Etty

Haha geweldig @bumperjim, er is er nog één inpandig bij jou:)

Ik ook. Mama dan. Maar ook hier: dat is aan hen. De schade die je (misschien) hebt aangericht als ouder, daar gaan zij over, niet wij. Schuldgedachten denken is een manier om te copen met machteloosheid. Dit gaat over ons, niet over hen. Als je goed kijkt, gaat dit over dat wij geruststelling nodig hebben, niet over wat goed is voor hen. Een therapeut had het tegen mij over gezonde frustraties die kinderen doormaken, waarbij op kamers gaan, studeren, gevoelens va eenzaamheid en twijfel overwinnen etc, daar wel een goed voorbeeld van zijn? Als we echt in de ouderrol zouden kunnen kruipen, in die van de volwassene, dan ging het prima met je kind. Dan deed ze haar ding, het regent, de zon schijnt enz. Dan zou je niet verwachten, hopen, dat het steeds maar goed gaat. Dit kun je nooit op het niveau oplossen waarbij iets doen voor haar je van je rotgevoel gaat afhelpen. Deep down gaat dit over onze eigen afhankelijkheid. En dat vind ik wel weer het mooie aan dit proces: dat je daar gewoon niet meer omheen kunt. Ze dat ook niet meer toelaten.

Fijn hè? Heb je iets anders gedaan om te ontspannen?

Bij achteroverleunen heb ik een beeld van: handen in mijn nek, ontspannen, en kijken of er iets nodig is. Beetje uitzoomen.

En dat lijkt een onmogelijke opgave in een samenleving en tijd waarin ouders zeer ontvankelijk zijn voor de boodschap dat zij volledig verantwoordelijk zijn voor het geluk van hun kind. Dat dit maakbaar is. Als hun kind het goed doet, succes heeft, hebben zij het gepresteerd. Als het minder goed gaat hadden ze meer zus of zo moeten doen. Ouders maken zichzelf en elkaar gek over wat het juiste is. En daarmee maken zij hun kind onzeker. Ook deze fase moet je weer op een bepaalde manier doen anders belemmer en beknel je je kind. Of je laat het te snel los. Pffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff. Maar wat je zegt van over zelf een fijn leven leiden los van die kinderen, onderzoeken waar je je zelf afhankelijk voelt, heel belangrijk.

De kids moeten er ook achter komen dat ze het zelf moeten doen, dat ze niet groter zullen worden dan dit. Vaak is dat ook je functie als ouder aan de telefoon: dingen zeggen die ze allang weten. Zodat ze naderhand denken: aan jou heb ik ook niks. Ik moet het zelf doen. Het gaat niet om precies het juiste zeggen zodat ze zich weer goed voelen. Zoals ze zich voelen is helemaal oké,volkomen normaal zelfs, het is van hen. Ja er is een baksteen, maar je kunt volgens mij ook leren om wat meer achterover te leunen. Ben aan het oefenen.

Goedemorgen, Nee @bumperjim, maar dat 'toch wel' kan nog behoorlijk spoken:)

Je kunt wel invloed hebben op de duur. Wat voor mij het meest belangrijke is, is dat ik op het verlangen geen gedachten plak als: 'ik mag dit niet voelen, ik moet blij zijn, sterk zijn, en nu ben ik zwak. De poging om te stoppen is mislukt en ik kan net zo goed opgeven.' Ik voelde me fijn en krachtig omdat het me lukte niet te drinken, en dan kwam er een ontzettende zin in een glas (nooit zin in één) en weg was dat fijne gevoel. Als je mindset is: 'als deze gevoelens en gedachten komen, dan is dat volkomen normaal, eerder regel dan uitzondering, laat het maar even gebeuren', dan kunnen ze in alle vrijheid weer wegebben na een kwartiertje. En steeds weer opkomen, maar gaandeweg steeds minder. En het vertrouwen dat het opkomt en weer weggaat wordt door je ervaring steeds groter.

Leuk! En het gaat goed met je lees ik, je hebt het naar je zin met je werk enzo.

