Klassement

8 weken zonder alcohol. De langste periode sinds 10 jaar. Het begint zowaar normaal te voelen. Geen erge zucht meer naar alcohol, maar nog wel dagelijks mee bezig in mijn hoofd. Af en toe een nare drankdroom, maar het positieve daaraan is het wakker worden met een enorm gevoel van opluchting dat het slechts een droom was. Nog steeds gaat er dagelijks rond 17.00 een wekkertje af in mijn hoofd. De ene dag wat luider dan de andere. Een klein koekoeksklokje waaruit een laveloos vogeltje komt gestruikeld, een flinke boer laat en enthousiast roept: ‘17.00 uur! tijd voor wijn. Schenk maar in, gooi maar achterover en niet getreurd, in de garage ligt nog een halfvolle fles wodka!’ Dat duurt echter maar heel even. Het vogeltje verdwijnt net zo snel als dat het kwam. Tot 8 weken geleden zou ik dat vogeltje niet meer dan een dag of twee kunnen weerstaan. Maar nu is het vooruitzicht op een heldere avond, een rustige nacht en al die tientallen voordelen van niets drinken zo’n enorme motivator dat ik vrij zeker ben van het feit dat ik geen drank meer aanraak. Zoals een aantal van jullie ook wel eens zegt: ‘been there, done that’. En daar zou ik nog aan willen toevoegen: ‘didn’t work, caused shit.’ Ook bijzonder tevreden met mijn voornemen om niet matig te drinken. Het vooruitzicht dat ik over een maand of over een jaar weer voorzichtig een glas zou mogen drinken stemt mij diep ongelukkig. Het zou voor mij voelen als een halfslachtige poging om mijn probleem aan te pakken. Een aantal van jullie geeft aan dat het te definitief klinkt: nooit meer drinken. Dat dit een uitspraak is die teveel onrust brengt. ‘Zeg nooit, nooit’. Bij mij is het andersom. Maar goed, ik weet dan ook zeker dat het niet is weggelegd voor mij om in de toekomst misschien weer af en toe iets te drinken. Nogmaals, ik val in herhaling, die zekerheid geeft mij zoveel rust en duidelijkheid en maakt het dat ik eindelijk succesvol nuchter door het leven kan. Waarom zou ik in Valhalla’s naam nog alcohol willen drinken? En door…

Man is op de bank in slaap gevallen. Nu straks zachtjes naar boven glippen en het bed is van mij Oh en ja @Oskar, mijn vader kon zich op 62 jarige leeftijd overgeven aan zijn dood omdat het zijn tijd was en zijn lieve heer hem blijkbaar nodig had. Daar geloofde hij heilig in . Dat vond ik best mooi

Na stoppen met zuipen, is nu ook voor mij het stoppen met roken aan de beurt. Deze heb ik nog een beetje uit lopen stellen, en ik wachtte op het moment dat ik voelde dat te gaan moeten doen. Dat is nu wel... zo ongeveer (neemt nog hijs van z'n e-sigaret). De pleisters en kauwgom zijn inmiddels in huis. Maar... lastig. Dat doe je toch de hele dag door, en in die zin lastiger dan drank. Hoewel de drank natuurlijk ook echt iets oplevert als je het gebruikt (lekker aangeschoten of dronken worden). Maar ook deze verslaving gaat eraan!

zo is dat! ooit zei iemand; vertel het een wijze of vertel het niet. je mag selectief zijn en gelukkig werkt je intuitie nu ook vast beter.

nee hoor, alles wordt gelezen hier. naast alle trauma's zijn er natuurlijk ook goede dingen ik gruwel van alle oorlogen om het geloof, de macht die instituten en mensen misbruiken en ik zie aan vriendinnen hoe ontzettend veel steun ze hebben aan hun geloof en de liefdevolle mensen die daar veel tijd en zorg in steken. Net als bij de meeste zaken zijn er goede en slechte kanten en alles ertussenin. dus als mijn littekens ergens om jeuken af en toe, hoef ik dat niet weg te rationaliseren, ik weet dan echt wel dat het èn èn is.

