Klassement

Mooi omschreven Lika, en ik geloof dat ik het begrijp..voel... Liefdevol, bewegen, bewustzijn, voelen en vertrouwen. Wat wil je nog meer? Dit dus. Speaking for myself. Ja, doodeng en zeer oncomfortabel. En toch...waar ben je bang voor? Waar ben ik bang voor? Ik lees je boek op de e-reader omdat ik mijn nieuwsgierigheid niet kon bedwingen En tegelijk weet ik, nee Thee, je hoeft niet nog meer te lezen en te weten. Doe het maar. Vertrouw maar. Op liefde, op jezelf.....op het leven, wat het ook brengt. En als ik het even niet vertrouw, zelfs dan kan ik vertrouwen (oe...wat zeg ik nou?) Mijn glas was altijd half leeg, het gras bij de buren groener, mijn keuze altijd de foute...al het onbereikbare mooi en het doel. Ik zie nu hoe ik mezelf daarmee tekort heb gedaan. Onnodig. Verheerlijken van onmogelijke soms romantische, irreële situaties. Pfff, kan het niet zo goed uitleggen. 'Groots en meeslepend?' Als ik kijk naar mijn meiden zie ik hoe het ook kan. En weet ik dat ik dat dus ook in mij heb. Vertrouwen in het leven. Wat dat dan ook is. Ja, dat is voor mij volwassen worden. Zelf durven doen. Eng, doodeng...tegelijk spannend en nieuwsgierig. Laat de nieuwsgierigheid maar groeien. Beter laat dan nooit

Goedemorgen oude zemelaars... Een kloddertje roze hieeeeeeeeeeeer, een kloddertje roze daaaaar... Eigenlijk is het hier (af en toe) wel een beetje 'de familie Knots) Overigens doe ik elke dag een flinke lepel zemelen door mijn yoghurt.. heerlijk. En nu aan de slag, zit weer veel te veel te rommelen vanmorgen.. Luitjes, geniet van de dag. HIer is het heerlijk bewolkt en absoluut niet warm/heet .... heerlijk.

mooi jullie zo te lezen meiden, hier andere omstandigheden, andere afloop (t loopt nog nog steeds niet af☺) zelfde emo's, twijfels, gevoelens, levensvragen. En Lika, een leven kent pijn, of een ander of jezelf het veroorzaakt, of andere omstandigheden, pijn hoort kennelijk bij het leven. Misschien zit daar nog een valkuil/illusie bij je? Je lijkt zo bang te kwetsen soms in je schrijven.

Ik herken ook veel in jullie geschrijf hierboven. Ik vind zowel mezelf vol als leeg voelen lastig. Moeite met in het moment te blijven. Het schiet nogal heen en weer bij mij de laatste weken en dat maakt me onzeker en wat labiel. Ik lijk de grenzen daarin niet goed te voelen en ben regelmatig paniekvoetbal aan het bedrijven. En dan opeens weer rust en een soort gevoel van balans, maar ik kan het steeds niet bij me houden. Ben net een klein kind zou nu en dan, en verval dan in zelfverwijten. Mezelf een schop onder mijn kont geven lukt dan niet. Lika ik vind dat je jezelf mooi de maat neemt maar ook wel wat heel streng soms (moet ik zeggen). In ieder geval ben je aan het onderzoeken en in beweging. Mooi om te volgen.

Wat een belediging! Ik mekker

van jou komt toch het woord blaten Fleurtje?

Dank voor het delen

Fijn dat je jezelf er goed onder voelt hoe het nu gaat. Ik blijf je volgen in deze.

zemelen, zeveren, zeuren, mekkeren, blaten................... we doen wat voor een beetje aandacht, toch? net een forum............

@Pytje weet niet goed wat ik moet zeggen. 1 glas per dag, dat lijkt me moeilijk. Wat heb je daaraan? (Precies de reden waarom ik nu nog steeds niks drink, ook al streef ik naar 'matig drinken', wat heb ik aan 1 glas per dag denk ik dan. Dan denk ik: als ik nou een fles per 14 dagen neem en voor de rest niks, ben ik 1 x per 14 dagen lekker aangeschoten. Vervolgens zit ik weer klem in verslavingsgedachten dus dan maar liever niks. Meen dat jij je ook juist onrustig voelde van matig drinken toch? Is zo n tussenfase wel handig? Ingewikkeld is het. Zeker nu je ook gestopt bent met AD. Begrijp wel dat t fijn is om nu even rust in je hoofd te hebben.

