Kohtje

Hai Fauve, Afgelopen maandag dacht ik ook even een glaasje te kunnen nemen om allerlei onbestemde onderbuikgevoelens te dempen. 15 Maanden geen druppel genomen, er niet naar getaald, maar opeens kwam die gedachte aan een borreltje bij me op. Eén of twee glaasje (daar ga ik de fout al in, met dat óf twee) en dan me weer eens even lekker ontspannen voelen. Want ik was zo moe van die spanningen die me al enkele maanden achtervolgen. Leek me dus een goed plan. Leek me dus dat dat moest kunnen na al die tijd.. Leek... Maar gottegot, wat ging dat snel allemaal.. Het 'ouderwetse' gevoel van "he, lekker" was er heel snel. Maar toen kon ik niet meer stoppen. Toen begon ik signalen uit te zenden naar enkele bekenden maar was natuurlijk al te laat.. Op het moment dat die eerste gedachte bij me opkwam had ik die lijnen al moeten uitgooien, maar stiekeme drinker als ik altijd was, dacht ik ongemerkt wel die een of twee glaasjes te kunnen nemen. Ik wist zelf heel goed dat ik fout zat, gelukkig. Ik weet nu ook dat ik mezelf voor moet blijven, mocht ik die drang weer krijgen. Niet eerst maar proberen, maar eerst melding maken. Ik weet nu echt van mezelf dat één glaasje teveel is. Dat wist ik in theorie al wel maar de praktijk heeft me er nu van overtuigd dat ik NIET een beetje kan drinken.. En die spanningen, ach, daar valt uiteindelijk wel mee te leven. Die lossen zich wel op, vaak zelfs helemaal vanzelf. Er zijn wel steeds weer nieuwe aanleidingen voor spanning, maar ze horen bij het leven. Door te gaan drinken veroorzaak ik alleen maar opstoppingen in deze stroom waardoor er een stuwmeer van spanningen ontstaat. Het middel is dan uiteindelijk erger dan de kwaal. Sociaal drinken is voor mij een kop koffie of een glas frisdrank. Heb ik me de afgelopen 15 maanden heel sociaal mee kunnen handhaven. Dus ga ik maar weer op mijn manier sociaal drinken. Alcohol is geen sociale plicht.

Sterkte d'r mee, Stien. Zoals je zelf al zegt: die eerste laten staan. Hoe moeilijk een dag dan ook is/was, uiteindelijk kijk je er nuchter tevredener, voldaner op terug..

Dag lieve mensen, Ik ben weer boven water, de tsunami overleefd zogezegd.. Was wel heftig, hoor. Maar ben voorlopig wel weer "genezen".. De koffie begint me weer te smaken en dat is een goed teken. In het verleden duurde dat meestal een week na een heftige drinkperiode. Ik ben weer helemaal klaar voor het gewone nuchtere leven en pak de draad weer op waar ik hem maandag heb laten vallen.. De bibberhandjesperiode is ook weer voorbij dus ik kan zo weer lekker gaan schilderen. Gelukkig heb ik dat de afgelopen twee dagen niet gedaan. In het verleden heb ik menig schilderij verknalt door er met een wazig hoofd aan te gaan werken. Na afloop bleek het dan één grote knoeiboel te zijn. Moet er niet aan denken dat ik dat nu weer gedaan zou hebben. Ben nota bene al ruim twee weken met een schilderij bezig en dan zou ik dat in een klap helemaal teniet hebben kunnen doen... Nou ja, om kort te gaan: ik doe weer mee met de wereld.. Iedereen een heel goede dag en wellicht tot hoors.. Groetjes, Koh.

