Kohtje

Goeiedag, 't Is zulk mooi weer dat ik spontaan zin kreeg om even in te loggen om jullie een goede dag te wensen.

Vlok, de mensen die weten dat ik alcoholist ben (en dat waren en zijn er veel, veel meer dan ik vroeger dacht..) maken er absoluut geen probleem van als ik zeg dat ik een colaatje wil. De mensen die me niet zo lang kennen dat ze kunnen weten dat ik alcoholist ben, vragen meestal niet verder als ik zeg dat ik geen alcohol wil maar een colaatje. En de mensen die me nog niet zo lang kennen dat ze kunnen weten dat ik alcoholist ben en wél vragen waarom ik geen alcohol wil, die zeg ik dat ik geen alcohol wil omdat ik alcoholist ben. Deze mensen kijken me even aan of ik maf ben en geven me vervolgens mijn gevraagde colaatje. Geen probleem.. ik ben de enige niet die geen alcohol drinkt, en ook bij lange na niet de enige die als alcoholist gestopt is met alcohol drinken. Schaamte staat herstel in de weg. Zolang ik aan m'n herstel werk hoef ik me niet te schamen.

Happiness, als je twijfelt over het jaarpact, hou het dan toch gewoon bij "dag voor dag". Waarom een succesvolle formule veranderen voordat ie uitgewerkt is? Stick to the winners. En jaarpact of niet, ook de langdurig abstinenten doen dat dag voor dag..

Gipsy, stoppen lijkt van te voren altijd goed te doen, totdat je werkelijk stopt.. dan wordt het ineens bijna ondoenlijk. Zelf heb ik geen ervaring met coke, maar ik ken de verhalen over hoe moeilijk het is om er af te blijven. In enkele NA groepen waar ik wekelijks kom komt al bijna net zo lang als ik een jongedame die ook met coke gestopt is. Zij is twee maanden nadat ik stopte met alcohol gestopt met coke, nadat ze na een zelfmoordpoging in het ziekenhuis terecht kwam.. Zover moest het dus met haar komen. Een leven met coke gaf haar geen perspectief meer. Ze zag maar één uitweg. Doordat die uitweg geen uitweg bleek zag ze ineens een andere uitweg: hoe dan ook stoppen met cokegebruik. Om daar steun, hulp en motivatie voor te vinden bezocht ze de NA (Narcotics Anonymous). Ze heeft zich op het programma gestort, en vindt nu veel voldoening in de boodschap van háár herstel te delen met verslaafden die ook de hartewens hebben om hun middelengebruik achter zich te kunnen laten. Begin volgend jaar is ze zeven jaar clean. Ik heb haar zien opbloeien van een zielig hoopje mens naar een mooie, verstandige en zelfstandige vrouw die het leven met al z'n ups en downs goed aankan. Ik zou bijna zeggen: een "moordwijf" die de dingen, inclusief haar eigen probleemverleden, gedreven en vol levenslust aanpakt en een vaste baan, huis, auto... nou ja, ze gaat gewoon goed. Geen drama's meer, maar volop plezier. Dat ik m'n eigen verhaal hier niet in het kort neerzet maar dat van een fellow, heeft enkel als reden dat het hier ook cocaïne betreft. Als je voor cocaïne andere middelen zou invullen, kon het ook mijn verhaal zijn. Maar soms spreken mensen met hetzelfde middel meer tot de eigen verbeelding dan mensen met een ander middel. Zoek hulp, maar verwacht niet dat anderen jouw moeilijke momenten op hun schouders nemen. Dat kan gewoon niet. Je kunt aangereikte handen aanpakken, maar je zult toch zélf uit die put moeten klimmen. Weliswaar met hulp van aangereikte handen, maar vooral met eigen krachten. Als die tekort lijken te schieten kunnen aangereikte handen je doen putten uit onvermoede reserves.. Elk mens heeft onvermoede reserves. Ook jij, want je wilt nog steeds van die troep af.

Ietjefietje, buiten dat het een lief gebaar van je zoontje is vind ik het een buitengewoon knappe tekening voor een zesjarige..veel details en mooie verhoudingen.

