Klassement

@Agnieta: waarom drink ik NIET: ik wil leven, ik wil het leven met alles wat zich daarin aandient voelen en meemaken, ik wil een heldere kop hebben en zelf nadenken en beslissingen nemen, ik wil liefde geven en ontvangen, ik wil er toe doen en niet als een natte dweil rondhangen, ik WIL LEVEN!

Goedemorgen, Het leven accepteren zoals het is. Daar had ik in het begin van m'n cleantijd een heleboel hulpmiddeltjes en regeltjes voor nodig om dat als een soort werkelijkheid te gaan ervaren. Ik lees regelmatig mensen die na geruime "droogtijd" de dagen niet meer tellen, zelfs de maanden niet en als klap op de vuurpijl niet meer weten hoeveel jaar ze droog staan. Nou kan ik je, als je het me vraagt, ook niet zo één, twee, drie zeggen hoe lang ik precies droogsta, maar m'n stopdatum staat in m'n geheugen gegrift als een geboortedag, net zoals m'n biologische geboortedag. Ik schrijf elke dag in m'n agenda een dagje cleantijd bij. Niet dat dat nou zo belangrijk is om me clean te hóuden, maar ik geniet nog elke dag van dat pareltje wat ik aan m'n snoer rijg. Ik was blij toen ik dag 1 "gehaald" had, net zo blij als met dag 2, 3, week 1, maand 1, jaar 1, 2, 3... Vanochtend schreef ik dag 2432 in m'n agenda.. daar was ik blij mee. En als ik straks in december m'n cleantijdverjaardag vier ben ik daar ook blij mee. In de eerste plaats voor mezelf, dat ik dat allemaal toch maar mooi zo flik zonder (nog) al te veel moeite, in de tweede plaats om aan fellows die (nog) niet veel vertrouwen in hun eigen kunnen hebben te laten zien dat het heel goed mogelijk is om als alcoholist/verslaafde uit die put met smurrie te geraken en een tevreden leven op te bouwen zónder bedwelmende hulpmiddel. Het leven accepteren zoals het is. Het gaat me eigenlijk best makkelijk af. Alle narigheid die me nu overkomt is geen reden om bij de pakken neer te gaan zitten, oftewel mezelf te verdoven met sloten alcohol, oftewel te vluchten voor wat er werkelijk aan de hand is, maar is een aanleiding om weer/nog eens goed bij mezelf te rade te gaan en me af te vragen of ik nou zó bijzonder ben dat mij eigenlijk geen rottigheid mag overkomen. Door zo nuchter naar mijn omstandigheden te (kunnen) kijken realiseer ik me dat ik steeds minder regeltjes en hulpmiddeltjes nodig heb om te kunnen accepteren dat het leven is zoals het is. Menig regeltje dat ik heb geleerd in het 12-stappen programma lap ik de laatste jaren aan m'n laars. Ik bid niet, ik mediteer nauwelijks, ik doe geen service binnen de fellowship, ik heb geen contact met mijn sponsor en zo.... Door langere tijd clean te zijn wordt het leven weer gewoon zonder te gebruiken. Ik kan me voorstellen dat je dan langzaam vergeet waar je vandaan komt, maar ik wil me daar in m'n achterhoofd tóch bewust van blijven door elke dag weer even dat mijlpaaltje van wéér een dag te noteren. Met hulp van anderen, maar vooral zélf gedaan. En als je dan vraagt: Hoe dan?? dan is het basisantwoord: Door die eerste niet te nemen, ongeacht de omstandigheden. Simpel hè? Maar het werkt wél!! Groetjes.

Agnieta ik ken je ( verhaal) niet, maar ik schrok van je bericht...omdat ik het herkende als mijn eigen gedachte over drank. Het is de grootste leugen die we onszelf wijs maken. In heel het verslag wat je schreef lees ik de ellende die je ondervindt met drank. Drank helpt ons alleen..... Verder de afgrond in. Leven is niks anders dan dat er constant ontwikkelingen zijn. We kunnen de tijd niet stop zetten. We kunnen niet onderduiken, want het leven gaat door. Stoppen met drinken is misschien meer iets van.... Het leven accepteren zoals t is. In die fase zit ik. En de leugen dat een keer drinken mij zou helpen , kijk ik nu recht in de ogen. Vandaag doe ik weer mee.

