07 augustus 2007

[sneeuwwitje]

:present::present::present::present:
:present::present::present::present:
:present::present::present::present:
:present::present::present::present:
:present::present::present::present:
:present::present::present::present:
:present::present::present::present:
:present::present::present::present:
:present::present::present::present:
:present::present::present::present:
:present::present::present::present:
:present::present::present::present:
:present::present::present::present:
:present::present::present::present:
:present::present::present::present:
:present::present::present::present:
:present::present::present::present:
:present::present::present::present:
:present::present::present::present:
:present::present::present::present:


PROFICIAT MET JULLIE 1 JAAR DROOGSTAAN

Rufus en Anna en Ferry

[Mick]

Gefeliciteerd alle 3!!!

[stien]

RAF-trio GEFELICITEERD met 1 jaar ADB!

:present::present: ennneeeh :present::present: enneeeh :present::present:

Overigens allen een hele goede morgen, een nieuwe dag met nieuwe kansen. Maak er gebruik van!
Laat die eerste staan dan is het grootste karwei voor vandaag al gedaan!

Hier zitten we gezellig met z'n allen aan de thee, jawel muggen overlast.
Straks nog even op zoek en nog even trachten een paar uurtjes te pakken.

Houtje, je hebt er een héél kleurrijk geheel van gemaakt voor het RAF trio. Leuk!
Overigens een kei goede aanpak betreffende je dochter.

Marion, kan me goed voorstellen dat je onrustig wordt van zo'n wacht periode. Het worden dus weer spannende tijden dus opgepast hé.

Moesje, fijn dat je wat van je laat horen. Ga je ook leuke dingen ondernemen deze weken nu je daar ook de gelegenheid voor hebt? Denk om jezelf!

[stien]

Mick, met het terug lezen, hetgeen ik bij flarden doe. Kom ik er net achter dat jij inmiddels al
8 maanden ADB bent! Dus nog met terugwerkende kracht ook jij gefeliciteerd!
:present::present:

[BamBam]

Ferry en Rufus, geweldig goed van jullie! Gefeliciteerd.

[BamBam]

Alweer vroeg wakker. Een totaal gevoel van paniek maakte zich net van me meester. Al die gevoelens en emoties, ik weet soms niet waar ik er mee naar toe kan. Veel van die gevoelens heb ik jaren weggedronken. Dat doe ik nu niet meer. Ik heb echter nog niet altijd een alternatief hoe hier mee om te gaan. Soms wil ik dat een ander me zegt wat ik moet doen. Ik wil me vastklampen aan. Maar als ik niet op eigen benen kan staan lukt toch nix? Als ik altijd iets of iemand anders nodig heb, waar blijf ik dan?

Is het gat in mijn hart zo groot dat wat ik ook doe, ik het toch niet zal kunnen vullen? Zal ik dan altijd iets of iemand anders nodig hebben? Vervulde drank die functie, het wegstoppen van allerlei, vaak pijnlijke, gevoelens waar ik niet goed mee om weet te gaan?
Stoppen met drinken is stap 1, ik had me niet bedacht dat er zoveel meer bij zou komen kijken.

Ik wil op dit soort momenten ook zo graag iemand bellen maar doe dat niet. Dat durf ik niet. Ik vind dat ik dit alleen moet kunnen. Het is 'slap' om dat te doen. En wie zou je ook midden in de nacht of in de vroege ochtend kunnen bellen. En ik'moet' het toch alleen doen. Ach ja, wat een hersenspinsel, pffff.

