Kohtje

Dag Marieke 54, Welkom hier, ik hoop dat je hier wat steun in de rug kunt vinden en ook adviezen omtrent je twijfel van wel/niet een wijntje. Maar o, o, ik voel de bui al weer hangen als het aankomt op je naam. We hebben op het forum een Marieke 44 en die noemen we gewoon Marieke, en nu een Marieke 54.....Kun je nog even nadenken over een speciale forumnaam, want verwarring ligt zo weer op de loer. Is al vaker gebeurd. Ik ga er van uit dat het niet je bedoeling was om verwarring te zaaien, dus alsjeblieft... Als ik je verhaal zo lees denk ik dat je inderdaad een probleem met alcohol hebt. Een glaasje wijn bij het eten dat elke keer een fles wijn wordt is een teken van verslaving. Maar je zegt ook dat je ook van eten kunt genieten zonder wijn...Waarom dan toch na een tijdje weer wel terwijl je dus in je achterhoofd al weet dat dat uit de hand gaat lopen. Je zou op de een of andere manier moeten proberen dat van je achterhoofd naar je voorhoofd proberen te verplaatsen. Je er altijd van bewust zijn dat je beter niet aan een glaasje wijn kunt beginnen. En het zou misschien toch fijn zijn als je er met je gezin over kon praten. Zeggen dat je geen wijntje neemt omdat je dan zo moeilijk kunt stoppen en er niet zo goed meer tegen kunt. Gooi het desnoods op: ik merk dat ik een dagje ouder word....Is maar een ideetje, hoor. Maar ga er om jezelf enigszins te motiveren om geen wijn te drinken om te beginnen maar van uit dat je toegeeft verslaafd te zijn. Dan word je poging er wat aan te doen voor jezelf in elk geval serieuzer. Ik wens je sterkte en succes. Groetjes, Kohtje. PS een huisarts is juist de persoon om heen te gaan. Al is het maar dat hij/zij je kan vertellen wat de vele mogelijkheden zijn om anders met drank om te gaan en eventueel voor een recept voor medicatie om de zin in alcohol te onderdrukken...Het lijkt eng, weet ik, maar je bent echt de eerste en enige niet die met dit probleem bij de huisarts komt. Of je moet net toevallig een huisarts hebben die deze week met z'n/haar praktijk begint....

Goedevandaag allemaal, Ook hier lijkt de herfst nu te zijn uitgebroken, alleen de temperatuur is nog steeds (gelukkig?) aan de nazomerse kant. In tegenstelling tot Anna ben ik zowel gisteravond als vanochtend nog wel droog overgekomen van een rondje hondje, maar het geluk zal, als ik zo naar de lucht kijk, wel niet lang meer op mijn hand zijn. Ik word altijd een beetje tweeslachtig van dit soort weer. Aan de ene kant ziet het er buiten allemaal wat sombertjes uit, aan de andere kant nodigt het uit het binnenshuis gezellig te maken en heeft het wat intiems. Maar door de regen lopen maakt me niet echt blij...welk jaargetijde dan ook. Hier is nu ook de herfstvakantie van start gegaan maar daar hebben wij niets mee te maken. Geen kinderen, geen vakantie. Is niet erg, we weten niet beter. Het is alleen te merken met de honden uitlaten, we kunnen makkelijker de weg naar de IJssel oversteken, want minder verkeer. Ik ga nu m'n atelier weer in. Ben bezig een tekening te krassen in een plaatje zink, voor m'n cursus grafiek. Twee weken geleden heb ik voor het eerst een zelfgemaakte etsplaat afgedrukt die wonderwel goed gelukt is. Een voor mij nieuwe techniek waar ik de vele mogelijkheden van aan het ontdekken ben. Ik zit al stiekem te denken aan het herinrichten van m'n ateliertje tot grafisch werkplaatsje. Maar daar laat ik eerst nog maar wat tijd overheen gaan. Vergt ook nogal wat financiële investering. Goed, tot zover. Iedereen weer een succesvolle dag gewenst op welk gebied dan ook. Tot later... Kohtje.