Nu komt voor mij ook langzaam maar zeker het uit de kast komen. Van mij heeft tot nu eigenlijk niemand echt geweten hoe het werkelijk zat. Ze wisten wel dat ik 'in het weekend' dronk, maar dat dit al jaren een zwaar out-of-date verhaaltje was, wist eigenlijk niemand. Het heeft zich allemaal in stilte afgespeeld. Heb dan ook geen alcohol-carrière die bol staat van gênante momenten (daar was de wiet, die altijd voor de nodige schaamte en 'ik ben er niet/ik besta niet' zorgde, dan weer goed voor). Het is m'n best bewaarde geheim. Zelfs richting m'n allerbeste vriend, die vrijwel bijna alles van me weet. Maar dat niet... Ik had al verteld aan 'm nu een maand gestopt te zijn, en dat ik graag weer eens even wilde afspreken om het daarover te hebben (naast over z'n afgelopen vakantie). Beetje lastig om tijd te vinden, maar mogelijk spreken we vrijdagavond even af. Toch over de app stelt ie dan even vraag, toch wel nieuwsgierig naar het hoe en waarom van ineens 'zo radicaal gestopt zijn'. In een voice-app van 5 minuutjes al even in het kort verteld hoe de vork de afgelopen jaren in de steel zat. Ja, dat voelt echt even als uit de kast komen... en vooral ook jezelf de mogelijkheid ontnemen voor nog een weg terug. Want waarom vertelde ik het nooit? Dan kun je niet meer terug. Vanaf dan wordt een avondje zuipen beladen. Vanaf dan gaan mensen om je heen zich zorgen om je maken, en je misschien bellen met de vraag of alles wel goed gaat. Of... de ultieme horror: misschien een keer langskomen onverwachts op een tijdstip dat je aan je roesmiddelen zit. Het gênante moment dat dan mogelijk zou ontstaan... Nee, dat hield ik altijd weloverwogen en slim verborgen, wetende dat ik echt niet zat te wachten op de reacties die je dan zou krijgen. Wist immers ook dondersgoed er nog helemaal niet klaar mee te zijn, en zat allesbehalve te wachten op bemoeienis van anderen. Je zet toch een beeld van die anderen van je hadden ineens op z'n kop. Het voelt echt als een coming out. Doe het nu iig bij de mensen die het meest veilig voelen wat dat betreft. Stap voor stap. En wellicht gaat het ook lang niet iedereen aan.

Gefeliciteerd met je 6 maanden, @BizzyBee. Je gaat naar fase 3. Ook applaus voor @Ella met 2,5 jaar en voor @niks en @huttula.

Sinds vanmiddag weer thuis.

Hoe dat brein van ons werkt is gewoon denk ik helaas niet altijd even handig voor het subject genaamd 'ik' dat er schijnbaar in huist. Die 'koekoek' blijf je nog wel even houden waarschijnlijk. Ik heb zelf ook de gekste en raarste momenten dat daar ineens dat ouderwetse en in some way fijne gevoel van: 'straks weer lekker drank halen'. Wij mensen hechten ons aan de gekste dingen. Ook aan ellende. Maar goed bezig Maarten! Je klinkt inderdaad als 'het achter je gelaten hebben'. Toch kun je dat uiteraard nooit te vroeg zeggen. Maar voor nu iig top!

@Maja, ik heb zo het gevoel dat jouw gewicht nietklopt: bijna 5 kilo in 1 week???? @Yvonne: ik was niet eens heel verbaasd. Ik weet hoe idioot veel ik deze en vorige week heb gegeten en gesnoept, puur om onrustgevoelens en stress te overstemmen. Sinds zondagavond probeer ik hier weer een halt toe te roepen, met redelijk succes. Alleen de nachten blijven lastig.

Ja dat roken is misschien nog wel veel meer een gewoonteritueel. Naast het roken zelf zijn het natuurlijk ook de handelingen erbij. Ben niet zozeer bang voor dat als het roken mislukt, ik dan maar weer met alles begin. Zeker niet.* Wel ben ik bang dat ik me soort helemaal onthand ga voelen. Als ik hier nu ook nog mee stop heb ik alleen mezelf nog. Niks meer om me aan te vergrijpen en 'iets' tot me te nemen. Als verslaafde ben je ook gewoon verslaafd jezelf voortdurend maar van alles toe te dienen. Nu komt dat wel helemaal tot stilstand. 'Onthand' voelen is het juiste woord hiervoor. Ik hoop echt dat die pleisters ook goed helpen om die cravings en behoefte goed weg te nemen. *vandaag zat ik op 5 dagen zonder antabus. Net half uurtje geleden ingenomen. Ik dacht nog even: 'de mogelijkheid ligt nu wel echt open, je kunt gerust naar de supermarkt gaan om drank te halen.. die antabus zul je nu geen last meer van krijgen...'. Maar ja, zou ik nu echt willen? Het antwoord was weer duidelijk nee. Kan dat niet meer aan mezelf verkopen. Zou zo raar voelen ineens weer met een glas wijn voor me te zitten vanavond. En dan al die tijd dat je zonder zit weer in de prullenbak gooien...? nee. Die knop lijkt toch wel écht om. Daarna weer een kwart bruisje genomen.