Hallo Allemaal, Nu heb ik er negen jaren opzitten, pfff wat al weer een hele tijd. Maar ik weet nog als de dag van gisteren, dat ik hier op het forum kwam. En ben begonnen met vallen en opstaan. Altijd was ik negatief over mezelf, van dat kan ik niet, niet stoppen met drinken, want dat is voor een ander weggelegd. En nu is het negen jaar dat ik niet meer drink en och, het kost me ook nog niet eens moeite. Ik denk niet eens meer aan drank, het is weg uit mijn systeem. Ik wens iedereen die nog aan het vechten is, sterkte, ook jullie kunnen het. STOPPEN MET DRINKEN IS NOG STEEDS MIJN BESTE BESLISSING GEWEEST, DIE IK IN MIJN LEVEN HEB GENOMEN.

Dag allemaal, Ik ben een nieuweling hier en heb net dit draadje gelezen. Ik vind het indrukwekkend. Zowel inhoudelijk over dat wat jullie met elkaar/ons delen, maar ook respect en eerlijkheid naar elkaar. Bij een aantal zie ik een enorme strijd. Ik wens iedereen veel sterkte en succes. Ondertussen ben ik met mijn tweede alcoholvrije dag bezig en dat bevalt me prima! Fijne avond allen, hoe dan ook!

......IK MIS JE...... Letterlijk en figuurlijk als wij ons verstoppen m.b.v. drank. Je kan het alcoholisme noemen..... Waarom ik zou (drinken) is grotendeels zelf aangeleerd gedrag en gedrag van mijn omgeving. Dat ik niet kan stoppen is een bijkomend gegeven. Ik drink omdat ik geleerd heb dat drank iets met me doet dat wat ik dacht prettig was. Bij nader inzien.... Is ook dat niet waar. Ook een leugen die in mijn kop zat. Het zit er zo vast in dat het me zo vreselijk veel moeite kost om anders met de belevenissen van het leven om te gaan. Ik kan alleen voor mezelf spreken. Ik zag de film/ documentaire Amy Winehouse....ik kreeg enorme zucht. Ik leefde me zo in haar leven, ik begreep het zo goed...te goed. Acceptatie en leren omgaan met.... Op een andere manier dan met drank. Ik heb lijstjes... Als ik iets te vieren heb mag ik een sorbet gaan eten. Als ik een beloning verdien, mag ik een tijdschrift kopen. Als het me echt teveel wordt mag ik met m'n kop onder de dekens liggen. Als ik het niet zie zitten mag ik 10 dvd s achter elkaar kijken. Ik donderde nog steeds omdat het leven onvoorspelbaar is. Had geen idee WAT ik kon doen. Rustig uitzitten was schijnbaar geen optie. ......en Waarom zou ik Niet drinken? Ik heb ook kinderen en die wil ik niet nog meer belasten met mij.... Ik laat ze zien dat het anders kan. Het is nooit te laat om het roer om te gooien. Ik wil er zijn voor mijn kind...echte welverdiende aandacht...het is mijn kind, en ze hebben maar EEN moeder. De toekomst is voorspelbaar als ik blijf drinken..

nou dames, jullie hebben de lat zó hoog dat ik er rechtop onderdoor kan lopen . Eén en al herkenning! Het heeft mij heel veel tijd gekost om te ontdekken waarom ikzelf de lat zo hoog legde. Bij mij leek dat te zijn: ik wil niet zijn hoe en wie ik ben, maar hoe ik zou kunnen zijn; zou móeten zijn (van mezelf). Want hoe ik echt ben, dat valt zo tegen. Ik ben het nét niet. En dat moet niemand weten, want dan zal ik vast erg tegenvallen. Hoe jammer, want hoe ik echt ben, ben ik precies leuk genoeg, spannend genoeg, goed genoeg en de moeite waard om van te houden. Te beginnen door mijzelf. Als dit voor mij geldt, dan geldt dit dus ook voor jou. In mijn posting staat niets nieuws, ik gun je dat je gaat beleven wat je al wéét!

Als klein kind wilde ik niet op mijn moeder lijken...ik zocht mijn eigen weg. En op het eind van de rit ik was precies een copy van mijn moeder Toch wat mijn moeder niet kon veranderen heb ik veranderd. Ik heb de cirkel doorbroken En dat voelt heel goed...eindelijk mezelf zijn Jammer dat moeders het niet kon....was ons veel bespaard gebleven.