O ja, Marco, Als ze het volgende hier op het forum lezen zullen ze wel denken: heb je hem weer met dat andere forum, nou ja dat moet dan maar. Mijn vrouw is actief op een forum voor de andere kant van het verhaal, namelijk voor partners, kinderen en andere familie van alcoholverslaafden. Misschien kunnen jij en je zusje daar ook nog nuttige adviezen en steun vinden. Ik zou zeggen ga eens kijken...De naam van dat forum is: Ikenmijnalco. Hopelijk heb je hier wat aan, maar laat ons alsjeblieft ook even weten hoe het met je vader gaat, of misschien kun je hem zelf op dit forum wijzen.... Nogmaals, groeten van Kohtje. PS even een tip, er gaat me ineens een lichtje op. Als je vader op dit forum wil kijken is het misschien wel verstandig om je bovenstaande bericht weer te verwijderen. Ik kan me voorstellen dat ie het niet leuk zal vinden als ie hier komt kijken dat hij dan jouw bericht over hem leest....

Dag Marco, Je zegt dat je vader een behandeling heeft gehad via Tactus. Zelf woon ik ook in de regio waar Tactus actief is (ik bedoel niet de internetbehandeling) en heb begin dit jaar een behandeling gehad in een kliniek in Zutphen. Ik weet niet of je vader vijf jaar geleden opgenomen is geweest in een kliniek of dat hij ambulant geholpen is. Maar als ik je verhaal lees zou hij het beste af zijn met een interne (klinische) behandeling. Voorwaarde is echter wel dat hij dat zelf moet willen. Alles gaat op vrijwillige basis. De cliënt moet zelf achter de behandeling staan. Ik weet ook niet of hij nog contact heeft met Tactus, anders zou hij via de huisarts een verwijsbrief kunnen krijgen. Dan gaan ze bij Tactus bekijken wat de mogelijkheden zijn. Een mogelijkheid is dan een diagnostiek opname van drie weken tijdens welke bekeken wordt wat een geschikte vervolgbehandeling zal zijn. Dit kan dus zijn: ambulant, of een deeltijdbehandeling van gemiddeld 20 weken, dit is 3 keer in de week naar de kliniek (overdag) om groepstherapie te doen, of de klinische behandeling, 20 weken intern, doorde weeks, weekends vrij als dat mogelijk is. Zelf ben ik nu een half jaar van de drank af, doordat me tijdens de behandeling geleerd is anders met m'n problemen, vooral emoties om te gaan. Mij heeft de behandeling enorm goed gedaan, en geloof me ik zag er in het begin enorm tegen op, maar gaandeweg werd ik steeds blijer hier aan begonnen te zijn ook al was het niet altijd even gemakkelijk. Maar nogmaals, je vader moet zelf inzien dat hij deze behandeling nodig heeft, want als hij niet wil zal het niets dan nog meer ongemak opleveren. Ik wens jou en je zusje, maar ook je vader heel veel sterkte en wijsheid in deze moeilijke situatie. Laat nog eens horen hoe het gegaan is, Vriendelijke groet, Kohtje.

Hai Joanneke, Fijn te lezen dat je zo'n leuke dag hebt gehad. Dubbel droog dus, en dat in een dolfinarium... 't Is wat dat je kinderen naar school gaan voor wat afleiding, hè? Anna, laat je niet beetnemen hoor door al die grappenmakers hier en overal. Het siert je wel dat je zo goedgelovig bent, maar ik zal proberen er zo min mogelijk misbruik van te maken, okee? Zullen we als we goed opletten de vroegere manlijke leerlingen van Katrina nou kunnen herkennen aan het feit dat ze de ene maand heel gewoon rondlopen en de maand daarop een beetje krom en met ietwat pijnlijk vertrokken gezicht? Omdat de juf had gezegd dat.......en bij mij is dat niet zo dus moet ik de natuur maar een handje helpen, anders ben ik niet normaal....

Lieve, lieve Anna, Ik had het over het weer lieverd. Rustig maar. Niks aan de hand.

Ik ben vandaag toch niet de enige die het droog houdt, hè? Nou ja, de avond is nog jong, hier kan het ook nog helemaal mis gaan. Die kans is groot voor zover ik het nog kan bekijken, want dat valt `s avonds niet mee. En als ik het niet droog houd is dat misschien ook wel weer eens nodig. Kwaad kan het niet, als het maar niet te lang doorgaat. Dan wordt het vervelend.....

