Kohtje

Was het forum aardig bij me naar de verre achtergrond geschoven, na die (handgeschreven) brief van laatst waarin ik werd geattendeerd op het feit dat er enkelen waren die zich afvroegen hoe het met me ging is het forum van de verre achtergrond opgeschoven naar een nabijere achtergrond. Dat heeft tot gevolg dat ik me af en toe ineens een soort van eenzaam voel zonder dit forum als klankkast. Niet dat dit forum nu zo nodig/onmisbaar (meer) is om me op het 'droge pad' te houden, maar af en toe mezelf horen praten en daar al dan niet reactie op krijgen heeft toch meer functie voor me dan ik me eerder realiseerde. Het alleen maar lezen hier en me al dan niet op te winden houd m'n gemoed in beweging, zelfs, misschien wel vooral, als ik niet op van alles en nog wat reageer. Je opwinden is niet goed voor de bloeddruk. (AF)reageren lijkt dan gezond omdat het de opwinding misschien doet afnemen, maar het tegendeel is voor mij vaak waar(der) gebleken. Door te reageren kan zomaar een kettingreactie ontstaan die tot gevolg heeft dat de opwinding naar steeds hogere regionen opgezweept wordt, gevolg: (tijdelijke) forummoeheid. Door hier te lezen, me op te winden en niet (altijd) te reageren ervaar ik een soort gelatenheid/rust over me die doet denken aan toen ik net gestopt was met drinken en later met roken en een al dan niet heftig trekmoment te ondergaan en uit te laten doven. Het hoort bij de ervaringen die me laten voelen/weten/merken dat ik leef. Zonder dat ik daar wat voor hoef te doen maar juist voor moet laten... Ik zag Adam hier terugkomen. Die heeft me op dit spoor gezet. Het spoor van niet nodig zijn maar wel een beetje nodig hebben.

Goedemiddag. Deze een paar dagen geleden wakker gemaakte slapende hond logt even in om zwaai zwaai te doen en haai haai te zeggen. Relatief gezien gaat alles hier uitstekend, met de nadruk op relatief. Tot een (misschien) volgende groet.

Goedemiddag, Ik val hier zomaar even binnen naar aanleiding van een handgeschreven brief van een oud-forummer die ik net in de brievenbus vond. Deed de brievenbus zomaar weer eens een keer z'n naam eer aan, want ik kan me niet heugen dat er een echte brief in de brievenbus zat, en dan nog handgeschreven ook... . In die brief las ik dat enkele mensen hier mij missen en zich zelfs zorgen maken. Meteen geruststellen, ik ben niet in levensgevaar voor zover ik weet, het gaat eigenlijk gewoon nog zoals het de laatste jaren ging..: pijntjes, kwakkeltjes, lastjes en dat soort dingen, zoveel mogelijk onder de duim gehouden door pijnstillers en bewegingsoefeningetjes om de boel een beetje gangbaar te houden, daarbovenop de laatste weken wel nog veel last van een dubbele longontsteking een paar weken geleden, maar dat moet volgens de prognoses steeds een beetje minder worden. Dit plaatje geschetst hebbende realiseer me dat ik in m'n handjes mag knijpen dat ik al langere tijd niet meer drink en ook bijna een jaar niet meer rook want dat vluchten in de één of andere roes me eerder verder van huis brengt dan dat het verlichting zou brengen, daar ben ik wel van doordrongen. Het steeds weer moeten herstellen van een rook/drink gelag heb ik altijd als zwaarder ervaren dan waar ik nu dagelijks "doorheen" ga.. Dat ik een tijd niets van me heb laten horen is een gevolg van het feit dat ik ineens na de zoveelste korte forumpauze nu ineens helemaal los kwam van de forumbeslommeringen. Ik heb al langere tijd een gevoel van verwijdering gehad, maar nieuwsgierigheid en noem het 'bemoeizucht' deden me toch steeds weer reageren. Tot deze laatste keer. Ik heb nog een paar dagen wat meegelezen en voelde me niet meer betrokken. En zo raakte het forum ineens heel snel op de verre achtergrond en las ik niet eens meer mee. Ik dacht ongezien/ongemerkt met een fade-out te verdwijnen, maar nu die brief, dus toch even een woordje van afscheid. Ik ben overigens niet van plan m'n account op te heffen, bijgelovig als ik ben () denk ik dat dat ongeluk brengt. In de hoop dat ik de mensen met zorgen om mij (vind ik heel lief) gerustgesteld heb laat ik het voor nu even hierbij. Ik wil niemand iets beloven, maar misschien lees en schrijf ik hier in het vervolg toch nog maar weer even wat mee. 29 Augustus 2006 dat ik me hier aanmeldde... brrrrr... ik weet niet of ik die moed van me bij een forum aanmelden nóg een keer zou kunnen opbrengen. PS briefschrijvende oud-forummer, als je nog af en toe meeleest: bedankt voor de brief.

Francesca is iemand uit onze forumjeugd, @spirit. Ze schreef hier voor het laatst in januari 2013. Je bedoelt, denk ik, @Francoise.

En dan zeggen ze bij sommige ziektes en aandoeningen: "je ziet niks aan me, dat maakt het zo lastig". Daar zou je dan met een gipspootje toch geen last van moeten hebben... maar toch! Sterkte @Francoise.

Dat is, op de keper beschouwd, dus inclusief het katertje, een hartstikke positief bericht. Mits je met dat "en maar weer door....." bedoelt dat je nuchter, alcoholloos verder gaat.

