smart

Ploeps in een nieuw jaar beland, met nieuwe dromen en wensen. Niet te vergeten de zelf te ondernemen acties die kunnen leiden tot resultaten die klinken als een klok! Ik zou uit logeren. Poes redt zich normaal gesproken goed ware het niet dat er hier vandaag al oorlog uitgebroken leek te zijn: karbid. En ook nu is het nog onrustig vlakbij, op de jongerenhangplaats van het dorp. Poes mocht binnenblijven en ik ben naar huis gekomen. Maar het rare dier schoot direct naar buiten toen ik de deur opende. Begrijp er maar es wat van.... Ik kijk terug op een tamelijk somber jaar met een paar positieve uitschieters. Vanuit de positieve uitschieters ga ik het nieuwe jaar in: zin in! Gewoon lekker plannen maken. Fris hoofd erbij. Genieten en uit de oude patronen zien te raken. En dan maar es eerst lekker slapen nu. Trusten! En nogmaals de allerbeste wensen!!

Dag Truus. Voor het vertrouwen is het beter om aldaar wat meer over jezelf te vertellen... we horen van je?

Nu en dan iets gelezen de afgelopen dagen; geen tijd of trek gehad om te reageren. Ik wil alleen eenieder een goed uiteinde wensen enne dat feessie kan heul goed zonder A !! Dus hou het begin ook netjes droog! Hoop dat niemand zich hier bezwaard voelt en alles nuchter zal doorstaan. Ben dus benieuwd hoe de arrenslee terug komt: hopelijk met iedereen er nog op. En wat alle goede voornemens betreft: we spreken elkaar hoop ik in het nieuwe jaar weer! Veel plezier!! :musicnote:

Even gedag zeggen. Ik ben te moe om nog meer te kunnen bijdragen hier. Rook nog een sigaretje, tas pakken voor de sauna morgen en dan lekker onder de wol. Trusten allen!

Tijd voor goede voornemens komt er weer aan.

Hee da's leuk: die lees ik ook op het moment. Heel herkenbaar vanuit mijn werk en erg mooi hoe hij zijn relatie met zijn moeder neerzet. (vind hem ineens een schat van een man...) Fijn ook dat het korte stukjes tekst zijn. Ik lees zo makkelijk 8 hoofdstukjes weg voor het slapen gaan. Vind jij hem ook zo goed met dit boek?

Even dag zeggen; ik verheug me op mijn bedje zo. Dit was weer een dag van vliegen, veel autorijden, veel kletsen, en allerlei indrukken. En dan in de donkerte terug, toch enigszins gespannen achter het stuur. (kalmer rijden zou al meer rust brengen, maar ja... driftkikkertje) Het was ook een mooie dag! Ik was bij de man van mijn pas overleden vriendin/jan. van dit jaar overleden. net geen 60 geworden. Veel herinneringen opgehaald; kost energie merkte ik wel. Wat mij betreft is het snel 5 januari of zo... de orde van de dag. Morgen de koelkast es opruimen met bedorven waar en de restanten chocolade opeten... Wens jullie een goede nacht! :musicnote:

Hee, waar ben je en hoe gaat het? Je bent best druk natuurlijk, maar ik hoop dat je hier iets weet te halen voor wat goed voor je is. In mijn opinie is dat VEEL. Hoe waren de feestdagen bij jou? Het ga je goed. Hoop dat je weer komt schrijven!

Ik sluit me aan, al begrijp ik het ook wel. Maar ut is ook gezelliger met jouw verhalen!! En dan hoeven ze niet eens gezellig te zijn. So hee. Doen maar lief, mens....

Knap Leila! Ondanks verleidingen en gedachten lukt het je om er ver vandaan te blijven. Dat gaat je dus rond oud en nieuw ook lukken! Super!!

Sterkte morgen wijfie. Ik heb nog een kleine afwas..... Daarna weer te bedde............ weltrusten allemaal!

Krabben met een mes Gerrit? Ha brrrrrrrrr... maar wel lief he zulke ouders!