Hai Kate, ik denk ook dat het te maken heeft met af en toe op de knop vernieuwen drukken. Dat vergeet ik ook wel eens, en zit ik dus tijdenlang naar een zwaar verouderde update te kijken. Zal nu ook wel weer gebeurd zijn. Ik neem jullie ook echt niks kwalijk, was alleen verbaasd dat ik dus toch niet zo alleen was als ik dacht.

Krijg nou wat.... Zit ik in m'n helemaal allene uppie op het forum, typ in alle rust een berichtje en plaats het dan, zie ik dat ineens Anna en Kate me hebben ingehaald. Waar komen jullie nou ineens vandaan. Het is net zoiets als helemaal alleen op de snelweg rijden, geen sterveling te zien, en ineens word je ingehaald door een hele sliert auto's..

Lieve Anna, Het citaat waar jij gisteren de dag mee opende vind ik zo'n citaat wat ik zelf geschreven zou kunnen hebben, vooropgesteld dat ik daar poëtisch genoeg voor zou zijn. Het antwoord dat ik Petra wat later op de dag gaf bevatte eigenlijk dezelfde boodschap als die uit jouw citaat sprak. En jij hebt het ook ervaren alsof het je op het lijf geschreven is. In dat geval zie ik een citaat als een mooie manier van je eigen ervaring, je eigen gevoel weergeven. Maar ik word een beetje kriebelig van alle mooie citaten die rondgestrooid worden alleen maar omdat ze zo mooi verwoorden hoe het zou moeten maar waar geen mens wat mee kan omdat ze vooralsnog niet uitvoerbaar zijn, te hoog gegrepen. Nou ja, nou zit ik misschien te zeuren, want ik hoef ze natuurlijk niet te lezen, ik doe het mezelf aan. Dus laat mij maar kletsen, het gaat wel weer over... Liefs, Kohtje.

Tot gauw weer, lieve Lola.

En nou kan ik op m'n klompen aan voelen dat jullie denken dat ik Belgen met muggen vergelijk, dat ik Belgen dus irritant vind. Maar dat is niet zo. Muggen sla ik dood, Belgen probeer ik zo goed mogelijk te begrijpen omdat ik ze liefheb.

Katrina. Als er 's zomers veel muggen zijn pas ik me ook niet aan maar ga ze vriendelijk te lijf....

Ik hou het er maar op dat in België een psych. kliniek nog gekkenhuis heet. Ze spreken toch een wat ander taaltje wat ik ongewild toch altijd met een korreltje zout neem. Vriendelijk bedoelt dan, hè? Want ik ben van nature nogal vriendelijk van aard. Soms wel eens helaas, maar ach....

Dag Lolameis, zoals ik gisteren al zei, doe dat nou niet, je zorgen maken over ons. Laat ons maar even schuiven, sterk eerst zelf maar eens goed aan. Daarna zien we wel weer.\ Toch wel erg fijn dat je vanuit je kliniek even het net op mag. Wat is dat voor kliniek...Had ik niet, destijds.... Wens je heel veel vooruitgang, rust en warmte.. Liefs, Kohtje.

Is het zo, dat als je alles uitkotst dat je dan alles weer kwijt bent? Volgens mij wordt de alcohol al vrij snel in het bloed opgenomen, en dat kots je dus niet meer uit. Maar ik gis maar wat hoor. Ik zat te denken aan bloedproeven waar ze alcohol in kunnen meten en zo....

Ja Ziza, allemaal waar. Maar doordat hij ervoor zorgde dat ik in een kliniek terecht kwam heeft ie me uiteindelijk zelf van hem losgescheurd. Nu leven hij en ik ver van elkaar tot mijn grote tevredenheid. Nu kan ik hem eens goed van een afstand bekijken, bijna weer zoals ik dat als kind deed bij mijn vader, die hem ook altijd bij zich had...

