Kohtje

Hee Knuffeltje, er komt een soort deja-vu gevoel over me heen. Ben je zo ooit niet begonnen hier op het forum? Midden in een aanval van Gremlins hier aan de bel trekken? Goed dat je dat doet als je het even niet ziet zitten. In elk geval beter dan direkt toegeven aan die schreeuwertjes. Ik hoop dat je hier de afleiding kunt vinden die je nodig hebt.. En ja, ADB zijn duurt maar zolang het duurt. Allert blijven is iets wat we altijd zullen moeten blijven. Allert ben je, anders was je nu niet hier geweest. Nu alleen nog zien dat je hier doorheenkomt...

Corinne, dank voor je felicitatie.. Het gaat me echter al lange tijd (vanaf ongeveer een half uur na die bewuste/beruchte knop omzetten) erg gemakkelijk af, simpel door het feit dat ik geaccepteerd heb nooit meer te kunnen drinken zonder daarvan de vervelende gevolgen te ondervinden. Zo is het nou eenmaal en zo zal het blijven. So what??? Het enige dat ik hoef te doen is die eerste laten staan en door het te hebben geaccepteerd komt de gedachte aan die eerste eigenlijk nooit bij me op. De vinger op de zere plek is hoogst vervelend en confronterend. Ik heb wat in de piepzak gezeten toen men dat bij mij ook voortdurend deed, zowel in privé omgeving als tijdens de behandeling door de peuten en groepsgenoten. Maar door dat keer op keer te doen hebben ze me wel goed naar mezelf leren kijken. Niet alleen de koppigheid maar ook humor heeft me door deze vervelende, vermoeiende periode heengesleept.. Humor werkt erg relativerend en zelfspot kan misschien lijken op een vorm van zelfmedelijden, maar als men daar weer op wijst kun je ook heel veel leren uit deze vorm van humor. Eerst bekeek ik het als: die hele gekke wereld om mij heen, langzaam aan veranderde dat in: die hele gekke ik in de wereld om mij heen. Ik kon de wereld om mij heen niet veranderen, ik moest zelf veranderen en dat kon ik alleen maar zelf doen. Wel met behulp van aanwijzingen, terechtwijzingen, richtingwijzingen van anderen, maar de beslissing om te stoppen met drinken bleef altijd bij mij zelf liggen. Gelukkig wel, anders zou ik nooit de motivatie hebben kunnen opbrengen om daadwerkelijk te stoppen. Als ik gedwongen was geweest te stoppen zou m'n koppigheid tegen me hebben gewerkt. Dan zou ik hebben willen bewijzen dat ik ondanks het verbod best nog wel aan drank had kunnen komen als ik dat wilde. Zo heb ik het ook jarenlang gedaan, het stiekeme drinken.. Maar wie heb ik nou al die jaren voor de gek gehouden??? Het komt er dus op neer dat je het echt zelf zult moeten klaren maar dat alle vingers die op zere plekken gelegd worden zeer nuttig kunnen zijn. En vooral ook pijnlijk kritisch naar jezelf blijven kijken.. Dat doe ik ook nog steeds hoor. En ik geef toe dat ik ook geen heilige ben, verre van dat zelfs...

Luciene, dat het niet 1, 2, 3 gaat weet ik zelf ook heel goed... Ik heb ook jarenlang de hinken en stappen gedaan voordat de definitieve sprong zich aandiende.. Eigenlijk wil ik je alleen maar zeggen dat dit vallen en opstaan niet het einde betekenen, dat je gewoon door moet zetten en dat je van te voren niet kunt inschatten wanneer je nu die laatste sprong zult gaan nemen. Ineens is ie daar, die laatste sprong en zul je merken dat je los komt. In gedachten sta ik je aan de kant toe te juichen en aan te moedigen.. zet 'm op, maak er een mooie sprong van!!!

Soothe, toch is het zo dat als jij denkt dat je niets meer in een kroeg te zoeken hebt je niet meer naar een kroeg moet gaan. Toen ik zes jaar was had ik een groot gedeelte van m'n leven op de kleuterschool doorgebracht maar toen ik "kleuter af" was had ik daar niets meer te zoeken. Ik moet zeggen dat het me niet slechter heeft gemaakt en dat het leven gewoon z'n loop heeft gevolgd zonder dat ik ooit nog een voet in een kleuterschool heb gezet...

