Kohtje

oi...

Originally posted by: Kohtje Originally posted by: Kohtje Originally posted by: Hannah1 We kunnen 1 dagje met zijn allen gaan quoten, kan je zien hoe het forum er dan uitziet.... quote> quote> quote>

Originally posted by: Kohtje Originally posted by: Hannah1 We kunnen 1 dagje met zijn allen gaan quoten, kan je zien hoe het forum er dan uitziet.... quote> quote>

Originally posted by: Hannah1 We kunnen 1 dagje met zijn allen gaan quoten, kan je zien hoe het forum er dan uitziet.... quote>

Hoi Houtje. Ik ben ervan overtuigd dat je niet hebt willen kwetsen, dat zit je volgens mij niet in je bloed. Eigenlijk vind ik het wel mooi, wat je schrijft. Het houdt mij weer even een heldere spiegel voor, een waarschuwing voor mezelf, een remindertje. Ik zie in jouw verhaal duidelijk hoe alcoholverslaving me STEEDS WEER wil laten geloven dat ik het in de hand heb. Slinks en sluw, door het misschien een tijdje goed te laten gaan, m'n wilskracht en overtuiging tart door me te laten geloven dat ik best wel één glaasje kan drinken.. ik zie de waarschuwing en ik neem hem tot me. Vooral op momenten dat ik me goed voel en veilig, komen dit soort gedachten ook bij mij wel eens op. Een glaasje voor de gezelligheid. En dat zal dan ook nog wel lukken, omdat mijn gezonde verstand zegt dat het genoeg is geweest. Maar als ik me iets minder goed zou voelen, stel dat ik dán ook voor de gezelligheid een glaasje zou nemen omdat de gelegenheid daar is, dan ben ik iets zwakker in mijn wilskracht en wordt de verleiding van misschien, heeeeel misschien, ach, tuurlijk kan ik het... een tweede glaasje... Oeps, dat had ik niet moeten doen. Maar ja, ik kan het niet meer ongedaan maken, en het was best wel lekker.. niks aan de hand. Och.. eentje erbij, d'r is niemand die het zal merken, hmmm, tja.. och, ze zeggen nou wel dat ik niet kan stoppen, maar ik kan het best.... nog ééntje dan, om het af te leren.. nou ja, laat ik het nou ook maar opmaken, dan ben ik ook maar weer van die rotzooi af.. Nou ja, het is op. Tjee, balen zeg. Ik was er zo mooi vanaf en nu toch weer een fles leeg.. Ik voel me trouwens best wel lollig nu. Nou ja, ik stop gewoon wéér. Ik kon het eerder ook. ... oef, ik voel me best wel beroerd worden.. Ik kan nu nog fietsen.. als ik nou nog even wat haal voor als ik me wat minder voel, dan heb ik in elk geval m'n medicijn in huis. etc... Ik hoop dat jij goed blijft gaan zoals je gaat, Houtje. Ik ben je dankbaar voor je verhaal en voor de reacties daarop. Zo blijft voor mij het forum een plek waar alle facetten van alcoholisme aan bod komen, niet verzonnen, maar real life..

Dank je wel, Nancy. Ik heb het op allerlei manieren proberen uit te spreken, de intonatie te veranderen en weet ik wat... maar ik kwam er dit keer niet uit. Dacht ook nog aan misschien een typfoutje of zo.. Het is me nu duidelijk.

Ik ken ze ook, van horen zeggen en van nabij. Maar zelf ben ik ook zo. Na anderhalf jaar droog had ik ook één klein borreltje nodig. En dat kon niet zoveel kwaad, vond ik zelf. Anderhalf jaar later lukte het me eindelijk opnieuw om de drank te laten staan.. en negen maanden dáárna was er geen vuiltje aan de lucht als ik één glaasje port zou nemen. Toen had ik inmiddels wél een netwerk van gestopte verslaafden om me heen die me niet probeerden te laten stoppen, maar me wel aanmoedigden om mijn herstelprogramma zo snel mogelijk weer op te pakken. Dat is nu dik drie jaar geleden. En ik ben dag voor dag met mijn herstel bezig. Niet in gevecht om dat eerste glas te laten staan, maar leren omgaan met situaties en omstandigheden die ik liever uit de weg zou gaan. Geen idee hoe ik er morgen over denk. Maar vandaag is drank niet aan de orde. Daar heb ik nu even geen tijd voor en geen zin in...

Originally posted by: BamBam Welt dut mot waiten zeggen ze hier en zo is het maar net.quote> Wat is dat dan????

Nog niet een tijdje, maar toch al wel: Fleurtje.

