Etty

Na verloop van tijd zijn we geneigd te denken dat het wel meeviel hè? En toch bewijzen we onszelf elke keer als we voor de bijl gaan dat het helemaal niet meevalt. Zo fijn om uit die vicieuze cirkel te zijn!

Wat gebeurt er dan?

Welkom op het forum en heel veel succes @Biekske, Hoe gaat het vandaag met je?

Goedemorgen,

Goedemorgen!

Ik was met je mee aan het denken @Reacher Het botert niet tussen mijn twee kinderen en dit thema giert me vaak door de keel. Het recente inzicht is dat ik kennelijk meer bezig ben met voorkomen dat ze denken dat ik partij kies (want dan....)dan dat ik zelf kan zien waar ik sta. Pas na een tijdje durfde ik te zien dat de één soms wel degelijk over de grenzen van de ander ging, en dat ik daar vaak zeer ongemakkelijk getuige van was. Maar niets deed. Vanuit de gedachte: voor (een volwassen) iemand opkomen is aanmatigend, verzwakkend, of twee kijven twee schuld, de ander doet ook iets, als ik me ermee bemoei wordt het erger, enz. Maar eigenlijk was ik laf. Beetje gadver wel. Ik dacht eigenlijk dat ik best voor mezelf kon denken maar dat valt nog tegen. Ben meer meeloper dan ik dacht. Het voelt nu als een bevrijding om niet meer ongemakkelijk te zijn maar me uit te gaan spreken (kleine stapjes uiteraard!) als ik denk dat dat nodig is, zonder dat afhankelijk te maken van wie ik voor me heb. Zonder de angst om olie op het vuur te gooien en het juist erger te maken. Dat heb ik vaak op het forum. Als ik iemand zie treiteren dan kan ik het vaak niet laten om er wat van te zeggen, maar denk vaak: de wrok die hij of lijkt te koesteren wordt daarmee misschien alleen maar groter. En hij of zij krijgt nog meer likes en dankjewels van zijn (heimelijke) gevolg als hij de volgende keer zijn pijlen richt op zijn favoriete pestobject. Die likes en dankjewels raken mij meer dan de post zelf. Denk ik.

Dit doet me denken aan een leraar die de hele klas aanspreekt op het gedrag van enkelen. Ik denk niet dat het werkt. Het spreekt alleen degenen aan die zich toch al snel schuldig voelen, en dat zijn denk ik ook vaak mensen die bang zijn om het voor een ander op te nemen. Hoe krijg je mensen geïnspireerd ipv: hoe zorg je dat ze zich schamen?

Ik denk dat je dat niet voor een ander doet, maar voor jezelf? Hoe jij wil dat de wereld eruit ziet. En dan maakt het niet zoveel uit of ik of een ander wordt geschoffeerd.

Ben je aan het experimenteren met eerlijkheid @Roberto?

Goedemorgen,

Goedemorgen,

Had je dat gevoel dat niets je echt vreugde geeft ook toen je eerder 10 maanden stopte? Ik herken het, de sociale dingen met drank mijden. Om toch het gevoel van uitgaan te hebben ben ik naar het filmhuis gegaan wekelijks. Op vrijdagavond. Vooraf een kop koffie in de foyer.

Welkom! Doe je dingen die je leuk vindt? Ik merkte dat mijn leven ook wel een beetje saai was geworden met wijn.

Nee, vond van niet. Heel dramatisch maar ik snapte het drama niet zo geloof ik.

Ik heb thuis ook niet het geduld voor een filmhuisfilm, gek eigenlijk. Ik heb een dvd van de bieb liggen maar kies steeds weer voor ene volgende aflevering van het tigste seizoen van een serie die ik volg.

Goedemorgen, Werken en vanmiddag naar de film. Avec amour et acharnement. Ik heb ooit een Cineville pas aangeschaft om naar het filmhuis te gaan in plaats van wijn op de bank. Dat is een wekelijkse gewoonte gebleven. Ik heb zoveel mooie films gezien.

Wat bedoel je @Remi1? Als je hier mijn naam zou zetten zou ik niet weten of je nu bedoelt/wenst dat ik bijna dood ben, of de volgende koningin.

als gevoelens blijven hangen is dat wellicht altijd omdat het ook iets oplevert. Ik las in een boek over schuldgevoelens bijv. dat deze beschermen tegen het ontdekken van machteloosheid.

Ja @Rosee, fijn om te weten dat het een optie is, rechtop blijven staan. Dat je niet hoeft mee te waaien.

He gèt ja, dat zou best kunnen. In je hoofd heb je al talloze malen geoefend...

Herkenbaar verhaal. Welkom. Voor mij is het helder: zou het me om één glas wijn gaan, dan was het ook niet zo erg om het te moeten missen. Dat idee van: hoe moet dat nu, dat gaat om meer wijn. Minimaal een fles ongeveer. Dan doen die prachtige uitzichten er niet meer toe.

Niet drinken helpt sowieso, bij drama.

Goedemorgen, De omstandigheden zijn nu zo dat als je me dat een jaar geleden had verteld, had ik gedacht dat ik dat niet aan zou kunnen. Maar het gaat eigenlijk best. De mens lijdt het meest....

De quote schoot me te binnen nav de levensgeschiedenis van Simon. Het komt uit de (serie en boek) 'The handmaids tale' Niet veel fans hier:) Ik kan geen nieuwe verzinnen. Ik pas:)

Goedemorgen,