Dank je. Dat weet ik helaas maar al te goed. Heb m'n ouders eraan verloren... Dan zou je misschien zeggen 'hoe kun je met zulke voorbeelden überhaupt nog roken', maar ja, bij roken denk ik vaak: 'die ziektes komen meestal pas als je op een bepaalde leeftijd komt, voor mij nog niet aan de orde'. Maar waar roken uiteindelijk allemaal toe kan gaan leiden is absoluut geen pretje nee. Echt een nachtmerrie. Buiten de welbekende langziekten is het natuurlijk sowieso ook echt slecht voor zo beetje alles in je lichaam. Alcohol is één gifstof. In rook komen tientallen, zo niet honderden gifstoffen vrij. En dat doe je dan nog eens de hele dag door, en echt sowieso dagelijks. Eigenlijk nog slechter dan drank dus.... Besloten vandaag nog rokend de dag af te maken, en dan morgen de pleister erop. En kauwgommetjes. Dat schijnt ook wel raadzaam te zijn om het mee te combineren/

En zo eindigt de poging tot nuance. Ik bagatelliseer echt niet de misstanden. Maar kijk eens wat verder dan de neus. Hoewel kortzichtigheid het leven best overzichtelijk maakt. Alle blondjes zijn dom. Alle Surinamers lui. Alle azielzoekers crimineel. Etc.

Ja joh. Het is gewoon jammer voor alle gemartelden, voor alle misbruikte kinderen, uitgemoorde volken. enz.. Als instituut is de kerk een machtswellustige en geldbeluste organisatie. door alle eeuwen heen. Dat het nu misschien wat minder is komt puur en allen door de intrede van de secularisatie. Ik snap niet dat je -met vol verstand, zoals je het zelf noemt- lid kan zijn van zo een club.

Het is inmiddels een solide basis om op voort te bouwen Maarten. Ik vind 'nooit meer drinken' ook een uitspraak die eerder weldadige rust dan onrust brengt. Dat verdeelt de stoppers vaak in twee kampen: de dagvoordaggers en de knopommers. Ieder moet maar ervaren wat hem het beste past. Goed te lezen hoeveel het stoppen je oplevert. Nu alleen nog af van die verrekte koekoeksklok. Gezien je beeldende beschrijvingen ervan lijkt het me inderdaad geen pretje om dat beest elke middag in je kop te horen Kwestie van volharden, dan verdwijnt ook dat. Zo'n beest geeft ook een keer de moed op.

Way to go, Bout! Ik vond stoppen met roken moeilijker dan stoppen met drank. Ben je trouwens niet bang dat als de ene stoppoging mislukt, je de ander ook laat schieten? Zo ging het - vanwege dat verhipte alles of niets - bij mij vaak.

Spirit: Heerlijk gegeten net. Als altijd afgesloten met een prettig kopje espresso. Dat is één van de vele geneugten die in de plaats van de alcohol is gekomen. Kun je niet een koekenpan naast je bed leggen @Francoise, voor als je man terugkomt van de carnaval? Jammer dat zoveel mensen slechte ervaringen hebben met de katholieken. Ik heb mij ooit geheel uit vrije wil en bij volle verstand bij die club aangesloten en er heeft in al die jaren mij nog nooit iemand verteld wat ik precies moest doen of denken of laten. De tijd dat meneer pastoor kwam kijken wat er tussen de lakens gebeurde is lang voorbij. En er gebeuren ook ontzettend veel mooie dingen uit naam van dat geloof, laten we dat ook niet vergeten. Er wordt soms wel heel makkelijk gegeneraliseerd. Als je bijvoorbeeld alle Marokkanen of homoseksuelen over één kam scheert wordt je tegenwoordig terecht stevig gecorrigeerd. Maar als het het christelijk geloof betreft is het nog steeds gemeengoed.

goed bezig! ik heb veel ellende gezien van roken, veel meer dan van drinken. maar dat kwam misschien ook omdat mensen soms op hun sterfbed nog roken en over drinken wordt zelfs in de hospice/thuiszorg niet gesproken. misschien wel juist omdat drinken stiekemer gebeurde? En roken valt meer op. Ik zat ooit in een kring rokende mensen, en middenin mijn beste vriendin te paffen, dagen voor haar dood aan longkanker, en met de tank zuurstof aangesloten. Ik was de enige die niet rookte en zowaar, ik ervoer hun rookclubgezelligheid best intens en ging af en toe zelf maar even buiten frisse lucht happen. Maar het is een vreselijke dood, ze heeft dus wijselijk haar dag/tijd zelf gekozen m dat niet mee te hoeven maken. Ik denk dat je nog hele goede jaren kunt hebben, op welke leeftijd je dan ook kunt stoppen en in welke volgorde of tegelijk zal voor iedereen persoonlijk zijn. succes!