Goedevandaag allemaal, Lieve mensen, hartelijk bedankt voor al die schoppen onder mijn nu erg pijnlijke achterwerk. Dat meen ik echt. Ik zit nu ook weer met bibberhandjes achter m'n laptopje maar zal er dit keer echt niets tegen innemen. De gedachte aan drank alleen al doet me kokhalzen.. Zit dus nu wel eventjes zielig te zijn, maar weet dat dat m'n eigen schuld is en dat ik hier gewoon 'even' doorheen moet. Het spijt me dat ik jullie zo heb beziggehouden, maar ik heb nu ook ondervonden hoe fijn dit forum is. Ik ga nu nog maar even plat op de bank. Ik weet weer waarom ik die 15 maanden niet heb gedronken. Daar wil ik weer mee doorgaan, want al met al voelt niet drinken toch een stuk beter..

allerbeste Ziza, met alle respect voor je geloofwaardige en overtuigende berichten, toch even een vraagje kun jij je indenken, let wel,, niet van tevoren inredeneren, dat er een tsunami op je afkomt. Dus zonder dat je daar ook maar een seconde voor die tijd van af weet??? ja, achteraf weet ik het ook allemaal wel te beredeneren... maar dan is het allemaal al weer gebeurd en ben ik zelf een ervaring rijker... een ervaring die ik eventueel kan delen. Maar hoe kun je zo'n tsunami nu op het juiste moment de baas zijn?? Hoe kun je de baas zijn over je toekomst???

hai rudy, in die gauwegeit of wat dan ook heb je gelezen dat ik me herpakt heb. Ja, dat lezen klopt wel. De praktijk is wat anders.. vandaag heb ik toch nog een slok of wat genomen omdat ik die toevallig tegenkwam..(voorraadje van mijn vrouw waar ik normaal gesproken niks om geef, die voorraad bedoel ik dan, hè?.)... Maar die slokjes hebben me eigenlijk alleen geholpen tegen het erge trillen... verder ben ik behoorlijk clear.. van denken dus....... nou ja, daar zijn wel vaker twijfels over geweest maar dat ben ik ondertussen wel gewend... Het trillen is voorlopig voorbij, ik ben helder van geest, voor zover mensen mij wel eens helder van geest hebben genoemd, hihihi... al met al ben ik behoorlijk. en terecht, ongeloofwaardig over aan het komen, maar dat is ook een beetje een liefhebberij van me geworden...

hoi safdepaf...n noch zilver noch goud is "clear"...shit..zit achter de feiten aan te hobbelen.. Niet te vaak van onderschrift veranderen, hoor, dan kan ik, ouwe man, Hihi... het allemaal niet meer bijbenen...

lieve corinne, ik help het je hopen voor zowel je partner als je zoon.... hoe doger hoe aangenamer..hihihi... scheelt een hoop pampers en zo ook een hoop toestanden, toch???

hai, lieve zussemezo... vraag i k me dus in al mijn meligheid af: hoe zit dat dan met jou en geïnteresseerdheid naar partner,,,,

Zie nu ineens eigenlijk mijn eigen onderschrift.. moet even nadenken over een waardige opvolger.

Oi oi oi,,,, feilbaar, fijlbaar en vijlen. Pff, rottaal. Ik dacht dat ik Fijlbaar was. Ben ik dus niet onfeilbaar omdat ik in de war was met vijlen, bijschaven. Leek me zo logisch... Wat is er eigenlijk logisch??? Logica is vast te leggen in regels. Regels m.b.t. een leven zijn volgens mij pas vast te stellen na het beïndigen van dat leven. Het leven laat zich niet leven volgens regels maar maakt regels... Dus aan je eigen regels heb je zelf niets.. eventuele nabestaanden kunnen zich richten op jouw "regels" en daar dan weer de fout mee ingaan.. Such is Live, and it becomes sucher and sucher... hihihi...

Tja, dan hoor ik nou net weer op het nieuws dat er een felle brand woedt in een stemcomputerfabriek. Dan denk ik meteen... wat is er eigenlijk belangrijk in het leven...???