Mag dat niet, enthousiast zijn over dat je de verslaving de baas bent bijna. Moet je weer in het gareel dat je weerloos zou zijn,,,,dan na hoogmoed de val zou komen....krijg er soms ZO een zwartekousen gevoel van!!! Nog even en je mag niet bejubelen want alleen de Here moge bejubelt worden....wij zijn zwak, schuldig en slecht.....iemand zit gelijk in mijn allergie en ik tegen het plafond. Wees vooral wel trots, geloof in eigen kunnen er is alle reden om trots te zijn als je AdB bent! Kijk! Kijk Pap....zonder handen. Doe het helemaal alleen zonder hand en zonder zijwieltjes! *want to be free*

Pacters van de 8 en 9, Blondie, Indigo, BB, Myriam & Nancy, Gefeliciteerd! Jullie zitten er relaxed bij zo met z'n vijfjes.

lief Iet toch wel zekerteweten 2 meisjes he slaapwel frummers

Van harte welkom Mari, ik hoop dat je er veel aan hebt. Misschien is het in het begin wel wat verwarrend voor je maar dat komt vanzelf goed. Hier alvast een grote bos :rose: :rose: :rose: omdat je al twee dagen droog staat.

Terugkomend op de uitspraken dat ik me zorgen maak om de nuchterheid van Kohtje en Erik. Laat ik beginnen dat ik dit forum zie als een middel tot dialoog, niet om te discussiëren of de een wat meer gelijk heeft dan een ander. Wat ik hier ventileer zijn zienswijzen en overtuigingen die op mijn kennis, kunde en ervaring zijn gestoeld. Ik ben hier om te leren, dus ik ben bereid mijn standpunten aan te passen en nieuwe aan te nemen. Per definitie. Verslaving: als ik er al verstand van heb is dat voornamelijk als ervaringsdeskundige. In herstel leerde ik zaken over verslaving die me daarbij erg kunnen helpen. Die dingen leerde ik in een kliniek (8 weken) en bij de AA en NA groepen wijd verspreid rond mijn woonplaats. Bovendien zoek ik ook herstel op de conventies van beide groeperingen die regelmatig in den lande gehouden worden. Tevens vervul ik diverse service posities, lokaal bij de groepen als ook op regionaal nivo. Dat is inhoudelijk misschien interessant, maar vooral helpt het me bij mijn nuchterheid en herstel. Twee zaken luiden bij mij de alarmklok: ego eigenwijsheid (voor zover dat niet hetzelfde mocht zijn) Van ego weet ik heel erg veel: ik heb een enorm ego waar ik dagelijks aan moet sleuren om het binnen de perken te houden. Een fellow zegt wel eens tegen me dat ik geluk heb met die leegstaande tennishal hier in de buurt, daar kan ik mijn ego makkelijk stallen op weg naar huis. De grootste rampen op deze aarde en in onze geschiedenis werden veroorzaakt door mensen met een ontembaar ego. De wereld gaat eraan kapot (E Tolle). Het lijkt erop dat ze iets presteren en neerzetten, maar je moet niet kijken ten koste van wat en hoeveel mensen. Sommige mensen kunnen hier heel erg hoog springen, tot wel door het plafond, maar niet omdat ze met bergwandelingen hun benen goed getraind hebben, maar door hun ego. En het is een prestatie van niks, zeg nou zelf: wat heeft het voor zin om je over opmerkingen van zo'n zwartekousenbander zo op te winden? Nergens goed voor. Ego is mijn hoofdbestanddeel in de uitingsvormen van mijn ziekte verslaving. Daarmee zette ik mijn omgeving naar mijn hand en zorgde ik ervoor dat ik "ongestoord" kon gebruiken. Ook beïnvloedde ik daarmee mijn medemensen in pogingen