Klassement

Goedemorgen, Agnieta, ik heb met je te doen.. zo herkenbaar, die strijd met mezelf, die strijd met anderen over wat ik nou geheim moest houden en wat ik zo mondjesmaat kon vertellen.. steeds wikkend en wegend tussen de grote waarschijnlijkheid om totaal afgewezen te worden en de kans dat men me nog enigzins geloofde en misschien zelfs zielig en/of dapper zou vinden. Ik verviel daarbij in een steeds groter wordende leugen, in een steeds warriger web dat ik zélf aan het weven was maar waarin ik desondanks toch zélf verstrikt dreigde te raken. Drama scoort!! Met als gevolg steeds idiotere bedenksels. Het wrange daarbij was dat ik, om dit fake-leven in stand te houden -en ik kon écht niet meer anders-, steeds onder invloed moest zijn, of in elk geval de mogelijkheid bij de hand moest hebben om me te "bedwelmen".. Er waren momenten dat ik stopte met drinken. Dat was nodig omdat ik het lichamelijk niet meer volhield. Maar eenmaal weer een beetje nuchter moest ik, om verder te kunnen weer drank hebben. Ik raakte niet uit die modus waarin ik bang was om zonder alcohol door het leven te gaan. Ik realiseerde me best dat, als ik zou stoppen met drinken, er dingen zouden veranderen. Niet alleen maar dat ik niet meer dronken zou kunnen en/of mogen zijn (en daardoor de hele wereld aankon), maar dat werkelijk aan het licht zou komen dat ik juist helemaal de wereld niet aankon. Het "prachtige" beeld dat ik van mezelf gecreëerd had zou in duizenden fragmentjes uit elkaar spatten. Iedereen zou zien dat ik "niets voorstelde".. Om uit die modus te raken heb ik hulp nodig gehad. En om die hulp te vinden en te krijgen heb ik mezelf slechts één ding moeten beloven: geen drank, ook geen stiekeme voorraadjes. En geloof me, Agnieta, dat heeft me héééél zenuwachtig gemaakt, die belofte aan mezelf. Alles trilde aan me, tot aan m'n hersenen aan toe. Ik kon geen artikeltje in de krant lezen, ik kon geen kwartier achter elkaar slapen, ik kon geen kop koffie zetten, geen boodschappen doen zonder het gevoel dat ik het niet zou redden! Ik was gewend om op een huilerige, dramatische manier één of ander soort aandacht te vragen. Als ik die aandacht dan dacht te hebben kwam ik tot een soort van rust. Of liever gezegd: dan had ik weer een taak voor mezelf: de schijn hoog houden. Daar was ik dan zo druk mee, dat de trillerigheid, de zenuwachtigheid, de angst, naar de achtergrond gedrukt werd. Daar was ik dan ook zó druk mee, dat ik weer drank nodig had om het te kunnen volbrengen/vol te houden. Door die belofte aan mezelf heb ik geaccepteerd dat ik trillerig, zenuwachtig en angstig werd. Heb ik geaccepteerd dat het zo moest zijn en dat het voorlopig ook zo mócht zijn. Dit hoorde gewoon bij het afkicken. Niet één dag, niet één week, Niet één maandje maar, maar zo lang als het duurde... Die hulp die ik zocht en vond was veelzijdig. Allereerst mijn echtgenote die, op de hoogte van verslaving en afkicken, een oogje toekneep als ik niet of niet optimaal functioneerde. Maar ook een sponsor die me de oren van m'n hoofd vroeg over het hoe en waarom van m'n doen en laten. Soms werd ik doodmoe van die man, maar hij heeft me wel aan het denken gezet. Iets wat in het begin niet zo erg makkelijk ging, maar gaandeweg wel veel duidelijk voor mezelf maakte. Die me mijn manier van "vluchtdenken" openbaarde. En dan waren er nog de verhalen van medeverslaafden. Ik heb stukje bij beetje "begrepen" dat ik niet minder ben dan een ander. Ik trok me op aan de verhalen van mensen die al langer clean waren dan ik, ik probeerde uit te vinden waar het verschil zat tussen mensen die probleemloos clean bleven en mensen die er nog steeds moeite voor moesten doen, dus tussen géén trek meer en nog wel steeds trek, oftewel tussen niet-drinkers en nog-droog-drinkers.. Ik zou dit stuk nog veel langer kunnen maken, maar de kern is: door de vinger te leggen op het waaróm van mijn drinken werd drinken belachelijk. Confronterend maar helpend. Door zelfacceptatie was de schijnwerkelijkheid om me heen niet meer nodig. Zelfacceptatie, ik mag zijn die ik ben, ik hoef niet te zijn die ik denk dat anderen vinden die ik moet zijn. Noodvoorraadjes passen absoluut niet in het proces van herstel. Een noodvoorraadje duidt op een gebrek aan zelfvertrouwen en op het ontbreken van zelfacceptatie.