Pfff... net terug van priklokatie. M'n moeder kon weer een booster halen. Zaten we in de wachtruimte na afloop, zit er een man tegenover ons, jaar of 75. Die begint een soort van gesprek met m'n moeder over dat tehuis waar m'n moeder woont en waar hij veel kennissen heeft wonen. M'n moeder hoort slecht, ook met gehoorapparaatjes, die man was ook niet echt geweldighorend. Dus elke vraag en elk antwoord moest ik van de één naar de ander overbrengen. En het ging allemaal over mensen die ik helemaal niet ken... Eigenlijk heb ik dus in m'n eentje een vraag- en antwoord gesprek gevoerd over dingen en mensen die ik niet ken en me niet aangaan. Echt, élke vraag en élk antwoord. Heb nu een beetje het heen en weer en ben er eigenlijk geen cent wijzer van geworden.

Sowieso hoef je je daar geen zorgen om te maken, maar na vijf maanden ben je wel een beetje nieuwe af, hoor. Okee, je hoort nog niet tot het meubilair, maar nieuwe ben je alleen de eerste dag. En zelfs dan mag je al op de essentie reageren. Van die wijn blijf je af!! Die had je niet voor jezelf in huis gehaald. Snappie?

Pipo, koeien

ja, van glas

Ik herken Zwolle, daar achter is de Korte Ademhalingssteeg, vind ik een leuke naam, maar ik zeg niet waar dit standbeeld staat want ik wil/kan geen nieuwe vraag bedenken.

Heerlijk enthousiast.. Wat zijn perks, @Roosje41? Alle maandigen en jarigen gefeliciteerd trouwens.

Dan breek je toch een deel van je te grote huis af? Maar dat mag natuurlijk weer gewoon niet.

Deze popte up na die van Fruitvlieg... knap gemaakt.

Ik hoop dat dit de moeite en misschien zelfs afzien van het volhouden waard is voor je, Tatum. Geniet maar heel bewust van het zonnetje en je boek. Succes. Oef... Tja... Hmm... Toch eens proberen mezelf te overtuigen dat die grote griezels niet griezelig zijn. Want toch wel sneu voor die beestjes. Ben ook even gaan googelen en zie dat ze "GEWONE"huisspin heten. Gewoon dus. Waarom dan niet een gewoon formaatje? En nu weer even de wekelijkse boodschappen en kopje koffie voor en bij moedertjelief.

Geen spechten, maar ja, ook geen tuin. Wel al weer meerdere wespen. In huis. En ineens ook weer bijna dagelijks een grote, dikke, zwarte spin in het uitstortgootsteentje in de garage. Die pak ik niet op, die vang ik in een doorzichtig potje en laat ze dan buiten weer los. Een metertje of tien van ons huis af, want ik heb ze in het verleden regelrecht terug zien rennen naar waar ze vandaan kwamen.. die beestjes hebben volgens mij ook een soort kompas aan boord. Kan dus ook nog zijn dat ik bijna dagelijks diezelfde dikke, zwarte spin in dat gootsteentje heb zitten. Doet er alleen wat langer over om terug te komen. Tien meter is voor zo'n spin natuurlijk best wel ver. Maar misschien niet ver genoeg. Hoe ver moet ik gaan?

Waarom zou je je 'bestaan' hier laten afhangen van wel of niet een geldige reden hebben? Wat betreft stoppen met drinken en gestopt blijven heb ik geen enkele reden meer om hier te blijven schrijven. Maar ik ben zo ontzettend aan jullie (de forummers) gehecht geraakt dat ik niet meer weet wat ik zonder jullie zou moeten. Daarom laat ik regelmatig m'n gezicht (avatar) hier zien, gewoon om te laten zien dat ik vind dat ik nog steeds bij jullie hoor. Geldig of niet, soms, heel soms, zegt er iemand dat ie blij is met iets wat ik schreef. En dat vind ik, als toch wat mensenschuw mens, dan toch wel weer fijn en dat was niet gebeurd als ik hier, geldig of niet, weg was geweest. De keren dat iemand niet blij is met wat ik schreef neem ik voor lief. Soms spijt het me dat ik zo iets schreef, soms ook niet. Overigens ben ik de ene keer ook blijer met wat er door anderen geschreven wordt dan de andere keer. En ik ben ook wel eens regelrecht van slag door dit forum. Als zgn. binnenvetter neem ik dat dan mee naar bed en sta ik er ook weer mee op, en na een tijdje mopperdemopper in mezelf kom ik dan weer terug hier en ben ik dus weer gewoon blij dat ik bij jullie hoor, etc. etc. etc... Noem het verslaving, noem het tijdverdrijf, noem het weet ik veel. Wie schrijft blijft, wie blijft schrijft.

Daar ben ik oprecht blij om, @Francoise, dat je weer terug bent. Ik wist niet meer dat je eerst Francoise heette, maar dat went wel weer. Sterkte met je gipspootje. Hopelijk heeft de operatie je geholpen.

O, dat ging alleen over de salade? Ja, salades kunnen met weinig toe, idd.

Dat klinkt wel chique, zeker voor de maandag. Smakelijk en geniet van de entourage. Ik neem, jou een heel klein beetje kennende, aan dat je niet als D.Duck met je geliefde naar de eerste de beste snackbar gaat om 'uit eten' te gaan.

Ik tel sowieso al vier ingrediënten en dan nog de spinaziesoep waar naast spinazie ook nog wel wat anders in zal zitten.. Is dat minimalistisch?

Goedbedoelde tip: als je nou een volgende keer van te voren verteld wat je plan is dan kunnen we je feliciteren dat het goed ging in plaats van dat we schrikken als je meldt dat je aan het drinken bent.

Hakjes? Maar even serieus.. heb jij een geschikt moment voor ogen om jouw adviezen kenbaar te maken? En ja, goedemorgen trouwens ook nog van mij.