Hallo Luciene, Je schrijft vanochtend dat waar je bang voor was gebeurd is. Is dat wel zo? Ik zie het net andersom. Waar jij bang voor bent is niet gebeurd. Jij bent bang voor het NIET drinken. Niet voor drinken.. stiekem wil je dat nog altijd (drinken bedoel ik) anders was je niet in een streep naar die koelkast met wijn gelopen. Waarom zou je dat doen als je bang bent voor drinken? Misschien zie ik het wel erg simpel hoor, maar het werkt bij mij wel. Ik weet dat ik niet meer kan drinken, dat dat gevaarlijk voor me is. Ik ben dus bang voor drinken. Het Niet drinken is nu gewoon veilig voor me en daar heb ik me totaal (=TOTAAL) bij neergelegd. Geen gevoel van wroeging, spijt, verdriet, angst.... Ik heb die knop omgezet tijdens een klinische behandeling vorig jaar. Door talloze terugvallen van mezelf, maar zeer zeker ook door het getuige zijn van evenzovele terugvallen bij groepsgenoten moest ik wel tot de conclusie komen dat alcohol gif is voor mij. En m'n eigenwijzigheid die ik van nature in me heb, heeft me gesterkt in de strijd. Ik zou de rest wel eens even laten zien dat ik het wel kon... Dat heeft me de eerste weken op de been gehouden tot die benen sterk genoeg waren geworden om de "last" van alcoholloos leven te dragen en uiteindelijk de "last" als "lust" zijn gaan ervaren. Nu ga ik al weer 14 maanden lustig en alcoholloos door het leven. Niet dat het leven nu ineens zo leuk is, eigenlijk is er niets veranderd, er is nog altijd een hoop vervelend gedoe. Maar de angst voor niet drinken is in elk geval weg. Ik voel me nu gewoon rot zonder daarvoor hulpmiddelen te moeten gebruiken en ik voel me fijn zonder hulpmiddelen. Alles is gewoon zoals het is. En dat is zonder geestvervormende middelen al rot en/of leuk genoeg... Luciene, wees eigenwijs.. Laat die man van jou nou eens zien dat een leven zonder alcohol het echte leven is... Alcohol kan je dan nog zo lollig maken, uiteindelijk sta je met je nuchtere verstand toch veel sterker in het leven....

Stientje, het is hier de hele dag al grijs.. beetje benauwd. Maar ik voel me wel zonnig hoor....

Goedevandaag allemaal, ......... .............. ..... Tja, ......... weet effe nix.... Maar verder gaat alles wel goed.. Tot schrijfs dan maar weer. Groetjes, Koh.

Goedevandaag, Ik lees dat van die bedrijfsborrel zo eens allemaal door en er is hier op het forum al wel vaker over gesproken. Ik verbaas me er elke keer weer over dat mensen het gevoel hebben zich te moeten verantwoorden voor het niet drinken. Waarom moet je je in hemelsnaam verantwoorden? Dreigt er ontslag als je geen alcohol drinkt? Kijkt men je voortaan met de nek aan? Als iemand wel alcohol wil drinken wordt toch ook niet gevraagd naar het hoe en waarom? Ieder is toch vrij om te drinken wat ie wil? Het enige probleem bij zo'n bedrijfsborrel zou volgens mij alleen maar de aanwezigheid van alcoholhoudende drankjes kunnen zijn als je daar trek door zou krijgen. Verder niets. Met het gevoel je te moeten verantwoorden ben je volgens alleen maar bezig een excuus voor jezelf te creëren om dan maar te drinken...

Hai Knufje, ja ik ben hier ook maar weer eens opgedoken. Veel nieuwe mensen in korte tijd. Ik ben vandaag een beetje aan het bijlezen gegaan maar het valt niet mee om de verhalen steeds bij de betreffende mensen te houden. Was ik al nooit zo goed in maar nu met nieuwe mensen helemaal niet. Dus denk ik dat het beste is om er langzaam aan maar weer een beetje in te groeien... En als ik soms naar de op het forum al bekende weg zal vragen zal me dat wel vergeven worden...

Tja, Fran.. ik ga nu maar eens even wat stof wegzuigen hier en daar in huis, anders is het vrouwtje vanavond boos dat ik niks gedaan heb.....

Die TwanTover, lieve Fran. Je zegt dat je hem mist en POEFFFFF daar is ie....

Fran, hoe doe je dat?

Frannie, wat hebben wij toch een leuke 'verhouding' gekregen in de loop van de tijd. :angry: en

Marieke, je zegt het zelf al: je hebt de droge wijn door je stort gegooid...

Fran, die van die natte aarde is een dubbel droge cliché, ten eerste omdat ie van jou komt en ten tweede omdat ie niets met alco te maken heeft.

Lieve Marieke, een borreltje, een wijntje, een biertje om je lekker te voelen klinkt ook cliché en is nog nep ook. Geniet maar lekker van je droge cliché's.. Sorry, met die droge cliché's bedoel ik natuurlijk niet de droge wijn maar het vogeltje en de zonsondergang, maar dat snap je hopelijk wel.

Okee Lenne, ik zal verder niet doordrammen.... ik wil je dan nu alleen nog alvast succes wensen voor 10 juni en de tijd daarna en ik hoop dat je het in die korte tijd daarvoor ook in de hand weet te houden. Wie weet kun je dan achteraf je stopdatum nog wel bijstellen tot 27 mei... Hou je ons op de hoogte??