Suikertje, ik herinner het mij dat jouw hondje een nieuw thuis moest krijgen omdat jij voor je gezondheid moest kiezen. Hartverscheurend vond ik het. Kost je wat maar dan hebbie ook wat.................dácht ik. Hartverscheurend vond ik het dus toen je een beetje teleurgesteld terug kwam en het zelf moest doen. Maar gelukkig bleek jij veel sterker dan je eerst klonk. Ik hoop heel erg dat er weer een hond bij je mag komen wonen.

En GEEN drank Plof

Je krijgt het niet benauwd van mij.. Drama scoort, zei ik eerder al. Door in je eigen drama te (gaan) geloven kun je jezelf niet ontdekken, meis. Ontdoe je van je façade en kijk eerlijk naar jezelf. Zonder te melden wat je ziet.. alleen maar waarnemen. Zonder oordeel van iemand anders, zonder oordeel van jezelf. Er nu even vanuitgaande dat je jezelf niet kunt veranderen in kalmte proberen te aanvaarden wat je niet kunt veranderen. Later kun je om moed vragen om te veranderen wat je kunt veranderen. Maar daar moet je eerst een helder en eerlijk beeld van jezelf voor hebben.

@Joris Niks mis met rationeel zijn. Kan heel erg helpend zijn. Schept iig duidelijkheid.

Jootje en Dylan 2 maart, muziek door de stokstaart band

Hoi Suikertje en Albert R. Ik lees met vol interesse al die schrijfsels van iedereen. Ja, het is even wennen zoveel verschillende onderwerpen door mekaar. Over hondjes gesproken; ik ben heel gek met honden. Heb er vroeger veel gehad, maar ik heb besloten om er geen meer te nemen. De laatste moest ik na 14 jaar laten inslapen. Dat is al heel wat jaren geleden, maar ik kan er nog vaak van wakker liggen. Daar heb ik nou eenmaal moeite mee. Emoties...... Dat wil ik geen hond meer aandoen. Ik concentreer me nu maar meer op niet meer drinken. Is ook leuk, zolang je het kunt volhouden. Saluut. Tony.

Voor jullie allemaal een Ben heel blij met jullie Ieder het zijne of hare maar voor ieder wat wils. Het ging toch over een ei vandaag? Nou kan mijn ei kwijt hier. Ik deel, ik schrijf, ik scheld. Ik huil, ik lach en sta soms versteld Alles wat geschreven word is in de mom van Iets wat een niet alcoholist niet begrijpen kan We kunnen hier lief hebben, begrijpen en motiveren Daar kan de buitenwereld nog van leren Het klinkt misschien raar, maar met al onze goede bedoelingen staan we toch steeds klaar voor elkaar

Spelregels Op dit forum gelden de volgende spelregels: blijf bij het onderwerp het ging niet over katten, het ging over een hond, foei Monster

En toch vind ik t leuk!

dan maar bij je aanmelding Suikertje welkom en de feli's alvast

mijn vriendin heeft 3 katten, ze zijn het liefst binnen mijn eigen kat moet en zal naar buiten, en elke dag loopt ze te pronken met een muis soms 2 , meestal 1

kies dan een luie kat, eentje die wacht tot jij de brokjes in de bak serveert, die bestáán!!

