Kohtje

hai mickey, hier ook maar even...heb je nog tijd voor wat pb???

@joann, Lieve Joann, heb jouw verhaal hier gevolgd en ben vol bewondering maar ook vol begrip.... Je bent en blijft voor mij een bijzonder iemand... je weet wel hé? Zonder geheimzinnig te doen naar anderen... je hebt mijn geloof in jou, maar ook mijn twijfels gekregen. Niet geheel onterecht. Maar laat me zeggen dat het geloof in jou nog altijd wint. Je kunt het best, maar ik weet heel erg goed welk geweld je moet ondergaan om zover te komen dat je ook werkelijk de alco de baas kunt zijn.. Liegen naar de buitenwereld valt niet mee, om de dooie dood niet. Daar weet ik alles van, en ik niet alleen, vrees ik. Maar lieve Joann, als je het nu echt meent kun je daaruit alleen al zoveel positieve energie halen dat je al een heel eind geholpen bent op je weg naar ADB..... Verwacht niet meteen teveel bijval van je omgeving... geloof in jezelf, en eigenlijk moet ik nu zeggen Jezelf, met een hoofdleter. Gek he, dat de eerste drie letters hetzelfde ziin als de naam van de Verlosser. Jezus.... de tweede helft is weer heel wat anders: Elf... Een volk dat dicht bij de natuur leeft, geen leeftijd kent, geen menselijke beperkingen... Grappig, of juist ernstig... Jezus..Elf... Jezelf...

Ai, ziza, zo zie je maar. Problemen zijn toch wel erg persoonlijk, hé?? Roos en afstandbediening.. 2 totaal verschillende dingen, maar evenzo belangrijk.. aach wat is belangrijk?????

Sorry dat ik er zo even ongenuanceerd tussen val... al dat geroos... is me nooit helemaal duidelijk geweest. Ik heb gewoon last van roos en ik gebruik dus Head en Shoulders.. dat helpt wel degelijk. Maar nu ik hier weer van al dat soort enge soorten roos lees, wat moet ik nou??? Moet ik nu in paniek raken en de head en shoulers laten staan of gewoon daarmee doorgaan en allerlei andere drastische maatregelen gaan nemen??? Als je nou maar niet gaat zeggen: neem een borrel....

Corinne, sorry dat ik om 11.50 niet reageerde. Ik had net ingelogd en ben toen weer andere dingen gaan doen. Nu net zag ik pas dat je me had opgemerkt... Nu dus pas een groet terug! Bijlezen is niet te doen, een beetje "koppen snellen" maar zelfs dat vergt tijd. Alles staat hier op z'n kop. Mijn vrouw en ik gaan uit elkaar maar we kunnen er nu rustig over praten. Er gaat dus wel het een en ander veranderen en ik heb nog totaal geen overzicht maar vertrouw op een goed einde. We zijn er alletwee, na een hectische emotionele periode, nu vrij rustig onder. Blijft natuurlijk wel de spanning van hoe gaat het allemaal verder... Ik zie wel. Voor het eerst sinds maanden is er wel af en toe een moment geweest dat ik aan een flinke borrel dacht, maar tegelijkertijd kwam het gevoel boven dat ik altijd had als ik werkelijk gedronken had. Lichamelijk beroerd en verder ook geen donder opgeschoten. Nu is daar nog de wetenschap bijgekomen dat één borrel wel weer het begin zou kunnen zijn van een totale terugval, en als er iets is waar ik blij om ben is het dat ik niet meer hoef te drinken. Dus: geen drank. Simpel! Ik wens iedereen het allerbeste. Groetjes, Kohtje.

Beste mensen, nog een fijne droge avond verder. Ik ga afhaken. Tot ziens en welterusten alvast.

