Klassement

Kate gestaag doorrrrrrrrrr en Yo 1 1/2 jaar bruggen bouwend

Monster, jij vroeg me eind maart of ik mezelf elke dag een compliment zou durven geven, hier op het forum. Dat durf ik nog niet. Maar ik wil wel graag een compliment delen dat ik gisteren kreeg. er was crisissituatie in het museum en die heb ik samen met een van mijn bazen op kunnen lossen. Een bezoeker had een medisch probleem en we hebben dat goed aangepakt. Naderhand gaf mijn baas mij een hand en zei zoiets als: dit hebben we goed opgelost. En meteen er achteraan: ik zou je zo aannemen! Een paar weken geleden schreef ik nog: ik ben afgekeurd. Daarna : ik ben niet meer afgekeurd. Gisteren zat ik op de fiets naar huis en dacht: vandaag ben ik goedgekeurd! En niet alleen door hem, ook door mijzelf. Ik vind zelf ook dat ik het goed heb gedaan: ik was kalm, gefocussed en doortastend. In zo'n situatie ben ik niet bang en vraag ik me niet af of ik het wel goed doe, dan handel ik. Meestal ga ik dan achteraf heel erg twijfelen en mijzelf weer onderuit halen. Maar gisteren niet. Vandaag trouwens nog steeds niet. Ik voel toch een zekeren gene om dit op te schrijven. Als hij mij had gezegd dat ik fout had gehandeld, had ik waarschijnlijk als de wiedeweerga het boetekleed aangetrokken. Zo gewoon, zo aan gewend. Maar vandaag geen boetekleed, vandaag een gevoeld en aanvaard compliment

JoAn een heel jaar, super, ik volg je. Bedankt voor de felicitaties. Ik heb het zo druk, dat ik niet eens hier ben geweest. Ga wel elke week naar AA. Roken doe ik ook niet meer. Het lukt allemaal. Happy!

Actieve relaxdag!extra hartje erbij.

Kiss for Kate!

Goede avond, misschien geheel overbodig, maar toch wil ik jullie even attent maken op een documentaire van Louis Theroux op Canvas, 21.05 - 21.05 uur. Hij gaat op zoek naar de problemen rond alcoholisme.

'vakantie' was indrukwekkend en heel positief. Leuk om in een andere cultuur je werk te zien en aan bij te kunnen dragen. Mooie ideeën geboren om in 2017 verder mee aan de slag te gaan daar!

Daantje je gaat top! Rust is erg belangrijk. Dus even zo'n pammetje is goed. Door veel te drinken is er een slechte remslaap geweest. Je lichaam en geest vragen nu extra rust. Niet in verzet gaan, maar wat toegeven. Beetje meebuigen gelijk bamboe in de wind. Ga zo voort Daantje. Nu het zonnetje in met woef.

Je gaat toch goed. Bij jezelf blijven, ookal voelt dat soms pijnlijk. Emoties er laten zijn maakt dat ze minder worden en dat is uiteindelijk niet gaan drinken. Tenminste...zo werkt het voor mij

Ik meld me droog af voor het dagpact. Dag 44 :-) Welterusten.

An en Ietje, jullie ook van harte dames!

