Klassement

Flink beroerd de nacht doorgekomen. Niet alleen fysiek, maar vooral mentaal een flinke knauw. Maar ik pak de draad weer op. Dagpact: jowan Blondie

Hihi... nooit is helemaal niet ver weg. Nooit is er nooit, niet dichtbij, niet verweg. Zelfs nu niet..

HIER HEEFT HET OOK MET HET ETEN TE MAKEN pLOF, oeps caps maar ik ga niet over op zachtvoer, want kater lust wel hardvoer, maar haalt de lekkere er uit en wacht op aanvulling. Tja en overbuurman geeft m jouw dure merk, dus bij mij moet hij altijd omschakelen. Hij lust trouwens alle merken zachtvoer en is gek op mn zelfgekookte prutjes. In het levernat week ik dan een stevige volkoren boterham, en soms prak ik er groente doorheen of linzen/rijst whatever. maar hij moet brokjes van mij, hij is kerngezond maat wat verwend dus. Als ik een hele dag wegblijf is de brokkenschaal bijna altijd zo goed als leeg. En als ik naar bed ga krijgt ie ook een portie dus honger kan het echt niet zijn. We zullen nog eens zien wie hier de langste adem heeft

Ik ben er niet zo zeker van of ik mezelf na een misstap meteen weer op het rechte pad krijg. Al jaren heb ik geen trek ervaren in de zin van "onweerstaanbaar naar gebruik getrokken worden". M'n laatste terugval is nu ruim zes jaar geleden. Ik zat toen negen maanden actief in het 12-stappen herstelprogramma en was ook negen maanden clean. Ik was nog "te jong" om bewust, met een zgn. veilig gevoel, een glaasje te nemen. Dat glaasje waar ik toen mee begon, nam ik omdat het - buiten alle beter weten om - onweerstaanbaar trok. Het water liep me als het ware in de mond bij de gedachte eraan. Gezond verstand werd uitgeschakeld omdat m'n verslaving op dat moment sterker was dan m'n standvastigheid in m'n herstel. Het heeft me destijds enkele weken gekost om met veel hulp, steun en begrip vanuit de fellowship, mezelf te hervinden en het glas weer te kunnen laten staan. In die zin heb ik nu al jarenlang geen trek ervaren. Niet omdat m'n ziekte verslaving nu weg is, maar omdat ik m'n gezonde verstand in dienst heb gesteld van de ziekte verslaving. Door constant op m'n hoede te zijn, te kijken naar m'n eerlijke motieven als er iets van zucht ontstaat, aan mezelf te durven toegeven dat die zin in een glaasje niets anders is dan de behoefte te vluchten voor de realiteit (of dat nu pure ellende is of slechts een beetje verveling of een ongemakkelijk gevoel van vreugde), kan ik het toegeven aan m'n verslaving met dat gezonde verstand toch steeds een stap voorblijven. Ik schreef van de week nog over het feit dat ik me wel eens afvraag of na jaren clean zijn één enkel glaasje nou écht zo gevaarlijk is. Daarbij haalde ik de zin "als wij ons leven op orde hebben, denken wij met drugs (alcohol) om te kunnen gaan" uit de NA-literatuur aan. Dit "afvragen of..." zie ik niet als trek maar als een vorm van ongeloof of misschien nieuwsgierigheid. Ongeloof en nieuwsgierigheid prikkelen me om m'n relatie tot dát wat ik me afvraag te onderzoeken. En dán komt mijn gezonde verstand met het antwoord ruim voordat de verslaving het kan overnemen. Ik ben niet bang voor een terugval. Zolang ik mijn zelfkritiek en zelfonderzoek op mezelf blijf toepassen heb ik niet veel om voor te vrezen. Zodra echter de échte trek de kop op zal steken, die trek waar ik geen weerstand aan kan bieden, die het gezonde verstand in een mum van tijd op non-actief zet, ja dan zal ik, denk ik, "verloren" zijn voor onbepaalde tijd. Gelukkig weet ik, als ik dan ooit weer uit die neerwaartse spiraal van onverschilligheid, fatalisme en hopeloosheid kan breken, dat er een manier is om een goed leven zonder alcohol te leiden. Ik weet óók dat dat in m'n uppie een helse klus is, vooral de eerste maanden, maar ook dat dat kan op een manier waarop ik het allemaal wel zelf, maar niet alleen hoef te doen. Ik ben ontzettend blij met m'n "achterban" van herstellende verslaafden. Ze zullen er zijn als ik echt terug zou vallen, maar ze zijn er ook nu, preventief. Ik bezoek nog altijd één à twee meetings in de week. Ik blijf ook op dit forum verschijnen. Niet omdat dat nou moet maar omdat dat een heel gewoon onderdeel van m'n leven is geworden. Sterker nog, ik verheug me regelmatig op een meeting. Daar kan ik mijn mate van herstel telkens toetsen en bijstellen.. Aan de monitor, zogezegd...