Corinne, meisje, of moet ik zeggen mevrouwtje, haha... Ik heb hier op de kast een buddah beeldje staan waar ik me elke dag in een onbewaakt ogenblik even toe wend...(vergeef me m'n t, d, of dt-foutjes). daarnaast staat een plastic ezeltje waarmee ik mezelf heb vereenzelvigd... Dat onwetende domme ezeltje eet uit de vergevingsgezind opgerichte hand van buddah.. Ik neem op wat me op dat moment welkom voorkomt maar ik ben en blijf dat onwetende ezeltje... Ik hoop steeds dat ik genoeg krijg om door te gaan. Dat lukt, al zal ik nooit weten dat ik ALLES weet... Je bent niet dom, Corinne, je bent "slechts" mens... Zoals ik al eerder zei: Niemand is fijlbaar... Accepteren is het grote toverwoord. Makkelijk uit te spreken maar moeilijk door te laten dringen...Accepteren dat je niet anders bent dan dat ezeltje is gewoon een kwestie van accepteren....

Lief Franneke, Hoe onvoorspelpaar en onvoorstelbaar is het leven.... dat ik jou sowieso ooit nog eens lief Franneke zou noemen alleen al.... Die cirkel waar jij het zo mooi over hebt, gun ik niemand, maar dan ook niemand. Zelfs mijn ergste vijanden niet. En die heb ik niet, ergste vijanden bedoel ik dan... al mijn vijanden zijn gelijk en zijn me min of meer ook wel lief.. voor de duidelijkheid: jij valt daar niet onder... Frannie, ook jij snoert me weleens de mond vanwege de herkenning in je verhalen. Dat heeft dan niks te maken met "niet mogen"of zo... Ja, misschien het niet mogen in mezelf vanwege de zelfherkenning... Eigenlijk schieten woorden me nu gewoon even tekort. Ik ben niet zo snel. Ik kan ad rem zijn maar daar heb ik wel tijd voor nodig, hihi.....

Dag Zooitje, Ik ken je verder eigenlijk helemaal niet maar zit een beetje in hetzelfde schuitje als jij. Dat onbestendige gevoel is heel erg vervelend, maar niet onoverkomelijk... het gaat over. Zoals je misschien hebt gelezen hiervoor, ben ik na 15 maanden weer eens aan de pimpel gegaan. Eén dagje slechts, maar m'n lichaam trekt zich daar niets van aan. Ik zit nu ook weer met bibberhandjes en een soort van opgejaagde gevoelens. Ik weet dat die na een dag of wat weer overgaan. Ik weet ook dat er weer van die zweetaanvallen aan zitten te komen. Nou ja, lastig en vervelend, maar het zij zo... Een borrel of wat voor drankje dan ook daartegen helpt niks.. Je moet er gewoon doorheen... Het enige dat ik kan zeggen is: sterkte. En vooral hier blijven typen en blijven kijken naar reacties.. Reacties kunnen je door deze tijdelijke periode van ongemak heen trekken. Daarna moet je het zelf doen, maar met het lezen hier blijkt dat steeds makkelijker te gaan. De motivatieversterking van dit forum is groot. Heel groot, mag ik wel zeggen... Sterkte, zooitje... en vooral ook: succes!!

Je bent lief voor me, Tapas. Dat waardeer ik. Of dat terecht of onterecht is laat ik in het midden... Wel weet ik dat ik het stadium van mezelf vergeven al weer voorbij ben. Natuurlijk vind ik het voorafgaande niet leuk maar ik realiseer me ook dat dit bij het gegeven "alcoholist" hoort. Dit ben ik, zo zal ik altijd zijn. Een soort berusting in het feit. Wat niet wil zeggen dat ik nu het bijltje er bij neer gooi.. Ik ben alcoholist en zal me daar altijd van bewust moeten zijn en vechten tegen de verleidingen..Maar soms, heel soms en geniepig, komen die verleidingen zo spontaan op dat hetgeen ons alcoholist maakt het ons onmogelijk maakt er op dat moment tegen te vechten.. Daar ben ik me van bewust en het feit dat ik me neergelegd gelegd heb bij het feit alcoholist te zijn maakt het onnodig mezelf te vergeven. Tuurlijk zal ik er alles wat binnen mijn vermogen ligt aan doen om herhaling te voorkomen. Maar ik voel me niet meer schuldig. Ik ben alcoholist, mijn omgeving weet dat..en hoe vervelend ook, dit hoort bij mij. Tsunamies zijn dan misschien wel aan te kondigen, maar je ertegen wapenen is en blijft heel moeilijk... Altijd als je denkt veilig te zijn is er wel weer een onverwachte hoek vanwaar het gevaar een weg naar je toe weet te vinden. Ook daar berust ik in en hoop na overleven van zo'n onverwachte aanval ook daar weer een barrière op te kunnen werpen. Het is en blijft: leven. Met alle onverwachte wendingen die daarbij horen.

