Klassement
Populaire bijdragen
Inhoud met de hoogste waardering op 20-03-15 in alle secties tonen
-
Ik ging zelf bijna oordelen en dan ga ik de kern voorbij. Het is niet aan mij om te oordelen of het een schreeuw om aandacht is, een schriftelijke bevestiging van een eindelijk definitief besluit of dat het legitiem is dit te mogen vinden van het leven. En natuurlijk hoort dit op dit forum en indien het criterium is of mij dit ondersteunt in niet drinken.....? JA! Ik kijk niet naar je met medelijden, lijkt me zelf vreselijk zielig en medelijden wekkend gevonden te worden. Doet ook geen recht aan een proces van meer dan 40 jaar. Ik hoop dat arts en je omgeving je steunen in je weg Hottentottensoldaten. En ik hoop dat je als je die behoeften hebt, tikt wat je op je hart hebt. Dat ADB voor je een veilige plek is waar je je verhaal kan doen en hier omtrent alcohol en omtrent welke beslissing je ook neemt begrip vindt. Hoop op een humane oplossing voor je en ik hoop dat oordelen van stuurlui-aan-wal je zoveel mogelijk bespaard blijven. Ik hoop dus vooral dat je je welkom blijft voelen en je je niet laat beperken door wie of wat dan ook.4 punten
-
Voor mij horen alcoholisme, depressie, zelfmoordgedachten, een rotgevoel, wanhoop, ziekte, opgeven, vallen, doorgaan, liefde, hoop en vertrouwen wel degelijk bij elkaar. Alles is onderdeel van eenzelfde proces, eenzelfde cirkel, dezelfde energie. Alles mag er zijn, iedereen mag er zijn, zonder enkele twijfel en absoluut. Hot, mijn oor en mijn steun heb je. Ik denk aan je en hoop oprecht dat je vindt wat je zoekt, wat dat ook zal zijn.4 punten
-
Ik vind het altijd schokkend als ik hoor dat iemand zelf een eind aan het leven wil maken of gemaakt heeft. "Niet uit te leggen, het onvermogen om te veranderen..." Ik vraag me dan altijd af of het echt onvermogen is of onwil uit angst (ANGST!!!) voor wat we kunnen worden. Zelf heb ik in een ver verleden een poging gedaan een eind aan mijn leven te maken. Dit mislukte tot grote frustratie van mezelf. Ik zag absoluut geen uitwegen meer in het leven. De periode na deze poging was zo mogelijk nog zwarter dan de periode ervoor. Alles en iedereen praatte op me in om het leven zonniger te zien. Onmogelijk op dat moment. Toch, doordat het leven doorging en ik in al mijn zwartheid en tegen mijn wil meekabbelde, kwam er een soort genezingsproces op gang.. eerst gevormd door zelfbevestiging dat ik niets kon, nergens voor deugde (zelfs de dood wilde me niet), door niemand geliefd was, alleen maar tot last was. Langzaam ging dit over in een vorm van: als ik dan niet dood kan, dan zál ik maar leven. Maar het leven dat ik had wilde ik absoluut niet meer. Het besef kwam druppelsgewijs dat ik, wilde ik een ander leven, zélf moest veranderen. En ik kwam langzamerhand zóver dat het me niet meer kon schelen in wát ik zou veranderen, als ik maar niet meer het leven hoefde te lijden dat ik deed.. Het duurde nog een jaar of vijf voordat ik gericht hulp zocht via verslavingszorg, maar die periode vóór verslavingszorg had ik nodig om mijn wens om dood te zijn om te buigen naar de wens om in elk geval te proberen te veranderen in iemand met een kans. Keer op keer ging dat mis of dreigde mis te gaan. De grote angst voor