Klassement

Als ik me fysiek goed genoeg voel ben ik er ook.

Zolang er niets geks gebeurt ben ik er tegen 11 uur ook! Tot morgen ;-)

lieve An, Bolletje weet nog een goede brilleman Blondie heeft nog één plek in de auto , moet je wel willen opstappen in Rotjeknor Welkom!!

Natuurlijk kom ik morgen! Ben vreselijk toe aan iets nieuws, iets anders, iets positiefs. Even vergeten wat allemaal niet is en gewoon zijn in wat wel is en me daar hopelijk fijn bij voelen. Kijk er erg naar uit om al die gezichten te gaan zien die bij de namen horen en de mensen te gaan ontmoeten die me steeds weer een hart onder de riem steken en met lieve, bemoedigende woorden mij opbeuren en een spiegel voorhouden als ik t ff zelf niet meer zie. Hoe zou ik niet kunnen komen!!

Hoi allemaal, ja die vijf jaar heb ik ..eens.. Gehaald. Hoe moeilijk is om weer op de rit te komen. Nu weer 3 maanden. En daar bleef BLEEF ik dan weer in hangen. Iedere keer dat ik terug viel daalde ik verder af in de poel van duisternis. Schaamte, schuld, angst, geen zelfvertrouwen meer. En weten dat als ik doorga mijn meest dierbaren meetrek. Dit allemaal wetende toch de mist ingaan. Je doet het jezelf ook nog eens aan. Hoe stom kan een mens zich voelen. En dat heet verslaving. Van die eerste afblijven en er is niks aan de hand. Dit keer is het anders. Ik heb me overgegeven. Ik kan het niet alleen en heb alle hulp geaccepteerd die er is. Er zelf eigenlijk geen heil in zien, maar ik heb geen keuze meer. Ik zit klem. Vanaf nu zal ik mezelf moeten bewijzen. Zet ik door of weer terug naar af. Mij valt het wel moeilijk om 24 uur nuchter te zijn en blijven. Het leven 24 uur recht in de ogen kijken blijft me zwaar vallen. Kiezen voor het leven, dat is het voor mij. Ik kan het mijn kinderen niet aandoen om niet het beste ervan te maken. En daarom zet ik nu door. En hopelijk komt er weer die dag, dat ik het mezelf ook gun. Bedankt allemaal!

Goedemorgen, Ja, het gaat goed met me. Doordat eerst mijn dochter en daarna ik ziek zijn geweest de afgelopen 1,5 week ontdekte ik hoe meer ik in balans ben. Dat ziek zijn vecht ik niet meer tegen. Ik pak mijn rust, meld me ziek en ontdek dan dat ik veel eerder hersteld ben dan toen ik nog er tegen liep te vechten en maar doorging totdat ik er letterlijk bij neer viel. Hoe anders is het nu. Daar ben ik blij mee

Je eigen draadje af en toe doorlezen helpt! Dikke tip! Dag 154 = 5 maanden = TROTS Wat een verandering kan je doormaken in relatief korte tijd. Wat een rust in mijn hoofd en ik ben zoveel meer ontspannen, heb minder lichamelijke onrust. Het drinken hoeft niet meer en ik kijk alleen nog naar wat het (voor goeds) met me doet, dat ADB zijn. Tuurlijk, ik ben gevoelig dus er komen nog steeds veel emoties in alle hevigheid op me af maar ik ben er minder bang voor geworden. Ik kan er beter naar kijken. Het hoeft niet meer verdoofd te worden door alcohol. Inmiddels bem ik eindelijk in therapie om aan mijn eetstoornis nao te werken (blijkbaar zijn er nog steeds wel andere maniertjes om dingen weg te stoppen). Ik denk zelf dat dit oude patronen zijn die op cognitief vlak veranderd kunnen worden. Als ik er hard aan werk, kan ik dit ook achter me laten! Het begin is er, en het wordt ook wel eens tijd dat ik mijn spiegelbeeld leuk ga vinden. Tot zover mijn dagboek.

