Klassement

Hoewel ik niet meer aan het jaarpact meedoe, vier ik vandaag mijn 12-jarig alcoholvrij bestaan, dus sinds vrijdag 13 september 2013. Ik ervaar deze dag nog steeds als mijn persoonlijke Bevrijdingsdag. Het forum heeft daar een belangrijke rol in gespeeld, dat wil ik toch nog maar eens gezegd hebben.

Ja das echt een stuk simpeler dan. gisteren in het restaurant was mijn zwaardrinkende zwager ineens aan de spa rood, met een soort excuus. De wonderen zijn de wereld nog niet uit 😳 Vandasg even goed opletten of het zn dag 2 wordt.

Goedemorgen, Hier nu een week geen alcohol, dit weekend gaan de kindjes naar oma dus eerst lekker sporten en vanavond lekker uit eten met mijn vriend. Die drinkt niet dus dat het makkelijk voor mij om ook niet te drinken. 😀 Dagpact: renaldo61 MaryArt knakker Noelle

"Te vaak en teveel" met een fles rood als incidentele max maakt je nog geen alcoholist, hooguit een bovengemiddelde liefhebber . Maar als je dat zelf teveel vindt, moet je er inderdaad iets aan doen, lijkt me.

Eens verslaafd altijd verslaafd is het gezegde. Ik geloof dat zeker. Maar als je nu eens een hobby kon vinden waar je verslaafd aan raakt? Is er iets wat je heel leuk vind? Iets wat niet zo destructief is als eten en drinken? Ik heb dit misschien al eens eerder ergens geschreven maar bijvoorbeeld een legpuzzel maken van 1000 stukjes? Ik kon daar helemaal in opgaan en de tijd vloog voorbij. Daar ben ik mee gestopt omdat het niet creatief genoeg was voor mij. Ik schilder nu potten waar ik maar moeilijk mee kan stoppen, maar dat is niet slecht voor mijn lichaam en geest, lijkt mij dan. Ook de sportschool is een soort van verslaving geworden, maar ook een die wat opleverd. Verslaving is niets anders dan een vlucht uit de werkelijkheid en omdat dat nou eenmaal in ons zit kan je het misschien in iets anders zoeken. Is er iets uit je jonge jaren wat je heel leuk vond om te doen? Je houd volgens mij van wandelen, kan je daar niet een verslaving van maken? Dus een uitdaging zoeken door mooie tochten te gaan lopen in de natuur. Er zijn prachtige apps op de mobiele telefoon te vinden.

Een bewogen dag. Zus op visite gehad. Uit betrokkenheid en steun. Maar ook om mij de oren te wassen. Onbegrip over en weer. En janken ook. Warempel. Dat kan ik nooit in gezelschap. Misschien is het ook goed ergens voor. Hoe dan ook: niet gedronken, niet gerookt. Zeven dagen.

En @Adri03 alsnog hartelijk gefeliciteerd.

Thumbs up voor @Elonwyn en @Shahire.

Nou, als je die 6 liter wijn inderdaad vannacht opdrinkt, zoals je schrijft, krijg je toch gelijk en zal je huidige woning waarschijnlijk wel je laatste woning zijn

Stoppen met drinken vanuit angst om mensen kwijt te raken, teleur te stellen, werkte bij mij altijd maar tijdelijk. Vertrouwen van anderen kwijtraken gaat makkelijk (paardsnelheid), vertrouwen terugverdienen kan lang duren (slenterende voetgangerssnelheid). M'n voornemens om te stoppen met drinken waren, na de zoveelste ruzie, altijd oprecht en vaak ging het ook wel enige tijd goed, soms tot wel een jaar of zelfs nog langer. Maar er kwam altijd weer een moment waarop dat vertrouwen redelijk hersteld leek en er zich in diezelfde periode iets voordeed waardoor een drankje geoorloofd leek, hetzij iets feestelijks, hetzij iets (melo)dramatisch. Waardoor (soms pas na enkele dagen tot weken) het hele riedeltje weer van voren af aan begon. Dat stoppen uit angst voor... het werkte goed totdat de angst op den duur minder werd of zelfs weg was. Op een gegeven moment zette mijn vrouw me uit huis. Ik vond een appartementje en kon m'n goddelijke gang gaan wat drinken betreft. Maar het besef daalde in dat dit toch geen leven was. Via Tactus verslavingszorg waar ik al jaren ambulante hulp kreeg en een half jaar in een kliniek had doorgebracht, kreeg ik een tip dat er destijds door Tactus een nieuw soort dagbehandeling was gestart op basis van de 12 Stappen. Daar heb ik me, ten einde raad, aangemeld en daar kwam ik voor het eerst in aanraking met de hele 12 Stappen wereld. In eerste instantie stond ik hier nogal sceptisch tegenover en dacht ik: dit is het toch niet voor mij, ik heb al die 'poespas' niet nodig, maar ik bedacht me niet veel later ook dat ik met al mijn 'eigen goedbedoelde oplossingen' juist hier terecht was gekomen. Dus ik besloot me er in te storten en al m'n (voor)oordelen die gebaseerd waren op theoretische 'kennis', te toetsen aan de realiteit. Eén van de eerste dingen waarvan ik doordrongen raakte dat ik die onder de knie moest zien te krijgen, was dat ik m'n eigenwijsheid moest leren beteugelen. Want ik wist wel dat ik eigenwijs ben maar toegeven dat dat me tegenwerkte vond ik moeilijk, want eigenwijs... Eerlijkheid was ook zo iets. Eerlijk zijn naar anderen is leuk voor anderen, ziet er goed uit naar de buitenwereld, maar belangrijker en moeilijker was eerlijk zijn naar mezelf. Kon ik toegeven dat ik m'n eigen leven niet in de hand had, dat ik onderhevig was aan regels en wetten die mijn eigen wil te boven gingen? Ik ging er altijd van uit dat ik met eigen keuzes en een portie eigen wil m'n leven zou moeten kunnen inrichten naar eigen believen. Maar het kwam er vaak op neer dat ik bruggen aan het bouwen was die ik uiteindelijk nooit zou oversteken omdat, tijdens dat bouwen, de omstandigheden weer waren veranderd. Waardoor ik vaak het spoor bijster was en drank/verdoving/ontvluchting de pijn/teleurstelling verzachtte. Toegeven dat ik het leven niet in eigen hand heb vond ik moeilijk maar was voor mij noodzakelijk. Daarvoor had ik de innerlijke kalmte nodig die me kon laten accepteren dat er nou eenmaal dingen zijn waar ik geen zeggenschap over heb. Natuurlijk waren er ook dingen die ik wel kon veranderen. Voornamelijk mijn tekortkomingen. Toegeven dat ik sowieso tekortkomingen heb was op zich al een enorme verandering/verbetering. M'n (valse) trots en weer die eigenwijsheid zaten me daarbij enorm in de weg. Maar tekortkomingen had ik en heb ik nog steeds. Volop zelfs. Het gebed van kalmte, moed en wijsheid is nog steeds, bijna dagelijks wel, een reminder voor me. Dankzij het 12 stappen programma heb ik geleerd dat er heel veel lagen in dat gebed zitten. Onder elke waarheid die ik ontmantel zit wel weer een andere waarheid die ontmanteld kan worden. M.a.w. ik heb eigenlijk nooit de waarheid in pacht. De meetings van eerst AA maar later voornamelijk NA, omdat daar sterk de nadruk werd gelegd op het vinden van een sponsor en daarmee echt aan de stappen te werken (met behulp van het NA stappen werkboek dat toen net zo'n beetje in de Nederlandse vertaling uit kwam) hebben me geholpen om de theorie van de stappen om te zetten in daadwerkelijke verandering van mezelf t.o.v. m'n kijk op het leven en daarmee m'n omgaan met m'n verslaving. Niet de angst om 'vergelding' als ik (toch) zou drinken maar de intrinsieke overtuiging dat drank/verdoving niets anders is dan ontkenning van het Nu, hebben het me mogelijk gemaakt om zonder nadenken de drank te laten voor wat 't is: onnodig.