Suikertje, ik ben telkens verrast door je doortastendheid, je eerlijkheid en je veranderingen............... dit kan ik geen kleine stapjes noemen

Ja weet het ook nog Monster, was toen zo teleurgesteld in verslavingzorg, me sturen naar alternatieve rotzooi waar ik niks mee heb. Sindsdien alle contacten met hun verbroken, eerst grote * hier, maar na tijd inzicht gekregen dat ik geen opname meer wil e n dus zelf moet doen. Hoe moeilijk ook, gaat kleine stapjes vooruit.

plof, 't is dat ik geen hond heb, maar je mag onze kat wel parttime leasen

.

Is op zich geen moeilijke keus AR, eerder alcohol mijn maatje en tegelijkertijd hondje, die vond alles best. Nu ga ik voor alleen hondje, wil ook best wel relatie, maar ben eerlijk, moet daar nog tijd mee wachten.

En Suiker, een maatje is een maatje hoor, ik gun het je zo. Moeilijke keuze denk ik. Toen W en ik moesten kiezen tussen 2 pups, jankte er 1 de hele boel bij elkaar nadat we ze weer hadden neergezet. We gingen even apart zitten van de pups om te overleggen. Ik had de jankert meteen meegenomen, maar W mocht kiezen. Op een gegeven moment ging W dus een pup halen, en ze kwam terug met de jankert, Sam heette hij vanaf dat moment

Oh sorry Suikertje, 5 Kilo 0.99 cent bij ldil December vorig jaar

Beste mensen, Ik ga weer slapen. Vroeg, dat wel Ga helaas altijd vroeg als het kan, en slaap als een blok, dus heb het blijkbaar nodig. Doeg, fijne avond nog allemaal

Geld van uien vergeten AR

.

Oh, bah, dat klinkt ook niet bemoedigend, Toch heb ik er wel goede verhalen over gehoord. Mocht het niet helpen, dan kom ik bij je terug hoor, voor het adres van die wonder zooltjes.

Ploffie, soms blij dat ik weinig verstand heb van computers, kreeg vorige week invul-formulier per computer toegestuurd. Lukte me niet om ingevuld terug te sturen. Daardoor moest ik er even uit. Goed voor mij. Vegetarisch ben ik 6 dagen per week maar moeilijk hoor.

.

Ben blij voor je AR, zoooo bli, daar is toch ook liedje van. Serieus, KNAP van je

.

Nieuws van mij Sinds vanavond (onverwacht) woon ik weer alleen, beetje raar nog, sleutels moet ik nog hebben, nu steeds het idee dat hij zomaar weer binnenkomt. Ik heb mijn eigen plek dus deze week nog terug

Jij gaat ook goed he Albert ! Top, man!

33 jaar geleden was je nog klein kind Bol, toen metselde je toch alleen in zandbak, fijne avond

new york pizza want ze hebben de tweede pizza gratis En hij was zooooo lekker

Och nee Sugartje heb het niet gelezen maar het volgende project is de schuur van 7- 3 1/2 die ik 33 jaar geleden zelf gemetseld heb, te slopen. Zodra de kozijnen binnen eruit zijn, gaan we daar aan beginnen. En verder moet het terras nog gelegd worden. Daar komen de zelfde tegels te liggen als in de huiskamer. Ja en dan denk ik dat er niet zo veel meer te doen is. Misschien wat kleine dingetjes, en de tabaksplanten moeten dan ook weer in de grond hé? Och joh er is hier altijd van alles te doen.

