Kohtje

Originally posted by: Soothe Hoi Kohtje, Even een kleine reactie. Maar Kohtje, het is wel koekkoek éénzang daar bij jullie. Waar is de vrije gedachte? Wat een dogma's. Wat een dogma's hebben jullie Kohtje. Niet echt iets voor een vrijdenkend humanist. quote> Hoi Soothe, ook aardige kerel.. wie bedoel je met jullie? En hoe kom je op dogma's? En waarom denk je dat ik een vrijdenkend humanist zou willen zijn? Ik doe niet aan dogma's, ik ben geen christen, geen moslim, geen humanist, geen wat dan ook, behalve die ene entiteit die ook maar een druppel in de oceaan is.. En door mezelf zo eerlijk en open mogelijk te (blijven) bestuderen, probeer ik mee te gaan in de stromingen van het grote overweldigende leven zonder me te laten overweldigen.. Natuurlijk heeft wat andere mensen doen en zeggen invloed op mijn dag. Maar door niet te oordelen over anderen maar mijn eigen plan te trekken, keer op keer, na elke gebeurtenis die mijn innerlijke rust verstoort, ben ik slechts verantwoordelijk voor mijn eigen leven en hoef ik niet de waarheid van een ander als 'dogma' of de onwaarheid van een ander als last mee te zeulen. De menselijke waardigheid, de vrijheid en de waarde van de persoonlijkheid staat voor mij centraal. In dat opzicht deel ik de visie van de humanisten. Maar ik heb ervaren dat ik mijzelf als simpel mens niet kan vertrouwen als ik niet de nederigheid kan opbrengen om machten in mijn leven toe te laten die ervoor zorgen dat ik mezelf niet als centrum van het universum zie. En dat daar voor mij hogere machten voor nodig zijn is wel gebleken toen ik in het verleden keer op keer wilde stoppen met drinken en toch weer doorging. Ik kon het niet alleen, ik kon het ook niet op dringend advies van anderen.. ik had iets nodig dat dat ene moment van inzicht (= ik kan niet meer drinken)niet weer deed verdwijnen bij het eerste het beste trekmoment, maar dat ik het kon rekken tot iets dat altijd bij me is. Dat noem ik Hogere Macht, zo begrijp ik hem.. de inspiratiebron om vrij te zijn van (ver)oordelen, zowel over anderen als over mezelf als over situaties en omstandigheden. Daarom moet ik bij mezelf te rade gaan als zaken in het dagelijks leven mij niet aan staan. Dat heeft niets met dogma's te maken, dat heeft alles te maken met vrije keuze. Ik volg alleen maar richtlijnen, geheel vrijblijvend en met alle mogelijkheden om ze aan te passen.. zoals ik gisteren al schreef: mijn mening is slechts een tussenstation in mijn leerproces. En daardoor zijn de principes die ik vandaag volg niet een gevangenis voor morgen... principes zijn er om het leven te leiden, niet om het te beperken. Het is wel mogelijk me aan te passen aan de omstandigheden, ik kan niet de omstandigheden aanpassen aan mijn wil. Zo, genoeg gekoekkoekt... Liefs, Kohtje.

