Klassement

Mij werd gisteravond gevraagd om volgende week mijn levensverhaal te gaan vertellen in een Minesotakliniek. Degene die dat zou doen is verhinderd en belde mij met dit verzoek. Het is inmiddels al wel vijf jaar geleden dat ik dat voor het laatst gedaan heb. Ik heb "ja" gezegd, maar mijn hemel.. ik weet m'n levensverhaal niet meer zo goed..

Morgen iedereen, Bleef hangen bij het zinnetje (én goede aanpak) van Jowan: liever geen slaappillen en wandelen in de ochtend. Heb me aangesloten op dit forum wegens slaapmiddelenverslaving. Kom geregeld ook een piepen bij "alcoholdebaas". Sprokkel hier trouwens veel doorzettingsvermogen en inzichten bijeen. Ja, ieder zijn eigen "specialiteit" :-) maar komt uiteindelijk min of meer op hetzefde neer. Fijne dag aan iedereen! 't Is hier al heerlijk in het zonnetje met alweer een nacht zonder slaappillen. Roos

En ik slaap na al die tijd ook nog niet al te best. Ik wil er geen pillen voor, wil niet afhankelijk zijn/worden. Toen ik een paar jaar geleden 's morgens om 4 uur weer mokkend en boos in bed lag te woelen omdat die k*tdag al bedorven was voor die goed en wel begonnen was, dacht ik ineens: "Waarom zoek je het niet bij jezelf?" Toen ben ik opgestaan, aangekleed en wandelschoenen aan en naar buiten. Nu is dat nog steeds mijn meditatieve ochtend rondje van om en nabij 6 km. Om 7 uur zit ik dan daarna aan mijn eerste koffie en kan de dag beginnen, wat er ook komt. Daarmee zijn de ergste slaapproblemen meteen ook opgelost. Je kan het zelluf. Ik geloof daar in!

Goedenavond allemaal, Wat een verhaal Jannigje, en wat een zorgzame vriendin. Heb te doen met jullie allebei hoor, want ook zij, zal vreselijk geschrokken zijn, van het hele gebeuren denk ik. Verder, hier de hele dag onwijze trek in wijn gehad. Net pas het eerste adres gebeld, dat ik wil stoppen met werken daar. De tweede was helaas niet thuis. Ik zat daar zo vreselijk tegen aan te hikken, en wilde dat het liefst een beetje verdoven. Ben ook weer vreselijk aan het stress-eten Maar goed, de eerste is gebeld, en nog wel zonder drank he. tja, moet daar toch doorheen. dan leer ik dat maar. Maar vind het echt moeilijk Gisteren en vandaag verjaardagen gehad. Neem jij dan geen wijntje Rapi, zeggen ze dan. nee, zeg ik ,wil fris en fruitig blijven, moet morgen weer werken. Oh, hoe laat dan. Half tien ! Jeetje, dan kan je toch wel 1 of 2 wijntjes nemen, dat kan toch geen kwaad.. Zucht..en dat zeggen echt mensen, die weten, dat ik af en toe problemen heb met drank. Enfin, alles weer heelhuids doorgekomen, maar denk de laatste tijd echt vaak; Waar, doe ik het in hemelsnaam voor. Alles zo verkrampt, mens leef nou eens, zeg ik dan tegen mezelf. Maar ja, sta op het dagpact, heb het jullie beloofd. Nou, een heel verhaal, moest het even van me afschrijven hoor

O, dan ga ik daar ook eens kijken, vast wel iets te leren, want ik beheers me, maar weet niet hoe lang nog. Vandaag weer niet gerookt, erg blij mee, vanwege de gasten en maandag komen er nog Zwitserse gasten bij. Ik ken ze al, maar hoop niet dat ze roken, anders moet ik metéén zeggen dat dat binnen niet mag. Ook met het oog op de andere gasten. Ik ben altijd veel te tolerant wat dat betreft en dan kan ik het later niet meer terug draaien, net als met mijn kostganger toen en de Bulgaarse dame laatst. Dat zal nog moeilijk te weerstaan zijn, vrees ik, als ze wel roken, want ik begin natuurlijk pas net weer. Nou, maar niet van te voren zorgen over maken.

Rapi, ik geloof echt niet dat jij " verkrampt" bent. Ik weet het wel zeker zelfs. Ik denk dat het iets is dat jij bent gaan geloven over jezelf, en misschien wel omdat je wilt geloven dat wat die mensen op die feestjes tegen je zeggen, waar is. Maar jij mag echt jezelf zijn nu. Tenminste, dat vind ik.

Enfin, meld me dus droog af voor vandaag, Ga maar naar bed, kop onder de dekens Klok een uur vooruit zetten, dus morgenochtend een uur eerder beginnen. Welterusten allemaal

Tja, ook nog zoiets he yoga, wil altijd iedereen maar pleasen, en als ik soms wel eens voor mezelf kies, voel ik me schuldig, ook al weet mijn verstand best wel dat dat helemaal niet hoeft Wat kan een mens toch complex in elkaar zitten he

Jeetje Jannigje! Was dat schrikken! Ben je er al van bekomen? Maar gelukkig niks ernstigs verder, met jouzelf dan. Ik heb de klokken alvast vooruit gezet dan kan ik mooi op tijd in bed straks. Vanmiddag erg veel in de tuin gedaan: geverticuteerd, kalk gestrooid, mos verwijderd, plantjes verpot, bolletjes in de grond, de greppel schoongemaakt e.d. Na gedane arbeid is het goed rusten en dat is wat ik nu ga doen. Nu maar hopen dat er iets voor de buis is, anders wat leuks via uitzending gemist kijken. Fijne avond nog!

er blijft toch wel wat te huggen over he Gerrit?

Hey Lars je maakt veel mee de laatste tijd, maar dat is normaal. Als je stopt met drinken staat binnen de kortste keren de hele wereld op zijn kop. Schrijf het van je af maar bewaar wat je schrijft dan kun je na jaren nog eens lezen in hoever je anders bent gaan denken en situaties anders benaderd. Na verloop van jaren worden de herinneringen aan wat vroeger was vager. Dat is dus wat Koh zegt, ik herinner me mijn levensverhaal niet meer en ik begrijp dat. Wij zijn zoals MGerrit dat mooi zegt elkaars spiegeltjes en leren zodoende onszelf beter te doorgronden. Ikzelf herken veel jou reageren, de paniek, hoe je nu nog met de teleurstelling omgaat, situaties negatief beoordeelt terwijl je er ook anders naar kunt kijken een stukje humor dat mij inclusief veel schrijven er door heeft gesleept. Het eerst jaar is voor de meesten een jaar van inventariseren. Ik dacht na dat ene jaar, er te zijn, maar was vergeten het geleerde in praktijk te brengen en dat was voor mij het aller moeilijkste. Noem het 'doorgaan' waar ik vroeger het bijltje erbij neergooide. Op een gegeven moment kreeg ik er plezier in en dat wat lukte dat me zoveel zelfvertrouwen dat de angst en spanning die ik voorheen altijd voelde als vanzelf verdween. Waar begin je, heb ik mezelf vaak afgevraagd, maar gaandeweg ontdekte ik dat welke insteek je ook kiest je altijd weer bij jezelf uitkomt. Mijn grootste probleem was het omgaan met mijn emoties. Ik heb als kind emoties gekend, gevoeld maar op een of andere manier is daar nooit aandacht aan besteedt en zo ja, dan was het negatieve aandacht. Ik ben door de hele opvoeding heen vaak op het verkeerde been gezet en heb om de pijn en verdriet enigszins te verzachten achteraf als kind al veel verkeerde beslissingen genomen, nee besluiten waren het en koppig als ik was bracht niemand me daar vanaf. Blijft natuurlijk het onverwerkte over wat telkens weer zijn kop opstak en ik niet mee kon omgaan. En daarom had ik op wat latere leeftijd drank nodig, drank om de pijn de angst de paniek te verzachten. Ik raakte verslaafd en vind het achteraf jammer dat ik in die tijd niet de moed heb kunnen opbrengen wat aan mijn verslaving te doen, daar heb ik echt spijt van. 40 Jaar heeft het geduurd, gezin kwijt en kapot gewerkt, totaal ontremd maar t werd het begin van mijn herstel, een nieuw leven. Ik moest daarvoor wel wat wroeten in mijn verleden maar heb toch het kind van vroeger terug ontdekt in mij, met zijn gevoelens en emoties voordat deze de grond ingeboord werden en deze gevoelens en emoties gaan herbeleven en kunnen verinnerlijken. Er zijn veel omslagen geweest die eraan hebben geholpen alles weer in het juiste perspectief te plaatsen. Ik heb veel geschreven om duidelijkheid en andere inzichten te krijgen in een probleem of situatie en bij het nalezen ervan ontbrak er altijd iets waarvan ik niet wist wat het was totdat ik ontdekte dat het mijn emotie was die ontbrak. Dat Lars was een grote omslag in mijn leven. Lars je bent de strijd aangegaan, vecht voor jezelf en in het verlengde van je successen neem je vanzelf je geliefden in het kielzog mee. Sterkte en Prettige Pasen.

Ja Rudy, dat is inderdaad heel fijn. Kijk ik net in mijn mail, staat er in een bericht van het Parool: een pilletje kan (meestal) geen kwaad.

Wat fijn zo'n bezorgde vriendin Jannigje dat is iemand waar je van op aan kunt, maar het blijft schrikken.

Weet je Lars je maakt me wel aan het lachen. "Gelukkig hebben we een mooi plafond hier" Ik hoop dat jij jou eigen humor ook ziet. Want dat heb je

Soms geen zin om te zoeken, laat staan vinden. Dan leef ik gewoon gebeurt er weinig en eet ik wat meer. Ook oud gedrag dat nog steeds opduikt. Vandaag weer in de actie de zon in, buitenlucht, leven!

Goedemorgen iedereen Vandaag mooi weer. Morgen en overmorgen een stuk minder. Dus vandaag de deur uit. Een museum en vanavond een stand up comedy. Morgen eitjes voor het ontbijt. Lidia, heftig bericht heb je gisteren op de dagdraad geschreven. Ik weet niet er niet zo goed op te reageren. Maar goed slapen is wel belangrijk. En veel dingen herken ik ook wel in mijn eigen familie voor wat betreft slechte communicatie en verwijten. Ik wens iedereen morgen een vrolijk pasen en AR een rustige vlucht naar Frankrijk maandag.

Hahaha, Albert, zo'n kappersbeurt niet hoor, gewoon zeggen: aan mijn neus en oren geen polonaise. Slaap lekker, droogstoppels

Leuk AR, de tenorpartij van de Matthäus is mooi en niet gemakkelijk. Mijn vader was ook tenor, mijn eerste Matthäus was een uitvoering waarin hij meezong. Jammer dat je nooit een uitvoering mee hebt kunnen maken met je koor, ik vind het heel bijzonder, een bekroning op vele uren studeren. En die ouderlingen, die hebben er inderdaad niets van begrepen. Wel herkenbaar trouwens.

Dank je Jannigje En meezingen maar las ik bij jou Ik ben ooit begonnen in een zanggroepje van de kerk, wat ik heel erg leuk vond om te doen. Dinsdagavond repetitie`s. Vervolgens ging ik werken in de Horeca (weekenden), en ik werd op het matje geroepen door de ouderlingen van de kerk. Als ik `s zondags niet in de kerk kwam, kon ik ook niet dinsdag `s avonds zingen Het plezier wat ik daarin had, hebben ze me ontnomen, en ik heb de kerk de rug toegekeerd. Mensenregels vond ik het. Jaren later werd ik geaccepteerd bij een oratorium vereniging, en als tenor zijnde heb ik daar met heel veel plezier menig nootje gekraakt. De Mattheus Passion ken ik dan ook uit mijn hoofd (alleen tenorzang) ik lees geen noten, ik moet het gewoon zingen. Maar ik bleef werken in de Horeca, en de repetitie`s waren geweldig, maar uitvoeren kon nooit, want dan was het werken. Dat demotiveerde me op den duur. Ik had gewoon graag eens een keer met dat koor op goede vrijdag of Pasen een uitvoering meegemaakt. Dus ja ik zing mee Heb genoten weer van The Voice Kids. Oh, ik wilde nog vertellen dat kappersbezoek tegenwoordig anders gaat dan vroeger. Nu worden mijn wenkbrauwen met schaar behandeld, mijn neusharen én een dot wax of hars in mijn oren, wat er na enige minuten met grof geweld weer uitgehaald word Vond het niet prettig, maar zal wel nodig en schoon zijn Het lijkt wel Tandarts, maar die vind ik toch nog erger Nu ga ik wat opslomen, truste tot morgen

Jan, wat een werk elke keer. Dank je wel

Hoi Happydays, Ik verwar je met happiness. Hoe lang drink je nu niet? Gewoon nieuwsgierigheid van mij.... willen weten hoe en wanneer de somberheid mogelijk op kan duiken. Dat lijkt me een but ervaring; bij mij nam de somberheid juist af. Vertrouw erop dat je hulp hebt nu. En idd zou het fijn zijn wanneer je je in je eigen omgeving kunt optrekken aan iemand. Ik wens je veel sterkte!

Herkenbaar. Euforie en dipjes. Pieken en dalen. Alles of niets Op eigen benen of hulpverlening Lachen of huilen Het blijft nog een weg zoeken hierin....balans zoeken. Zelf trek ik regelmatig aan de bel bij mijn huisarts..als ik het weer eens niet zie zitten. Eerder voelde dat als zwakte..nu voelt het als kracht om door tegaan Telkens toch een stap verder in proces. Gesprekken psycholoog werken bij mij goed. Ik heb van mijn leven nog nooit zoveel gehuild als de laatste 5 jaar. Happydays..ja bent goed bezig. Je vraagt hulp aan huisarts..hier op forum Dat zijn ook lichtpuntjes die jij ook ziet. Hoop dat je snel een beetje beter voelt

daar ben je nog steeds bezig mee Hutt♥