Kohtje

Dag Francien, als je alleen maar verhalen van anderen leest zou je inderdaad in het niet kunnen vallen. Maar als je zelf schrijft val je op.. Groetjes en welkom, Kohtje.

Joann, knuffel terug + pb.

Lieve Katrina, als tranen gaan rollen kookt de melk nog niet over. Als tranen gaan rollen is dat gewoon je emotie op dat moment uiten. De melk kookt pas over als je in je eigen tranen dreigt te verdrinken. Ik kon helaas niet eerder reageren maar heb af en toe even gelezen. Ik schaam me in elk geval niet want ik heb niet het gevoel dat ik je willens en wetens in de kou heb laten staan. Ik zag dat er wat naar je geblazen is en dat je verstand op tijd het pannetje van het vuur heeft gehaald. Tegen de verdrukking in jezelf blijven valt inderdaad niet mee. Die verdrukking komt dan waarschijnlijk voor een groot deel voort uit die te hoge verwachtingen die je hebt van andere mensen. Wie zit daar dan fout. De andere mensen? Weten die wat jouw verwachtingen zijn? En zo ja, moeten die zich dan aanpassen aan jou, of ligt het aan jou. Zijn je verwachtingen inderdaad te hoog gegrepen. Ga je uit van de perfecte medemens? Je weet dat die niet bestaat, dus doe je jezelf tekort door de eisen aan je medemens zo hoog te stellen. Zo creëer je zelf de verdrukking waartegenin je jezelf probeert te blijven. Ik heb al vaker opgemerkt dat we hier met z'n allen een groep erg kwetsbare mensen zijn, gauw op onze zieltjes getrapt. Niet omdat we mindere mensen zijn maar omdat we gevoelige mensen zijn. Overgevoelig vaak, jij bent daarop geen uitzondering, Katrientje. En jij voelde je vandaag wat in de steek gelaten. Terecht, onterecht? Weet ik niet, lieve Katrien, ik kan alleen namens mezelf spreken dat het niet m'n opzet is geweest je pijn te doen. Daarvoor ben je me te lief. Kohtje.

Goedevandaag allemaal, ik kan me voorstellen dat een mens wat in de war raakt de laatste tijd. Gisteravond liep ik hier door de stad en werd overvallen door een voorjaarsgevoel. Overal waren terrasjes overvol, iedereen zat buiten te eten, ik liep zonder jas langs al dat geroezemoes en bestekgekletter en had het nog warm ook. En dat op 26 oktober. Gelukkig kun je het dan verstandelijk weer op de juiste plek zetten en genieten van een uitzonderlijke oktoberavond, maar als je puur op het gevoel af zou gaan ging je mooi de boot in. Want volgende week kan de eerste sneeuw bij wijze van spreken wel vallen en hoe vang je dat op als je je op het voorjaar hebt ingesteld? Een voorjaarsgevoel is fijn, maar de boel met het verstand op de juiste plek weten te houden is toch ook wel prettig, zelf noodzakelijk wil je de weg niet kwijtraken. Gevoel is een mooi ding, maar heeft de neiging om net als kokende melk plotseling de pan uit te willen rijzen. Door het verstand op een juiste manier te gebruiken kunnen we het pannetje op tijd van het vuur halen zodat alles binnen onze grenzen blijft... Emoties kunnen plotseling hoog oplaaien. Als we het zelf niet kunnen is het fijn als anderen even blazen om overkoken te voorkomen. Dat vind ik het fijne van dit forum. Veel mensen die af en toe even blazen.

Catootje, jij ook een lieve groet want ook jij verdient steun... Denk even helemaal alleen aan je zelf.

Lieve Joann, 'k weet niks. SNIK. Weg met die troep...Je weet 't maar doet 't niet. Je weet 't je weet 't...

Ik ga nu naar de Intact groep. Want het is zo fijn om bij Tactus te zijn. In Zuphen was het: Echt slapen doe je pas Op een Tactus matras. Tot straks, en geen ruzie maken hè? Kohtje.

Ach lieve Eva, haat is een lelijk woord. Natuurlijk is het niet goed te praten, maar iemand die iemand anders pijn doet is zelf ook meestal slachtoffer van z'n verleden. Zo iemand heeft niets aan haat maar meer aan begripvolle hulp. En die is moeilijk te aanvaarden als je kwaad bent op de hele wereld.

Ben aldoor best wel druk met zizagrammen oplossen. Kom er meestal wel uit, maar gaat niet vanzelf...

Nee nee, Katrina ik geloof je, sterker nog ik begrijp je, snap je? Ja ja was meevoelen.

Ja ja, Katrina.

Dag Katrina, zie en hoor je weer een beetje? Lastig hè? dat dat zo plotseling steeds weer kan toeslaan...

Dag Sneeuwwitje. Zeker spannend vanmiddag. Ik wens je veel sterkte en vooral ook veel succes. En probeer wat positieve energie te halen uit het mooie weer... Liefs, Kohtje.

