Kohtje

Rond het middaguur naar de dierenarts geweest, zónder hond om 'm de stress van dierenartsbezoek te besparen, mét het hele verhaal van z'n recente gedrag. Om wat informatie in te winnen over hoe en wat met euthanaseren, dit ook in verband met het afscheid kunnen nemen door z'n jonge hondgenootje hier in huis. Ze (de arts) wil morgen nog een bloedtestje doen om te kijken of z'n nieren nog iets van een behandelbare afwijking vertonen en om me/ons het gevoel te geven dat we alles hebben gedaan voor hem, maar we zijn voorbereid op het onvermijdelijke einde. Vandaag het beestje in elk geval nog erg verwennen en ik hou 'm goed in de gaten. Zo ga ik, zodra hij iets te kennen geeft (soms na een kwartiertje al, soms na een paar uur, meteen met hem naar beneden om hem te laten plassen en soms een 'grote boodschap' te laten doen. Moet hem daarvoor elke keer de trap af- en opdragen, maar dat is mijn plicht naar m'n huisdier. Vanmorgen heeft hij een beetje gegeten en hij wil vaak, heel vaak, een paar lebbertjes water. Z'n koekjes gaan er nog steeds in als koek... Eigenlijk is het 'gedaan' met hem, maar de dierenarts gaf me/ons vanmiddag nog even een piepklein strohalmpje waarvan ik eigenlijk al weet dat het geen houvast gaat bieden. Vandaag mag en kan, móet ik in elk geval nog even voor hem zorgen. Ik heb in dit berichtje twee keer 'me/ons' getypt en de rest in de ik/mij vorm.. We hebben twee honden en ze zijn allebei van óns, maar de oudste is een beetje míjn hond geworden nadat de tweede er zo'n drie jaar geleden bij kwam. M'n vrouw loopt meestal met de jongste en ik met de oudste. Met die 'ouwe' heb ik ook een hechte band gekregen toen we samen met ons tweetjes in 2012 vier maanden in een caravannetje woonden toen we in Bretagne een zomer lang een campinkje beheerden voor 'kennissen'. Dat was een slechte kampeerzomer wat weer betreft (zeer veel wind en regen) en we waren erg op elkaar aangewezen wat gezelschap betreft.. elke avond voor het slapen gaan wens ik hem sinds die tijd dan ook een "welterusten hondgenootje, bondgenootje" want ik heb hem erg nodig gehad toen én in mijn eerste jaren van herstel. Hij was m'n grote voorbeeld voor wat nederigheid en onbaatzuchtigheid inhield.. Nog steeds heeft hij dat beter door dan ik.

Voor wat betreft in het echt: ik ben weer thuis. Van vakantie. Alcoholloze vakantie. Fijne vakantie. Niet voor het eerst een alcoholloze vakantie maar voor de zoveelste keer. De ene vakantie is leuker dan de andere, maar dat was altijd al zo, ook toen ik nog dronk. Alcohol is niet bepalend of m'n vakantie leuk is of niet. Dus angst voor een alcoholloze vakantie is echt niet nodig. Het proberen en herhalen, veel herhalen waard. Voor wat betreft in het virtuele, dus hier op het forum: ik ben er uit. Echt er helemaal uit. Kan er geen touw meer aan vastknopen. Van de week eens kijken of ik daar wat aan kan doen. Maar morgen vroeg eerst de dierenarts bellen. Onze oudste hond wil alleen nog wat zachte brokjes eten die 'niet goed' voor hem zijn i.p.v. z'n seniorbrokjes. En hij wil heel vaak (kleine beetjes) water drinken en heel vaak plasjes doen... soms spuugt ie het water ook meteen weer uit. Dit begon 2 dagen geleden ineens. Toch geeft hij niet de indruk dat ie pijn heeft, maakt met grote regelmaat zelfs een vrolijke indruk. Maar steeds vaker is hij ook niet vooruit te branden en loopt ie als een ouwe vent. Nou ja, dat is ie ook. Hij is z'n hele leven al wat kwakkelig met eten, met z'n darmen. We zijn wel wát gewend. Maar nu wordt ie in vrij korte tijd toch wel erg broos en kwetsbaar.. Ik weet even niet meer wat ik móet geloven en/of wat ik wíl, of niét wil geloven.. zorgjes dus. Maar goed, ik ga proberen om van de laatstelijk meest voorkomende mensen met hun problemen iets van het hoe en waarom te achterhalen.

Ben ik weer even met zo'n flauw bericht zonder narigheid, niet de moeite van het lezen waard eigenlijk, maar toch.. We zijn Hamburg godzijdank weer voorbij en zitten er nu net onder in Jork bij een jachthaventje, zelfde als vorig jaar. Morgen nog één keer tanken en nog één keer op zoek naar lekker vers brood en dan naar huis. Eenmaal thuis zal ik eens proberen weer een beetje lijn in de verschillende verhalen van jullie te ontdekken. Door het fragmentarisch lezen snap ik van de meesten van jullie geen ene jota meer. Ik zie een hoop problemen en rotzooi maar wat bij wie en hoe van wat is me niet meer duidelijk. Ik wens mezelf maar 'Luck' daarmee, daar wil ik jullie niet mee belasten. Sterkte allemaal.