Ik ga hardlopen, wie weet helpt het. Of is het een afleidingsmanouvre? Nou ja, dan beweeg ik in ieder geval lekker vandaag:huh:

[blacky]

goedenmorgen iedereen ,
rufus, anna, ferry van harte gefeliciteert met jullie een jaar adb zijn hiep hiep hoera
fijne dag aan iedereen

[blacky]

morgen bambam,
ik heb er ook heel lang over gedaan voor dat ik iemand durfde te bellen , vandaag de dag doe ik het wel als ik er de behoefte aan heb , voor mijn eigen beter bellen als .... vul zelf maar in :-))
het is niet altijd makkelijk om het van ons af te praten want iets wat voor ons een berg lijkt is mogelijk voor een ander een peulschil maar als ik bel weet ik dat mijn gedachten verzet zijn en dat ik aan mooiere dingen denk
loop ze ik wordt er stikjaloers van :-)) grapje

[Anna]

Tjongejonge, zelfs twee draadjes gewijd aan felicitaties. Bedankt allemaal voor de kleurrijke en gulle gaven. Helaas houdt mijn werkgever geen rekening met jubilea, dus ik mag weer gewoon aan de slag vandaag.

Vanavond een feestje bij ons in het park of op een andere geschikte, nog door te geven locatie. Vanwege de verwachte grote opkomst denk ik dat mijn tuin te klein is, en iedereen is natuurlijk dol op water, sapjes en rivella dus het zal storm lopen. De organisatie is in handen van Rufus. Voorkeuren voor alcoholvrije versnaperingen graag doorgeven aan zijn afgerichte gremlin. Ferry kan zijn jacht afmeren bij de sluis, vandaar is het maar zo'n 100 meter lopen.

Ik moet er gauw vandoor. Tot vanavond!

[RJB]

Van harte gefeliciteerd, jullie allemaal die één jaar droog staan!

(Ik was ook hard op weg, 11 augustus zou zo''n beetje mijn jubleum zijn geweest, maar toen kwam die afschuwelijke dinsdag.. - zie mijn berichten van gisteren..).

@Delta2: Jij ook gefeleciteerd. Met je dappere beslissing om je doelstelling bij te stellen naar 0! Ik heb ook ZO LANG gedacht dat gematigd drinken de oplossing was; maar in feite was het alleen maar uitstel! (En dat wist ik ook)..

@Bambam: ik heb het afgelopen jaar ervaren dat veel pijnlijke dingen ook zonder drank goed hanteerbaar zijn, nee zelfs beter hanteerbaar dan met drank. Dat gun ik jou ook! Goed dat je gaat hardlopen!

Wat mijzelf betreft: ik heb redelijk geslapen. Wordt af en toe wakker en denk in een soort halve paniek aanval "er was iets verschrikkelijks, maar wat ook weer.." Dan herinner ik me alles weer.. Het goede nieuws is dat ik geen trek heb. Het goede nieuws is dat ik dingen kan herstellen.. (Ook al zal dat veel tijd kosten), het goede nieuws is dat ik hulp heb (vanmiddag twee uur therapie, om over mijn huidige toestand te praten) en goed nieuws is dat ik dit forum heb gevonden.

Later vandaag wil ik nog iets schrijven over mijn hunkering naar lief gevonden worden en over iets dat "parentificatie" wordt genoemd. Nu eerst koffie en De Volkskrant. En mijn geliefde smsen..

Dag!

[Vie]

RAF-trio, van harte!
En voor allen een prettige dag.

[Francesca]

Gefeliciteerd, Anna, Rufus en Ferry!

[haddock]

Allereerst Rufus, Ferry en Anna gefeliciteerd met jullie 1 jaar droogstaan!!!!!!!

Ik ga m'n uiterste best doen dat volgend jaar op deze datum te halen. Dan hebben we er over 'n jaar minstens vier! Waarvan 3 tweejarig.

Sorry voor de vertoning van gister, en velen bedankt voor de woorden van steun, begrip, opbeuring, afkeuring en de preken.

Licht katerig zit ik nu hier te typen. De Dames zijn uitgeweest, hebben gegeten en liggen aan mijn voeten. Die houden in ieder geval onvoorwaardelijk van mij.

Verder heb ik ook net wat gegeten, twee broodjes, en ga zo in bad bijkomen. Daarna 'n engels ontbijtje erin.
Als dagplanning heb ik 'n aardig schoon schip schema opgesteld. Opruimen, afwassen, stofzuigen, vloer dweilen, gras maaien en boodschappen doen, heerlijk op de fiets.
Ik ga van alles halen, maar geen druppel drank. Voor het eerst sinds heugenis zal huize Haddock drankvrij zijn.