Goedemorgen, Elke dag om 5 uur klaarwakker. Geen probleem, ik ga tegenwoordig ook om half tien naar bed.

Dat hoeft ook niet. Wie weet ben je wel iemand die in staat is zich te beperken. Ze zijn er. En zo niet, dan zie je dat later wel. Wat heb jij nu nodig om erachter te komen of jij zo iemand bent? Een tijdje niets? Minderen? Hoe wil je het aanpakken?

Goedemorgen,

Als iemand zijn leven saai noemt als excuus voor drank moet ik altijd denken aan een kind dat zegt: 'ik verveel me'. En aan wat er dan kan ontstaan. Je zou het niet in je kop halen om te zeggen hier schatje, neem een glas wijn, dan lijkt je leven spannend en is het gevoel van verveling in één klap weg. Je mag toch hopen dat je het helpt met kijken of er iets is wat het tegenhoudt om te ondernemen, of gewoon even diegene bent tegen wie het gezegd mag worden.

Ik geniet juist van jouw uitbundigheid. Het is nooit voor iedereen goed .

Welkom @Helene, Als je je leven saai vindt, dan kan het zijn dat het ook echt saai is (geworden) voor jou. Alcohol laat het lijken alsof het nog wel meevalt met ons, en anders verzinnen we grote plannen zonder beren op de weg. Nuchter durven we niks (meer) en zo wordt het steeds meer een saaie boel. Je saaie leven leuk gaan vinden is dan niet de oplossing. Want het is immers saai. Zo hoeft het niet te blijven.

En ik misschien wel volgende week. Gewoon zeiken.

Is dat een legale website @lady jane? Wat ik erover vind is dat het legaal is, gratis en reclamevrij. Kan me dat niet echt voorstellen.

Nee, maar misschien later, hij draait nog in de bios/filmhuis. Is bij mij vaste prik één keer in de week. Ontstaan toen ik mijn drankloze weekend wilde opleuken.

Goedemorgen, Filmvrijdag vandaag. 'The stranger'. Film die nog draait en die is blijven hangen is 'Boiling point' . Aanrader wat mij betreft.

Welkom! Je verdooft niet alleen de nare gevoelens met alcohol, maar ook de prettige:)

Goedemorgen, Mooie foto @ikkanhet . Ik word blij van al die paddestoelen. Ze lijken er zo'n zin in te hebben, het werkt aanstekelijk.

Goedemorgen, Ik zag gisteren twee mannen van mijn leeftijd hardlopen. Ze hadden het nog niet vaak gedaan, het ging erg moeizaam. Ik wilde iets aanmoedigends zeggen maar kon mezelf nog net bedwingen. Ze wilden misschien graag onzichtbaar zijn met dat paarse hoofd. Je ziet mannen zelden samen hardlopen als ze niet echt sportief zijn. Ik werd er blij van. Soms mis ik het hardlopen wel, het gevoel wat je soms kunt hebben dan. Maar ik vind het niet leuk genoeg. Wandelen wel. Kost alleen meer tijd, die je dan wel moet hebben.

Goedemorgen, Het is iets uit de bijbelse hoek dacht ik @bumperjim. Anderen wijzen op hoe ze het ware geloof moeten belijden is veel makkelijker dan het zelf goed doen. Zo heb ik het altijd begrepen. Ik ben de laatste tijd aan het observeren wat er allemaal in mij opborrelt om te gaan doen, en stop dan direct het mentale platslaan ervan. Suf, stom, truttig, wat denk je wel enz. En ga het doen. Onschuldige dingen natuurlijk, vooral op het creatieve vlak. Een soort ontdekkingstocht blijkt het.

Jij hebt het vaker gehad over alcohol = een drug. Misschien er meer mee omgaan als een recreatieve druggebruiker? Die hoor je soms zo verstandig omgaan met het doseren van het effect, om een zo optimaal mogelijke ervaring te krijgen en dat niet te verpesten door het te vaak te doen. Maar ja, bij een pilletje kun je je zelf minder in de maling nemen dat het je om iets anders gaat dan het effect. De smaak bijvoorbeeld.

Goedemorgen,