Ik hoef niet zo ver terug . Katholiek opgevoed en ben zelf de 10e in de rij met dank aan de pastoor . Mijn moeder mocht geen kinderen meet krijgen omdat haar bekken naar elkaar toegroeide en mijn 2 broers boven mij al middels een tangverlossing ter wereld zijn gekomen. Ze deden toen "voor het zingen de kerk uit " maar ik ben er toch nog doorgeglipt als nakomer . Die "periodieke onthouding " mocht niet van de kerk en mijn pa kreeg geen communie , het hele dorp sprak dan schande over je omdat je blijkbaar iets onvergeeflijks had gedaan . Ik ben met spoed keizersnede ter wereld gekomen, moeder heeft het ternauwernood overleefd

Krijg weer even een dipje. Wat duurt zo'n rotdag lang, als je ziek bent. Gelukkig bijna etenstijd en na het eten maar even uitbuiken. De spijkermat is lekker nu, voor de rug en ook een warm kersenpitkussen.

Je klinkt vastberaden @Maarten82 Goed man !

Ja zo had ik het nog niet bekeken inderdaad wel een groot voordeel.

Ja bij mijn oma ook en die had 14 kinderen

Vandaag dag 100. Tenminste als ik goed geteld heb Iets waar ik een aantal maanden terug enorm naar uitkeek als mijlpaal. Heb toen ook een herinnering in mijn agenda gezet. Had verwacht dat ik me heel feestelijk of blij zou voelen, maar dat is niet het geval. Het leven en alles er omheen draait gewoon door. De gewoonte om niet te drinken raakt steeds meer ingesleten. Eigenlijk gaat het dus gewoon prima. Zonder enorme hoogte of dieptepunten dat wel. Beetje teleurgesteld wel dat man het niet een enorme prestatie vind zo lang niet te drinken. Maar denk dat ik het meer bij mezelf moet zoeken. Lief zijn voor mezelf.

Ik moest vroeger ook een askruisje halen in de kerk. Carnaval wordt hier niet heel erg gevierd. Wij waren gelukkig niet heel erg katholiek. Ik heb mij ook uit laten schrijven met 5 brieven moest dat. Kreeg nog een soort van dreigbrief terug van het Bisdom Utrecht. Toen was het helemaal klaar. Ik geloof op mijn eigen manier zonder dogma hoop ik. Bij mijn oma kwam de pastoor ook aan de deur om te zeggen dat het tijd werd voor nog een kind. Mijn oma die niet op haar mond was gevallen zei, wie moet ze te eten geven? Jij of ik? Dus dat was ook klaar.

dat mag toch ook, lichtelijk overdrijven? Ikzelf ben echt allergisch geworden voor harde geluiden en kan soms zelfs spelende kinderen niet velen terwijl ik wel geniet van hun energie maar mijn lijf en psyche zijn gevoeliger geworden sinds ik niet meer drink (en ouder worden helpt er ook niet in) maar ik weet zeker dat ik nu op tilt zou slaan in carnaval omgeving dus ik zoek dat soort dingen niet op. zelfs grote groepen, zoals bij een sauna opgieting valt me al zwaar. ik deal ermee en soms ga ik dingen/mensen uit de weg. hoe gezonder mensen eten, hoe gevoeliger ze ook worden met bepaalde stoffen/vlees enz enz. Verbeteren heeft ook echt nadelen. Ik word selectiever noem ik het maar, als iemand om uitleg vraagt.

Ik vind dat jullie lichtelijk overdrijven. Net zoals ex rokers de grootste klagers zijn over de rokers.

goeiemorgen frummers vreselijk naar en konfronterend @Francoise ik zou een logeerplek maken voor mezelf of voor hem maar naar gesnurk van een dronken man luisteren zou ik nu niet op kunnen brengen. maar ja waarschijnlijk weet hij andersom ook wel wat dat is. Heb het er even over en zoek een oplossing, er zijn nog wat dagen te gaan he. sterkte!

Goedemorgen. Dat lijkt me inderdaad vreselijk @Francoise bah de dranklucht en dronkenschap brrrr. Hoelang duurt dat carnaval nog? Kan hij niet op de bank slapen?

Mogge niks! Fijn geregeld dan