het onbekende, het misschien onmogelijke of ondraaglijke hield me keer op keer tegen om net even verder te gaan dan wat ik kende of kon overzien Maar ook keer op keer ging ik door. Vaak/meestal onder invloed van alcohol. Menig keer heb in die aanloop naar gerichte hulp nog naar de dood verlangd. Maar nooit meer zo sterk dat ik het heft in eigen hand wilde nemen. Langzaam groeide het zaadje van wat nu mijn onderschrift is uit tot een kapstok waaraan ik de waarde en zin van mijn leven heb gehangen. Toen ik bij verslavingszorg terecht kwam was dat nog niet het einde van de lijdensweg. Gesprekken en behandelingen leken te helpen, maar meerdere keren viel ik terug in oude gedachten- en handelingspatronen. Daarin paste ook heel vertrouwd het drinken. Pas toen ik tot het besef kwam dat niet een behandeling op zich mij daadwerkelijk kon helpen, en ook dat alcohol niet mijn probleem was, toen ik tot het besef kwam dat ik alleen mezelf daadwerkelijk kon helpen (middels behandeling) en dat ik aan een ziekte leed die ik handelbaar kon makendoor m'n hele levensvisie letterlijk op z'n kop te zetten, pas toen kwam mijn waardering voor het grote cadeau dat het leven is tot bloei. Er was wat voor nodig om mijn leven op de kop te zetten, maar nu ik dat eenmaal gedaan heb realiseer ik me dat ik vóór die tijd op de kop leefde.. vandaar dat ik er niet mee om kon gaan. Vanaf dat ik dát op de kop heb gezet staat alles goed. Niet meer op de kop, maar precies zoals ik het kan begrijpen. Ik heb dat steeds als onmogelijk, als doodeng voor me uitgeschoven. Angst dat ik in iets monsterlijks zou veranderen, dat de wereld in iets monsterlijks zou veranderen. Vandaag begrijp ik: het leven is een cadeau. Mooi of lelijk doet er niet toe, groots is het. Hottentottensoldaten,3 punten
-
vrijdag 20 maart 2015
Skip' data-ipsDialog data-ipsDialog-size='medium' data-ipsDialog-destructOnClose data-ipsDialog-size='narrow' data-ipsDialog-title='Alle leden' title='Toon alle leden' data-ipsTooltip>een andere reageerde op Yogajuf voor een discussie
Ik vraag me oprecht af wat er mis zou zijn met een "schreeuw om aandacht". Volgens mij zitten we bijna allemaal hier om die reden. Misschien degenen die er het hardst op tegen zijn wel het meest. En daar is dus niets mis mee, voor de duidelijkheid.2 punten -
vrijdag 20 maart 2015
AlbertRemmo' data-ipsDialog data-ipsDialog-size='medium' data-ipsDialog-destructOnClose data-ipsDialog-size='narrow' data-ipsDialog-title='Alle leden' title='Toon alle leden' data-ipsTooltip>een andere reageerde op hartje voor een discussie
Kohtje...het lijkt wel mijn verhaal wat je neerschrijft,met mij ging het ook zo.hier put ik kracht uit...liefsss2 punten -
vrijdag 20 maart 2015
AlbertRemmo' data-ipsDialog data-ipsDialog-size='medium' data-ipsDialog-destructOnClose data-ipsDialog-size='narrow' data-ipsDialog-title='Alle leden' title='Toon alle leden' data-ipsTooltip>een andere reageerde op Kohtje voor een discussie