Ja 1 glas voel je al hè als he t niet meer gewend bent goed dat je rem werkt! Ik ken het, familie invasies van een week. En dan willen ze voortdurend aan de zuip omdat (?) zij op vakantie zijn. Leuk hoor maar ff zonder mij

@Kaida74 jammer van de teleurstelling van je vrienden. Zoals je zelf al zegt dat ze een egocentrische persoonlijkheid heeft met een narcistische insteek. Ik weet hoe dat is mijn vader is een narcist en heb het contact verbroken 3-4 jaar geleden. Het was niet makkelijk nu heb ik daar ook nog wel wat leed van. Het leuke weegt niet op tegen het narsistische karakter. Heb het al redelijk los kunnen laten. Met in mijn achterhoofd ‘iets wat meer energie kost dan dat het oplevert daar begin ik niet meer aan’. Een narsist heeft geen geweten daarom is er ook niks mee te beginnen wat het ligt toch aan anderen. Ik begrijp je pijn na 20 jaar vriendschap. En nu ook omdat je er wel behoefte aan hebt. Sterkte hier mee. Alles wat je achter je laat komt zeker weten iets mooiers in de plaats. Groetjes Tim

Ennuh...ik ben nog steeds zoekende hoor..alles of niets...de onrust. Nog steeds gesprekken met psych net of het niets opleverd maar stap voor stap kom ik verder. Waar ik vandaan kom en waar ik nu sta is een wereld van verschil ook al zegd mijn gevoel vaak anders. De hardheid naar mijzelf toe heeft mij veel opgeleverd maar ja het gevoel wil er ook graag wezen. Pff de onderlinge strijd die ook weer waardevol blijkt telkens. Succes

En compassie voor de ander kun je volgens mij pas voelen als je ook compassie kunt voelen voor jezelf Luister maar goed naar Hut, en wees lief voor jezelf

Als je het anders had gekund op dat moment had je het wel anders gedaan. Neem jezelf niet zo kwalijk en wees lief voor jezelf.(ook dat is geen makkelijke)

'Ik denk.....' En dat het dan allemaal moet kloppen...hele redeneringen in het hoofd.Compleet met beren, maar ook met fantastische ideale situaties. Ja, verhaal. Hou het klein, simpel en nu. Hoe dat precies moet weet ik ook niet, behalve mf en zo...het is ook een soort van beslissen...keuze maken. En als dan die gedachte machine weer op hol slaat met ratio toch bekijken, wat is hier nou waar van...wat zit eronder etc.? Ook in mijn relatie. Mij helpt het. Zou ik beter af zijn zonder? Misschien...dat zal ik nooit weten. Want ik kies voor met. En voor nu helpt mij dat ook om mijn aandeel daarvan aan te pakken. En hij het zijne...en wij samen. Door erover te praten, maar juist ook door te doen. Samen op stap, aandacht voor elkaar..hele kleine, dagelijkse dingen. Compassie en Communicatie. Ingewikkeld? Ja, soms heel erg. Maar soms ook heel simpel..vooral op de momenten dat ik meer in mijn lijf en minder in mijn hoofd ben. En dat kan ik alleen maar zelf.

Ik denk dat het laatste van wat je schrijft heel belangrijk is @Lika Er is geen goed en geen fout antwoord. Je doet het zelf goed of fout elke dag weer. Met jij bedoel ik natuurlijk jullie want een relatie “doe” je samen. Minder piekeren en meer om elkaar denken. Dit schrijf ik net zo veel tegen mezelf als tegen jou/jullie. Ik herken veel van wat je schrijft behalve dan dat er geen derde persoon in het spel is hier (godzijdank)

Zemel hier, zemel der, zemel, zemel everiewér. tralalalalaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa O goeie morgen Zemelaars. Zemelen zijn zaadhuiden. Net opgezocht dus waarom de voor zaadhuiden een correctie krijgt is mij niet duidelijk. Zaadhuiden zijn niet helpend das waar. Moghu Jane

Jij geschorst??!!! Nou ze durven!! Ik heb eens een ban gekregen en geef toe....ik ben de vriendelijkheid zelve Tijd tikt...dikke kus

Aaaaaaah wie is er liever dan de liefste lieverd??? @Yvonne! Daar is mijne cola al Hier een kwartiertje minder gesport maar dat is niet erg. Verbazend genoeg kon ik dezelfde gewichten nog aan. Ik dacht dat ik een stapje terug moest doen. Nu ff douchen.. @Lika, voor je t weet trek je je haren weer uit t hoofd . Mijn dochter is zo vaak weg dat ik schrik bij t binnenkomen en ze plots in de zetel zit. Morgen is ze terug van tomorrowland en woe vertrek ze alweer een week op reis met vriendinnen. Kids