keer weer blij als er eentje gedaan is. Maar inspiratie??? Toch al met al wel van alles gedaan, lamp opgehangen, fietsband geplakt, gestofzuigd, boodschappen gedaan, 2X met de honden uitgeweest, nog een keer naar de winkel, was uiteraard wat vergeten (snijboontjes) en nog gewerkt aan m'n ets... O ja, ook nog een brief geschreven aan de boekhouder van het tandartsencentrum i.v.m. een schadevergoeding voor m'n trui die met chloor was bespoten... Al met al best wel wat, maar met hangen en wurgen. Voel met je mee, Liefs, Kohtje.

Ha die CG, Ik hoor een beetje leedvermaak als je zegt dat je zo geniet van de herfst. Nou wacht maar tot het voorjaar is, dan zullen we jou eens.....of hou je ook van voorjaar. Ben jij zo'n voor het weer onkwetsbaar tiepje? Bofkont... En stiekem roken!!!oooooooh. Gek, stiekem drinken vind ik nu erg verwerpelijk, maar stiekem roken brengt een glimlach teweeg. Toch is het hetzelfde, jezelf en je omgeving voor de gek houden. Ruiken je dochters dat niet? Of ga je om dat te voorkomen nou juist een half uur in de z**kregen lopen? Ja, ik zit er ook nog steeds aan te denken om weer met roken te stoppen, maar ik ben er nog steeds niet helemaal aan toe. En als ik weer stop, dan weer samen met m'n vrouw, alleen is bij voorbaat al mislukt. Maar CG, ik ga niet meer zitten gallen op het forum. De laatste keer ging dat niet lekker. Dat zit me nog altijd een beetje dwars. Jij mag best gallen op het forum, jij galt netjes. Geniet maar lekker van de regen, meid. Liefs, Kohtje.

Lieve Mieke, Ik maak m'n haar niet los. Ben juist zo blij dat er nog zo veel vast zit... Kohtje.

Joanneke, Niet om je nou alle hoop op meer energie in de toekomst te ontnemen, hoor... maar ik zit nu in week 28 ADB en heb het wachten op meer energie maar opgegeven. Ik begin nu gewoon aan dingen zonder er de energie voor te voelen bruisen. Verschilt trouwens per dag. Energie is één ding, motivatie een ander. Ik zet mezelf gewoon aan het werk. Heb nu trouwens m'n laptopje in m'n atelierte staan, kan ik de boel toch een beetje bijhouden. Want als ík alleen 's avonds zou bijlezen dan krijg ik de helft niet mee, is dan veel te veel in een keer...Hoe anderen dat voor elkaar krijgen is me een raadsel. Maar zo werkt het ook, letterlijk en figuurlijk.. Werk ze, Liefs, Kohtje

Lieve Joann, Ik ben bang dat m'n advies je niet aan zal staan, maar probeer toch maar wat te gaan doen voordat je straks door allerlei schuldgevoelens weer in een neerwaartse spiraal terecht komt. Even doorbijten, als je eenmaal op gang bent gaat het denk ik wel beter, komt er een gevoel van voldoening bij kijken. Dat is een beetje dat verhaal van inspiratie volgt op actie. Hoewel ik van mening ben dat plotselinge inspiratie ook tot actie kan leiden.... Maar opgepast, vrouwtje, zak niet helemaal weg... En wat ik ook vaak hoorde tijdens de behandeling in de wintertijd, was dat mensen extra vitaminepilletjes slikten om wat meer energie te krijgen (Centrum, compleet van A tot Zink was populair en voordelig bij de Action te koop). Heb zelf ook zo'n potje staan, maar vergeet ze om de klip klap. Nu dus ook weer en ga er nu een innemen. Sterkte meid. Kohtje.

Dag Nena, Nou dat van die flessen bijvullen om de boel te flessen is geen onbekend fenomeen in het land van de alco's. Ik ken dat. Je schaamt je dood door dat te doen en je kunt er niets aan doen...Ik dacht ook altijd op die manier een stukje verdenking van me af te kunnen schuiven, maar pas veel later bleek dat mijn vrouw dat allang door had. Ze zat echter niet met het probleem of ik nou 1, 2, 3 of weet ik hoeveel flessen leegdronk, maar met het feit dat ik teveel dronk en de boel beduvelde... Ze heeft zich ook grondig verdiept in het hoe en wat rondom het omgaan met een alcoholist en daaruit trok ze de conclusie dat ruzie maken over stiekem drinken niets op zou lossen, maar dat ik zelf in moest gaan zien dat ik zo niet door kon gaan. Uiteindelijk heeft ze me voor het blok gezet, of ik weg of de alcohol weg. Langzaam aan begon ik te beseffen wat ik allemaal aan het kapotmaken was en heb toen via de huisarts hulp gezocht en gevonden. Het is een moeilijke weg geweest met veel vallen en opstaan, maar nu ben ik ruim een half jaar van de drank af en heb daar ook totaal geen behoefte aan, ook niet voor de gezelligheid want ik weet van mezelf dat als ik voor de gezelligheid begin te drinken het binnen de kortste keren niet meer gezellig is. Ik geniet van een alcoholvrij leven zonder er steeds aan te denken dat het alcoholvrij is. Ik geniet gewoon van het leven.... Mooi dat het gisteren goed is gegaan, en ga voor die tweede dag...etc... Succes en groetjes, Kohtje.

Foei Anna. Vanaf je werk? of toch nog thuis?