Goedevandaag allemaal, Maar weer eens een teken van leven mijnerzijds... Dit klinkt positiever dan het is. Zonder mensen te willen ontmoedigen of schrik aan te jagen, vind ik dat ik melding moet maken van het volgende: ik ben gisteren na 15 maanden droogte nat gegaan! Ik zit al een tijdje in minder rooskleurige privé omstandigheden maar nuchter kon ik het allemaal redelijk aan, dacht ik... Gisteren vormde zich echter ineens, onaangekondigd, een soort van Tsunami bestaande uit Angst, Verdriet, Wrakhout uit het verleden, Schuldgevoel vermengd met Geluksgevoel, kortom, een overweldigende golf van emoties waar ik me geen raad mee wist. Ik zag de golf op me af komen en zag op dat moment geen vluchtweg, alleen een fles port om de onvermijdelijke onderdompeling mee te delen... Op het moment dat ik de eerste slok nam kwam de golf over me heen.. Had ik die golf kunnen ontwijken door die eerste slok niet te nemen?? ik zal het nooit weten want ik nam die eerste slok wel. In eerste instantie leek m'n oude vriend alcohol weer een aangename en begripvolle metgezel. Door ervaring wist ik echter op hetzelfde moment ook dat ik helemaal verkeerd bezig was.. Ik heb hulplijnen uitgegooid (leve het verstand en ervaring!!), een sms gestuurd naar mijn vrouw die op haar werk was en bericht naar een goede kennis.. Daar kwam van beide kanten een reaktie waar ik wat mee kon. Geen beschuldigende vingertjes maar adviezen om te stoppen en hulp te zoeken. In gesprek gaan. Deze mensvriendelijke reakties werkten bij mij dusdanig dat ik me weer mens onder de mensen voelde, geen uitschot zoals dat in het verleden zo vaak het geval was. Waardoor ik in het verleden vaak nog dieper wegzonk in de alco-ellende. Nu hebben deze berichten mij ertoe gezet de rest van de fles (helft) weg te kieperen en me voor te bereiden op de (lichamelijke) gevolgen die mijn daad met zich mee zou brengen.. Ik had eerst het idee om van dit alles gisteren al melding te maken op dit forum maar realiseerde me gelukkig wel dat het beter is hier te schrijven als de (ergste) invloed van de alcohol is verdwenen.. Nu is dat het geval. Ik voel me wel brak maar kan mijn actie van gisteren nu weer overzien. Een ding is me duidelijk geworden: dit wil ik gewoon niet.... Dus ondanks m'n brakke gevoel heb ik mezelf weten te overtuigen dat ik nu niet meer moet drinken. Duidelijk is me geworden dat ik altijd alcoholist zal blijven. Ikzelf ben de enige garantie dat ik nooit meer zal drinken, maar ik ben niet onfijlbaar dus die garantie is niet 100% te geven.. Natuurlijk is een "uitglijder" erg. Maar het is niet het eind van alles. Ik hoop dat het niet meer voor zal komen maar realiseer me ook dat het altijd "zomaar" toch weer kan gebeuren. Ok, ik krabbel weer op en ga verder.. ik ben dankbaar voor het feit dat ik nu weet dat het uitgooien van hulplijnen zijn nut kan hebben. Ik ben de mensen die deze hulplijnen oppikten dankbaar.. en ik ben mezelf dankbaar dat ik weer verder wil zonder die verraderlijke misleidende "vriend" alcohol.. Iedereen nog een fijne succesvolle droge dag toegewenst. Ik ga er weer voor. Nu ga ik weer wat schilderen. Groetjes, Kohtje.