Echt een goed plan. Zo begon ik elke abstinentieperiode na me flink ziek te hebben gedronken. En het werkte elke keer weer voor een tijdje. Soms een hele dag, ook wel eens een week of zelfs één keer een paar maanden. Ook m'n huidige "droogtijd" begon met het plan om nooit meer te drinken. Maar er kwam weer een dag dat ik vond dat "nooit" wel heel erg lang zou kunnen duren. Dan begon ik weer te wiebelen. Door het stappenprogramma van NA werd me de suggestie gedaan om het per dag te bekijken. Daardoor kon ik "nooit meer wel" of eigenlijk "altijd niet" in overzichtelijke behapbare stukjes hakken. Mede door het 'omdenken' van "niet meer mogen" naar "niet meer hoeven" is het (voor mij) zo goed als een peulenschilletje om droog te staan, nu al jarenlang. Maar het begon idd met het plan, zelfs voornemen om NOOIT meer te drinken.

Schuddend in de storm in ons busje net ten zuiden van Malmö met de kop in de wind en uitzicht op zee. Helemaal alleen. Prachtige buienluchten trekken voorbij en soms over ons. Morgen Denemarken weer in en langzaam maar zeker terug naar huis. Hopelijk mogen we de brug over ivm de wind. Fijne vakantie zo.. kleine stukjes en daardoor happy hondjes. Morgen wel een servicepunt zoeken om toilet en grijs water te legen/lozen.. water hebben we genoeg aan boord. Net als kladdkakka (kleine brosse kleffe chocoladekoekjes) Oud hondje is hier in Zweden overgestapt van seniorbrokken (geweekt in water) op frollic wat van zichzelf vrij zacht is. Hij bliefde het oudemannenvoer ineens niet meer.. op zijn zeer oude dag mag hij wat niet al te onredelijke eisen stellen. Wat ongezonder eten is beter dan niets eten. Niet zo'n reisverslag als van @Bob, maar wel een heel klein beetje op de hoogte houden. Foto's plaatsen begin ik niet aan. Kan ik niet. Groetjes.

Hoi IJsvogeltje. Lees het nu net pas, m'n stopdatumgenootje, 13 december, gestruikeld... niks gebroken hoop ik, misschien wat verstuikt? 13 december is geen heilige dag, misschien voor ons een beetje schijn heilig, maar elke dag, elke datum is perfect als stopdag. Voor mij werkt het jaarpact wat beklemmend juist. Beloven om een jaar niet te drinken gaat m'n vermogen om mezelf voor 100% te vertrouwen te boven. Een dag vind ik nog te verhapstukken maar veel langer moet het niet worden. Daar ben ik te wispelturig voor, voor waar het m'n verslaafdenbrein betreft. Dag voor dag weet ik me tot nu toe redelijk moeiteloos te overtuigen om niet te drinken. Het dagpact past mij als verslaafde beter, is voor mij en m'n omgeving geloofwaardiger dan de belofte om een jaar of zelfs voor altijd niet meer te drinken. Ik houd het liever klein en overzichtelijk. Een 'verloren' (lees gedronken) dag is dan maar een verloren dag en ik kukel niet meteen van een torenhoge 'erelijst'. Misschien een detail, maar ik lees hier vaak hoe jammerlijk zo'n van onderaf opnieuw moeten beginnen ervaren wordt. Zelfs na ruim tien jaar blijf ik voorzichtig. Niet omdat ik niet in mezelf geloof maar omdat ik mezelf niet moet gaan overschatten, ook niet na tien jaar... júist niet na tien jaar. Want o, o... wat zou ik mezelf er gemakkelijk van kunnen overtuigen dat ik er best ééntje of hooguit twee, drie, och.. zelfs wel vier of vijf zou kunnen drinken om even 'uit het leven te stappen' en daarna gewoon weer verder te gaan. Na tien jaar móet dat toch kunnen... Maar vandáág drink ik niet. Dat durf ik beloven en kan ik zo goed als zeker waarmaken. Ik wens je een droge dag toe.

Ik heb hier zowaar redelijke internetverbinding en hier en daar terug gelezen. Voor mij teveel om te onthouden. Ik kom hier na de vakantie dan ook terug als nieuwkomer, stel ik me zo voor. Onbezoedeld door (recente) verkwikkelijkheden en onverkwikkelijkheden. (Als dát toch werkelijk eens zou kunnen...)

Kan ik nu weer rustig uitloggen en verder vakantie vieren. Groetjes.

O, opgelost alweer.

Mijn schuld.. zit @Sandroop dinsdag te schrijven omdat ik daar zo nodig nog wat meende te moeten zeggen..

@Sandro je zit op dinsdag, gisteren..

Hoebedoelu?