Goedevandaag, Ik vind al dit soort citaten wel mooi hoor, en er zit een heleboel waarheid in, maar als je je teveel op dit soort theorie baseert, het zoekt in mooie woorden en zinnen van anderen maak je dan van je eigen leven ook niet een soort theorieboek? Wordt leven dan niet net zo iets als zwemmen of fietsen dat je uit een boekje geleerd hebt? Ik vind een citaat pas mooi als het achteraf blijkt te passen op een daadwerkelijke manier van leven, alsof het citaat door jezelf geschreven zou kunnen zijn. Maar een wedstrijdje mooie citaten vind ik doodvermoeiend en ik zie op het laatst door de bomen het bos niet meer. Ik ben geneigd alles voor waarheid aan te nemen met het gevaar dat ik mezelf kwijtraak en het idee krijg dat ik niets goed doe. Terwijl ik weet dat ik het momenteel wèl goed doe, maar het klopt niet met wat anderen zeggen. Daarom zou ik het fijn vinden als we ons wat meer konden beperken tot eigen ervaringen, zus en zo is het bij mij gegaan, zonder richtlijnen voor "de enige juiste weg". Anna, je hoeft niet bang te zijn dat ik het vandaag op een zuipen zal zetten. Ik hoef nog steeds niet, ik geloof nog steeds in mezelf. Groetjes, Kohtje.

Ik ben leeg door de vele informatie van vandaag op de dagdraad. Liefde is.... De regels om goed te kunnen leven zonder alcohol zijn.... Kracht en Macht zijn.... Ik ben mezelf de baas doordat ik alcoholdebaas ben doordat ik mezelf de baas ben. Ben ik mezelf de baas? Ben ik alcohol de baas? Misschien zet ik het morgen wel weer op een zuipen omdat ik vind dat ik dat nodig heb. Maar daar ben ik nu nog niet mee bezig. Nu hoef ik geen alcohol, niet omdat het niet mag maar omdat ik er geen behoefte aan heb. Als ik nu tegen mezelf zeg dat ik nooit en te nimmer meer màg drinken, doet me dat niks omdat de gedachte aan alcohol geen verlangen naar alcohol opwekt. Kracht zit in jezelf, ze moet alleen de kans krijgen zich te tonen. Macht vind ik verwerpelijk. Autonoom kan niet tegen autoriteit.

Katrina, gaat het weer? Voorzichtig als je moet lachen.

Ik ga er van uit dat alles toeval is. Alles valt ons toe, ook dingen die we zelf gestuurd hebben. Alles wat ik ben, doe, zeg, alles is toeval. Maar als toeval dan niet bestaat, besta ik dus ook niet. Het is maar net wat je als waar en niet waar beschouwd. Het maakt dus helemaal niet uit of toeval nu wel of niet bestaat, want ondanks het feit dat ik niet besta communiceer ik wel met jullie die wel bestaan. Dat kan dus gewoon. Omdat het niets uitmaakt of we wel of niet toevallig zijn en of toeval wel of niet bestaat en of we zelf nu wel of niet bestaan...To be or not to be.

Toeval bestaat niet. Ik ben toeval dus ik besta niet...

Dag lieve Lolameis, Kom jij nou maar even rustig tot jezelf. Lief dat je je zelfs vanuit de kliniek laat horen, maar maak je over ons maar geen zorgen. Dat doen wij wel over jou... Het allerbeste en neem de tijd... Liefs, Kohtje.

Sorry Kate, ikke niet, maar dat geeft niet. Ik leef vrolijk verder, ook als ik iets niet helemaal snap.

Dag Petra, Wat jij beschrijft, de helderheid die onaangenaam scherp kan zijn is niets anders dan het leven zelf. Het leven kan prachtig zijn, maar heeft ook minder mooie kanten en dat heeft op zich niets met drank te maken, in zoverre dat drank op zich ook een van die scherpe kanten van het leven kan zijn/worden. Ik denk dat het laten staan van drank het leven op zich niet minder aangenaam maakt maar het weer in z'n ware gedaante laat zien. Dan weet je weer waarom je bent gaan drinken maar je weet nu ook dat dat een wassen neus is, een onaangenaam benauwde wassen neus. Die scherpe kantjes kunnen vast ook op een andere manier bijgevijld worden. Hoe? dat weet ik zo ook niet, dat hangt van die scherpe kantjes af, waardoor zijn die zo scherp. Slechte dagen uitzitten en wachten op betere tijden kan natuurlijk, maar is wel erg passief. Juist je helderheid kun je aanwenden om naar betere tijden toe te werken, doe er wat aan, m.a.w. LEEF... Liefs, Kohtje.