Ai, Gemmetje, wodka in een glas lijkt net water... doet me denken aan een pijnlijk moment. Toen ik nog wel uit glazen dronk had ik eens een glas wodka in de keuken ingeschonken. Mijn vrouw was nog op haar werk. Ik was dat glas op het aanrecht helemaal vergeten (????) en toen mijn vrouw thuiskwam zag ik het staan. In een flits wist ik dat glas nog uit het zicht in de servieskast te zetten. De volgende ochtend kwam ik terug van het lopen met de honden en toen ik de keuken inkwam stond dat glas wodka weer op het aanrecht. Mijn vrouw kwam het tegen toen ze ontbijtspullen pakte. "Waarom staat er een glas water op het aanrecht?" vroeg ik haar nog met m'n duffe kop. "Dat stond in de kast", zei ze. Oeps!! pas toen "herinnerde"ik me dat glas van de vorige dag. In haar bijzijn heb ik dat glas toen in de gootsteen leeggegooid onder het gemompel van:"stom om een glas water in de kast te zetten". Ja, ja, en ik maar denken dat ik jarenlang stiekem dronk. Ik was net zo doorzichtig als dat glas wodka..... het schaamrood stijgt me nu nog wel eens naar de kaken.... Ps, op het moment dat ik dat glas leeggooide in de gootsteen deed me dat pijn aan het hart. Het liefst had ik het zelf naar binnen gekieperd want de ontwenningsverschijnselen begonnen al weer aardig de kop op te steken, maar ja, alles voor de schone schijn. (de schijnheilige uithangen...)

Sammy, het nut van chocoladeblokjes tegen de koffie gooien ontgaat me helemaal, maar als het jou over een trekmoment kan helpen moet je dat vooral doen:D

Hoi, ik lees net over drinken uit een bepaald soort glazen... ik dronk de laatste jaren eigenlijk nooit meer uit glazen. Wodka zo uit de fles gaf de minste kans op morsen, hoewel zelfs dat soms nog moeilijk was met die bibberhandjes. 't Was allemaal al duur genoeg en het scheelde ook nog weer in de afwas. Marieke, je eigen caravan slopen als de stress je weer naar het hoofd stijgt! Kan toch niemand bezwaar tegen hebben. Wie gaat er nou niet naar de camping om tot rust te komen? Lekker (re)creatief... Sammy, wat een rottig begin van de vakantie, die onzekerheid. Sterkte ermee en vooral niet naar de fles grijpen. Probeer je niet beter te voelen door je lam te drinken al is misschien de verleiding aanwezig. Je weet dat je schoonmoeder daar niet beter van wordt en jijzelf alleen maar slechter. Vooral achteraf. Knuf, werkse meid. Ik hoop voor je dat het niet te druk is. Anna, gelukkig ben jij niet te vertrouwen. Gelukkig ga je tegen je eigen afspraken in en kom je hier toch steeds weer terug. Wel een beetje kort vandaag maar dat komt wel weer goed, hoop ik. Als die renovatie eerst maar weer voorbij is en jij je plek hebt gevonden in je nieuwe baan....

Soothe, je vraagt je af of je het compliment (gedicht van Luciene) verdiend hebt. Natuurlijk heb je het verdiend, net als dat iedereen die hier aan het vechten is een compliment verdiend voor iedere dag dat die strijd met een positief resultaat wordt afgesloten. Complimenten geven is voor de meeste mensen niet zo heel erg moeilijk en nog leuk om te doen ook, als je het meent tenminste. Maar complimenten ontvangen wordt door een soort gevoel van schaamte vaak griezelig gevonden, met inderdaad vaak de vraag: heb ik dat verdiend?? Heb vertrouwen in het oordeel van een ander, niet alleen als het negatief is maar ook als het positief is. Bij deze van mij ook de complimenten, Soothe, voor die eerste 14 dagen ADB!!!

Tja, stoppen met roken (NDB) zou een luchtiger thema kunnen zijn. Heb het hier op het forum geloof ik al drie keer aangegeven dat ik naast ADB ook NDB wilde zijn. Dat laatste is dus ook evenzovele keren niet gelukt. Ben me langzaam aan maar weer op een rookstop aan het voorbereiden. Vreemd dat ik me er met de alcohol zo makkelijk van kon overtuigen dat ik zonder beter af was en dat dat met nicotine maar niet wil lukken...

Gemmetje, ik hoop met je mee!! Troep is het inderdaad, die alcohol. Hou je dat nou maar goed voor ogen. TROEP, TROEP, TROEP, TROEP, TROEP, ROTZOOI....