Ja maar Lenne, wat geeft je de garantie dat het na die stopdatum 10 juni nooit meer uit de hand zal lopen? Wat is afleren? Ben je niet al ik weet niet hoe lang aan het afleren? Ik neem nu voor het gemak maar even aan dat je al een tijdje met je probleem bezig bent. Je hebt, als ik het goed gelezen heb je stopdatum al vervroegd en daarmee geef je zelf aan dat een stopdatum in de toekomst dus iets heel onzekers is. Kan zo weer veranderen. De angst om niet meer te mogen drinken zul je ook na je stopdatum tegen komen. Die angst moet je overwinnen en dat kun je ook wel, is mij ook gelukt. En zo'n held ben ik ook echt niet hoor...

Lenne, ik kan jou niet helemaal volgen. Je drinkt nu drie dagen niet en je stopdatum is pas 10 juni.. Bevalt het je, dat je drie dagen niet gedronken hebt? Zo ja, waarom zeg je dan niet dat je stopdatum drie dagen geleden was, zo nee, waarom drink je nu dan niet?

Hai Franneke, Lief van je dat je je zorgen om me maakte. Maar waarom zou ik dat niet geloven??? Ik geloof je hoor.

Jij ook sterkte Visje. Je bent taai (klinkt niet lekker bij vis maar is nu anders bedoeld) dus je zult er wel doorkomen... tot later, meid.

Ha die Vis... ook leuk jouw weer te zien. Groetjes terug. Hoe istie? Ben er een beetje uit wat betreft het forum..

Ach Quentie, het heeft geen zin het stom of niet stom te noemen. We zijn allemaal verslaafd en dan doe je stomme dingen in de ogen van mensen die niet verslaafd zijn. Maar je zult maar verslaafd zijn... stom en slim zijn dan loze begrippen geworden. Je weet wat goed of slecht voor je is maar de verslavingsketenen laten niet toe daar naar te leven. Eerst moeten die ketenen los en daar gaat vaak heel wat energie in zitten.. zitten we te zagen en hakken om los te komen. Vaak weten we niet dat we het sleuteltje op onze rug hebben hangen.

Goedevandaag allemaal, Zoals ik hier op het forum getuige ben van het vallen en opstaan van verschillende mensen die aan hun alcoholprobleem werken, zo was ik vorig jaar tijdens mijn behandeling in een verslavingskliniek ook getuige van dezelfde strijd. En zelf deed ik daar "vrolijk" aan mee, aan dat vallen en opstaan bedoel ik. Letterlijke en figuurlijke blauwe plekken oplopend was het steeds maar weer troosten, getroost worden en proberen lering te trekken uit wat er gebeurd was. Tot ik op een gegeven moment m'n eigen blauwe plekken spuugzat was en het besluit nam dat ik die niet meer wilde oplopen. Op dat moment bande ik het begrip alcohol uit m'n bestaan en keek alleen nog maar naar de gevolgen van alcoholgebruik bij anderen. Dat was best pijnlijk. Het is niet leuk om zelf stabiel te staan en anderen om je heen steeds te zien struikelen, mensen waarvan je weet dat ze eigenlijk ook helemaal niet willen struikelen. Want waarom zouden ze anders proberen om van hun probleem af te komen. Maar het was wel heel leerzaam en confronterend. Je kunt je voornemen om dan en dan te stoppen met drinken. Misschien stel je dat moment nog even uit om aan het idee te wennen. Maar in de periode dat je aan het idee aan het wennen bent loop je nog de nodige butsen en deuken op. Waarom eigenlijk. Is het niet veel prettiger en constructiever om aan het idee te wennen tijdens het ontwennen, dus zonder nog te gebruiken? Waarom twee keer wennen? Eerst aan het idee dat je GAAT stoppen, en dan nog eens aan het daadwerkelijk gestopt ZIJN... Logisch gezien kun je beter tegelijkertijd wennen aan het gaan stoppen en gestopt zijn. Nee, dat kan natuurlijk niet. Die twee smelten dan samen. Ontwennen en wennen gaan dan gelijk op. Maar ja, wat is logika in samenhang met een verslaving? Weten en doen liggen soms heel ver uit elkaar weet ik uit eigen ervaring.. toch is het me gelukt droog te blijven toen ik die twee een keer samenvoegde, toen ik een keer die logika toe liet en de verslavingsstemmen in me met verstand te lijf ben gegaan.... Ik wens iedereen een fijne dag en hoop dat het verstand in dit geval als winnaar uit de bus komt. Want als het verstand de verslaving overwint kan het gevoel weer tevoorschijn komen. Gevoel hebben we niet voor niets, daar moeten we wat MEE doen en niet iets TEGEN doen....

Lindi, knap als je dit zo vol kan houden. Ik hoop voor je dat het op den duur vanzelf gaat en dat je niet steeds aan die afspraak hoeft te worden herinnerd. Wat dat betreft heb ik het toch wel makkelijk hoor. Gewoon nul, dan hoef ik niet zo te tellen. Daar ben ik namelijk heel slecht in als het op glazen drank aankomt...