en misschien heeft, in dit geval Blondie, het net wel nodig een "hardere" les om weer op de rails te blijven. Ik wil niet invullen maar het minderen van Refu heeft er misschien invloed op gehad ook. In elk geval is, wat Koh schrijft belangrijk, het gaat erom hoe de frummer zelf denkt en wat bij hem/haar past om weer adb te worden/zijn/blijven. Die giga lange periode droog en hoog op de lijst is er nog steeds, en zou iemand ook in het onderschrift erbij kunnen zetten ter aanmoediging voor zichzelf (en als waarschuwing voor anderen). Voor mij blijft Blondie een topper!

Ja Fruitvlieg... dat dubbele gevoel ken ik. Het gaat hier om twee verschillende opvattingen en ik denk dat je voor jezelf persoonlijk moet uitmaken wat voor jou geldt. We komen hier in de eerste plaats om zélf alcohol de baas te worden. Of je dat nu bereikt door helemaal op nul te gaan zitten of door een eventueel alcoholgebruik binnen de (persoonlijke) perken te houden is helemaal aan jezelf om te beslissen. Een ander kan jouw "mate van verslaving" niet voor je bepalen. Ook niet hoe je daarmee om gaat. En al helemaal niet hoe je daar mee om zou moeten gaan. De manier van reageren van de persoon zélf die (veel of weinig) gedronken heeft zegt veel over hoe die denkt over zijn of haar gebruik. Iemand die zich een loser voelt en weer van onderaf wil beginnen is net zo goed bezig met z'n verslaving te leren hanteren als degeen die zegt een "uitglijdertje" te hebben gemaakt en weer verder gaat met waar ie gebleven was. En zelfs die mensen die af en toe wat drinken zonder dat een uitglijder te noemen en daar tevreden mee zijn geven blijk van bewust zijn van alcoholgebruik. Door de "vaststelling" of iemand alcoholist is over te laten aan de persoon die het betreft heb ik van dat dubbele gevoel een enkel gevoel kunnen maken, namelijk het gevoel dat ik het zelf zo slecht nog niet doe voor mezelf op mijn manier. Daar doe ik af en toe een mededeling over. Maar over hoe een ander bezig is kan ik niet veel zinnigs zeggen. Herstel is toch een erg persoonlijke aangelegenheid waarvan je het wel of niet slagen alleen voor jezelf kunt vaststellen.

Blondie, meisje, 't maakt toch geen knal uit wáár je in de lijst staat? Je staat erop, dat is het belangrijkste.. Of je nou vóór, in het midden of achter in de trein zit, je weet dat je met z'n allen de zelfde kant op gaat.

.

trust Erik

Die Ploffie, nou eindigt ie er ook nog mee....

Het gaat gewoon wel heel erg veel over katten, vandaag. De berichtjes die alcoholgerelateerd zijn sneeuwen een beetje onder. Goed, ik geef toe dat dat mijn kijk is en dat die nergens op slaat. Maar ik hoef toch ook niet altijd ergens op te slaan?

ons kent ons ouderwets dus, nieuw kan altijd als het niet bevalt. Ik bel niet of amper, heb wifi dus mail alles en met kids sms als nodig of onderweg. Bevalt me prima en ik denk dat ik geen €100,= per jaar kwijt ben zo.

nee ik koop niets bij de dierenarts gewoon bij verschillende supers en aanvullen met zelf eten zonder toevoegingen maken. beide katten zijn nooit ziek sinds ik met de dierenarts ben gestopt. zo doe ik het zelf ook plof eigenwijs als de neten, maar vaar er wel bij

In dat geval houden katten je dus clean..

