Klassement

Ik heb het al sinds 29-11-2021 in huis, maar ik stopte met de behandeling, en dacht: in het nieuwe jaar (2022) neem ik gewoon die pillen wel een keer, en dan kijk ik of ik zo zelf kan stoppen. Maar dat werd vervolgens uitstellen, uitstellen, en het eigenlijk gewoon niet aandurven. En zo nog vrolijk meer dan een jaar weer doorgezopen.... Antabus dus, ofwel: disulfiram! Maar nu net een paar minuten geleden het dan eindelijk aangedurfd een kwart bruistablet te laten oplossen. Vervolgens het nog een tijdje te hebben laten staan. Even nog een grote boodschap op de wc, en daar de knoop doorgehakt. Meteen het glas water ingenomen. EINDELIJK! Nu kan ik iig de komende dagen echt gewoon ff niet meer zuipen, en heeft de discussie 'wel doen/niet doen vanavond?' (en uiteindelijk altijd verliezen) ff totaal geen zin meer. Dit al die tijd niet aangedurfd uit angst er spijt van te krijgen. Ik ken mezelf dan: 's avonds als de zin toeslaat haat ik mezelf dat ik 'zo stom ben geweest die *zooi in te nemen' en zoeken naar een antigif of zo desnoods. Om dat te voorkomen al die tijd het uiteindelijk nooit gedaan. Wel heel vaak het mezelf voorgenomen. Dan neem ik het mee naar m'n werk bijvoorbeeld, voornemens het op een bepaald tijdstip in te nemen, maar uiteindelijk zakte de zin daarin steeds weer, en groeide het verlangen naar 's avonds weer lekker onder invloed raken. Nu is eigenlijk dan ook wel het moment om vanavond eens voor het eerst een AA-meeting te gaan bijwonen denk ik. En oh ja, ik heb goed uitgezocht hoelang ze houdbaar zijn, en of dat nog kan na meer dan een jaar. Ik kom 'houdbaarheid 5 jaar tegen' en sommige sites zeggen 2 jaar. Nou, hij zit erin dus!

Gefeliciteerd @Spirit. De eerste maand zit er weer op. Nu gewoon zo doorgaan, wat er ook gebeurt. Proficiat ook voor @Roosje41 en @FILOU. Ik hoop dat @FILOU nog reageert of dat iemand anders haar kan vragen te reageren, want we hebben ruim een jaar geen bevestiging gehad dat ze nog meedoet en er komt ook geen reactie op mijn persoonlijke berichten.

Wat jammer en kwalijk eigenlijk dat er totaal geen begeleiding is. Iedereen die afbouwt is zo op zichzelf aangewezen. Je was zo ver gekomen! Diepe respect hoor. Wat zijn jouw klachten met de onwennig van de benzo's?

Die dingen werden mij ook verteld, maar echt sommige artsen hebben te weinig kennis van deze middelen. Ik zit nu bij de afbouw poli van Remke van Staveren om van antidepressiva af te komen. Zij zegt ook heel eerlijk dat artsen worden opgeleid om patiënten te helpen met medicijnen, maar ze leren niet hoe ze patiënten van de medicijnen af te krijgen. Van ontwenningsverschijnselen hebben ze ook geen kennis. Gaan je avonden wel beter dan de ochtenden?

Hi allemaal, ik stel me graag even voor. Ik ben Guus (51) en was sinds mijn 15e een gezellige drinker. Kan me eigenlijk geen tijd herinneren dat alcohol geen belangrijke rol in mijn leven speelde. Ik deed de afgelopen jaren wel aan Dry January, maar dat was meer aftellen, zodat ik in februari weer kon starten. Vorig jaar gingen we met twee bevriende gezinnen in de meivakantie naar de Wadden. Heerlijke week, sporten, ontspannen en natuurlijk lekker speciaal biertjes drinken. Na terugkomst zat ik op de bank en schonk ik mezelf een speciaal biertje in. En nog een. En ineens bekroop me het gevoel dat het genoeg was. Ik zag mezelf als het ware zitten. Eigenlijk had alcohol de regie over mijn leven besefte ik me. Later eten, omdat het roesje er dan lekker inklapt. Liever niet naar feestjes verder weg, omdat je dan moet rijden en niet kunt drinken. 's Nachts na een paar uur wakker worden en niet meer in slaap kunnen vallen. Bij sociale gelegenheden altijd snel een paar drankjes als smeermiddel in je gesprekken. Je zult het misschien herkennen. Ik was er helemaal klaar mee en bedacht dat ik voor langere tijd wilde stoppen. Honderd dagen, dat leek me een mooi aantal. Ik ben de dag erop niet meer begonnen en de alcohol was eigenlijk onverwachts snel uit mijn systeem. Ik las wel veel over stoppen en luisterde naar podcasts wat me enorm motiveerde. Na enkele weken was het gevoel van leegte en iets missen tijdens borreltijd wel een beetje weg. Ook had ik weinig moeite met drinkende vrienden om me heen (dat laatste is inmiddels nu wel anders, het irriteert me best vaak om te zien dat er zoveel onzin uitkomt wanneer je drinkt. En ja, ik weet het. Ik was geen haar beter). Na die 100 dagen heb ik besloten door te gaan en Inmiddels ben ik ruim 250 dagen gestopt en ik voel me echt een stuk beter, fitter en blijer. Eerlijk is eerlijk, ik denk nog geregeld aan alcohol, maar er zijn voor mij zoveel meer voordelen dan nadelen. Dus ik ga ervoor! Benieuwd naar jullie ervaringen en lijkt me leuk om in gesprek te zijn met andere mensen die gestopt zijn of willen gaan stoppen!