om mijn gebruik te maskeren en te verbergen. En in mijn werkomgeving wilde ik wel voor vol worden aangezien, natuurlijk. Dat regelde ik met mijn ego onder andere. Eigenwijsheid is ook een heel sterk punt van me. Eigenwijs is ook wijs wordt soms gezegd, maar ik vraag me af of dat voor een herstellende verslaafde heilzaam is. Vooral het gevoel dat de "zaken weer normaal" worden, dat je het gevoel hebt naar je oude leven terug te kunnen lijkt me gevaarlijk. In die oude "normale tijd" was ik een rasechte junk........ Daar wil ik nooit meer naar toe. Voor mij is verslaving niet het middel (alcohol) maar een ziekte in mijn hoofd die elk middel aangrijpt om zich te uiten. Die ziekte is chronisch, terminaal en progressief. Valt dus niet te genezen en ik ga eraan dood. Dat geloof ik wel, want daar was ik bijna en ik moet nog maar zien of alle gevaar geweken is. Voor mij vergelijkbaar met diabetes (niet met de bedoeling iemand te kwetsen), je kunt er oud mee worden als je je maar aan wat regeltjes houdt. Mijn regeltjes voor verslaving zijn spiritualiteit en mezelf ontwikkelen als mens. Dat doe ik onder andere middels de AA/NA groepen, 12 stappen groepen in het algemeen. Toen ik helemaal zelf de dingen bedacht en zelf de dienst uitmaakte, maakte ik er een verschrikkelijke puinhoop van. Ik kan het niet alleen. Ik had hulp nodig, zocht hulp en accepteerde hulp. Daarvoor ben ik dankbaar en ik hoop nooit de arrogantie te krijgen dat ik dat aan de kant schuif. Mijn overtuiging is dat als een verslaafde het zelf wel weer weet en het zelf weer gaat regelen: dan ik een terugval over het algemeen nier veraf. Dat vind ik zorgelijke zaken, voor mezelf en mensen die ik als fellow beschouw. Waaronder de mensen hier op dit forum, dus. Fellowship is binnen die groepen een aardig begrip wat een beetje lijkt op vriendschap. Dat laatste staat bij mij voor geven en nemen. Mensen die langer in herstel zijn en menen "dat ze er zijn" en wegblijven, vergeten dat er toch iemand moet zijn om de nieuwelingen op te vangen en te begeleiden. Dat te geven wat we zelf in het begin ook mochten ontvangen: een warm onthaal, begrip en begeleiding. en vooral vriendschap. Ik loop nog niet zo lang mee in herstel zoals anderen hier op dit forum of in de groepen, daar kun je ook geen status aan ontlenen als je gelooft in de dag van vandaag, maar ik heb mensen die 30 jaar droog stonden terug zien vallen omdat ze het ondertussen wel geloofden, die groep, die suggesties, die sponsor, dat gedoe met bidden en mediteren..... Terugvallen is voor mij geen optie. Als ik vanavond terugval en eenderde neem van wat ik op het laatst nam, bestaat er een zeer gerede kans dat ik de morgen niet haal. Ik kom net terug van "mijn kapelletje" waar ik heb gedankt, gebeden en gemediteerd. samen gepakt in een fietstochtje van zo'n 24 kilometer met mooi weer, vind ik dat persoonlijk geen slechte dagbesteding voor een verslaafde in herstel die niet meer naar een baas hoeft. Daarbij bid ik voor jullie mee. Ik heb dit stuk geschreven zonder het na te lezen op correctheid, volledigheid of taalfouten. Ik ga nu op weg naar een meeting en wil het voor die tijd nog posten, bij deze hoop ik dat dit een antwoord op de vragen is anders lees ik dat vanavond wel.