Originally posted by: rip Queenie Na een slapeloze nacht na een zeer onprettige AA meeting heb ik veel om over na te denken. Mijn clubje is het niet meer en ik ben dan ook zeer teleurgesteld. Niet in het programma overigens!! Ach, je hebt zo van die mensen die de wijsheid in pacht hebben en zich als een soort goeroe gaan gedragen. Jammer, jammer, jammer. quote> Een (echte) AA-meeting is niet zomaar een vrijblijvend samenkomen van alcoholisten. Meetings en AA in het geheel kunnen alleen (al zo lang) blijven bestaan als we wat richtlijnen in acht nemen. Wij behouden wat we hebben alleen door waakzaamheid en zoals vrijheid voor het individu voortkomt uit de Twaalf Stappen, zo komt vrijheid voor de groep voort uit onze Twaalf Tradities. Deze Tradities staan uitgebreid beschreven in het AA boek "12 Stappen en 12 Tradities." In het door jou (rip Queenie) genoemde geval is het misschien verstandig om eens met de groep de Tweede Traditie te "bespreken" en te bestuderen. Deze luidt: "Wij erkennen in onze groep slechts één uiteindelijke autoriteit: een liefhebbende God, zoals Hij zich openbaart in het geweten van onze groep. Onze leiders zijn toegewijde dienaren, ZIJ REGEREN NIET." Mensen die zich als "goeroe" gedragen doen er goed aan hun vierde stap nog eens te doen, de diepgaande en onbevreesde morele balans van ons leven opmaken.. Ik spreek uit eigen ervaring, want goeroegedrag, zelfingenomenheid, predikgedrag en dat soort dingen, zijn mij ook niet vreemd, allemaal voortkomend uit onzekerheid, en de gedachte dat ik andere mensen kan veranderen. Ik ben de mensen dankbaar die mij op dit soort onvolkomenheden hebben gewezen.. zo kon ik weer aan mezelf werken.

owww... twee zielen, één gedachte..

Die moed en kracht zitten in je.. je moet ze alleen wel een kans geven en niet bij het minste geringste afdoen met het smoesje dat je ze niet hebt..

Yvonne, gefeliciteerd. Dat af en toe dat gemis van een sigaretje nog langdurig gemeen de kop op kan steken weet ik ook nog uit eigen ervaring.. Ik heb het nu niet over dat ene maandje dat ik nu gestopt ben. Het gemis is er nu praktisch elke dag nog wel een keer, vooral 's morgens bij het opstarten van de dag. Ik heb het over jaren geleden. Op 13 april 1991 ben ik gestopt met roken en ben ergens in de zomer van 1994 weer begonnen, met één onschuldig lijkend peukie... Pas afgelopen 13 februari is het me weer gelukt om langer dan 24 uur niet die eerste te nemen. Maar in die drie jaar rookvrij destijds, voelde ik me helemaal geen roker meer, ook geen gestopte roker.. ik stond helemaal niet meer bij roken stil.. en toch kan ik me nog enkele momenten uit die tijd herinneren dat ik bij wijze van spreken kwijlend zat te kijken naar iemand die van een sigaretje genoot, dat die hunkering bijna fysiek pijnlijk werd.. gewoon omdat ik in dat ene korte moment weer precies wist wat ik "miste".. Ik wist toen nog niet dat verslaving levenslang blijft, dat ik nooit meer "niet verslaafd" kan worden. Verslaving kan wel een oude, goed genezen wond worden, maar is ook makkelijk weer open te rijten. Me daarvan bewust, neem ik ook vandaag die eerste maar niet. Zoals ik van de week op m'n scheurkalender zag staan: Dit is het begin van een mooie dag, tenzij ik andere plannen heb.

Ik ben in de meer dan duizend meetings van AA, NA en CA en de (inter)nationale conventies die ik de afgelopen vijf jaar bezocht heb, nog NOOIT een herstellende verslaafde tegengekomen die zei dat ie NIET blij en dankbaar was dat ie nuchter en clean was...

Will, hoe meer je nadenkt over wat gevolgen zouden kunnen zijn, hoe meer je verstrikt raakt in je eigen gedachtenspinsels. Ik ben/was een meester in allerlei scenario's bedenken, en hoe tegenstrijdig die ook waren, ze leken allemaal heel realistisch, heel logisch.. Toch kon ik met al mijn logica nooit bevroeden wat de toekomst voor mij in petto had en heeft. Daarom heb ik het idee van dat ik het allemaal wel weet en wil weten losgelaten en reken niet op de toekomst maar vertrouw er gewoon op.. De tijd zal het leren, is niets anders dan waar.

r u d y ?

Sorry, Blondie. Ik vergeet soms dat er tegenwoordig ook een Google wereld bestaat.. heb VWO-TTO net even opgezocht.. is duidelijk.