Ik ben wél bang om terug te vallen. Ondanks dat mijn verstand me ingeeft dat ik NOOOOOIT meer terug wil naar waar ik vandaan komt, heb ik nog steeds de ziekte verslaving, waarvan ik weet dat die toeslaat op het moment dat ik zwak ben. Daarom ben ik er dagelijks mee bezig, mijn eigen ontwikkeling die ertoe moet leiden dan ik welbevinden, rust en liefde in mezelf vind en daar niets externs voor nodig heb; geen middelen en geen mensen. Als ik zou besluiten vanavond terug te vallen en ik zou éénderde nemen van wat ik pleegde te nemen, vóór 26 oktober 2012, zou ik morgenvroeg niet meer wakker worden. Ik zou het zelfs lichamelijk niet meer aankunnen. Naast de ellende die we allemaal kennen van gebruiken, bleeehhhh! Zuipen staat voor mij gelijk aan doodzuipen. Niks gezelligs, sociaals of lekkers aan. Ik kan goed zonder en mis helemaal niks. Ik doe nu meer dan ik ooit gedaan heb. Ik hoef het gelukkig niet meer, ik heb een keuze!

Ikzelf denk niet dat ik het bijltje er bij neer zou gooien na een terugval. Ik heb zo'n fijn leven nu, en wil dit gewoon altijd houden. Ik kan dus bijna met zekerheid zeggen dat ik die zekerheid heb, nooit meer terug naar af. Als ik ooit trek krijg dan komen de herinneringen van vroeger met drank weer heel duidelijk naar voren en denk ik meteen "nee dat dus nooit meer". Dus nee ik ben niet bang om terug te vallen, en ik kan dit met 99.9999999 % met zekerheid zeggen.

Nou Kaboutertje die was gisteren ineens alle kwaaltjes kwijt toen de andere hondjes er waren. Niets meer gemerkt. Dus ik denk dat ze wat last had van aandacht tekort. Hoe is het met het Clowntje?

Mogge Eline ..2 jaar geleden was ik op vakantie...daar ik heb me zo ongelukkig en eenzaam gevoeld terwijl ik ook mensen om me heen had. Toch heb ik veel geleerd van die vakantie,om mijn volgende vakantie een stuk fijner te voelen Elk nadeel heeft zijn voordeel....dat onder vind ik keer op keer Vakantie is ook tot rust komen..gedachtes,herinneringen komen los ook de traantjes hebben nu de kans We hebben veel weggedronken...nu krijgt alles de kans om ff aandacht te krijgen...soort van vergeten aandacht...een soort van inhaalslagje Tot rust komen verteld ook vaak van wat je niet en wel wil.. zodat je hier weer mee aan het werk kan. een mensenleven staat niet stil..tis een leerproces.

Kastanje en Kyon, gefeliciteerd met weer een maandje erbij!

.

niet dood gegaan dus en springlevend naar bed dus ik heb 4 uur naast een terminale vrouw gezeten die meer energie had vanavond als ik bananesplit gekeken en ik vertrek, koffie gedaan, maar ik had m niet sterk genoeg gemaakt, maar ze vond mijn kleurplaat erg mooi. hoop dat ik wat om kan schakelen weer toch steeds indringende diensten. slaap lekker

"vreselijk die reclames van die zorgverzekeringen! ik verander niet meer van maatschappij, jij wel?" terminale cliente vanavond tijdens het TV kijken

Kastanje, Toppertje en Kyon, ons dartel drietal zwemt vrolijk verder naar een volgende maand. en ja Blondie, ook een manier om 2 x op het pact te zijn deze maand

Laat ik me ook eens droog afmelden op deze zaterdagavond, 2e weekend van het nieuwe jaar al weer en de dagen er tussen in, maar tellen doe ik niet. Ik heb het gevoel dat het dan nog maar zo kort is, dat past niet bij een ongeduldig persoon als ik. Welterusten allen, slaap wel en droom prettig.

Zo, heb mijn dagboekje niet meer zo goed bijgehouden. Langzaamaan vind ik mijn draai en ritme. Werken, sporten, hobby's uitoefenen...... Nog steeds erg vastberaden om geen alcohol meer te drinken. Het bevalt me heel goed. Heb er nu 7 weken op zitten en ik ga er van uit dat er nog vele dagen, weken en maanden gaan volgen zonder alcohol. Merk nu dat ik er ook wat minder mee bezig ben, maar wel alert blijf. Zowel zakelijk als prive wordt het leuker. Heb ook meer zin om dingen te gaan ondernemen. Zelfs het doseren van het aantal activiteiten lijkt beter te gaan (of ik kan gewoon een stuk meer aan nu ). Een drukke week achter de rug en nu een wat rustiger weekend voor de boeg. Lekker. Ree