Klassement

Vanochtend ging het gesprek op 't forum over loslaten. En of er dan desinteresse in het spel is... Mijn grootste les in loslaten kreeg ik een paar weken terug. Er waren dingen gebeurd die ik niet wilde. Omdat ze niet goed te praten zijn, het waren zaken die mijn integriteit aantastten. Ik vond dat ik gelijk had. Ik werd, naarmate ik langer in mijn denken bleef, steeds bozer en ik wist steeds zekerder dat ik mijn grenzen mocht bewaken. Val dood!! Maar wil ik geluk of gelijk? Nadat ik in mijn brein al de nodige rondjes had gelopen en geen steek verder kwam, vroeg ik me af hoe dat nou moest, dat loslaten: dus ik maande mijn brein dat denkvermogen uitsluitend ingezet moet worden voor het strikken van veters, en dat mijn hart/intuïtie aan bod was. Dat duurde geen 3 seconden. Liefdevolle houding. huh? Wat je vindt is niet interessant. Ik mis een liefdevolle houding. Vergeef. wat heeft dat met loslaten te maken? Je brein mag het loslaten. Vergeef en zeg sorry voor je liefdeloze houding. ik wil niet, ik heb gelijk !!! Wil je gelijk, volgens jouw huidige waarheid, of wil je leren hoe je naar je hart kunt luisteren? Maakt gelijk iets uit? Hoe zou je liefdevol kunnen zijn? ik wil niet, ik wil gelijk krijgen want ik wil me goed voelen uh la maar, ik voel dat mijn brein op een doodlopend pad zit Ik heb naar mijn intuïtie geluisterd en verontschuldigingen aangeboden. Ik denk nog steeds dat ik gelijk had maar ik weet zeker dat ik met mijn gelijk niet gelukkig zou worden. Dus laat ik het. Bij mij is loslaten geloof ik: dat mijn brein moet stoppen met bemoeien, daar waar ik het niet meer weet en niet kan veranderen omdat het buiten mijn invloedssfeer staat, en dat ik daarnaast wél kan doen wat mijn hart ingeeft om te doen. Dat echte luisteren naar mijn hart, mijn intuïtie vind ik niet makkelijk omdat daar aandacht en stilte (misschien wel kalmte) voor nodig is bij mij. Loslaten vraagt vertrouwen. Vertrouwen vereist loslaten. Geloof ik.

Een ieder maakt toch zelf uit wat hij of zij een ander toewenst. Pfff waar hebben we het over.

Goedemorgen, drukke dag. Moed, wijsheid en kracht voor ieder die het nodig heeft.

Skip en Monster zitten je op de hielen maar zullen heel teleurgesteld zijn als ze je ooit in zouden halen

nee Hub, de mod leest continu mee. Die hoeft niet steeds door een matennaaier gerapporteerd te worden. Let zélf es op je taalgebruik monster

Monster, een dierbare vriend had ooit als gezegde: het is beter gelijk te hebben dan te krijgen.

4 en een half jaar Jan, zoef je in en uit het forum maar je maakt altijd even een pitstop voor ons hier, dank je daarvoor topper die je bent!

Hannah, sterkte. Tja alleen zitten met die pijn is erg. Iemand bellen en je hart luchten, of ff huilen. Vragen of iemand langs komt. Ik heb geleerd dat ik dat mag vragen voor mezelf. Iemand ' lastig' vallen. En dan dat loslaten. Voor mij is t......dwars door alles heengaan, op je af laten komen, meemaken en doorgaan. Niet meer willen verstoppen. Maarja als dat al heel je leven DE techniek is om door te kunnen gaan. Vanmiddag had ik plots zucht. Het kwam door de situatie waar ik in zat. En het is weer over. Alles gaat vanzelf weer over, weet ik inmiddels. Als je drinkt gaat het probleem ook voorbij, maar dan heb je er weer een ander probleem bij. En zo hobbel ik langzaam weer naar de 4 maanden nuchterheid.

hoezo zwak? als ik zelf geen auto kan repareren, vraag ik toch hulp? als ik zelf die bielzen niet kan dragen, vraag ik toch óók hulp? als ik zelf iets heb waar een taboe op heerst, en ik heb hulp nodig................................ dan is het opeens zwak Akkordeon, het zijn de slimsten die op het juiste moment hulp accepteren. Ik vind het slim van je dat je refusal slikt.

Ben hier nog niet zo lang op dit forum maar jouw wens kwam als een warme boodschap. Dankjewel An

ik respecteer je keus maar vind het ook jammer hub ik had jouw verhaal nl helemaal niet als grof opgevat en ik lees van Meya waar het voor geschreven was ook een positieve reactie. Dus misschien zit charlie te stoken? of worstelt hij zelf met iets, maar dat 1 frummer wegblijft om 1 ander is altijd jammer en meestal projectie.