JoAnn An en Ietje een maand verder ook weer

JAARPACT Dinsdag 19 April 2016 -> 52 Deelnemers FASE 6 VIJF JAAR EN LANGER [12] 14 Jaar 01-09-2001 Rudy 09 Jaar 07-08-2006 Anna 09 Jaar 07-08-2006 Ferry 09 Jaar 05-09-2006 Bambam 08 Jaar 25-11-2007 Soothe 08 Jaar 13-02-2008 Adam 07 Jaar 24-02-2009 Dhen 06 Jaar 04-08-2009 Lady Jane 06 Jaar 25-12-2009 Bolletje 06 Jaar 20-02-2010 Kate 05 Jaar 09-02-2011 Mirjam7 05 Jaar 16-04-2011 Jan1000 FASE 5 ÉÉN TOT VIJF JAAR [25] 04 Jaar 22-04-2011 Huttula 04 Jaar 14-11-2011 Shahire 04 Jaar 27-03-2012 Fofies 03 Jaar 02-05-2012 Dylan 03 Jaar 16-12-2012 Monster 03 Jaar 18-04-2013 Kastanje 02 Jaar 25-05-2013 Sowhat 02 Jaar 16-06-2013 Skip 02 Jaar 13-09-2013 A3 02 Jaar 27-10-2013 Poppy 02 Jaar 01-12-2013 Artax 02 Jaar 01-01-2014 Kurkdroog 02 Jaar 15-02-2014 Mijn Gerrit 01 Jaar 15-06-2014 Luna 01 Jaar 28-07-2014 Dribbel 01 Jaar 09-09-2014 Nancy 01 Jaar 18-10-2014 Wimmelt 01 Jaar 20-10-2014 Yogajuf 01 Jaar 05-12-2014 JaNina 01 Jaar 07-01-2015 Erik 01 Jaar 03-02-2015 Suikertje 01 Jaar 13-02-2015 Tony 01 Jaar 08-03-2015 BillyBob 01 Jaar 06-04-2015 Anette69 01 Jaar 19-04-2015 JoAnn73 Een Jaar FASE 4 NEGEN MAANDEN AFGEROND [8] 11 mnd 25-04-2015 NBW 11 mnd 30-04-2015 Wisse 11 mnd 08-05-2015 Blondie 11 mnd 10-05-2015 Pumpkin65 10 mnd 09-06-2015 Fruitvlieg 10 mnd 19-06-2015 An 09 mnd 10-07-2015 Marc 09 mnd 19-07-2015 Ietjefietje FASE 3 ZES MAANDEN AFGEROND [2] 08 mnd 25-07-2015 Happiness 06 mnd 14-10-2015 Akkordeon FASE 2 DRIE MAANDEN AFGEROND [2] 05 mnd 13-11-2015 Darlene 04 mnd 24-12-2015 Jannigje FASE 1 START [3] 02 mnd 25-01-2016 Kwispel 01 mnd 07-03-2016 Mikki 00 mnd 15-04-2015 Tomtom2 To All ... Davona

Ik wilde het draadje over daten updaten maar het werd zo een persoonlijk verhaal dat ik het hier neerzet. Mijn eerste date ervaring via een site was een paar weken terug. Wilde in die emotie die ik had, dat het bij een afspraak gebleven is, niet eerder schrijven. Wat er wel was, het was een erg leuke wandeling samen en wat drinken daarna. Konden het beide het over van alles hebben en in onderwerpen waren er echt raakvlakken. Vind zij ook. We waren beide merkbaar op ons gemak en ontspannen samen los van dat een eerste date spannend is. Daarna wilde zij het laten bezinken. Een dag later kreeg ik een berichtje dat het gezellig en erg leuke middag was maar verder geen klik verder richting relatie. Daar vind ik het allemaal zo geforceerd snel. Hoe kan je het na twee en een half uur denken over dat je gelijk kan kiezen klik geen klik als het om een relatie gaat. Als ik na die tijd kan voelen dat ik mij op mijn gemak en ontspannen voel bij iemand en eigenlijk nog tijden konden praten over van alles....we waren duidelijk merkbaar op ons gemak samen. Dit is natuurlijk maar een oordeel op een enkele ervaring maar wel in lijn met het beeld van datingsites. Het is zo snel en gericht op meteen een relatie. Ik wil liever iemand ontspannen leren kennen. Vorig weekend schreef iemand op fb over relaties en vrijgezel zijn. Haar volg ik met veel interesse al een tijd. Ze wist al heel veel van me. Oa mijn alcohol punt. Ze is iemand die ik heel erg vertrouw. Heel erg denkt en schrijft zoals ik waarbij zij echt goed kan schrijven en het haar werk is half. Zo kwamen we aan het chatten, weet ze van mijn interesse in haar. Niet dat ik verliefd ben en dit overhaast ga verkondigen.....Nee juist niet! Dit recente contact bevestigt voor mij wat de normale loop van dingen is en het bij mijn date ervaring omgekeerd was Het spontaan leren kennen het spontaan gaan chatten. Eerst de interesse in iemand in wat ze elke dag schrijft op fb. Ze kiest elke dag een onderwerp. Coaching zelfrealisatie zelfliefde... en schrijft hierover op een heel persoonlijke manier. Dat viel me op en vind ik mooi en herken ik veel in. Zo ga ik stapje voor stapje iemand leren kennen en op een dag spreek je iemand aan. Vergelijkbaar met hoe mensen vroeger iemand leerde kennen omdat ze beide naar de kruidenier op de hoek gaan. En via chatten ga je het van algemene dingen steeds meer hebben over wel relatie dingen. Rustig aftasten en in het proces iemand leren kennen. Wel is het zo dat ik het gevoel heb dat ze professioneel en persoonlijk verder is. Succesvoller in wat ze doet als ik nu. Niet dat ik mezelf onderuit haal dat ik dat ik daar niet kan komen maar ben nog niet waar zij staat. Ze is ook wat ouder als ik. Bij mijn eerste pb had ik wel zoiets van ik kijk naar haar op wat zou zij nu nu in mij zien om contact mee te hebben. Besefte dat dit zelfafwijzing is. Heb wel een pb gestuurd en had leuk contact... Gewoon doen dus en niet zo min over mezelf denken. En verder is zij denk ik gewoon een leuke kennis. Ik ga echt niet denken dat dit nu direct richting een date gaat. Daar zijn veel redenen voor. Maar draait het leven ook niet veel meer om verbinding met mooie open lieve mensen dan perse die date.......Dat is mijn houding nu. Daar word ik rustig en ontspannen en tevreden van. En daarom weet ik dat het goed is zoals het nu gaat.