Hoi Mari, Welkom hier. In het begin met stoppen/minderen klinkt het idee om voor altijd te stoppen, belachelijk, onwenselijk, onverstelbaar en niet haalbaar. Maar na een of twee maanden stoppen/minderen, lijkt het idee om voor altijd zonder alcohol te zijn, eigenlijk best prima en realistisch. Daarom maar gewoon beginnen. En minderen is een goede stap. Dag voor dag. Mocht het niet werken, dan weet je dat ook weer en probeer je het op een andere manier. Overigens ben ik een minderaar. Ik ben een jaar nu alcoholdebaas en het afgelopen jaar heb ik 3x 1 glas en 1x 2 glazen gedronken. Dit zijn mijn ideeën erover: - roken en minderen met drinken gaan niet samen. Het zal niet lukken om te minderen - minderen is moeilijker dan algeheel stoppen - kan je niet helemaal stoppen, dan kan je ook niet minderen, dus eerst stoppen dan pas minderen - het lichaam dient zich volledig te herstellen, liefst zonder alcohol, zeker 9 maanden tot een jaar - na deze periode is het mogelijk om af en toe 1 glas, hoogstens 2 te drinken. Zeker niet meer - tijdens een keertje een glas drinken, zul je daarna af en toe weer rare gedachten krijgen van het alcoholmonstertje om weer te drinken, bijvoorbeeld als je in de supermarkt loopt in het alcoholpad - die periode duurt enkele dagen, tot een paar weken, daarom is het goed om tussen de keren dat je drinkt, minimaal 1 maand alcoholvrij aan te houden - doe periode zal steeds minder heftig en minder lang worden - als je je sterk voelt om te drinken en dat je het onder controle hebt, dan ben je juist niet sterk - nooit drinken wanneer je trek of dorst hebt - na het drinken van een glas, de afspraak of samenzijn beëindigen en naar huis gaan - ook bij minderen heb je kans op terugval net zoals bij gewoon stoppen - minderen is 99% van de tijd gewoon stoppen - bij hevige trek met schoenen aan onder de douche gaan staan (tip van een medeforummer) - altijd waakzaam zijn voor terugval, ook na 1, 2 of 3 jaar - vermijd stress Dit zijn mijn ideeën erover, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik mijn eerste glas na 6 maanden heb gedronken en niet na 9 maanden of jaar.

Ik heb niet het gevoel dat ik er ben Mari. Maar ik ben wel tevreden met hoe ik nog steeds groei. Ik sjoemel minder met mezelf, maar ben nog steeds een uitsteller. Ik drink niet meer, maar heb nog wel andere verslavingen. Ik probeer per dag te leven en meer in het hier en nu. Dat kan ik behappen en dan durf ik ook wat kritischer te zijn naar mezelf en anderen. Maar om sociaal eerlijk te zijn vergt soms veel moed nog. En als ik in een gesprek eerlijk probeer te zijn, ben ik soms nog wel bot of kwetsend naar anderen. In mijn drankjaren was ik echt het middelpunt van mijn wereld. Dat is veranderd. Ik ben meer bewust ook bezig iets voor anderen te doen. En daarnaast blijf ik nog steeds onlust/stress/relatieperikelen/emoties weg-eten bijv. soms nog. dat vind ik minder erg dan drinken wat ik voorheen deed. Maar daar is zeker nog verbetering mogelijk. En zo zijn er nog talloze leerpunten voor me; ik ben vrij ongeduldig, kan snel oordelen, wil soms echt mijn gelijk halen als ik daar erg van overtuigd ben en heb ook nog eens de neiging mensen/kinderen te willen behoeden. En daar heb ik vast de rest van mijn leven nog voor nodig om daar allemaal verbetering in te brengen. Nuchter maak ik nog enigszins een kans, maar dan moet ik wel oud worden☺

Hoi Mari, Je vraagt wanneer je 'er bent'. Volgens mij nooit. Want wat is 'er zijn'? Dat je hele leven op orde is en je nergens meer hoeft aan te werken? Volgens mij wil dat zeggen dat je leven dan klaar is en dan ga je dood. Klinkt cru, maar zo denk ik dat. Ik ben op pad en ik zal dat altijd zijn. Ben er nog blij mee ook. Want het zou maar saai zijn: elke dag perfect en gelukkig en geen ontwikkeling meer nodig. Al geef ik toe dat dit stuk van mijn pad waarin het stoppen zo'n rol speelt, niet dadelijk het leukste of makkelijkste is. Wel leuk is dat ik zelf de keuze kon maken om voor deze weg te kiezen. En wanneer ik klaar ben met niet drinken? Misschien nooit echt helemaal. Geen idee. Al geloof ik vast dat het een steeds kleinere rol zal gaan spelen in mijn leven. Ik was ook nooit zo'n stereotiepe drinker. Zelfs mijn kinderen wisten amper hoe groot mijn probleem was. Maar het was er wel. Ben ik blij dat ik dag 29 nuchter ben! Al stond nog elke maaltijd het eten op tafel en verscheen ik elke dag tijdig op mijn werk.