Zo had ik het nog niet bekeken. Bedankt!

Iedere keer dat jij de Refusal gaat innemen, kies jij, heel sterk voor jezelf en een helder leven. hoezo zwak? je neemt verantwoording Akk.

Tine ik mis je hier.................... Toch geen foute boel he?

Hey Hannah, ik heb mensen gezien met blaasontsteking en een goede vriend had een keer nierstenen. Indrukwekkend pijnlijk, zal ik niet snel vergeten. Jij hebt alle twee tegelijk. Moet er echt niet aan denken. Misschien dat het helpt als je je voorhoudt dat beide kwalen relatief snel verholpen zijn mits goed behandeld. Dus nog even en je voelt je een ander mens. Tot die tijd: hang in there!

:Dna een zwaar gevecht met de krant........

Ben jij er al uit, MijnGerrit? Ik heb mezelf al bestempeld als "koele/kouwe kikker", als slappeling, als alles wat negatief is, heb het zelfs gezocht in een van de vele vormen van autisme.. maar niets bleek de lading te dekken. Kom op dit moment uit bij nederigheid, maar ben niet overtuigd. Enige ervaringen van anderen op dit gebied zijn me welkom. Want al wil ik nog zo loslaten, dit houdt me vast. Dit komt me voor als een "niet gewenste ontwikkeling" in m'n herstelproces. Voel me soms "onmenselijk" omdat ik steeds aanloop tegen het gevoel dat ik hypocriet ben als ik medeleven probeer te verwoorden. Dat ik dingen alleen zeg om misschien aardig en medelevend gevonden te worden.

Ik heb voor mezelf vastgesteld (voor dit ogenblik) dat wijsheid schuilt in de moed om m'n kalmte onder wat voor omstandigheden dan ook, te bewaren. Dat er moed voor nodig is om kalm te blijven is me duidelijk geworden omdat ik me het liefst laat (mis)leiden door allerlei indrukken/emoties, maar dat als ik daar overheen weet te stappen ("loslaten"), veel beter met situaties om kan gaan, of er in elk geval niet zo heftig door uit m'n evenwicht raak. Dan kom ik wel het volgende tegen: in hoeverre is het "loslaten" een manier om objectiever naar omstandigheden te kijken, of juist een vlucht in ongeïnteresseerdheid? Als ik niet (heftig) emotioneel reageer, is dat dan omdat ik niet geïnteresseerd/betrokken ben of omdat ik het lot der dingen op dat moment overlaat aan de goden, hogere machten, natuurlijke krachten, tand des tijds, loop der dingen, het leven zélf........(?) omdat ik er zelf niets aan kan veranderen?? Ik weet het (nog) niet. Maar ik heb wel ervaren dat ik door kalmte na te streven minder gek van mezelf word.

Gerrit en Luna mooi weer een maan(dje) verder

Ik weet pas die week zeker of ik kan en het is wat onwennigheid als nieuweling maar ik loop graag mee, de 1e of de 8e.

Fijn voor je An. En geen zucht. Heerlijk om zo'n positief berichtje te lezen.

Het lijstje wat er allemaal mis is met mij. In wezen is er helemaal niets mis met je. Als je daar achterkomt heb je die drank ook niet meer nodig. Dan kun je nog wel in therapie om het leven makkelijker voor jezelf te maken of er beter mee om te kunnen gaan. Hopelijk kom jij ook in die opwaartse spiraal, het kan!

En zo is het. Krachtig gesproken...Jeanne

Het moe zijn , dat herken ik maar al te goed. Nu moet ik erbij zeggen dat ik van de één op de andere dag gestopt ben, en dat die vermoeidheid meerdere weken op zich heeft laten wachten. Maar móe, verpletterend moe ben ik voor maanden en maanden geweest. Ik denk dat jouw vermoeidheid nú pas gevoeld wordt, naast alle andere gevoel wat nu harder voelbaar is. Je schrijft dat je het fijn vindt dat er mensen in je geloven. Natúúrlijk geloven er mensen in jou. Het belangrijkste is dat jijzelf in jouzelf gelooft. Dat maakt alle verschil of je überhaupt aan jezelf zou werken of dat na zou laten, toch? Mari, ik geloof in jou. Ik geloof dat jij jouw pad op jouw wijze loopt, en dat jij komt waar jij wilt uitkomen. Links of rechtsom. Je lóópt tenminste!