Soms geen zin om te zoeken, laat staan vinden. Dan leef ik gewoon gebeurt er weinig en eet ik wat meer. Ook oud gedrag dat nog steeds opduikt. Vandaag weer in de actie de zon in, buitenlucht, leven!

Is longkanker een ziekte? Is het nog steeds een ziekte als de patiënt 20 jaar gerookt heeft? Is longkanker een gevolg van morele zwakte? Is het gen voor longkanker aangeboren en getriggerd door roken? Bestaat er een gen voor longkanker? Of een gen voor gevoeligheid voor carcinogene mutaties? Bovenstaande lijken idiote vragen. Maar in feite is longkanker vaak een gevolg van misbruik en verslaving, en opeens lijken de vragen minder idioot. Want bij geboorte kun je de kans op kanker en verslaving al in de genen aflezen. Wat maakt dat verslaving net zo goed een ziekte genoemd kan worden als kanker. Huttula, in die hoek lijk jij een oorzaak te zoeken voor het feit dat jij verslaafd geraakt bent. Dat lijk ik te lezen althans. Het bestaan van het gen voor verslavingsgevoeligheid is erkend en opgenomen in de DSM IV in 2013 zoals je weet. Je weet óók al dat 10 % van de bevolking er mee behept is. De vraag: Nature / nurture ? is zo oud als de weg naar Rome en 'de waarheid' wijzigt steeds. Heeft het zin het te weten? Had het voorkomen móeten worden? Was je ooit zo mooi aan jezelf gaan werken als je niet verslaafd geraakt was? Heeft de reis naar binnen dan géén fantastisch mooi uitzicht gegeven, een uitzicht op jezelf, een uitzicht waar je eindelijk van genieten kunt? Ander perspectief; je bént nu eenmaal verslaafd, zoals ik nu eenmaal 1.68 m lang ben. Is er een andere optie dan accepteren van het feit? Moet het weg? Moet het anders? Waarom anders? Wij zijn toch móói met onze verslaving omdat we eindelijk bewust met het leven gingen omspringen? Als ik hetzelfde verleden had overleefd maar dan zonder verslaving, was ik niet half zover geweest, denk ik. Voor mij heeft verwerking een vlucht genomen sinds ik herstel van de alcoholverslaving. Daar ben ik mijn alcoholverslaving dankbaar voor. Maar misschien heb ik makkelijk praten.