Zeilbootbewoner, je kunt een eventuele opname niet combineren met je werk. Je hebt meerdere collega's die voor langere tijd in de ziektewet zitten. Jij neemt de verantwoordelijkheid op je dat je hun afwezigheid moet opvangen. Je moet echter inzien dat je zelf een dodelijke ziekte in al z'n hevigheid onder de leden hebt. Verslaving, in jouw specifieke geval alcoholisme, is een progressieve ziekte als je er niets aan doet. Doorgaan, doorgaan, doorgaan... tot het gaatje. 't Is zo'n teken van ontkenning, van zelfverloochening. Altijd maar ten koste van onszelf de schijn ophouden naar de buitenwereld dat het allemaal best nog gaat. Terwijl we onszelf langzaam maar zeker steeds onhoudbaarder maken, zowel voor onze omgeving als voor onszelf. We zijn in deze fase een gevaar voor onszelf, maar, niet onbelangrijk, zeer zeker ook voor onze omgeving. We zeggen vaak dat we met drank op alles heel goed onder controle hebben. We staan echter geheel en al in dienst van onze verslaving en morele verantwoordelijkheden komen altijd pas ná onze "verplichtingen" jegens de "verslavingsstemmetjes".. Kortom, we zijn in actieve verslaving absoluut onbetrouwbaar. Zou jij, als je je ziek zou melden, door zo iemand vervangen willen worden?2 punten -
vrijdag 20 maart 2015
Skip' data-ipsDialog data-ipsDialog-size='medium' data-ipsDialog-destructOnClose data-ipsDialog-size='narrow' data-ipsDialog-title='Alle leden' title='Toon alle leden' data-ipsTooltip>een andere reageerde op Jaap voor een discussie
Ik denk dat ik dronk omdat ik me dan in gezelschappen dan veel beter op mijn gemak voelde. In ieder geval was het zo geworden dat toen ik dat niet meer deed het heel ongemakkelijk was nuchter in gezelschappen te verkeren. En dat duurde best even voor dat gevoel verdween. Maar ook alleen met mezelf was niet genoeg. Een beetje alcohol erin maakte het het allemaal een stuk dragelijker. Ik heb het idee dat je daar al sje stopt met drinken even doorheen moet. Op weg naar zelfacceptatie. Ik wordt nu niet meer zenuwachtig als ik eens niets weet te zeggen. Dan is het gewoon stil. Prima. En een beetje een structurele dagbesteding doet me ook wonderen. Niet als afleiding, maar juist om daar mee bezig te zijn. Omdat ik het leuk vind. Over het algemeen vind ik mijn werk leuk. Ik heb het geluk dat ik mijn huis verbouwen leuk vind. Het hoeft niet af, sterker, dat lijkt me een ramp. En mijn groentes en paddenstoelen, ook al komt er niets van op, dan nog heb ik er al lol van. En ik lees graag. (boeken moeten wel uit!). Verder stel ik niet te hogen eisen meer aan mezelf. Met al mijn gebreken kan ik hier prima leven. En dan hebben we ook nog het geluk dat we in de 2e helft van de 20e eeuw geboren zijn. Toch een periode in de geschiedenis die voor de mensen in europa over het algemeen uiterst aangenaam is.2 punten -
vrijdag 20 maart 2015
ProudMary' data-ipsDialog data-ipsDialog-size='medium' data-ipsDialog-destructOnClose data-ipsDialog-size='narrow' data-ipsDialog-title='Alle leden' title='Toon alle leden' data-ipsTooltip>een andere reageerde op Jaap voor een discussie
Ik zie mezelf ook als een heel nuchter en rationeel mens, maar die ervaring vergeet ik echt niet meer. Dat is werkelijk wat anders als een zonsondergang. Ik ging dan ook twijfelen, wie heeft dat bedacht datde maan zo groot is dat ie de zon precies afdekt? Dat is toch prachtig.2 punten -
vrijdag 20 maart 2015
AlbertRemmo' data-ipsDialog data-ipsDialog-size='medium' data-ipsDialog-destructOnClose data-ipsDialog-size='narrow' data-ipsDialog-title='Alle leden' title='Toon alle leden' data-ipsTooltip>een andere reageerde op Jaap voor een discussie