Welkom Mari! Jaaaa, die stereotypen die mensen in hun hoofd hebben, wat een 'echte alcoholist' is... Ik kon mezelf lang voor de gek houden, puur en alleen omdat ik niet elke dag dronk. 'Want als ik écht een probleem had, zou ik toch elke dag drinken'.... Had er niet meer naast kunnen zitten, want minderen op de langere termijn lukte niet, en stoppen al helemaal niet. Ja een weekje, soms zelfs langer, maar bij problemen, zorgen of juist blijdschap kon ik er niet vanaf blijven. En laat het leven nu barstensvol zitten met dergelijke zaken Pfoe, moeilijke vraag.... Het wordt minder moeilijk, er zit nu goed ingestampt dat die wijn mijn problemen niet oplost, maar juist verergeren.. dat authentieke gevoelens, dus niet uit een fles getrokken, de enige goede zijn... En dat was een strijd, en soms nog. Voor mij werd bij minderen en stoppogingen pas duidelijk dat ik verslaafd was. Als ik niet verslaafd was, had dat vrij gemakkelijk moeten kunnen, toch? Het is jouw weg... Je zult het zelf gaan ervaren, iedereen is anders.... heel veel succes

Ik drink/ dronk, is bij mij ook begonnen uit verveling en extreme verlegenheid en gewoon iedereen en alles saai vinden. Wordt aankomende zaterdag 41 jaar en als je iets verkeerd zegt tegen mij kan ik nog blozen als een klein jongetje, niet normaal en heb het vooral niet over seks Het blozen en vooral de angst daarvoor, heeft een trauma opgeleverd en ontwijkend gedrag en een heerlijke voedingsbodem voor verslaving, maar goed, worstel nog steeds met dit verleden van blozen en het extreem nare gevoel daarbij, wat zich tegenwoordig niet meer echt uit in blozen maar paniekaanvallen, voelt als sterven, letterlijk.

.

ik vind hen beiden juist heel nuchter, volwassen en zelfstandig schrijven jowan, kun je uitleggen welk deel jou zorgen baart en waarom?

Hoi Agnieta, Heb zelf ook met jeugdzorg te maken gehad en moet nu nog oppassen dat ze er niet weer aan te pas komen. Want jeugdzorg heeft zowel bij mij als bij de kids heel veel kapot hebben gemaakt. Ik had een paar jaar geleden wel 5 a 6 hulpinstanties om me heen, ik was nog meer met hun bezig als dat ik met me zelf was. Daardoor heb ik niet mijn hele rugzakje kunnen legen, en mede daardoor ben ik laats weer over de streep gegaan. Ik wou alles te perfect doen en dit is mijn valkuil geworden, maar ik weet wel dat drank daar geen oplossing voor is want het brengt me meer ellende dan me goed doet. En nuchter door het leven te gaan bevalt me veel beter als in een cocon te zitten. De drank geeft wel even de roes maar lost het probleem niet op, want als je weer wakker word is de ellende er nog steeds. En zo zie ik dit ook met medicijnen om rustig te worden, het legt je lichaam op dat moment even stil maar het geneest niet. Ik heb ook nog een lange weg te gaan, maar heb ondertussen al heel veel verbeterd in mijn leven. Het is een kunst om weer relaxed in het leven te staan. Hoop dat je het droog houd aan die kant want het lost niks op om toch naar die fles te grijpen want je doet jezelf en je kids er wat mee aan. Ik heb tijden gehad dan deed ik twee stappen naar voren deed en werd weer drie stappen naar achteren gegooid en had het gevoel dat het niet ophield. Nu maak ik twee stappen naar voren en af en toe een stapje naar achteren maar kom nu wel vooruit. En heb moeten leren als ik de berg op klim dat ik niet gelijk op de top wil staan maar ook onderweg moet kijken naar het uitzicht en daarvan moet genieten. Want na regen komt echt wel weer zonneschijn, al denk je soms dat het niet zo is. Sterkte aan die kant.

.

Hoi Mari, Het idee nooit meer te drinken voelt voor mij ook wel als een pijnlijk afscheid. Ik heb ongeveer 3 jaar gedronken zonder er al teveel last van te hebben. De laatste weken was het echt uit de hand gelopen. Begon ik te drinken om de kater van de dag ervoor weg te drinken. Voelde ik me alleen nog goed tussen het 2de en 4 de glas.... Dat wil ik echt niet meer! Dan maar liever een afscheid. Voor mijn lief is het ook anders. Die is nooit zo diep gezonken als ik en hoopt ook met af en toe verder te kunnen... Nu ik niet meer drink, merk ik wel dat ik er die 3 jaar meer last van had dan ik dacht. Nogmaals succes!