Soothe, van harte gefeliciteerd met je verjaardag... Had steeds de indruk dat je jonger was. Zo zie je maar wat alleen geschreven woord kan vertekenen, hè?? Tjsa... ben het ook niet helemaal eens met het "banbeleid" van de moderators, maar ja, dan denk ik maar weer: hahahaha, we blijven ook maar allemaal kleine kinderen, he? Die op bepaalde tijden op hun vingers getikt moeten worden... Waarom???????????? Geen idee. Maar het zal wel goed zijn... Je bent in elk geval tijdens je banning niet uit m'n geheugen en ik hoop maar dat je hier triomfantelijk terugkeert met de mededeling: Ruim 2 WEKEN!!!!!!!!!!!!!!alcovrij....

Ai, Bammie.. was dat precies om 4.44 uur...? ach geluk is met de dommen hè? Hoewel, wat is geluk... 4.44 zegt me eigenlijk niks... minder dan 666. Had ik toevallig gisteren een gesprekje over met een cassiere van de supermarkt... Ik moest afrekenen: €6,66. Ik zeg dus dat drie zessen het teken is van het Beest, de Duivel... of ik niet mag afronden of €6,70 .. Groot onbegrip toen ik het had over het teken van het beest.. ze keek me aan op een manier die ik zo herkende uit de peri0de dat ik onder invloed vaak ook allerlei flauwe grapjes maakte... Dit keer was ik echter niet onder invloed en zeker niet flauw...Maar ja, dan denk ik al gauw weer dat mijn kennis van het getal 666 nergens op slaat en dan weet ik op mijn beurt weer niet waar ik blijven moet....

Hahaha,l mick, pas maar op ... Zou, als ik niet beter wist, gewoon hartstikke verliefd op je je worden op de vroege morgen.....Hi hi,,,, en nog steeds geen trek.... gek, hè???

waarom zit er nou zo'n enorm blok leegte onder m'n laatste bericht???? Wat doe ik fout?? want ik zie een verloren "v" ergens onderaan staan en ik kan me niet herinneren dat ik na een heleboel niks nog een V zou hebben getypt.......

he mick, dat communistisch nu ook al spannend en old fashioned leuk kan zijn, hè?? Tijden veranderen.Dat is een feit... M'n eigen vader is destijds voor de russen en het communisme gevlucht uit z'n vaderland, (Letland)met achterlating van z'n familie, en hier terecht gekomen... Communisme en Russen dat zijn twee gevleugelde vijand-woorden geworden in mijn woordenboek... Gelukkig ben ik zodanig opgevoed dat ik zelfs tegen het vijandsbeeld van m'n vader ook weer een positief beeld kan zetten. Het scheelt waarschijnlijk wel dat m'n vader al 15 jaar dood is, maar toch heeft hij me meegegeven dat liefde en vergeving een groot goed is. Hoewel hij zelf nooit zover is gekomen om de RUssen te vergeven voor het bezetten van z'n vaderland heeft hij mij wel dat gevoel mee kunnen geven op de een of andere manier. Of ik ben gewoon een watje... kan ook nog.. In dat geval zeg ik: Viva la Monde, viva les watjes....!!! Nou ja, ik ben gewoon erg passivistisch ingesteld.. wordt me niet altijd in dank afgenomen maar ik ben er al wel 50 mee geworden... en excuses als m'n frans niet helemaal frans is... hi hi, mick, je weet wel waarom, hè? Komt er voor mij op neer dat je soepel moet kunnen zijn in je leven. Soepel naar jezelf toe, soepel naar anderen... Soepel, m.a.w. elastisch naar alles om je heen. M"n vorige onderschrift ging over het nemen van alles met een korrel zoutlll Zo is het ook eigenlijk... Neem het hele leven met een korrel zout, m.a.w. zie de humor van vele dingen, zelfs van dingen die niet leuk zijn. Van de meest dramatische dingen is wel een grapje te vormen... pak die kleine mogelijkheid om het leven leefbaar te houden.. In eerster instantie misschien met een schaamvolle lach, maar als je er wat langer over nadenkt.... best wel leuk.... v

