Klassement

Gisteren weer thuis gekomen, we baalden daar even stevig van. Zo heerlijk gehad die paar dagen, zo hoort vakantie te zijn. Lang geleden dat ik echt zo tot rust ben gekomen tijdens een vakantie. Het niet drinken maakt me veel evenwichtiger lijkt wel. Evenwicht in het dagelijkse ritme, ongeveer rond dezelfde tijd naar bed en opstaan doet me gewoon goed. Niet meer nachten doorhalen met wijn en de volgende dag half slapend doorkomen om bij te komen. Evenwicht in emoties ook. Ik voel geen 'extremen' meer en blijf minder hangen in boze of verdrietige buien. Kortom, de ingeslagen weg bevalt me zo goed, dat ik hem nog eventjes blijf volgen

Inderdaad, vandaag drie hele jaren vol helderheid, kalmte, rust, balans, energie, inspiratie, gezondheid, blijheid, heel veel liefde vooral, zelfrespect, vertrouwen, mildheid, genieten, stilte, acceptatie, connectie met mezelf en met de wereld om me heen... Allemaal gevoelens die ik tot drie jaar geleden niet kende. Intens dankbaar ben ik, ook aan de mensen op dit forum die hieraan hebben bijgedragen. Wat mij betreft blijf ik hier dus nog wel even staan.

Altijd een verhaal met meerdere kanten. Vertrouwen, verantwoordelijkheid, verlangens, respect, communicatie, intimiteit, acceptatie, eerlijkheid, keuzes, werken aan... Eén advies...laat de drank staan.

Echt wel

Sterkte Lika, en knap dat je niet naar de drank hebt gegrepen. Kan je geen advies geven, maar ik lees je en ik volg je. voor Lika!

Charisma, herken veel in jou. Ik ga vanaf de 30e weer halve dagen werken. Ik ben wel actief bezig met het vinden van een andere baan(gister definitief besloten). Hoe lief aardig begripvol etc ze nu ook tegen mij zijn, dit werk/deze werkplek heeft mij wel bijna een burn-out opgeleverd ondanks dat ik heel vaak heb aan gegeven dat dr druk voor iedereen te groot werd. Werd eigenlijk niets mee gedaan en ik maar door rennen en alle ballen omhoog proberen te houden. Ik heb het geluk denk ik dat ik nog net op tijd ben. En het geluk dat ik in een sector werk waar veel vacatures open staan natuurlijk. Denk goed om/aan jezelf en niet te streng voor jezelf. Sterkte met alles!

De pleuris is uitgebroken. Donderdag. Relatiecrisis, woede bij partner. Hij ontdekte dat ik contact heb met de andere kant van de wereld. Dat is nu verbroken. Voel me eeeeeeenorm verdrietig. En boos. Er wordt me iets afgenomen. Tegelijk: - hoe kun je houden van iemand die je 20 jaar geleden voor het laatst live zag? - is het een droom of vlucht? - verslaafd aan liefde? - of toch de ware? In mijn relatie: - man erkent nu wat ik aankaart - voelt ook enorme woede over mijn bedrog - wil er voor gaan, maar vraagt zich af of hij kan veranderen, of ik nog kan - ik vraag me dat ook af Pijnlijk genoeg was dit er blijkbaar wel voor nodig hem te laten zien dat ik meende wat ik eerder zei. Al tijden heb aangegeven. Wat ik nu voel is dat ik zo graag wezenlijk anders wil. Alleen. Met liefde voor iedereen. Steeds anders. Is dit een verslaafde onderhandelingsgedachte? Zodra ik afsluit ontstaat woede, pijn verdriet. Misschien is het voor het ene te vroeg en voor het andere te laat. Ik voel me vreselijk, maar zodra ik accepteer dat het er allemaal is gaat het wel weer. De winst die ik heb ervaren zat in het enorme gevoel van liefde dat ik kan hebben. Voor alles en iedereen. Heel mooi. Dat heb ik dus in me. Gisteren wel weer een drankgedachte gehad. Weg wou ik. Dus drinken zou ook kunnen. Waarom niet? Ik mag toch al niet meer met hem, dus dit dan maar wel. Waarom niets? Waarom mag ik niets? Dus ik accepteer mijn verdriet. Ga het erover hebben. Want het is er. Ook het niets mogen gevoel. Het is er. En ik heb het. Maar wat er ook gebeurt. Ik drink niet. Ik huil. Dat mag wel.

Ik ben blij te horen dat het is meegevallen op het werk. En fijn dat er van daaruit nu niet té veel druk op je wordt gelegd. Een andere baan zoeken kost veel energie inderdaad, probeer eerst maar even weer een beetje tot jezelf te komen. Wat fijn dat je een prettige groep hebt getroffen! Daar zal je dan vast de nodige steun uit kunnen halen. Rustig aan en zorg goed voor jezelf

Yoga

https://www.novadic-kentron.nl/onderzoek-benzodiazepines/ In dit artikel staat, dat ontwenningsverschijnselen weken kunnen aanhouden. Het lijkt mij duidelijk, dat er meestal maanden en maanden en nog meer maanden overheen gaan, voordat de ergste verschijnselen zijn verdwenen en soms duurt het nog langer.