Lukt prima hoor suikertje, Alleen vanochtend 4 uurtjes gewerkt. Rest van de dag vrij. Heb nog steeds te weinig uren om echt van rond te komen. Net weer een zaterdagavond dienst aangevraagd,die niemand wil doen. Maar moet toch een beetje aan mijn uren zien te komen. Dus jij gaat morgenavond op pad! Nou, als het maar iets gezelligs is dan

Doe maar gewoon vandaag Jan, is voor mij geen wedstrijd en weet niet meer precies, doe het ook puur voor mezelf. Hoor ik toch nog ergens bij

.

Agnieta, nog even een vraagje.. vraag 1 uit het stappenwerkboek van NA-Anonieme Verslaafden. "Wat betekent 'de ziekte verslaving' voor jou? Vooraf aan deze vraag staat een stukje tekst. 'Verslaving is een ziekte - niet de drugs (alcohol), niet ons gedrag maar onze ziekte maakt ons tot verslaafden. Er is iets in ons dat het onmogelijk maakt om ons drugs(alcohol)gebruik in de hand te houden. Datzelfde 'iets' maakt ons ook vatbaar voor obsessie en dwangmatigheid in andere delen van ons leven. Hoe weten we dat onze ziekte actief is? De ziekte is actief als we gevangen zitten in obsessieve, dwangmatige en egocentrische patronen. Deze patronen blijven zich eindeloos herhalen en leiden tot niets anders dan lichamelijk, mentaal, spiritueel en emotioneel verval.' Niet antwoorden hier op het forum. Voor jezelf onderzoeken en opschrijven in een schrift.

Iets leuks? Nou ja, ik heb geen trek, geen craving, geen voorraadje (drank en sigaretten), geen... ik heb eigenlijk niks. Best een rijk gevoel.

zuchten is in elk geval ontlading soms heel belangrijk om even niet alles te moeten weten en uitspreken is dan niet mogelijk. Maar met een diepe zucht merk ik dan wel dat ik dat wat dwars zit. of dat eitje, niet tegen mezelf gaat werken. Ik was best een binnenvetter en nog soms. dus voor mij is zuchten dan woordeloos luchten

Zucht de Bol gaat wat doen.

Hahaha ja hoor Koh. Nee Mary eerst moeten de kozijnen er allemaal uitgesloopt worden dus dat gaat nog wel ff duren. En de deuren worden gehangen door een timmerman. Wil het echt goed hebben en als ik het zelf moet doen, lukt dat nooit Deuren zijn inmiddels hier en ik kan niet zien of ze mooi zijn want ze zijn ingepakt. Vroeger waren dat ook dingen die ik gebruikte als smoes om het eens flink op een zuipen te zetten. Ik had het verdiend of gewoon om te vieren dat ik deuren gekocht had.

Hartstikke goed finniks. Zo even de aandacht ergens anders op richten hoor Vandaag komen m'n deuren. Hoe vinden jullie die?

Het dagboek idee is een goede plan. Dat ga ik proberen dank je wel uiteindelijk ben ik cupcakes gaan maken toen voelde ik me iets beter

Goedemorgen Fummers, Zat ik net een heel bericht te typen... was ik niet ingelogd Even opnieuw dan: Tja Blondie, ook ik heb het 'bedrijfsleven' vaarwel gezegd vanwege de werkdruk en de vele stress. Tegenwoordig heb ik inkomsten via een parttime job en eigen activiteiten. Voor velen is de stap volledig naar ZZP'er, oftewel iets gaan doen waar je hart ligt, is voor velen erg beangstigend. Beter kun je je tijd en energie opsplitsen in, en dus de risico's spreiden, in parttime job van je huidige werkgever (afbouwen), zzp'er zijn en daarnaast waardevolle activiteiten die dit nieuwe leven ondersteunen. Je zult dan ervaren, en dan trekken we het nu even alternatief en zweverig door voor Adrie "Het universum gaat dan voor jou aan het werk. Dingen gaan samenvallen of komen naar je toe." Of anders gezegd, positiviteit trekt positiviteit aan. @Agnieta, onderzoek voor jezelf waarom dit ritueel met het flesje in je tasje zo belangrijk is. Wil je dit handhaven of zou je dit in de toekomst anders willen?