Allen dank voor het plaatsen van plaatjes van mijn reet met een blikje energiedrank. Bedankt hoor, ik dacht hier privacy te hebben. Behalve dat mijn reet nog zo op die van de foto lijkt, is ook MijnGerrit weinig veranderd. Ik snap werkelijk niet dat de mod niet ingrijpt als jullie een plaatje van hem met Luna plaatsen. Anonimiteit is een van de grondbeginselen in herstel. Ik moet echt alles uitleggen. Bah. Misschien moet ik er melding van maken. Gelukkig duurt het nog maar 27 dagen voordat Jan mij weer een roosje stuurt. MAAR GEEN HAAR OP MIJN HOOFD OM VAN DE LIJST AF TE GAAN. Het is fijn om telkens weer een beetje aandacht te krijgen, bloempjes plukken in herstel. Het is niet alle dagen lachen, het is wél alle dagen kunnen kiezen voor een lach of een glimlach. Ik heb een keuze. In geluk of gelijk. In bewust zijn in bewustzijn, of bewusteloos. Of onbewust. Mijn leven draait steeds minder om alcohol. Maar nog steeds is verslaving een issue. Onmatigheid. De ziekte van Meer. 'Verslaving = wrok of wroeging om wat was, zorgen en controle over wat komen gaat.' Dit las ik ergens. Hel dus. Een religieus mens is bang voor de hel, een verslaafde in herstel komt er net vandaan. Daar kom ik óók net vandaan, en daar wil ik nooit meer naar terug.

Vanavond een feestje gehad. Eerst eten met familie, daarna feest, zon 80 man. Zo geen zin gehad, zo er tegen op gezien, een feestje waarnaar ex vriendje nog mee zou gaan , confronterend en toch..... Zo donders goed weten dat thuis blijven geen optie is, gewoon omdat het leven nu eenmaal verder gaat. En het was moeilijk, en pijnlijk, en eenzaam.... En zo vaak gedacht zal ik naar hus gaan, ben ik lang genoeg geweest om er nu tussen uit te kunnen piepen? Nee ik blijf want ik leef en live goes on.... En zowaar , " can you feel it" van the Jacksons zette uiteindelijk de knop om . En heb ik gelachen en contact gemaakt. Ik wist en voelde dat deze avond weer een belangrijke stap zou zijn En dat was t ook....

Dag Anette, ben pas net nieuw hier op het forum en heb net jou draadje gelezen zoals dat hier blijkbaar heet. Ik ben behoorlijk onder de indruk. wat een verhaal en wat heb jij veel te verstouwen gehad de afgelopen tijd (zelfs jaren). Diep respect voor jou manier van omgaan met alle lastige situaties die op jou pad komen. Ik wil je en hele dikke knuffel geven.

je kunt er ook nog bij hoor An

@MG: yes.

75,6. ik sluit me helemaal aan bij Nina. Nicotineprobleem ligt achter me maar het snaaien bepaald niet. Paal en perk zeg ik.

Hahaha LJ ik hou van Willeke!

dat riep iets op van vroeger:https://www.youtube.com/watch?v=ceOiAFyAYyM

Niks mis mee met verandering,.. Die ..ik...is super belangrijk

Welkom K4 Ook ik heb meerdere soorten therapie en traningen gedaan. Ben nu bezig met emdr Moet zeggen dat ik overal van geleerd heb en veel inzicht heb gekregen over mezelf Zoveel dat ik er weer mag zijn Makkelijk,nee dat was het niet Wel alle moeite waard. Verslavings gevoeligheid zit in me Bagage als klein kind al meegekregen Toen ik 45 was was ik op..kapot..verslaafd Het was erop of eronder Toch niet klein gekregen, hulp gevraagd aanvaard En echt...het is voor mij al een happy end ondanks dat ik er nog niet ben. Ook jij kan het..echt Succes

JoAnn en An, gefeleliciteerd, top !

Haha dankjewel! An ook weer een maand verder, goed bezig!

JoAnn en An een vreugdedansje voor jullie op naar de volgende maand maar weer!

zondag rond elf uur moet ook voor mij makkelijk lukken.

Ik ook tegen 11 uur