Veel plezier vanavond Noelle. Het blijft een groot risico ook al is het af en toe gewoon een wijntje. Waarom wel, er zijn zoveel alc. vrije drankjes. Je gaat een keer misschien toch voor de bijl. Moggel mensen

Ik ben niet 100% gestopt @Noelle, zo af en toe drink ik een paar wijntjes, en dat is dan aan het eind van de zaterdag: borreltijd. Kees gaat dan zijn favoriete cd'tjes 'draaien', biertje erbij en wil dan dat ik er ook gezellig bij kom zitten. Meestal drink ik dan een 0.0 biertje of alcoholvrije wijn, maar af en toe toch ook gewone wijn....

dronk bedoel je misschien @Noelle? goeiemooiemorgen frummers open monumentendag vandaag eens kijken of ik daar iets mee wil.

met een open eind dus @Adri03 gefeliciteerd

Bij mij hielp dat echt niet hoor, net als aan de bel trekken vóór ik "moest doorzakken". Dan dacht ik niet eens aan anderen. ikke ikke ikke en de rest? die was er gewoonweg niet op dat moment. Ik had nog geen weet van dit forum dus, zou het daarmee anders geweest zijn? Bang van niet eerlijk gezegd. De aanleiding destijds om echt te stoppen was waarschijnlijk ook niet de oorzaak dat het toen wel lukte. Misschien een kwestie van toeval? Rock bottom was het in elk geval niet. Meer een kwestie van dat mijn brein het eens echt goed met me voor had?

Oh, en dan vergeet nog een bakje neer te zetten...

Goedemorgen frummers. Weekend, gek dat ik dat na tien jaar niet meer werken nog altijd als 'lekker vrij en alles op mijn gemak' zie. We krijgen geen visite, we hoeven niet op bezoek, heerlijk, niks moet en alles mag.... Ja, dat scheelt. Ik zou het ook wel heel prettig vinden als Kees niet zou drinken. Hij heeft het ooit een maand of vier volgehouden, maar dat is inmiddels alweer jaren geleden. En zeker in het weekend wil hij gezellig zitten met een glaasje.. Afijn, ik ga maar weer een glaasje nepwijn dan, een theetje of een colaatje...

Orenwasserij (van iemand die geen lotgenoot is en die geen idee heeft waar ik doorheen ga ook nog) of dreigen met verlating kan de drempel hoger maken, net als de schaamte dat kan doen na een uit de hand gelopen zuippartij, maar na verloop van tijd kan het juist de andere kant op gaan werken. Als het weer gaat knellen en de bom weer moet barsten.

Mogge. Eerste week binnen. Blij mee, maar nog lang niet klaar. Dom verdan. Dagpact: renaldo61 MaryArt knakker Hop, werken nu. Fijne dag allen. En sterkte voor hen die worstelen.

waarom in plaats van àls èn èn ook kan

Hartelijk gefeliciteerd @Fabienne1985, je hebt er 4 jaar op zitten. Een mooie mijlpaal. Door naar de 5? @Emmy nu drie maanden en daarmee in fase 2, en @Nieuwbegin met 11 maanden goed op weg naar het eerste jaar. Houden jullie het maar lekker droog.