Dagpact: Blondie Kaboutertje Marc BillyBob Akkordeon Agnieta jowan Vol joris

gefeliciteerd Pumpkin met zo'n mooi kwartaal; een prachtige start hier.

Welkom Mari, Het is allemaal al wel gezegd hierboven. Hoop dat het je lukt! Er wordt vaak als tip gegeven om eens een langere periode niks te drinken, half jaar, of een jaar. Dan weet je wat alcohol echt met je doet en ook wat er gebeurt als je niet drinkt. Daarna kun je nog andere overwegingen maken. Ik ben ook begonnen met minderen...en afspraken met mezelf en .... Succes.

Mari. Minderen geen makkelijke opgaaf. Wie weet hoor jij bij de 10 % die sociaal drinker kan worden. ik ben benieuwd. Succes en welkom hier

Hoi Mari, Ook van mij een warm welkom! Ben een jaar of 5 geleden ook gestopt voor een jaar. Dan mocht ik weer af en toe drinken van mezelf. Dat is een jaar goed gegaan en dan weer helemaal fout gelopen. Nu wil ik niet meer drinken. Ongelofelijk welk verschil dat is! Je kiest echt niet voor de gemakkelijkste weg. Dus ik wens je alles wat je nodig hebt om het toch te halen!

Hoi Indigo, Dat vind ik nu het grootste voordeel van gescheiden zijn: even vakantie kunnen nemen van mama zijn! Geniet van die tijd voor jezelf! Je hebt hem zo verdiend!

Deze kleine lollies zouden zelfs niet slecht staan bij een pak, denk ik!

Er zijn natuurlijk lollies en lollies. Kleine lollies vind ik best goed staan bij volwassenen. Grote kermislollies, nee die staan niet zo goed Heel knap hoor dat jullie nog steeds gestopt zijn!

diezelfde glimlach deel ik met Gerrit, práchtig om te lezen!

Ietje, gecondoleerd het is vreselijk om zo cru een dierbaar huisdier te verliezen. Die vrouw reageerde vast zo bot omdat je anders zou merken dat zijzelf in de fout was. Ik zou er zeker werk van maken, ook om aan dochter te laten zien dat fouten rechtgezet kunnen worden, zo'n vrouw dient minstens excuus te maken, want goedmaken kan ze dit niet meer. Mooi hoe jullie hiermee omgaan juist.♥ tja en Agnieta ik heb geen woorden voor jouw reactie weer wil niet reageren, maar vind het vreselijk bot.

Hoi Mari Ik lees gelijk "zoals met de meeste dingen die ik doe, ben ik er ook met de alcohol flink voor gegaan..." Welkom bij de groep, dit lees je bij zoveel van ons. Onmatigheid in heel veel dingen...... Heeft met minderen/stoppen ook wel een voordeel dat er flink voor gaan. Succes daarmee. Los van therapie raad ik je aan om een lijstje te maken van heel droog wat jij ziet als voordelen van drinken en de nadelen. Kijk hier na een paar weken weer naar en analyseer welke punten van plek gewisseld zijn en wees je bewust dat dit zo is. Ik heb ook geen therapie gedaan maar ik vond het heel verhelderend dat schijnbare voordelen van drinken na een tijd nadelen werden. Succes met minderen.... Ook ik ben begonnen met minder drinken of alleen in een periode als een vakantie drinken. Van 2007 tot Januari dit jaar waarna ik echt niet meer wil drinken. Probeer het uit en kijk kritisch naar jezelf. Hoop dat jij het wel kan dat minder drinken.

welkom Mari minderaars zijn hier in de minderheid en minderen blijft moeilijker dan stoppen. Ik weet niet hoeveel je terug gelezen hebt, maar het advies aan hen die willen minderen is toch eerst een poos gestopt te zijn en blijven zodat je lichaam ontgift en je geest/psyche ook uit de gewoonte van alcohol drinken komt. Het valt niet mee om matig te worden, van niets in onmatigheid daarentegen, dat hebben we allemaal gedaan hier. Ik las vandaag dat 10 tot 15 % van alcohol drinkenden verslaafd raakt. Dat is veel Mari, en daar schrijft hier maar een klein deel van dus je bent al ver dat je je realiseert dat je een groot probleem hebt. wijsheid en succes voor jou, hoe je het ook gaat doen wij staan achter je.