Verslapen......ach ook wel eens prima toch?

Daar ben ik dan weer. Tijdje niet geweest. hoop dat jullie niet boos zijn Maar ik had tijd voor mij zelf nodig Voel me wel schuldig, al die lieve mensen die mij geholpen hebben Mij aanspraken, lief hadden Over mij zelf. Nee ik ben niet meer aan de drank Zat in een moeilijke gebroken relatie, waar ik tijd voor nodig had, Vanavond lezend, al die verhalen Wetende ik ben klaar. Maar ben ik klaar? Dan lees ik hier diverse verhalen, waarin ik het verdriet van een alcoholist voel De strijd aan hun kan ik alleen zeggen, zet door, lees de berichten hier, hier zijn zulke warme mensen Dronk ik veel? Alles is te veel Ik functioneerde niet meer Elke morgen kapot van bed Drinken en roken, tot ik er bij neer viel En toen, Stoppen, mij zelf een schop onder de kont gevend Is dit wat je wil? wow super, goed bezig. Ik heb hier echt mensen uit gelachen Ja echt, alsof het allemaal zo simpel was. Niks meer drinken, goed bedoelde adviesen Maar ze hadden het goed met mij voor. Ze lieten mij voelen, ook jij kan het. Ik nam tijd, tijd voor mijzelf Dacht na, ik ooit een groot sportman 40 jaar al weer, had sport laten liggen immers drinken was belangrijk Een volwassen vent, met een dochter, wat mijn alles is Ik herinner mij de steun die ik hier heb gehad. Mijn gerrit, jane, etc etc Wel eens gedacht ja ja, als het zo makkelijk was. Maar de dagen, avonden dat ik hier was, voelde ik steun Waarbij ik ook gezegd heb, ik moet het zelf doen ik moet in zien dat het gras groen is het gaat goed met mij. Echt Ik heb de verbroken relatie kunnen verwerken Geniet van het leven Fotografeer veel natuur, sport, etc Maar voelde me niet lekker ineens was ik van het forum af. Ook jij kan het, hoe zwart je nacht ook is. Hoe eenzaam je ook bent. Er is altijd een uitweg. En na 1 a 2 a 3 weken verdwijnt het gif uit je lichaam Kom je tot jezelf Ook ik dacht, geen alcohol, wat een leven Maar ik heb het gered Ik wil weer vaker op het forum Gewoon voor die , die het nodig hebben. Rob

Gisteren ging ik naar een meeting en onderweg besefte ik dat ik mijn shag vergeten was. Op de heenweg wist ik al dat ik na de meeting haast zou hebben om weg te komen. Onderweg kopen of direct naar huis? Ik besefte natuurlijk wel dat ik verslaafd ben aan tabak. Ik wil niet altijd roken, ik wil altijd de mógelijkheid om te roken. Dus ik snap de handelswijze van Agnieta wel. Edoch. Ik wil niet stoppen met roken. Toen ik nog wilde stoppen met alcohol, toen bleef ik in het stadium dat ik wilde stoppen. Het duurde een periode voordat ik veranderde van: ik wil stoppen in ik bén gestopt In dat kader snap ik dan weer niet waarom iemand tabak of alcohol bij zich zou moeten dragen om het niet te hoeven gebruiken. Mijn gevoel zegt dat iemand dan nog in de fase wil blijven van: ik wil stoppen. Mijn gevoel heeft niet altijd gelijk en mijn brein is beperkt, laat niet onverlet dat het smoezenboek van verslaving veel smoelen kent.

"En hoe gaat het met jou?" "Ja... Nou... Ik heb wel echt gevoel voor je." "Oh, okay." Sorry Jopie, maar ik ben echt helemaal klaar met Bertie. She's yours.

even omhoog voor Lianne