@niks, het klinkt allemaal alsof je leven nu net pas begint, alsof je nu net pas geboren bent. Je hebt het voordeel dat je meteen al volwassen bent dus niet meer hoeft te experimenteren met alcohol. Laat dat dan maar mooi achterwege en ga een uitdagend en kansrijk leven aan. @Bob, (maar iedereen mag het lezen) het weer is best lekker, beetje lichte regen heel af en toe, best veel zon en rond de 22ºC. Weinig muggen tot nu toe. Van welke pizza? Groetjes.

Dat moet ze eigenlijk wel want ik ben ouder maar zij is, toegegeven, veel volwassener. En lady jane, groter ben ik altijd wél.. zij is verreweg de kleinste van het hele stel.. Hier prima naar de zin. Wéér vrij kamperen aan een meer. Oudste hond gaat heel goed. Díe houdt wel van vakantie vieren.. Tot later.

Gisteren werd mijn zusje 60. Is het raar dat ik haar nog altijd zusje noem en niet mevrouw? Groetjes uit Zweden.

Ja, dat heb ik gedaan omdat ik bang was dat zou gebeuren wat nu gebeurt, een over z'n toeren smaragd. Ik geef toe dat ik het te laat heb weggehaald. Heb er vannacht onrustig van geslapen, bleef spoken... wel, niet, wel, niet weghalen... vanmorgen tijdens het opstarten van het forum stond m'n hoofd eerst nog op 'niet weghalen', na een kwartiertje op 'wel weghalen' en toen heb ik het weggehaald. En nu is het weg. En al blijft m'n hoofd nog even doorrommelen met wel-niet-wel-niet... het bericht is weg, dus 'niet weghalen' kan niet meer. Gedoe he?

Je leest en schrijft alsof je aangevallen wordt. Daardoor mis je wat er geschreven wordt en werd. Ik suggereerde niet dat je drinkt tijdens je werk. Ontkramp eens een beetje. Relax...

Ik vroeg of je de behoefte had aan drank, ik heb benadrukt dat ik niet uitga van dat je drinkt tijdens je werk. Ik heb het weggehaald omdat ik het schreef met een door de warmte heel, heel kort lontje en het teveel vond. Ik zie je ook echt niet als een stuk vuil maar als een hypergevoelig persoon. Zo gevoelig dat ik er de kriebels van krijg.

Welkom thuis dan maar, @Rosee?

Lekker hoor, @spirit. Toch wel jammer dat recreatieplassen vaak net te ver weg zijn, dat je, eenmaal thuis, het gevoel hebt dat je er niet geweest bent.

Dank je wel @rapilos. Helaas snap ik Smaragd ook na jouw bericht nog niet. Ik snap het belazeren niet.. was die afspraak dan voor levenslang?

niets zo veranderlijk als een koh...

.

Je weet het best. En je geniet er van, zoals ik je zie. Maar je plukt er ook de wrange vruchten van. Je profileert je als stoere, 'ik kan alles aan' vrouw die op alles een weerwoord heeft maar ook strooit met empathische gevoelens om het menselijke aspect van zichzelf te benadrukken, en als het niet werkt innerlijke rust zoekt in de verdoving van alcohol. Maar van binnen zit een kwetsbaar mens dat door haar stoere gedrag dreun op dreun krijgt te verwerken en dat niet aankan maar in plaats van hulp te zoeken de alcoholverdoving verkiest. Je draait, door je stoere imago niet los te laten, in een kringetje rond, lieve Bor. Je hebt het er nog regelmatig over dat je Niwi mist. Dat begrijp ik heel goed, hij heeft je veel 'wijsheden' voorgehouden op de momenten dat het nodig was en je zo steeds op 'het rechte pad' weten terug te brengen. Maar hoe wijs Niwi ook was, ook hij was een verslaafde die ooit hulp heeft aangegrepen omdat hij het toen ook niet meer wist. Wat hij door die hulp heeft geleerd probeerde hij door te geven aan anderen, ook aan jou. Het doorgeven van ervaringen heeft alleen zin als de ontvanger er wat mee doet. Niwi was ooit ook een ontvanger van hulp. Dat hij zijn wijsheid kon doorgeven was te danken aan dat hij naar die wijsheid leefde, dat hij zijn verslaafde Ik heeft losgelaten, dat hij nederig werd. Koppigheid, rebelsheid, eigenwijsheid, het zijn veel voorkomende eigenschappen bij verslaafden en vaak zijn het eigenschappen om een kwetsbaar en gevoelig persoon er minder kwetsbaar uit te laten zien. Maar uiterlijk vertoon zal uiteindelijk meestal de ingang blijken te zijn naar teloorgang. Beter is het om de kwetsbaarheid die verstopt zit onder uiterlijk vertoon naar buiten te laten komen en te laten beoordelen zodat de mens zelf kan worden benaderd en eventueel behandeld. De kern sterker maken heeft meer blijvend effect dan symptomen bestrijden. Rebelsheid staat beide in de weg. Daarmee verander je NIETS. (*Terwijl ik de naam Niwi typ denk ik bijna automatisch ook aan jowan... die vergeet ik ook niet licht...)