Hoi Gem, dat van die spierpijn, nu je het zegt, had ik ook de eerste weken zo'n last van (eerste weken droogstaan bedoel ik). Op de gekste momenten kramp in m'n benen, armen en nek en daarna weer spierpijn. Maar daar heb ik gelukkig geen last meer van.

Ach Soothe, rekenwonder, rekenwonder... reken, ok, maar wonder??? Aan de andere kant zeggen ze ook wel dat wie niet in wonderen gelooft geen realist is. Ik heb wel wat met getallen maar ben niet echt goed is wiskunde en dat soort zaken... Marieke, als dit forum een soap was was jij een prima scriptschrijfster geweest. Ik bewonder je beschrijving van al je vervolgverhalen: de buurvrouw, de zoon, de vriendin van de zoon, de caravan, de accordeonmuts.... Als het allemaal niet echt was geweest had ik er van kunnen genieten, nu kan ik je alleen maar sterkte wensen met al die voortslepende kwesties. Knap dat je nu toch zo lang en standvastig ADB bent!

Sandra, je bent nog knapper dan je zelf denkt: 2 flessen per dag à 6 glazen keer zeven dagen is niet 42 maar 84 glazen per week..... en dan nu niks meer...goed hoor.

Ik zal me nu even netjes afmelden. Ga wat te eten klaarmaken. Tot hoors allemaal.

Gem, heb het even zelf nagezocht: pagina 5..

Luciene, olie- en acrylverf. Maar ook tekenen (potlood, kleurpotlood, inkt) en sinds vorig jaar ook een beetje etsen. Dat laatste doe ik in een cultureel centrum want thuis ontbreekt me de ruimte om een pers en zuurbak met afzuiging te plaatsen... Aquarelleren is zo'n beetje de moeilijkste schildertechniek omdat toeval er een grote rol bij speelt, maar je kunt er prachtige dingen mee maken. Ik ben daar niet zo'n ster in, maar leuk dat jij je daar wel in kunt vinden. Is er in je huidige woonplaats ook niet een club waar je weer kunt aquarelleren? Zonde om het te laten verpieteren..

Luciene, zou je niet eens naar die airco kijken???? Zuurkool stamppot, zeg... pffff...!!!

Hahaha, Gem en Luciene, sorry voor de verwarring. Ik was ondertussen even wat aan het kijken op Google Earth dus verdween ik hier weer even uit beeld. Gem, ik heb vorig jaar in een kliniek en behandeling ondergaan. Tijdens deze behandeling ben ik na nog enkele terugvallen uiteindelijk gestopt met drinken. M'n laatste terugval dateert van 15 april 2006. Daarna ging het eigenlijk vanzelf, dat niet drinken, vooral doordat ik leerde mezelf te mogen zijn zoals ik ben, dat ik dus de moeite waard ben zoals ik ben, en dat ik best dingen goed kan doen. Dit is wel heel in het kort, hoor... Tijdens de behandeling hielden we (groep van 8 mensen) een dagboek bij waar we elke ochtend uit moesten voorlezen. Dit dagboek schrijven en behandelen heeft me heel erg geholpen om mijn eigen fouten maar vooral ook sterke punten te leren herkennen en vooral ook erkennen. Toen ik weer thuis kwam bleef ik in m'n dagboek schrijven maar er was geen feedback meer omdat ik het niet meer hoefde voor te lezen. Toen ben ik hier op het forum terecht gekomen om toch een beetje met mezelf en anderen in gesprek te blijven over van alles wat met verslaving te maken heeft. De laatste (ca) twee maanden heb ik het gevoel dat ik nu alles wel een keer gehoord en gezegd heb en dus ben ik wat minder aanwezig hier. Toch is die periode op het forum wel een stukje van m'n dagindeling geworden en kan ik nog niet helemaal afscheid nemen. Voor de nieuwe mensen hier ben ik dan misschien een grote onbekende die af en toe opduikt, maar er zijn er ook die hier al waren voordat ik hier kwam. Dus blijft er toch wel een "band" bestaan. En als ik zo doorga als nu ontstaat er met jullie ook weer een band en zal dit forum dus een eindeloos onderdeel van m'n leven zijn... Nou ja, dit in het kort eventjes. Overigens staat bij Wie is Wie nog altijd ergens op pagina zoveel een voorstelberichtje van me.. Luciene, als ik me verveel ga ik vanzelf wel tekenen of schilderen. Dat is m'n werk en ik doe het graag. Maar soms, heel soms, wil zelfs dat niet vlotten en dan doe ik dus helemaal niks, of ik kijk hier even op het forum ...