Dat snap ik dat dit allemaal nieuw is. Het overvalt je compleet. Waves zijn de golven waarbij je je heel naar en slecht voelt. De windows zijn momenten, uren, dagen of weken dat je je goed voelt. Ik slikte Lorazepam.

Ben dus ook gisteravond voor het eerst naar een AA-meeting geweest! En heb nu net 10 seconden geleden weer een kwartje Antabus genomen Ik heb gisteren geen discussie in m'n hoofd gehad. Wel 2 of 3 kleine momentjes van flitsen in m'n hoofd van 'vanavond' (met drank en wiet), maar die waren gelukkig heel kortstondig, want ja, dat kon nou eenmaal niet. Logisch dat die flitsen zich wel ff voordoen denk ik; mijn hersenen zijn nu eenmaal erg gewend eraan de avond daarmee te associëren. Zeker het laatste jaar is de weerstand echt haast volledig weggeraakt; alleen vroege diensten de volgende dag, waarbij ik om 7:00 's ochtends moet beginnen, konden me soms nog een dag of een paar dagen in de maand/week redden. Maar die vroege diensten heb ik door de tijd steeds meer proberen weg te werken (met ook wel een oprechte hekel daaraan, als avondmens) De AA-meeting was best wel vreemd om mee te maken. Beetje ongemakkelijk ook wel voor mij, zo'n groep. Best veel wat oudere mensen ook, maar ook wel van eigen leeftijd. Maar zeker hele lieve mensen, die me echt heel warm welkom heette en me echt met veel tact en liefde op m'n gemak wilde stellen. Ook heel vrij gelaten in of ik mee wilde praten of meer 'gewoon eens kijken'. Was best zenuwachtig als ik dreigde aan het woord te komen, maar eenmaal aan het woord, vloeiden de woorden eigenlijk vrij makkelijk m'n mond uit. Wel heb ik het gevoel dat mijn verslaving anders is dan een gemiddelde pure drankverslaving. Ik herken niet zo die echte drankzucht, gevoelig zijn voor drankreclames, totaal me helemaal de tyfus zuipen en zo (natuurlijk wel door de haren heen geregeld gedaan, maar niet met sterke drank en zo) etc. Het is bij mij wel echt die combi wiet en drank samen. Maar wel áltijd samen. En zeker niet weinig drank... standaard wel een literfles wijn(13%), en dan vaak nog 2 halve liters bier, en soms nog een blikje van 33cl erbij, of nog een restje wijn dat over is. En dat minstens 3x per week, maar vaker denk ik zo'n 5-6 keer per week, en soms ook periodes echt gewoon dagelijks of daar tegenaan. Dus matig drankgebruik zeer zeker niet! En dat ga je op den duur merken... Maar de hunkering is wel naar die combinatie van het euforische 'gezellige' van drank én het meer naar binnen gerichte, licht-psychedelische van wiet. Dus wellicht is de NA net iets herkenbaarder... aan het einde van de meeting vroeg een mevrouw me ook: 'gebruik je naast alcohol ook nog andere middelen?' ja, blowen' , 'oh ja, dat komt ook heel veel voor; op woensdagavond is in dit gebouw ook altijd een NA-meeting; een iets grotere groep en gemeleerder gezelschap, met ook wat meer jonge mensen en zo'; dat spreekt mij wel aan. Ga ik zeker woensdag heen. Het voelt voor het eerst na al die jaren eindelijk alsof ik nu echt serieus ben in m'n voornemen te breken hiermee! Mijn ziel komt daardoor weer helemaal naar boven voel ik. Er komt weer iets naar boven, wat zich lang heeft terug getrokken, en de laatste tijd veel te weinig naar boven is gekomen.... Reageren op dit topic mag btw

Je hebt waarschijnlijk last van tolerantie ontwenning. Je lichaam is al tolerant geworden voor het middel. Je moet nu absoluut niet extra bij gaan slikken. Kun je die 5mg nog doormidden breken, zodat je rustiger af kunt bouwen? De klachten die je beschrijft zijn ontwenningsverschijnselen. Daar moet je doorheen. Komt uiteindelijk goed, maar je lichaam heeft tijd nodig om te helen. Dat gaat vaak met ups en downs, maar misschien ben jij er binnen no time van af. Wat mij hielp is wandelen of zwemmen, kleuren, schilderen, ademhalingsoefeningen doen, mediteren en er over praten. Kijk wat voor jou goed voelt.

Gaat het goed met Roberto? Nee. Gaat het slecht met Roberto? Nee. I feel happy in my own way.

Wat een fijn verhaal Guus, en herkenbaar. Het besef dat je iets, dat je al heel erg lang doet en normaal vindt, opeens in een ander licht ziet. Op een gegeven moment word je er ook gewoon te oud voor, dat dagelijkse gebruik. En het nodig hebben in sociale gelegenheden. Dat is toch ook vrij absurd als je de 50 al gepasseerd bent. Voor mij geldt dat niet (of weinig) drinken hoort bij eigenwijs zijn en niet met de meute meelopen. Om je eigen gezondheid geven en voelen in plaats van verdoven.

Welkom Guus!

Dag Guus, ook van mij een warm welkom. 250 dagen! Wat een mooi getal. Ik kreeg hetzelfde besef na de kerst. Jouw verhaal is helaas herkenbaar voor mij. Ik hoop de 250 dagen over 227 dagen te bereiken. Droog, fris en helder. Ga zo door! Groetjes