Misschien doe ik ook gewoon te veel alleen in mijn hele proces. Laatst vroeg iemand hier op dit forum of helemaal niemand in mijn omgeving weet van mijn alcoholisme, en het proces van stoppen met drinken. Het antwoord daarop is dat ik er met niemand over heb gesproken, ook niet met mijn vriendin. Maar ze weet wel van mijn probleem (duh), en zal ook wel gemerkt hebben dat ik niet meer drink. We praten daar alleen niet over. Ik ben nogal op mezelf wat dat betreft.
Erover schrijven hier, en jullie reacties erop, zijn dan ook super waardevol. Bedankt voor de reacties!
Een half jaar geleden had ik niet durven dromen dat ik ben waar ik nu ben. Op de goede weg, of "on the way up" zoals ik 2,5 jaar geleden schreef als topictitel. Destijds was dat een illusie, inmiddels grotendeels waarheid. Werk blijft wel aan de winkel. Voorlopig maar weer lekker schuilen in mijn veilige bubble.