hoi Corinneke, sterkte met zo'n dag als vandaag. Ik heb vandaag ook een beetje zo'n vaag gevoel. Ik noem het maar: een loom, landerig zondaggevoel. Ben een beetje van alles wat aan het doen en tegelijkertijd helemaal niets.. Ik weet ook niet of ik vandaag nou blij ben of droevig. Ik verveel me aan de ene kant te pletter, aan de andere kant "geniet" ik van het helemaal niets hoeven.. Energie is zo'n beetje nul en ik wijt het voor een groot deel aan het drukkende weer van de laatste dagen. Maar ik ga er vanuit dat het over gaat en dat ik me morgen weer in het normale gewoel kan begeven zonder me erbuiten te voelen staan. Zo niet, dan misschien overmorgen wel....

Ja Corinne, iedereen is wel eens de draad kwijt. Maar ik kan er nu even geen touw meer aan vast knopen. Ik ga zo maar eens wat slapen.. Iedereen nog een fijne avond verder en tot ziens. Welterusten allemaal alvast. En de complimenten voor alle steun die hier over en weer gegeven wordt, want dat is me wel duidelijk geworden... Jullie zijn allemaal, zonder uitzondering, kanjers..!!

Ik heb er nu ook weer zo'n last van. Probeer hier het eind van het draadje te volgen, lees ondertussen wat oudere stukjes maar het groeit hier zo snel aan dat ik dus het draadje al weer kompleet kwijt ben. Weet al niet eens meer wat ik net heb geschreven zonder het eerst weer terug te lezen. En zo gaat het nu al een hele tijd. Gewoon concentratieproblemen dus... Doodmoe word ik er van. Maar misschien is dit maar tijdelijk en zal het ooit weer beter worden. Voor alle duidelijkheid: ik heb niet gedronken hoor. Nou ja, wat Spa Marie-Henriëtte en een cola-light.

Hai Rufus, Ik begin er een beetje aan gewend te raken dat ik mosterd na de maaltijd ben. Vind ik niet erg hoor. Maar ik wil je dus ook nog even feliciteren en je aanmoedigen voor het volmaken van je eerste jaar. Leuk dat je er weer even bent.

Anna, ik wil jou even persoonlijk een groet brengen. Je hebt een paar keer gereageerd op mijn sporadische berichtjes van de laatste tijd en ik heb je niets teruggezegd. Daar steekt niks achter, hoor. M'n vermogen om dingen te lezen en daar dan persoonlijke reakties op te geven is de laatste tijd zo'n beetje teruggezakt naar nul. Ik heb nogal problemen met dingen echt goed opnemen. Als ik twee berichtjes heb gelezen ben ik het eerste al bijna weer vergeten. Dit in combinatie met veel nieuwe namen maakt het in m'n bovenkamertje erg rommelig en onoverzichtelijk... Ik heb wel gelezen dat je binnenkort aan een nieuwe baan begint. Daar wens ik je veel plezier en succes mee. En dat je wat minder tijd aan het forum zult kunnen gaan besteden vind ik begrijpelijk. Je bent al een mooie tijd ADB en je bent kritisch genoeg naar jezelf om dat voorlopig ook nog wel te blijven. Nou ja, en jou kennende zul je het forum (voorlopig) toch niet helemaal vaarwel zeggen. Dus mocht je het toch nog moeilijk krijgen in de toekomst, dan zul je je weg naar hier wel weten te vinden.. Zo, dat wilde ik even kwijt Anna... nu weet ik weer even niets meer, maar als me weer wat te binnen schiet dan hoor je het wel...... Groetjes en liefs, Koh.