Will, niemand kan je een makkelijk leven beloven. Maar er open, oprecht en behulpzaam doorheengaan maakt dat je geen lelijke littekens overhoudt. Sterkte en wijsheid gewenst.

Blondie, gefeliciteerd voor je dochter. VWO ken ik nog uit mijn schooltijd, TTO is een toevoeging die me ontgaat..

Hé, het is alweer de 13e.. dus vandaag 1 maand no smoke! De ochtend is nog altijd even het moeilijke moment, het "opstarten", even een moment van bezinning, maar hoe minder ik me bezig hou met niet roken hoe vanzelfer het gaat. Primula.. je bent een beetje raadselachtig voor me.

Goeie morgen allemaal. De meteorologen kunnen nu wel bepalen dat de lente al begonnen is, maar het natuurlijke/astronomische begin van de lente laat nog een week op zich wachten. M.a.w. het is gewoon nog winter. En zelfs als de echte lente begint wil dat niet zeggen dat het weer zich dan aan de wensen en verwachtingen van de mens aanpast. Het weer is nou eenmaal niet te voorspellen, heeft geen agenda, omdat het niet aan strakke regeltjes gebonden is, maar meegaat in de stromingen van de omstandigheden. Het weer is zoals het is, alleen op het moment zelf, in het NU. Het weer laat zich leiden door machten en krachten die groter zijn dan het weer zelf, onvoorwaardelijk, nederig, pretentieloos. Het weer is niet uit op bepaalde resultaten, is er niet op uit om records te breken, om lekker gevonden te worden of om macht over iets te hebben.. Het weer hoeft niet bang te zijn, hoeft niet voor zichzelf te vluchten. De gevolgen van bepaalde weersomstandigheden worden weer opgenomen in de aanleiding tot het weer van vandaag. Het weer is niet saai. Het weer is gewoon het weer, dag na dag. Ik vraag mijn hogere macht vandaag om als het weer te mogen zijn.

Oef... Tóch advies.

Ego?? De ziekte verslaving doet zich gelden. Het lijkt me niet verstandig te praten met mensen over of je misschien na anderhalf jaar weer wat kunt gaan drinken en al helemaal niet over deze questie met jezelf in gesprek te gaan, maar zoek mensen (sponsor??) die je kunnen helpen om die twijfels weer te kunnen weghalen.

Hee, Blondie.. even speciaal voor jou: ik lees dat je nog naar AA gaat. Werk je ook (nog) aan de stappen? Aan jou als AA-er kan ik 't zeggen, je begrijpt hopelijk wat ik bedoel. Ik hoef niet angstig te zijn om de controle over mijn leven te verliezen. Ik heb de controle over mijn leven overgegeven aan mijn hogere macht.. ik heb de controle over mijn leven losgelaten. Als ik dat niet had gedaan was wel of niet drinken een onderdeel van mijn dagelijkse beslissingen geweest en als alcoholist kom ik dan al gemakkelijk uit bij wel (af en toe) wat drinken.. en ik weet dat als ik heb besloten dat ik wel (af en toe) kan drinken dat ik dan alle controle verlies... Da's eigenlijk alles wat ik je kan bieden. Geen oplossing, geen kant en klaar antwoord, geen advies.. alleen mijn ervaring met hoe ik een waardevol leven leid zonder over drinken maar te hoeven nadenken. Ga goed, meissie..

Alelei, fijn hè? Dat het kan... Ik zeg net op de dagdraad tegen Soothe dat in februari stoppen zo leuk is, dan is je eerste maand rookvrij ook de kortste maand.. Ik probeer je op de voet te blijven volgen.. nou ja, proberen.. ik dóe het gewoon.

Dit geldt natuurlijk niet voor jou, Kate, maar ik ben voor mezelf wel blij dat ik niet "mooi" en/of "knap" hoef te zijn..

