Oskar

Ah, daar komt juffrouw Jannie met de koffie. Ik blijf nog even zitten.

Mogge mensen. Dagje vrij vandaag. Ook weer eens lekker. Weer zeven dagen onderweg in het Droge Leven. Het fundament ligt. Toch mijn naam maar weer op het pact beitelen. Je weet het niet. DAGPACT Oskar

Ik heb vandaag old skool gehaktballen gemaakt. Zo lekker is dat. Zeker met een forse lik mosterd. Mijn kinderen zijn er helaas niet dol meer op. Maar vandaag had ik ze gedraaid zo groot als pingpongballen en vonden ze het heerlijk. Alles zit altijd tussen de oren 🙂

Wat leuk weer eens iets van je te horen @Smaragdie! Ben blij te lezen dat alles je goed gaat. En een jaar van de fles! Snotverdorie kerel, dat heb je toch maar mooi voor elkaar gebokst. Gefeliciteerd!

Valt het om beurten opnoemen van iets dat je ergert aan de ander nog in de categorie interactie?

Oja, ik moet mijn avondeten nog doorgeven. Voor de meeschrijvers thuis: wraps met kip en groenten. Kinderen zijn er dol op. Zelf je pannenkoekje bouwen. Olé.

Hij had zich verlezen in een naam denk ik Toos, meer niet. Nix aan de handa. Gewoon doorlopen

Relax Toos 🙂

Wel een heel overzichtelijke eter. Heeft ook voordelen.

Dat is zeker zo. Ik neem mij ook altijd voor tijdig aan de bel te trekken. En heb dat ook al vele malen beloofd. Keurige terugvalpreventieplannen gemaakt. Maar als het plan om te gaan drinken zich aandient moet je er wel bliksemsnel bij zijn. Want als dat voornemen eenmaal in de kop zit krijg ik het er niet meer uit. Dan verdwijnen al die prachtige plannen, voornemens en beloften hopsakee in de prullenbak.

Zou je dan niet liever dagelijks die pil nemen? Op deze manier is het wel erg makkelijk om de boel te manipuleren.

Maar @Dune, als je een goede spiegel van die antabus in je bloed hebt beschermt dat je toch juist tegen dat soort malle impulsieve alcoholische oprispingen? Of kun jij al gewoon weer zonder fysiek onheil aan de wijn als je die pil één keer niet neemt?

Mogge mensen Dagpact: Okkie Fonny Ozzy

Ah. Ze is er nog hoor. Ik heb de hele middag vrolijk met haar rondgewandeld door de Biesbosch 🙂 Geen kinderen, want die waren sporten en bij vrienden, dus alle tijd om rustig met elkaar te zijn. En dat was erg fijn.

Je schetst het nu wel erg zwart wit Rietsj. Het was geen Russisch roulette. Het was niet dat ik een uitzinnig risico op echtscheiding, huis en baan kwijtraken liep. Sterker nog: ik heb ruim tevoren dit plan thuis besproken en overlegd. Het kost mij meer moeite dan ik vreesde de drank weer geheel uit te bannen, maar van een volledig verlies van controle is echt geen sprake. Er paar domme uitglijders waarvoor ik mij rot schaam en die ik zeker niet wil bagatelliseren. Maar je moet het ook niet uitvergroten. Ik probeer alles - in alle eerlijkheid en openheid en zonder mijzelf te sparen - in de juist proportie te zien. En vervolgens aan te pakken. Ik weet wel dat alcoholisten vaak de neiging hebben hun probleem weg te wuiven of te ontkennen. Dat heb ik ook vaak genoeg gedaan in het verleden. Maar ik geloof oprecht niet dat ik daar nu mee bezig ben. En waar alcoholisten soms de neiging hebben de problemen te klein te maken, hebben hulpverleners soms te neiging de problemen te groot te maken. En dat help ook niet om te komen tot een effectieve aanpak.

Ik geloof zeker dat de drank appelleert aan een tijd van zorgeloosheid en avontuur en daarom in mijn onderbewuste op minimaal het driedubbele van de ware grootte staat geprojecteerd. Maar zo zijn er talloos vele verklaringen om mijn drankzicht te verklaren, vaak ook tegengesteld aan elkaar. Dat is allemaal best interessant hoe dat allemaal zo in je kop is gegroeid. Maar momenteel boeit het mij slechts in die zin als het mij tevens kan helpen de kurk weer in de fles te houden. Maar daarbij heb ik nu vooral baat bij nuchtere praktische handelingen.

Ik zie het nu pas: @Claudius is terug. Hallo jongen.

Dat is ook altijd mijn eenvoudige drijfveer geweest. Maar ik blijk ook heel goed in het besluit steeds weer een dagje uit te stellen. Erover schrijven helpt mij ook. Hier, maar ook voor mijzelf. Hoewel ik dol ben op romantiek en melancholie heeft mijn drinken van de laatste jaren daar weinig meer mee uit te staan. Vroeger wel heel erg trouwens. En aan 'groots en meeslepend' heb ik altijd een beetje een hekel gehad. Met het vullen van de leegte bedoel ik meer zoiets als het fixeren van een staat van dadenloosheid, zodat ik als gemakzuchtig mens niet in actie hoef te komen. Andere vormen van leegte en stilte kan ik juist heel erg waarderen. Daarom hou ik ook zo van Schiermonnikoog.

Als men lieve woorden tegen mij zegt ga ik uit onhandigheid soms flauwe grappen maken. Maar ik ook van jou.

Je bedoelt dat het wederom toelaten van de drank in mijn leven geen bewust besluit was maar een vermomde manifestatie van een dieper liggende verslavingsdrift die mij verblindde? Dat denk ik oprecht nog steeds niet. Ik wilde onderzoeken of mijn leven zich zodanig zou hebben ontwikkeld dat af en toe een glas er nu wel in zou passen. Dat was het experiment en de uitkomst is duidelijk. Ik weet wel dat onder wat rationeel aan de oppervlakte treedt een onbewuste duistere chaos kan borrelen, maar niet al mijn gedachten over dit onderwerp zijn ten diepste een uiting van de verslaving die spreekt. Ik geloof ook niet dat ik te trots ben om toe te geven dat de verslaving destijds nog veel dieper in mij zat gevreten dan ik al dacht. Anyway, veel doet het er op dit moment ook niet meer toe. De richting vanaf hier is duidelijk. En die kant gaan we weer op.

Drie uur. Het moet niet gekker worden. De merel kijkt mij meewarig aan en draait zich nog eens om. Maar ik pak alvast mijn beitel en bik mijn naam in steen. Er is geen weg meer terug. DAGPACT Oskar

Ik schrik ook van mezelf en helemaal niet drinken was wel de bedoeling en gewoonte maar niet alle dagen de praktijk. Ik las van jouw uitglijder. Was schrikken. Benieuwd hoe jij er door komt. Drinken met een weegschaal en maatbeker heeft mij persoonlijk nooit aangetrokken. Dan liever gewoon thee.

Het zou wel heel onnozel van mij zijn als ik na alle ontluisterende ervaringen de macht van Koning Alcohol nog steeds zou onderschatten. Wél is mijn eigen praktijkervaring dat als de knop eenmaal om is het verrassend goed is vol te houden, en zelfs een enorme opluchting kan zijn. Daartegenover staat dat het een heidens karwei is om die knop in de juiste stand te krijgen. Daar ben ik vroeger al zwoegend en klungelend jaren mee bezig geweest. En ook al zijn de uitschieters nu minder talrijk, het kost me goddorie wederom veel moeite om die verrekte knop vast te zetten.