En RJB welkom, ik hoop dat je hier veel herkenning en steun vindt.

[Rufus]

Hallo allemaal,

Hartelijk bedankt voor jullie lieve felicitaties en van mijn kant natuurlijk een speciale knuffel voor Anna en Ferry, die mij op het 'droge' pad hebben gehouden als ik het wel eens moeilijk had. Ik kon het niet verkroppen om achter te gaan lopen door een terugval.

Ik schrijf niet zoveel (meer) maar lees nog wel regelmatig mee en ik wil alle nieuwkomers ook van harte gelukwensen met hun keuze om er via dit medium iets aan te gaan doen. Een goede keus en als je echt wil, best een kansrijke.

En zo is na 42 jaar drinken, waarvan 25 jaar problematisch, een eind gekomen aan mijn carriere als drinkebroer. Vorig jaar wilde ik eigenlijk niet stoppen met drinken maar ik ging zo achteruit en zoop zoveel dat ik zeker wist dat ik na mijn ernstige hartinfarct (eigenlijk heb ik mijn hart kapot gedronken) en daarna gewoon doorzuipen terwijl ik nog maar een hartfunctie had van 25%, echt wel snapte dat als ik nu niet stopte, mijn leven geen cent meer waard was. Mijn plan was 2 dagen niet drinken en de rest van de week niet meer dan 2 per dag. Op de eerste dag dat ik op dit forum schreef, kreeg ik een reactie van ene Opa met het icoontje van Haddock die opmerkte dat ik mezelf eens het cadeau moest geven om drie maanden niet te drinken en dan te zien hoe me dat beviel en hoe ik me dan voelde en vervolgens te kiezen hoe ik verder wilde gaan met alcohol.

Jullie begrijpen het al, ik heb besloten om gewoon door te gaan met niet drinken. De cadeaus die ik gekregen heb zijn groot. Ik heb een onwaarschijnlijk lichamelijk en geestelijk herstel meegemaakt en voel me als bewoner van een blij lijf, energiek, opgewekt en vol nieuwsgierigheid naar het nieuwe leven dat zich voor me aftekent. Er is veel meer rust en tevredenheid met mezelf gekomen. En ben nog maffer geworden dan met alcohol. Bovendien heeft mijn huid een metamorfose ondergaan. Van droog en rimpelig, ondanks intensief smeren, naar glad en strak. Kun je je voorstellen hoe mijn kansen op de vrijersmarkt zijn toegenomen.
Kortom, ik heb weer zin in het leven.

Dat neemt niet weg dat het niet drinken een keiharde confrontatie met jezelf en je geschiedenis betekent. Het is hard werk om de redenen van je drinken en je behoefte aan verdoving onder ogen te durven komen en langzaam maar zeker te lijf te gaan. Veel van het gedrag en de angsten waar je tegen aanloopt, dateren van lang geleden en je moet leren dat het gedrag waar je in je jeugd voor koos om ernstige krenkingen te kunnen overleven, in het hier en nu, absurd zijn geworden. Nieuw gedrag aanleren is lastig maar kan slagen door te oefenen.
Ik maak vorderingen, maar het is een voortdurend proces. Eigenlijk heb ik mijn ontwikkeling door zolang te drinken vele jaren stilgezet. Veel in te halen dus en het wordt steeds leuker. Ik heb het tot nu toe in m'n eentje kunnen klaren, mede te danken aan behoorlijk wat kennis over deze zaken, maar voor de meeste mensen zal de internetbehandeling van Tactus in eerste instantie en vervolgens wat psychologische hulp zinvol zijn als begeleiding.

