Klassement

Hoi Peet, leuk dat je ernaar informeert Je weet niet half hoe droog...als iemand een sigarettenpeuk naast me neer gooit, is er brandgevaar! Geintje natuurlijk want je moet je goed nat houden met dit weer maar niet met alcohol. Het gaat eigenlijk gewoon heel erg goed. De laatste tijd heb ik erg weinig trekmomenten gehad. Ik geniet van een klein aantal mensen om me heen, van de kinderen (we zijn trots op elkaar), van de ontluikende natuur, van mijn tuin die (heel) gestaag vordert, van de kuikentjes in het kanaal, van de concerten van de merels als ik de hond uitlaat, van de geur van vers gemaaid gras, van mijn stralende ogen 's morgens in de spiegel, van de doos met glaswerk die niet elke week uitpuilt, van alle andere soorten frisdrank die ik ontdek, van het bitterballetjes op het terras die zo heet zijn dat je moet blussen maar dan met fris en niet met rosé, van mijn energie, kortom...van het leven. Ik ben net terug van een droge, zonnige, warme/hete vakantie en zelfs dat ging me goed af. Alles klein gehouden. Net zoals de hotelkamer. Niet met vrienden na 't dagje strand op het terras zitten pimpelen, niet 's avonds bij het eten het drinken belangrijker vinden dan de lokale specialiteiten, niet 's avonds nog eindeloos de rekening op laten lopen omdat ik nog niet genoeg gedronken had. Maar fris en fruitig het bed vroeg in...en uit! Genoten van een zonsopgang (de natuur blijft toch mijn grootste held van de afgelopen maanden!), boottochtjes, mensen en vissen kijken, energie om dingen te ondernemen, de warmte aankunnen omdat ik geen kater had...alleen maar rust qua geen drank hoeven scoren. Het kistje staat nog steeds op tafel. Onlangs nog een keer alles eruit gehaald en doorgenomen. Op zo'n moment breek ik even maar ben hetzelfde moment, met recht, trots op mezelf. Ik hou 'm in ere want ik ben er van overtuigd dat er nog veel meer dingen gaan volgen die de moeite van herinneren waard zijn. Deze week nog een paar feestmomenten voor de boeg vanwege de TTspeedweek en die ga ik vol vertrouwen tegemoet en allemaal meemaken. Heb wel jaren gehad dat ik dagen moest overslaan vanwege een kater. En dannnnn....zit ik al bijna op een half jaar kurkdroog. En dat gaan we herhalen, kijk nu al uit naar de jaarwisseling maar eerst...ik hou het klein en ook vandaag drink ik niet!

MG, Kohtje heeft mij óók geraakt. Ook ik heb moeten zoeken naar een kracht (of Kracht, lees wat je wilt lezen) die mij kon helpen vechten tegen de verslaving. Iets waaraan ik mij aan over durf te geven. Want in bijna alles in het leven heb ik een ijzeren wilskracht, maar tegen verslaving legde ik het steeds af. De verslaving was sterker dan mijn ijzeren wil. Hogere Macht kan God genoemd worden, maar ik heb moeite met wat mensen van God hebben gemaakt door Het te vangen in een boek genaamd bijbel of koran. Toen ik het woord God ging vervangen door Liefde, of Kracht, toen kon ik er meer mee. Of Vrede, zoals Kate schreef. Dit klinkt zweverig. Dat zweverige gaat snel over als je mensen beter ziet worden nadat een ongeneeslijke ziekte is gediagnosticeerd (uhm, wij misschien?) of als je mensen ziet vergeven nadat hen is vreselijks is aangedaan, en hoe hun nederigheid werkelijk heel mooie mensen van ze heeft gemaakt. Die Kracht, die Liefde is niet alleen om mij heen (in groepen of in een individu) maar ook in mijzelf. Zoals Kohtje dat laatste ook beleeft. Die Liefde spreekt soms door een ingeving, soms door geweten of soms door een "toevallige ontmoeting" en ga zo maar door. Ik verkondig hier geen evangelie, in aanvulling op Kohtje probeer ik te delen wat mijn zoektocht was om te kunnen komen tot overgave. Er komt bij verslaving loslaten en overgave iets meer kijken dan een sterke wil (volgens mij dan). Wou nog ff kwijt dat ik het geweldig stoer vond van Kohtje om ins blau hinein over zijn Hogere Macht te beginnen. Helpend.

Mooi he Monster! Zo kwam mijn zoon afgelopen week met het plan om samen er weer een weekend op uit te gaan. Zonder paps. Het vertrouwen is er weer. Zo blij mee. Dat zijn de cadeautjes.