Welkom! Je zegt dat het een loodzware tijd gaat worden... Maar weet je dat dat een aanname is? Je krijgt er onnoemelijk veel voor terug!!!!! Ik hoop dat je veel lezen zult hier en je op zijn minst gesteund zult voelen. Natuurlijk... dat gaat niet zomaar. Maar maak het niet al te zwaar: kijk naar de positieve kant en dat je gezin achter je staat is al fantastisch!! Ik ben erg benieuwd naar jouw pad, dus tot horens

Ai ... goedemiddag alweer. Dagje lui zijn klopt tot op dit moment. Moet zo wel echt in de benen.. Heb eventjes meegenoten van het al dan niet rommelige van Loen en Jopie. Beide verhalen kloppen wel in mijn beleving. Prompt zie ik nu natuurlijk de vette vlekken op mijn laptop... enne dan heb ik nog niet eens verder om me heen gekeken.... Maar ja, ik wilde wandelen. Met paraplu moet dat! De rest hier blijft wel wachten toch? (kan iig de kaboutertjes aanroepen? Je weet maar nooit) Lidia gefeliciteerd! En voor iedereen een fijne afkickdag in droogte

Ineens zie ik " opgeheven vingertje" staan. Ik vrees daar best last van te hebben, zelf bedoel ik dan (los van wat je daar zei). Oordelen dus... als houvast voor wat ik weet en wil dat goed is. En ja... verwachtingen hebben.. dat ook, pff. Dat anderen de wereld net zo zien als ik, etc etc Loslaten dus... be smart!

Ben ontroerd van jullie reacties Happy en Poppy. Voornamelijk vanwege meeleven en -denken. En het hebben over groei ipv allerlei aannames. Ik vind het erg lastig om bepaalde morele zaken los te laten; wat is goed en fout? Het is vele malen gemakkelijker om te denken dat ik mijn dochter "goed" opvoedde en dat haar gedrag nu " fout" is - kort door de bocht gezegd. Dat denken overheerst nog, plopt te snel telkens omhoog. Toch is het denken ook nodig om de andere kanten te bekijken: dochters weg..., en mogelijke groei. De worsteling die anders is voor haar, alleen al omdat ze jonger is in een ander tijdsgewricht dan toen ik jong was, en ook omdat ze haar unieke menszijn wil vormgeven etc. Wat het zwaar maakt is dat ik veel te veel heb opgehangen aan mijn eigen goed doen; haar alleen opgevoed, gesteund, (ook financieel enorm), altijd wel voor haar koos... en de wens om te blijven communiceren zoals we immer deden, close/lijkend op elkaar, samen zoekende. En dat het communiceren niet meer gaat. Dat er gebroken is, zomaar. Ja tranen komen dan. En boosheid plopt dan ook weer op. Keihard bot gedrag naar mij toe. Waarin voor mij dus grenzen zijn gepasseerd. Nou ja, even stoppen met het oude riedeltje. Ik laat het even voor wat het is, dat moet. Straks een wandeling en frisse lucht! En het basisgevoel uit jullie bericht neem ik mee de dag verder in....

Mooi meid; hoop dat het fijn was!! Ga ik nu ook echt dusss...