Hier ook te veel wolken, maar wel wat donker ja. 15 jaar gelden was ik voor naar Frankrijk gegaan, voor een volledige. Mocht je een keer in de gelegenheid zijn zou ik je zo'n reisje wel kunnen aanaden. Dat was echt heel bijzonder, dat laatste stukje. Net of God het licht uit deed.2 punten -
vrijdag 20 maart 2015
Monster reageerde op AlbertRemmo voor een discussie
Dat vind ik wel erg lang liggen Joris1 punt -
vrijdag 20 maart 2015
AlbertRemmo reageerde op Antoinnette voor een discussie
Kan me wel bij Agnieta aansluiten, maakt me niet uit wat anderen ervan vinden. Zie dat je nog steeds ingelogd bent Hot, Toch schreeuw om aandacht, weet het niet. Hoop dat je steun vindt. Ik weet het niet, maar hoop beste voor je.1 punt -
vrijdag 20 maart 2015
AlbertRemmo reageerde op Kohtje voor een discussie
Hè getsie.. ik doe m'n best om het niet te krijgen en ik krijg het tóch.. het gevoel dat iemand in mijn ogen aandacht vraagt door dramatisch, vaag, ontwijkend, baggatelliserend.......... En dan de twijfel over of het nou aan mij ligt of niet. Zó'n besluit nemen, hier melden en zeggen dat we er niet zo zwaar aan moeten tillen en het beter moeten doen. Ik laat het voor nu even helemaal los. Soms betrap ik mezelf er op dat ik een ander beter wil zien dan ik feitelijk kan.. Soms lukt dat ook inderdaad, maar ook soms (nog) niet. Ik ben slecht in mensenkennis. Excuus daarvoor.1 punt -
Robert de Niro versus Morgan Freeman tis niet eerlijk, oh nee1 punt
-
Woorddomino, deel II
Yogajuf reageerde op Antoinnette voor een discussie
Schijt op, ik lees Snoepje!1 punt -
vrijdag 20 maart 2015
AlbertRemmo reageerde op hartje voor een discussie
dat is een heftig bericht van Hot!het raakt me zeker!ik heb respect voor jou keuze idd.....maar ik wil leven,eruit halen wat er in zit,niet mijn hoofd laten hangen,maar er tegenaan gaan met mensen om me heen die van me houden,respecteren en graag in mijn gezelschap willen zijn,en dat zal ik doen,hun en mezelf de kans geven,het vertrouwen terug winnen en geven,en bovenal genieten!ik wens jou de kracht toe met je beslissing1 punt -
vrijdag 20 maart 2015
AlbertRemmo reageerde op bolletje voor een discussie
O dat weet ik niet Fruit maar vroeger, zo'n 35 jaar geleden mocht het in ieder geval hier ook want ik heb het twee keer laten doen. Die dingen werden in m'n buik onderhuids gespoten. Tja Blekkie het is wat met die verslaving? En tegen gokken is geen pilletje, dat moet je toch helemaal zelf doen. Waarom ben je niet hier gekomen? Want op dat moment kies je toch heel bewust voor het gokken i.p.v. er iets tegen te doen. Jammer hoor want je plaatst de ene verslaving voor de andere, en het maakt geen moer uit, je vlucht. En je had i.p.v. iemand bellen of je op te laten nemen ook hier kunnen komen. Ik heb bij jou echt het gevoel dat je de verantwoording van jouw verslavingen toch teveel bij een ander legt. Dat je teveel wilt steunen op een ander, en dat lukt niet. De steun zal je toch bij jezelf moeten zoeken en uiteindelijk ook moeten vinden. Dat is de enigste manier om er echt vanaf te komen. Laat het niet afhangen van die ander.1 punt -