Mari, van harte welkom op het forum. Top van je, dat je je drankgebruik onder controle wil krijgen! Heel veel succes. Het zou mooi zijn als het je lukt om te minderen. Ik hoop dat je net zoveel aan het forum hebt als ik.

Hallo Mari. Welkom hier. Ik wens je heel veel succes. Je moet het zelf doen, of beter gezegd laten, maar ik weet dat je hier heel veel hulp krijgt. Als je een vraag hebt, schroom niet, er zijn altijd mensen die je antwoord geven. Ik lees ook heel veel hier. Ik pik de dingen eruit die helpend voor mij zijn. Je zult merken dat je verschillende fases doorgaat. In het begin ben je super gemotiveerd,euforisch misschien. Na een tijd wordt het normaler. En dan is het volhouden, doorgaan, doel niet kwijtraken enz... Wat mij hielp is goed na te denken over de vraag: waarom? Waarom drink ik. Ik wens je heel veel succes. En zoals wisse al schreef...je bent het waard!

Oei Ietje weg gelopen? ja dan kan je niet veel. Ik kan me heel goed voorstellen dat jullie verdrietig zijn. Konijnen kan je ook los laten in huis, ze zijn zindelijk en lieve dieren. Hoe is het nu met je dochter? ja hoor Blondie het slijt. Net belde maatje op. Olle heeft al gefloten en vroeg daarna "mooi hé?" Dat heb ik haar geleerd. Iedere keer wanneer ze floot zei ze "mooi hé"en keek me dan aan. Maatje lachte zich wild.

Goeie avond allemaal, Nou Olle is veilig aangekomen bij m'n maatje en alles is goed gegaan. Toen de kooi in elkaar gezet was wilde Olle met alle geweld in de kooi en begon meteen aan haar bel te trekken. Een teken dat ze zich prettig voelde. Je zag dat ze alle nieuwe geluiden in haar opnam en toen Lorre (de papegaai van mijn maatje) begon te praten werd ze helemaal wild. Ikzelf heb me vandaag wat tegenstrijdig gevoeld. Van een kant voelt het goed, van de andere kant voelde ik me af en toe toch wat schuldig. Dit ken ik van mezelf en moet gewoon slijten. Nu ga ik eens kijken wat voor 'n lekkers ik kan gaan maken, en daarna plof ik op de bank. Ben toch best moe. O ja vanmiddag een kitten opgehaald van 2 dagen oud. Het moedertje had die kleine verstopt onder een boom, dus was het flink onderkoeld en bewoog niet meer. Gauw onder m'n t.shirt gedaan en het kleintje kwam weer tot leven. Das altijd weer erg fijn als je zo'n kleintje weer voelt bewegen onder je t.shirt.

Wat heb ik me druk gemaakt.... Voorgaande jaren, als de kids op vakantie gingen met hun vader, slempen, zelfmedelijden. Dit keer: relaxen, uitslapen, uitgebreid ontbijten, in de tuin zitten met een heerlijk boek, rust. Geen enkele behoefte om te drinken. Soms denk ik dat ik stil sta of dat alles veel te langzaam gaat. Maar dan weer een besefmoment zoals nu. Het leven is veel beter zonder wijn, ik ben vele malen sterker dan vorig jaar zomer. Heb er zin in! Een lieve vriendin komt terug van haar vakantie komende week, samen paar dagen weg. Nog een aantal dagen naar familie. Denk dat deze vakantie voorbij gaat vliegen, even niet zorgen voor, ja voor mezelf... hoogste tijd

Dank voor alle feli's. Medepacters BillyBob en Indigo ook gefeliciteerd. Ik volg... En doooorrrr!

Als je wilt dat je dromen uitkomen, dan is wakker worden het eerste wat je moet doen.

Haha.....

Het beste wat je jezelf kunt wensen. Hoe vaak ben je daarmee bezig in je hoofd, in je doen en laten ? Lukt het je om buiten je zorgen te stappen, dat wat er nu op dit moment is te laten voor wat het is, zonder oordeel...... En je te richten op dat wat voor jou mag komen ? Betrap jezelf op de momenten dat je ronddraait in de gedachten die verder gaan op iets wat jij niet wenst. Juist deze gedachten houden je situatie in stand. Durf jezelf stop te zetten, deze gedachten geen aandacht meer te geven en je te richten op het beste wat je jezelf kunt wensen. Daar begint de verandering. Lichtflits