Originally posted by: jopie kappers en tandartsen.... kappers kan ik ontwijken, ik knip mezelf quote> Haha Jopie.. hier net zo. Kappers vormen een soort van jeugdtrauma.. moest altijd van m'n vader vooral. Ik zag en zie een kapper als iemand die inbreuk pleegt op m'n privacy... Nu laat ik m'n haar al jaren gewoon groeien. Eén keer per jaar knipt mijn vrouw de onderkant recht, that's all. En tandartsen, nou ja, die zijn meer een noodzakelijk kwaad. Als ik zie wat voor problemen mensen met een kunstgebit kunnen hebben, ben ik blij dat ik m'n (niet fraaie) eigen tanden en kiezen nog heb en dat wil ik zo lang mogelijk toch wel zo houden.. tandartsbezoek is tegenwoordig een mooie oefening in ademhalingsconcentratie en loslaten(van pijn).. 't mooie is dat 't nog werkt ook. 'k Ben in elk geval niet bang meer voor de tandarts, maar zie nog steeds liever geen kapper aan m'n hoofd.

********* voel me een beetje in de (zevende) hemel hier, met al die sterretjes om me heen.. ****** *****

Juist, en daar zit het grote verschil tussen ons.. jij hebt je verslaving onder controle, jij moet je pilletjes slikken, dan kan je niks gebeuren. Maar wat als de pilletjes op zijn?? Ik heb toegegeven dat ik machteloos sta, de behoefte aan controle juist losgelaten. Ik hoef niks te controleren en onder controle te houden. Dat heb ik zo vaak geprobeerd, en dat is me nog nooit gelukt. Ik moet mezelf alleen openstellen voor vertrouwen. Vertrouwen dat het (goed) is zoals het is.. Dat doe ik door elke dag te vragen om kalmte om te aanvaarden wat ik niet kan veranderen (andere mensen), moed om te veranderen wat ik kan veranderen (mezelf) en de wijsheid om tussen deze twee onderscheid te (kunnen) maken. Geen idee aan wie of wat ik dit vraag (men noemt het Hogere Macht of God of wat dan ook), maar zo blijf ik me bewust van m'n mogelijkheden en onmogelijkheden. Door zo (zelf)bewust in het leven te staan kan ik de wereld verbeteren door mezelf elke dag een beetje te verbeteren.. ((Ik weet niet wat je onder menswaardig bestaan verstaat.. ieder mens is waardig, is het waard te leven. De omstandigheden doen er niet toe.))

Akelei, het is hier al vaak gezegd, en ik zeg het dan ook nog maar een keer.. met hier wegblijven verander je niets. Jij blijft met dat rotgevoel zitten en degeen die je dat bezorgd heeft, heeft dat misschien niet eens in de gaten.. Commentaar, zowel positief als negatief, zegt vaak een heleboel over de commentator. Natuurlijk is het rot als je je aangevallen voelt of zelfs aangevallen wordt. Maar "verstoppertje spelen" is nou juist datgene waar wij alcoholisten ons steeds mee in de vingers snijden. M.a.w. ga niets en niemand uit de weg, en laat je door niets en niemand wegjagen. Geef jezelf de kans te groeien door ervaringen, zowel fijne (die hier ook veel te vinden zijn) als de niet zo fijne..

Ja, bb, ieder zijn of haar manier.. en ieder ziet het door zijn of haar eigen ogen. In "mijn ogen" is accepteren nu juist het begin van herstel, het begin van het begrijpen en veranderen van de levensopvattingen die ervoor gezorgd hebben dat ik ervoor koos te vluchten voor het leven in een roes van alcohol of andere "lekkernijen". En in "mijn ogen" is baclofen nemen opgeven en niet willen werken aan mezelf. Gelukkig maar dat we elk onze eigen ogen hebben.. Ik heb geleerd dat ik een ander niet door mijn ogen kan laten kijken, iets dat ik in het verleden wel probeerde. Totaal onmogelijk. Ik probeer een ander nu in elk geval in zijn of haar waarde te laten en andere zienswijzen op z'n minst niet (meer) belachelijk te maken. Maar het succes dat ik met mijn manier van herstel boek, wil ik wel graag delen met anderen. Zo heb ik zelf ook een heleboel opgestoken, door hier en daar ervaringen van anderen zelf uit te proberen. Ik ben blij dat ik niet meer zo denk en doe als ik jarenlang gedaan heb. En, o ja... ik heb ook zo'n 15 jaar extreem aan de neuten gezeten.. maar daarvoor zat het er al jarenlang (vanaf pak 'm beet de kleuterschool en misschien zelfs al daarvoor) aan te komen.. de gedachten- en gedragspatronen die me tot alcoholisme "dreven" laten zich niet door baclofen veranderen.. m.a.w. door de uitingsvorm van mijn verslaving (drinken) weg te nemen ben ik nog niet van m'n verslaving af.