Het begin van empathie: "twee vreemden komen elkaar tegen, hun blikken kruisen ik ben jou en wat ik zie, ben ik." Roger Waters

Ik voel me ook vaak naar omstandigheden, maar vergeet dan dat ik mijn omstandigheden niet BEN. Ik denk ze, maar ik ben ze niet.. door anders te denken zijn mijn omstandigheden ook anders.

Er is trouwens wel verschil tussen geld vragen dat nodig is om kosten te dekken of geld vragen om er aan over te houden..

Lief Bolletje, ik snap je wel hoor. Maar het zijn de mensen zelf die het allemaal steeds onmenselijker maken.. Voor niets gaat de zon op, zeggen we. Ook in liefdadige projecten draait het om geld.. dat kunnen wij als eenlingetjes niet in één keer veranderen. We kunnen ook hierin alleen onszelf veranderen door eens iets te doen zonder er geld voor te vragen en op deze manier de boodschap uitdragen dat zonder geld maar met enkel liefde ook veel te bereiken valt. Of die boodschap opgepikt wordt door anderen kunnen wij niet overzien. Wij zijn alleen verantwoordelijk voor onze eigen inzet.

Originally posted by: bolletje Dit is wel zo onbeschoft. Profiteren van de mensen en daar staat helemaal niets tegenover. Ik ben zo kwaad hé.quote> Niet kwaad zijn, Bolletje.. vrijwilligerswerk hoeft toch niets tegenover te staan? Je doet het toch voor de dieren? Die zouden de dupe zijn als jij stopt om menselijke regelgeving.

Ik kreeg het op een gegeven moment niet meer voor elkaar om mijn nicotinezucht, of eigenlijk liever gezegd mijn sigaretjeszucht (nicotine was na vier weken wel verdwenen maar m'n geest eiste van tijd tot tijd nog die genotshandelingen die een sigaretje geven) te bedwingen. Om het gemis aan een sigaret te compenseren voelde ik een enorme dwang om wat meer te gaan eten, snoepen.. dat stond ik mezelf niet toe. Niet de ene obsessie overwinnen door een andere toe te laten. Ook lui voor de tv hangen deed ik niet, stripboeken (voor de zoveelste keer her-) lezen stond ik mezelf niet toe.. Ik vroeg mijn hogere macht me door de moeilijke momenten heen te helpen en dat ging lange tijd goed. Maar keer op keer voelde ik die leegte die het niet roken bij me teweegbracht. Keer op keer wist ik die leegte op te vullen met zelfmotivatie. Keer op keer was ik blij als ik weer zo'n trekmoment had overwonnen.. doch, elke keer werd ik een beetje minder blij omdat ik er ook zo moe van werd. Ik was teveel in mijn gedachten met dat niet roken bezig, obsessief dus ook. En voelde me steeds meer slachtoffer worden van mijn eigen beslissing. Omdat ik verslaafd ben ben ik uiteindelijk gezwicht voor de verleiding. Dat is niet jammer, dat is niet dom, dat is niet zwak.. dat is verslaafd zijn. Mijn sponsor heeft me aangeraden me niet meteen op een nieuwe stoppoging te storten daar dit waarschijnlijk hetzelfde resultaat zal opleveren. Ik laat nog eens goed de Stappen Een, Twee en Drie tot me doordringen. Ik share erover in de meetings, ik gebruik mijn Stappenwerkboek, ik praat erover met mijn sponsor.. Allemaal theorie, maar die heb ik nodig om klein beetje bij klein beetje toe te gaan passen in het dagelijkse leven. Ik vertrouw er al wel op dat 'het vertrouwen dat het goed komt' komt. Pas als dat vertrouwen er is zonder bedenkingen, zonder angst..pas dan ben ik er (weer) klaar voor. Op wilskracht alleen red ik het niet.