Ik heb veel steun gehad aan het meedoen op dit Forum en aan een aantal boeken. Een daarvan heb ik gelezen na aanbeveling van iemand op het Forum en wil ik ook een keer noemen. Heeft mij veel inzicht gegeven. "De verslaving voorbij" van Jan Geurts. Als Boeddhist grijpt hij in zijn uitleg terug op de Boeddhistische leer en inzichten. Voor mij zo verhelderend dat ik mij nu verdiep in "Het Tibetaanse boek van leven en sterven" door Sogyal Rinpoche waar ik zo door aangesproken wordt dat ik zelfs overweeg om verder te gaan met het Boeddhisme. Wacht nog even met me een oranje jurk te sturen want zover ben ik nog lang niet.

Ik wens jullie veel sterkte en doorzettingsvermogen. Als je echt wil, kan het!!
Het leven wacht op je!

Liefs Rufus

[tapas]

Bambam, zo wordt ik ook alweer dagen wakker... hyper en onrustig.. tot ik weer wist dat dat niet zo raar is eigenlijk.. over anderhalve week ga ik naar Istanbul om mijn ogen te laten laseren, oja, vergeten, hihi, dus niet raar dat ik helemaal van slag ben. Dat er een reden voor het onrustgevoel is is dan wel weer makkelijk.. kan ik iets de schuld geven, maar ondertussen moet ik er ook mee dealen en bij mij is dat ook wat meer hardlopen, en afleiding zoeken, en boekjes over Istanbul in huis halen om niet helemaal "in het diepe" te springen als ik daar ben maar toch al een beetje voorkennis te hebben (ik houd nou eenmaal graag de controle in eigen hand)

Verder zijn er volgens mij SOS hulplijnen die je zou kunnen bellen in gevallen van nood. Helaas overvalt de paniek je namelijk meestal buiten kantoortijden!

Een andere manier om ermee om te gaan is voor jezelf op papier te zetten wat je zo druk maakt, of waar je over piekert. Als het zwart op wit staat is het vaak alweer een stukje weg. Verder kan het goed zijn om je gevoel te testen op "waarheid" dus met andere ogen lezen wat je op papier zet en kijken of je gedachten kunt ombuigen...

ik hoop in ieder geval dat je je weer wat rustiger voelt nu! en zo niet, laat het dan maar gewoon over je heen komen zonder je te verzetten.

en dat zeg ik die nu zit te hyperen achter mijn computertje.. mijn god, Istanbul, laseren? is dat weer zo'n impulsieve tapas-actie? waar ben ik aan begonnen... okee, ik ga de vuilnis buiten zetten voor ik te laat ben en de hond en kat uitlaten!

[Vie]

Rufus dankjewel voor deze heel bemoedigende woorden, ze geven me kracht en hoop.

[Rufus]

Het volgende gedicht is getiteld: "Autobiografie in vijf hoofdstukken" en gaat ons allen aan!

1) Ik loop door een straat.
er is een diep gat in het trottoir
Ik val erin.
Ik ben verloren...ik ben radeloos.
Het is mijn schuld niet.
Het duurt eeuwig om een uitweg te vinden.

2) Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir
Ik doe alsof ik het niet zie.
Ik val er weer in.
Ik kan niet geloven dat ik op dezelfde plek ben.
Maar het is mijn schuld niet.
Het duurt nog lang voor ik eruit ben.

3) Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir
Ik zie dat het er is.
Ik val er weer in...het is een gewoonte.
Mijn ogen zijn open.
Ik weet waar ik ben.
Het is mijn schuld.
Ik kom er direct uit.

4) Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir
Ik loop er omheen.

5) Ik loop door een andere straat.


Portia Nelson, geciteerd in Charle L. Whithfield, M.D., Healing the Child Within

[haddock]

Rufus,

ik sluit me bij Benthe aan, sterke wijze woorden. En dat boek van Jan Geurts zoek ik op.

Bedankt, Haddock, met dat Opa icoontje

[haddock]

scheeltje......

[RJB]

Dankjewel, Haddock! Sterkte vandaag met The Day After en gefeliciteerd met de goede voornemens! Schoon schip maken!