Ik zie in het bewuste stukje van Akelei niets anders dan een uitleg van het verschil tussen vechten en accepteren. Ik zie in vechten een hoop energie gaan zitten die vaak niet oplevert wat ik ervan verwacht. In dit geval heb ik het (gezien dit forum) maar even over trek. Trek is pijn.. tenminste, voor mij als alcoholist die niet meer wil drinken. Vechten tegen deze trek en daarmee het aanspreken van mijn wilskracht, is een vermoeiend en -al naar gelang de tijd dat ik het volhoud- een langdurig en uitputtend proces. Als ik blijf vechten, komt er een moment dat ik het beu ben en toegeef aan die trek. Dat kan dagen duren, weken of zelfs maanden of jaren... maar dat moment komt..(eigen ervaring!!!). Trek accepteren is voor mij niet de kop in het zand steken en net doen of er niks aan de hand is.. dat gaat echt niet. Trek accepteren is voor mij zoals Akelei het min of meer omschrijft.. mild zijn naar mezelf en naar het pijnlijke gevoel van trek. Ik bén een alcoholist, dus ik wéét wat de voordelen van drinken zijn (jazeker, voordelen.. ik ben om de voordelen die het me opleverde verslaafd geraakt, niet om me er slecht door te voelen). Dus kan het niet anders dan dat ik (ook) fijne gedachten bij trek krijg.. Door te aanvaarden/accepteren wat ik niet KAN veranderen, en vervolgens te veranderen wat ik WEL kan veranderen, daarvoor kalmte en moed vraag van krachten die ik niet in mezelf vermoed.. kan ik ziekte verslaving/alcoholisme in de hand houden.. met behulp van een programma dat al honderdduizenden geholpen heeft. Ik (!!!!!!!), let op: IK... zou mijn kop pas in het zand steken als ik met één of ander foefje/truukje/middeltje net zou doen of mijn ziekte er niet was.. Ik heb de ziekte verslaving en ik ben zelf verantwoordelijk voor mijn herstel door aan mezelf te werken..

Originally posted by: wijfie Had het trouwens ook kunnen verzwijgen hier, maar dan zou ik niet eerlijk zijn tegenover jullie en tegenover mezelf... quote> Hai wijfie, Het siert je dat je hier wel elke keer je terugvallen meldt, en niet één keer, maar elke keer. Dat dat zo vaak is geeft alleen maar aan dat je eerlijk bent naar de mensen op het forum. Maar het belangrijkste is dat je eerlijk bent naar jezelf.. en nou bedoel ik niks onaardigs als ik zeg: daar schort het nog wel eens aan als je weer een glas tot je neemt. Want zeg nou zelf, dat wil je toch eerlijk gezegd niet? Of wil je dat eerlijk gezegd eigenlijk wel en ben je dan oneerlijk naar jezelf door te zéggen dat je het niet wilt? Hoe dan ook, wijfie.. beter doormodderen, dan kom je tenminste toch nog langzaam vooruit, dan de pijp aan Maarten geven en in de modder verzuipen.. je komt hier niet voor de polonaise of de koffie met gebak, je komt hier omdat je een probleem met alcohol hebt. En dan is eerlijkheid een deur die open hoort te staan..