Originally posted by: Soothe Het is niet mijn bedoeling 'hard' over te komen. Ik ben straight in die dingen. Je werkt hard aan jezelf en dat is knap. Marc staat ook weer op nul. Hij had gedronken. Ik vind het ook niet fair naar de anderen toe. Het jaarpact is 100% droogstaan. Een beetje droogstaan bestaat niet. Groet van de lastigerd. -------------------------------------------------------------------------------------------------------------- P.S, Quote. Maar waar praten we over...........over data en hoeveelheden..belachelijk toch? Unquote. Ik praat niet over data en hoeveelheden, maar wel bij een pact. Je zet jezelf toch op een jaarpact. Daar gaat het over data, nl een jaar. En over hoeveelheden, nl niets. Het pact wordt steeds groter en als we allemaal af en toe een glaasje nemen schiet het z'n doel voorbij. Moest ik nog even kwijt. quote> Sorry Soothe, maar hoe zit dat dan met die beruchte kersenbonbon of rumboon, en dat koken met alcohol waarvan niet bewezen is dat alle alcohol verdampt is? Niet drinken, herstel, is voor mij een persoonlijke aangelegenheid. Ik kan de hele kluit belazeren, maar ik ben zélf de enige die werkelijk weet hoe en wat. En ik denk dat dat voor iedereen geldt. Het gaat er mij niet om of ik nou wel of niet goed overkom bij anderen met mijn behaalde cleantijd, het gaat mij er om of ik mezelf recht in de ogen kan kijken. Ik ben alleen verantwoording verschuldigd naar mezelf, en ik heb een Hogere Macht in mijn leven toegelaten om die verantwoording aan af te leggen. En ik ben niet verantwoordelijk voor hoe een ander met zijn of haar cleantijd omgaat. Ik ben niet de be- of veroordeler van een ander. Pacten zijn aan mij niet zo besteed. Dan krijgt het voor mij weer zo'n element van: kijk die nou eens beter zijn dan die... Dag voor dag aan mijn programma werken is voor mij genoeg. De enige beloning die ik vraag is een dag clean.

Een vroegere kennis van me had een kat die Ko heette (zonder 'h' aan het end). Op een gegeven moment werd Ko nogal dik en even later waren er kleintjes.. nadien ging Ko als Konien door het leven. Kola was ook een optie.

Niet om mensen te ontmoedigen.. ik heb weer gerookt. Zoek allerlei excuses, rechtvaardigingen, maar dat heeft geen zin. Roken maakt blijkbaar mijn leven (nog) niet onhanteerbaar genoeg om er door op de bodem van de put te geraken. Ik ervaar roken nog steeds als genot, het niet roken gaf me geen beloning, maar voelde als straf. Zal het nog uitgebreid onderzoeken, samen met mijn sponsor. Het is zoals het is voor nu..

Nou Borretje, één ding is zeker, één van de vier was zéker een rammetje..

Suikertje en Yvonne, mooi om te lezen. Dat het niet zomaar van een leien dakkie zou gaan wist ik van te voren ook wel. Maar eenmaal op weg wordt het voor mij toch steeds meer bevestigd dat ik het kan. En ik laat mezelf graag zien dat ik iets kan, en minder graag dat ik iets niet kan. Dus blijf ik het maar kannen... Ja, terugvallen kan ik ook goed, maar daar ben ik nog nooit blij van geworden. Vandaag dag 26 niet roken. Ik tel de dagen nog als beloning voor mijn gedrag.. alle beetjes helpen, vooral de positieve beetjes.

Hee Mick, 30 Dagen, da's al een hele ruk hoor. Dat had je toch niet voor mogelijk gehouden toen je nog aan je laatste glaasjes (of flessen) zat, toch?

Ha Jopie, fijn voor je, die stacarravan.. toch wel grappig, van caravannetje binnen naar binnen in een caravan.. Hoop wel dat je een beetje redelijke zomer tegemoet gaat. Ik ga deze zomer ook in een caravan(netje) wonen, samen met m'n hondje. Ik had vorig jaar aangeboden een campinkje te runnen voor een echtpaar dat er zelf geen tijd (meer) voor heeft en dat is me in dank afgenomen. Dus dat ga ik van eind mei tot begin september doen. Ik heb er zin in. Maar ja, ik weet dat er aan het eind van die periode weer een "gewoon" huis op me wacht, dus dan wordt eventueel afzien te overzien. Toch zijn er genoeg mensen die echt in een caravan wonen, dus het moet te doen zijn. Succes met verhuizen.

Zoals het nu is is het goed.. vind ik een mooie afsluiter voor vandaag, Yvonne. Voor straks welterusten en voor nu nog een prettige avond. Groetjes. Jij ook stille Will.

Ja Yvonne, dat wordt vaak onderschat, de impact die een verre verhuizing op mensen in het algemeen, maar kinderen in het bijzonder heeft. Ik woon nu bijna 50 jaar in hiero.. maar nu zou ik ontheemd zijn als ik weer naar Amsterdam terug zou moeten. Kom er eigenlijk bijna nooit. Wordt al moe als ik aan Amsterdam denk.

Hoi Will. Ik weet niet of alles goed is daar.. dat kun jij beter beoordelen. Goed te zien dat je jezelf weer een beetje "herpakt" hebt.