Ik ben kalm aan nog aan het nadenken over ruimte innemen versus ruimte weggeven. Heb daar gedachten over gehad die nog iets te voorbarig zijn voor nu - bovendien zou ik gaan slapen.... Nog uitwerken. Ik denk ze ook vanwege mijn dochter, die dit volgens mij in extremo doet dwz dat ik denk dat ze zich afzet tegen een stuk van mij wat " ruimte weggeeft" en wat zij zo niet wil. Ook weer veel met mijn beste vriendin over gesproken; haar achilleshiel is al hetzelfde... uitgaande van vriendelijkheid en wellicht een aangeleerd deel in ons om dat zo te doen om geaccepteerd te worden..? Gewoon de tien geboden volgend? De Dalai Lama? Boeddhisme willen praktiseren? Zijn we over/hoog-gevoelig? Hebben we teveel verwachtingen.. nog steeds? Zien we teveel? Zien we iets over het hoofd? Manipuleren wij, stellen we ons aan, doen we te veel ons best? Ik lees op de ddd over spanningen jegens schoonmoeders en moeders. Ik vind dat heel erg, gewoon in zijn algemeenheid. ... en pas na haar dood worden er mooie boeken over haar geschreven... (!) Ik heb wel moeite met dit hele gegeven. Maar ja, zit midden in iets met mijn dochter wat ik moeilijk te verhapstukken vind.... geen wonder Nee, nog niets van haar gehoord. Fout emailadres? Opnieuw sturen? Voor mij is dit heel groot; de gedachte dat zij er nauwelijks mee bezig is is... amper te verdragen. nog even naar de ddd en dan toch richting bed

Hoe gaat ie Agnieta? Was het fijn met je zoon?

p.s. ben meer gaan roken sinds het niet drinken. Wilde me op 1 ding focussen.

Hee...door iets wat ik op de dagdraad voorbij zag komen over roken wilde ik nog even verder kletsen. Maar ik heb nu het idee op het foute draadje te zitten: zitten jullie op de rokendebaas site? Akelei schreef iets over de benauwdheid en COPD. Over bewegen etc. Hier: ook iemand met COPD en benauwdheid. Met de laatste maand enorme hoestbuien tgv een verhoudheid die nu al 5 wk duurt. Wat vervelend is dat dat niet fitte gevoel een schaduw werpt op de fase waarin ik flink met alcohol wil afrekenen. Grotendeels lukt dat, maar meer bewegen zit er nu even niet in en ook andere kwaaltjes (gewrichtspijn/hoofdpijn) wijt ik nu aan "herstel" (vele malen minder drinken/voornamelijk niet). Niet zo erg lonend eventjes. En: wat is wat? Ben geneigd me zorgen te maken en wil ook veel meer bewegen. Hoe doen jullie dat?

Ik kom nog snel even om de hoek kijken. Wat zijn deze dagen eigenlijk weer snel om! Waar maak je je tevoren druk over..... Ik was uit logeren maar moest standby staan voor werk vandaag, en ja, net als je plannen maakt voor de rest van de dag omdat je niks hoort, wordt er toch op het nippertje nog voor werk gebeld! In de benen dus vanavond. Moest wel even fiks omschakelen... enne... fijn als je dan weet niet gedronken te hebben en een frisse kop hebt! Hoewel ik wat meer mag gaan werken (van de uwv) merk ik telkens weer dat ik er tegen op zie. " Op welke afdeling is het dit keer weer"? en of ik het dan wel trek.... Gelukkig weer een succeservaring. Maar eens ophouden met " er tegen op zien". Maar inherent aan het invalwerk, die onzekerheid. Of... eens informeren of er vaste afdelingen zijn, zodat ik weet waar ik aan toe ben. Morgen maar een dagje bijkomen. Ik heb het iig erg naar mijn zin gehad. (bakjes eten mee naar huis .... hoe kom ik er doorheen?) Slaap ze lekker....... :musicnote:

Ik woon in Drenthe. De laatste keer lang wandelen daar was ik zowat ziek van. Maar dat hangt natuurlijk ook van pauzes af. Die zijn er vast wel toch? Enne... ik kan tevoren wat trainen natuurlijk!

Voor iedereen fijne dagen gewenst. Wat jammer dat het hier en daar zo gemengd is... vanwege herinneringen, gemis.. en dat dat spanning brengt. (en dan ook nog droog willen blijven) Dat vraagt nog meer alertheid voor velen. Vandaag denk ik extra aan hen die het moeilijk hebben en ik brand een kaarsje. Ik heb pas net mijn havermoutje op en mag me wel eens gaan haasten. Ik logeer bij een vriendin en we gaan lekker lopen deur het Grunnegerlaand. Maak er wat van!!

:rose: :rose: