ik zei in mijn laatste relatie (ex die altijd te laat was)
dat als ik alle uren op zou tellen die ik op die man gewacht heb
uitbetaald kreeg à €3,=, ik millionair zou zijn geweest.
Hijzelf zat er niet mee, het was immers niet erg?
Maar voor mij stond het voor iets wat vaak speelde: ik werd
niet serieus genomen, eten verpieterde, ik had ook andere
dingen kunnen doen met mijn tijd dan wachten, ik werd er sjaggie van,
boos zelfs. Het had niets met onverdraagzaam te maken bij mij.
Ik heb het te vaak verdragen denk ik eerder.
Ik ken zelfs new age mensen die noemen het dat ze through time leven.
Die hebben geen benul van tijd, ze leven er dwars doorheen.
Dat ken ik ook sinds ik geen horloge meer draag of bij me heb. Toch mis ik zelden
een trein en ben ook zelden of nooit te laat. Wel een nippertjesmens, want wachten
op anderen heb ik nog steeds een hekel aan.
Trouwens, ik heb vrijdag een horloge gekocht haha, voor het eerst sinds zeker 10 jaar.
Ik weet nog steeds niet goed waarom, maar daar kom ik nog wel achter.