Lola, ik kan je niet meer helemaal volgen. Waarom nu ineens weer al je berichtjes van gisteren weggehaald? Schaam je je ervoor? Dat is toch nergens voor nodig? En niet huilen, meis, daar droog je maar van uit. Ik hoop echt dat je aan het eind van de dag je Oscarientje weer op kunt halen. Jouw katje. Nena, drie dagen ADB en geen noemenswaardige ontwenningsverschijnselen. Dan viel de laatste keer drinken nog wel mee, in zoverre dat ontwenningsverschijnselen vaak de eerste stopdag al op gaan treden als de overgang naar zonder alcohol groot is. Hiermee wil ik niet zeggen dat je nu zo weinig dronk dat je daar gerust mee door kan gaan. Het zou het mooiste zijn als je niet meer dronk, want dan sluit je alle risico's op nare gevolgen uit. Ik kan me op recepties en feestjes prima vermaken zonder alcohol en heb na afloop ook een "vrij" gevoel, hoef m'n gestel niet meer om te laten schakelen, m'n lichaam hoeft geen druppel alcohol meer af te breken... Ik wens je veel succes met de internetbehandeling. Hoop dat je er wat aan hebt. Groetjes, Kohtje.

Gut Joanneke, nog meer droevig nieuws. Sterkte ermee, en je jongens ook. Was het al een oude hond? Niet dat dat het minder erg zou maken, maar dan kun je zo iets misschien al een beetje aan zien komen. Slaap straks maar lekker bij en dan mag je van mij bij hoge uitzondering morgen op de bank.... Ik weet alleen niet of ik je dit mag toestaan of dat ik alleen m'n eigen ervaring van op de bank mag meedelen... Liefs, Kohtje.

Katrina, wie is er hier nou eigenlijk oostindisch doof en ziende blind?

Dag Joanneke, Weer rust in je keetje? Alles goed meid?

O ja, dàt was wimmes. Vroeg me al af waarvan die naam me zo bekend voorkwam... Ben benieuwd of hij of zij nu wat laat horen op het forum.

Tapas, zie je ingelogd staan. Hoe is het met jou? Lang niet gehoord....Toch geen (al te grote) problemen? En dan nog.. De Africam doet het niet meer. Kun jij daar wat aan doen? Gr. Kohtje.

Als ik die mensen was/waren? die nu jouw katje hebben had ik jou er bij in huis genomen...

Lola, lieverd ik zit hier ook te koken....Niet om jou, dat weet je wel. Wat een rare scheve situatie. Hou je goed, meisje... Dikke knuffel, Kohtje.

Dit is toch te gek voor woorden?........ Lolameis, hoe is dit in hemelsnaam mogelijk.

Mijn vrienden- en kennissenkring is volledig op de hoogte van de stand van zaken rond m'n alcoholprobleem. Kan ook eigenlijk niet anders. Ze hebben me zo lang meegemaakt met alle gevolgen die drinken meebracht zonder eerst precies te weten wat er aan de hand was. Ik loog van alles wat los en vast zat aan elkaar om maar een verontschuldigend verhaaltje te hebben voor m'n niet al te beste conditie als ik op verjaardagen, gezellige avondjes etc. kwam. Toen ik in het hulpverleningscircuit was terecht gekomen werd me duidelijk dat openheid zichzelf beloont. Ik heb zonder uitzondering van iedereen heel veel steun en bewondering gekregen voor het feit dat ik m'n probleem onder ogen zag en er wat aan wilde doen. Het werd iedereen duidelijk wat alcohol kon aanrichten. Alcohol kreeg een serieus tintje. Ook tijdens de klinische behandeling was de meelevendheid van vrienden en kennissen groot, en uiteraard van de familie, maar die was al wel eerder op de hoogte van m'n excessieve drankgebruik. Nu het al een tijdje goed met me gaat word ik niet afgerekend op m'n drankverleden, integendeel. Men vindt dat ik er beter uitzie, is blij voor me en ook voor m'n vrouw die ook door een hel is gegaan en we krijgen zelfs blijken van bewondering toebedeeld. Doordat ik niet om feiten hoef heen te draaien kan ik m'n zelfverzekerdheid die ik gewonnen heb met het onder contrôle krijgen van m'n alcoholprobleem vrijuit tentoon spreiden en daardoor groeit het met de dag. Ik hoef, nu het al zo lang goed gaat, voor mezelf ook niet meer te zeggen: vandaag drink ik niet. Omdat dit kan inhouden dat ik dan morgen misschien wel drink. M'n zelfverzekerdheid is dusdanig groot geworden dat ik helemaal niet meer hoef te zeggen dat ik niet meer drink. Ik drink gewoon niet. Niet omdat ik dat niet mag of niet wil, maar gewoon omdat ik dat niet doe. Ik beschouw mezelf niet als genezen. Dat ben ik niet, zal ook nooit gebeuren. Maar m'n handicap is deel van me geworden zonder dat ie zich kenbaar maakt. Ik weet echter dat ie er is. Deze manier van doen maakt me weer volwaardig. Ik heb m'n strijd gestreden en gewonnen. Wilde ik even zeggen....bij deze dus. Kohtje.

Ik denk dat een leugentje om bestwil iets is waar alcoholverslaafden op drijven... Gewoon niet drinken omdat je niet wilt drinken is de meest simpele weg. En de reden waarom je niet wilt drinken hoef je tegenover niemand te verantwoorden. Niet drinken is geen misdaad. Het is je goed recht. Gezelligheid heeft daar niets mee te maken. Gezelligheid zit in de mens, niet in de drank...

Goedevandaag.