Ik heb dat vooral altijd op nieuwjaarsdag nog altijd. Heb dat nu zeven keer weer meegemaakt. Op 1 januari 's morgens om een uur of half acht met de hond tussen de kater van anderen door (vuurwerkresten) door een abnormaal stille stad lopen. Wetende dat menigeen nu net half bewusteloos in neergezakt en over enkele uren een zwaar begin van het nieuwe jaar te wachten staat. De enigen die ik dan tegenkom zijn mensen met honden die, aan hun blik en houding te zien, eenzelfde soort gevoel hebben. Die, net als ik, blij zijn dat ze een hond hebben en een geldig excuus om op dit voor anderen onzalige tijdstip door de stad te mogen lopen.

Ja, Sowhat, dat moeten we toch echt even afwachten. De fauve de Bretagne is een roedelhond met een zacht karakter.. Daarvan uitgaande zal het wel loslopen ( ) maar dat moeten ze zelf toch maar een beetje uitzoeken. Vorige maand zijn we met ons eigen fauvje naar een hondenspeeltuin geweest waar zo'n 25 fauven bij elkaar kwamen. Dat ging allemaal probleemloos. We hebben vertrouwen in die gekke beesies.

Onze nieuwe ouwe hond is gered. Maandag zou hij zijn "inslaapspuit" krijgen. Maar hij krijgt nu in plaats daarvan de nodige vaccinaties om het land uit te mogen, moet dan nog drie weken in Frankrijk blijven en daarvoor is een tijdelijk opvangadres gevonden. Zo tegen half december kunnen we hem dan op gaan halen in Nantes. :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :)

En bij wijfie redelijk goed afgelopen dankzij een grote zachte zus onder aan de trap.

Niet met de internet- en telefoonverbinding. Wél met de radio en tv...

Bedankt voor de felicitaties namens Bihan. We zijn bezig met de adoptie van een 2e fauve. Ook 13 jaar oud, staat op de "dodenlijst" van een asiel in Frankrijk.

Al een half jaar zeggen we dat onze "hondgenoot" bijna 13 is. Vandaag is het dan zo ver: hij is 13!! Hij mag een half jaar 13 zijn, daarna gaan we zeggen dat ie bijna 14 is.

Dat lijkt nérgens op, An. 't Zijn gewoon 5 keiharde maanden ADB. Maar alsjeblieft NIET gaan denken dat het lijkt op "niet meer verslaafd zijn"...... :rose: (doe je niet, hè??) Lekker bezig.

Ah, zo... Ja, misschien monotoon, maar wel érg praktisch.. en ik hoor ze niet klagen dat het leven saai is of zo.

Heyena's.... schoonheden.

Ja, wel een beetje (???) verslaafd aan honden. Vooral m'n eigen. Geen haar op m'n hoofd die eraan denkt ook maar één van de 12 stappen op deze verslaving los te laten. Ik omarm deze verslaving... zolang ik er geen exceem van krijg.

Ja, die laatste bedoelde ik. Zal dan toch wel een airedale zijn.

Lijkt een mini-airedale. Maar ik vind de airedale zachter.(van karakter). En nu dan maar weer iets over verslaving of zo?

Ik vroeg op het dierendraadje of Ietje zeker wist dat het geen airedale terriër zou worden. Als grapje, natuurlijk, maar ik zag in die pup wel gelijkenis met onze vroegere airedale toen ie nog pup was.. En nu dan die "gast" daar op de achtergrond... Ja, onze airedale was een pracht en een schat. Maar ik kreeg exceem door z'n vacht.. Nu een basset fauve de bretagne. Ook een wat "handzamer" formaat, vooral in de auto. En ook een pracht en een schat.

Hé, nou zie ik daar op de achtergrond toch een airedale? Of is het een welsh?

hihi.... Veel plezier met Toby.

Puppy's zijn toch altijd wel leuk.. Zeker weten dat 't geen Airedale Terriër wordt??

Dank A3 voor het verklaren van hoe ik me een beetje voel.. Mataglap dus...

Hoezo: Stel, stel he.....? En wat dat risico nemen betreft: ik heb het over Onnodige risico's. Over het lot tarten.. waarom zou je dát doen?

Kan je niet volgen, sorry.