peter, kun je niet zorgen dat je veel op het forum bent? Veel leest en meekletst hier? Ik zit ook nog wel eens de cirkels van van Dijk te lezen. Helpt bij mij ook tegen de trek1 punt
-
Hé Jane...... Jahhhaaaaneeeee.... weet je wat ik gisteren las? Dat je gember zelf kan planten. Je snijdt een stukje van een wordtel af en plant dat in de aarde, net onder de oppervlakte en zet dat binnen achter glas, niet in direct zonlicht maar wel warm. En dan kan je zelf je gember kweken. Hoe vind je die zeg. Vandaag ga ik niet schilderen maar eens opruimen weer, en boodschappen doen.1 punt
-
vrijdag 20 maart 2015
AlbertRemmo reageerde op Burchill voor een discussie
Goedemorgen Eline, Hier idem dito. Slecht geslapen, dus blijf nog even liggen. Fijn weekend alvast.1 punt -
JAARPACT vrijdag 20 maart 2015 -> 47 deelnemers FASE 6 VIJF JAAR EN LANGER [10] 13 Jaar 01-09-2001 Rudy 09 Jaar 01-06-2005 Fleur 08 Jaar 07-08-2006 Ferry 08 Jaar 05-09-2006 Bambam 07 Jaar 25-11-2007 Ludwig 07 Jaar 13-02-2008 Adam 06 Jaar 24-02-2009 Dhen 05 Jaar 04-08-2009 LadyJane 05 Jaar 25-12-2009 Bolletje 05 Jaar 20-02-2010 Kate FASE 5 ÉÉN TOT VIJF JAAR [22] 04 Jaar 09-02-2011 Mirjam7 03 Jaar 16-04-2011 Jan1000 03 Jaar 22-04-2011 Huttula 03 Jaar 14-11-2011 Shahire 03 Jaar 28-11-2011 Dinah 02 Jaar 27-03-2012 Fofies 02 Jaar 02-05-2012 Dylan 02 Jaar 26-10-2012 Romualdus 02 Jaar 16-12-2012 Monster 02 Jaar 08-03-2013 Rickert 01 Jaar 18-04-2013 Kastanje 01 Jaar 25-05-2013 Sowhat 01 Jaar 01-06-2013 Hanneke 01 Jaar 06-06-2013 Ztiertje 01 Jaar 07-06-2013 Geertjegeert 01 Jaar 16-06-2013 Skip 01 Jaar 13-09-2013 A3 01 Jaar 29-11-2013 WillemW 01 Jaar 15-12-2013 Olli65 01 Jaar 01-01-2014 Kurkdroog 01 Jaar 15-02-2014 Mijn Gerrit 01 Jaar 16-03-2014 Aicha FASE 4 NEGEN MAANDEN AFGEROND [1] 09 mnd 12-06-2014 Proud Mary 09 mnd 18-06-2014 Kyon FASE 3 ZES MAANDEN AFGEROND [6] 08 mnd 02-07-2014 Jootje 07 mnd 28-07-2014 Dribbel 06 mnd 01-09-2014 Albatros 06 mnd 06-09-2014 Walrus 06 mnd 09-09-2014 Nancy FASE 2 DRIE MAANDEN AFGEROND [3] 05 mnd 20-10-2014 Yogajuf Vijf maanden 04 mnd 19-11-2014 Kaboutertje 03 mnd 05-12-2014 JaNina FASE 1 START [6] 02 mnd 01-01-2015 Katey 02 mnd 18-01-2015 Blondie 01 mnd 31-01-2015 AlbertRemmo 01 mnd 10-02-2015 Tine 00 mnd 03-02-2015 Suikertje 00 mnd 12-03-2015 Fruitvlieg1 punt
-
wat ben ik blij met de antabuse en silencro!ik heb totaal geen zin meer om te drinken!vandaag een actieve dag gehad,heerlijk om weer helder in het bolletje te zijn,en dat mensen zeggen wat zie je er toch goed uit de laatste tijd,dat geeft me kracht en moed om door te gaan zoals ik n bezig ben.ik wens jllie allen hetzelfde toe1 punt
-
Nou dan vandaag maar als opdracht, blijven voelen Mai. Goeie morgen tje. Ja dat zijn rotdromen joh, daar moet je doorheen. Betekent wel dat je goed bezig bent om afscheid te nemen van de alc. Hopelijk klaart het vandaag een beetje op voor je. Blekkie niet drinken meis, dat ga je zeker voelen en flink ook. Waarom nu niet gewoon consequent blijven slikken, dan is die strijd ook veel minder. Kom op joh. Refu blijft zeker 10 dagen in je bloed zitten, dus is het heel gevaarlijk om te gaan drinken. Slik nou gewoon die refu en richt je op andere dingen. Waar ben je nu precies bang voor of is dat niet duidelijk?1 punt
-
1 punt