De vastentijd duurt nog wel even. We hebben pas 17 van de 46 dagen afgerond. Als je aan het eind van die periode een toch wel groot aantal dagen hebt “gescoord” die je anders niet zou hebben gehad, dan is dat altijd meegenomen, zeker als je op een gegeven moment (of later ooit) toch weer de motivatie vindt om door te zetten. Van de andere kant heeft het idd natuurlijk weinig zin om je het leven zuur te maken met iets wat, in jouw ogen, toch tot mislukken is gedoemd. Ik weet niet hoe jij bent, ik ben iemand van “alles of niets”, en laat veel te vlug de kop hangen als iets niet meteen lukt zoals ik dat wil. Is dat bij jou misschien nu ook het geval? Het is, vind ik, geen wedstrijd hier en je wordt nergens op afgerekend. Als je de insteek hebt van “alles wat lukt is meegenomen” blijft het leuk om mee te doen. Misschien ook alleen al om er achter te komen hoe vaak, wanneer enz. iets wel lukt en wanneer niet. Maar, jezelf het leven onnodig moeilijk maken is natuurlijk ook geen goede keuze.