Omdat ik zelf kind ben van een verslaafde moeder en de vader van twee - jonge - kinderen die een verslaafde vader hebben wil ik iets schrijven over "parentficatie". Omdat het me (helemaal nu ik mijn kinderen vorige week zo in gevaar heb gebracht) op dit moment bezighoudt, omdat ik het gevoel heb een destructieve circel op het spoor gekomen te zijn die alleen ik kan doorbreken en die ik WIL doorbreken.. Misschien helpt het jullie, misschien ook niet.. In elk geval helpt het mezelf als ik het eens opschrijf..

Met parentificatie wordt de rolverwisseling bedoeld die optreedt bij falend ouderschap.. De ouder is niet in staat om op een volwassen manier de rol van opvoeder te vervullen. Het kind ziet dat en neemt als het ware de ouderrol over. Hij begint te zorgen voor zijn ouder. Niet werkelijk natuurlijk, maar in zijn hoofd. Zelf wordt het daardoor niet meer gezien als kind en komt in zijn kinderbehoeftes tekort. Omdat hij geen echte ouder KAN zijn, gaat hij zich schuldig voelen over zijn tekortschieten..

Zelf was ik zo'n kind. Mijn moeder dronk, was labiel en depressief. En ik voelde me als klein kind al heel erg verantwoordelijk voor haar. Ik haatte haar ook bij tijden (en keek soms op haar neer) en schaamde me daar verschrikkelijk voor. En die gevoelens ging ik overcompenseren door overmatig lief tegen haar te zijn. Door zoveel van haar te houden dat ik mijn schuldgevoelens overschreeuwde..

Zelf heb ik nu een zoontje (mijn dochtertje, die jonger is, heeft geloof ik geen last van dit alles, het is ook een kwestie van karakter) en ik zie dat hetzelfde dreigt.. (Of al in gang is).

Het jongetje dat alles goed zal maken..

Ik MOET hier een einde aan maken. Vanmiddag wordt dat één van de gespreksonderwerpen met mijn therapeute..

Ik bedoel dit alles niet als een excuus voor waar ik me nu bevind in mijn leven. Ik probeer de omstandigheden te begrijpen en ze daarna naar mijn hand te zetten.

Schuldgevoelens, eeuwige en voortdurende schuldgevoelens en gevoelens van tekortschieten. Die horen ook bij het geparentificeerde kind.

Ik ga er hard aan werken. Mijn jongetje hoeft niets goed te maken. Hij moet kind zijn en gelukkig worden

[Sammy]

Goedemorgen,

RAf trio van harte gefeliciteerd met een jaar droog staan en Rufus bedankt voor je mooie verhaal.
Kunnen we weer wat van leren:musicnote::

[Kohtje]

Gauw, gauw, voordat Rufus weer in de mist verdwijnt: Van harte gefeliciteerd joh. Is dat met opa al weer een jaar geleden. Was zelfs nog voordat ik zelf dit forum gevonden had. En ik dacht dat ik daar zelf getuige van was geweest op dit forum... Zo zie je maar dat aan de verwarring in m'n hoofd door niet drinken geen eind is gekomen. Ik ben nou eenmaal een warhoofd, moet ik het maar mee doen. Maar zonder drank heb ik tenminste het excuus dat ik een warhoofd ben en hoef ik het niet meer allemaal af te schuiven op vriend/vijand alcohol. Toch wel ergens een geruststellende gedachte dat ik ZELF een warhoofd ben... of niet???? ik bedoel maar..

[Sammy]

Headdock,

Weer in deze wereld zie ik.Nu echt ervoor gaan!!!

[Sammy]

RJB, heftig wat je allemaal opschrijft.Niet kind mogen zijn is erg. Maar jij gaat daar tenminste wat mee doen voor je eigen kereltje. Heel veel sukses vanmiddag bij de therapiei

[Rufus]

Haddock,

volgens mij heb ik wel wat met opa's!
Neem het advies van die opa van mij eens in overweging!

Have a nice day.

Rufus