hai sandra, het is niet zozeer het nee- zeggen tegen alcohol maar meer het nee- doen... Ik denk niet dat er iemand zal zijn die jou met geweld een trechter op je keel zet en daar dan alcohol in giet... Je moet zelf overtuigd zijn van het feit dat je geen alco-houdende dranken tot je wilt nemen. Dat je ook je dorst kunt lessen met andere sapjes.... toch. Kom je op een bruiloft voor het bruidspaar of voor de alco??? Tja, ik weet dat helaas het antwoord vaak het laatste is. Maar vraag je in dat geval af of je sowieso wel zal "moeten" gaan....

Goedemorgen alvast voor iedereen die zo gaat wakker worden... Ben in een goed humeur. Wel wat grieperig maar daardoor niet meteen helemaal van de wereld.. Ik voel me na zoveel tijd alco-loos gewoon lekker alcoloos. zonder er eigenlijk bij na te denken. Dit forum is nog steeds voor mij een soort van ijkpunt. De verhalen van anderen zijn nog altijd tot voorbeeld van m'n eigen alcoloze leventje..Ik dank jullie dan ook van harte voor jullie openhartige verhalen. Ik voel soms de ellende die ik zelf meegemaakt heb weer heel erg werkelijk worden, en dan voel ik me weer groeien in mijn overtuiging dat alco niets, maar dan ook niets toevoegt aan het leven op zich. Of dat nou super positief is, (20 miljoen winnen in een loterij) of negatief (in mijn geval een scheiding) alcohol zal daar niets aan verminderen of vermeerderen. Alleen het tijdelijke gevoel even verdoven maar die werkelijkheid komt er sowieso... Ik ben nu 4 dagen alleen (met hondje), mijn vrouw is 4 dagen met een vriendin op pad gegaan. Ons huwelijk is niet geweldig, maar toch mis ik mijn vrouwtje... zit hier maar alleen 's nachts te typen. Doe ik normaal nooit... Hier zit een heel verhaal achter, natuurlijk, maar dat is te zeer privé..voor de duidelijkheid nog wel even vermeldenI dat er nóg een heel lief vrouwtje.is opgedoken... En dat maakt het allemaal zo ingewikkeld.. Hoewel.. Tja,.. wie is er gewoon aan geworden om z'n hart, z'n gevoel te volgen.. En dan klinkt gevoel ineens weer heel gestructureerd Gevoel moet vaak voor de omgeving verklaard worden... zitten vaak heel praktische zaken aan vast. Maar gevoel is verd*** gevoel.. daar kunnen nog zulke theoretische regels op los gelaten worden, ieder mens is een individu. EN je kunt wel leven volgens regels... je bent altijd jezelf en nooit de regels;;;daar ontstaat de chaos!! '''''''' Ik spring nou van de hak op de tak... ik vind het ook ontzettend jammer dat mensen als 'ferry, Soothe enzovoort. geband worden om futiliteitjes... Tja, ik weet het.. futiliteitjes kunnen enorm groot zijn, maar in wiens belevingswereld dan wel??? nou ja.. het blijft jammer dat zulke creatieve geesten monddood gemaakt worden om een paar verkeerde woorden.... En ja, ik weet tegelijkertijd ook dat er grenzen gesteld zijn die in acht genomen moeten worden... Het valt me mee dat de moderator nog steeds een mens is en geen machine... Dat zal de binnenkorte toekomst wel zijn... wr gevoel is verd*** gevoel.

Hai lieve Joann, En zo doorgaan hè? De spirit is er wel. Dat lijf moet gewoon die spirit volgen... toch????