Gisteravond zaten we als gezinnetje voetbal te kijken. Mijn dochter woont op kamers maar sinds het vertrouwen in mij weer terug is grijpt ze iedere "reden" aan om even langs te komen. Dus er hing al een winnaars-sfeertje in huis voorafgaand aan de aftrap. Dat is voor mij toch zo'n geweldige beloning!!

Na het lezen van het draadje van gisteren wil ik hier weer even wat van mijn ervaringen delen. Ik las regelmatig het woordje wil. Eigen wil. Ik heb een heel sterke eigen wil. Hoe vaak ik niet wilde stoppen met drinken, dan toch weer ging drinken en wéér wilde stoppen. En dat ook nog elke keer deed ook, dat stoppen. Ik had een sterke wil, wilde steeds maar wéér stoppen, jarenlang, vele keren per jaar.. Als ik geen wil had gehad, dan was ik op een gegeven moment niet meer gestopt met drinken. Er was echter keer op keer iets dat sterker was dan mijn eigen sterke wil.. m'n verslaving. Tenminste, dat dacht ik. Tot ik leerde dat verslaving een ziekte is. Ik heb de ziekte verslaving. Die ziekte is dus mijn ziekte. En als die ziekte mijn ziekte is, en die ziekte blijkt sterker dan mijn wil, dan stelt dat wat ik mijn sterke wil noemde niet zo veel meer voor. Gaandeweg mijn herstel leerde ik het begrip Hogere Macht kennen. Ik mocht dat begrip invullen zoals mij dat het beste paste. Na eerst een tijd geworsteld te hebben met begrippen als God, Hogere Macht, god met een kleine letter g, en hogere macht zonder hoofdletters, en dan ook nog het zinnetje: zoals ik hem (of haar, of het) begrijp, ben ik gaan inzien hoe die zogenaamde hogere macht voor mij werkt.. Als ik dan toch mag spelen met zulke begrippen, dan doe ik dat graag. Dat geeft me in elk geval de vrijheid om niet onder de plak te hoeven zitten van een opgelegd idee van wat anderen vinden dat die god of hogere macht zou moeten zijn. Ik begon in te zien dat ik die hogere macht niet zozeer in de hoogte, ver buiten mezelf moest zoeken maar in de diepte, in, jawel, mezelf. Hogere macht kreeg meer en meer de vorm van: boven mezelf uitstijgen, in die zin dat "mezelf" door mijn eigen vermoedens van wat ik ben wordt beperkt. Ik leerde boven mezelf uit te stijgen door dingen te doen tegen mijn eigen sterke wil in, of liever gezegd, tegen die dingen in die mijn eigen sterke wil steeds wisten te ondermijnen. Ik leerde mijn vermeende beperkingen te onderscheiden en daar dan, door even gas te geven/door te bijten, doorheen te breken. Een duidelijk en voor de hand liggend voorbeeld hiervan is dat ik niet ging drinken als mijn ziekte daar het zgn. onbedwingbaar "bevel" toe gaf.. Het lijkt heel simpel, en dat is het ook. Mijn hogere macht zit geheel in mijzelf.. ik kan meer dan ik vaak denk dat ik kan. Dat méér kunnen zit hem vaak in met tegenzin doen. Door dingen tegen mijn zin in toch te doen kan ik verder komen. En na verloop van tijd bleek er geen mooier beloningssysteem te zijn dan de voldoening die ik voel na iets te doen tegen mijn zin in.. Het mooie is ook nog dat hoe vaker ik dit toepas, hoe minder die tegenzin wordt.. waarom zou ik tegenzin voelen als ik zo beloond word? Door dit zo terug te lezen lijkt het alsof ik erg hard voor mezelf moet zijn. In het egocentrische cirkeltje waarin ik rondvloog leek dit ook in het begin wel even zo, gedachten als: ik mag ook niks meer, ik ben zielig, waarom moet mij dit allemaal gebeuren, waarom snapt niemand me nou, waarom is het leven zo hard voor me, hier heb ik allemaal geen zin in, etc. etc. etc... Uiteindelijk was het liefste dat ik voor mezelf kon doen, uit m'n eigen denkbeeld van mezelf stappen. Hoe groter ik mezelf maak, hoe meer ik klem kom te zitten. Ze zeggen wel eens: je moet de dingen klein houden voor jezelf. Ik maak ze gigantisch groot voor mezelf. Zodat ik kan zien en voelen, ervaren dus, hoe klein ik maar ben en hoeveel ruimte er daardoor om me heen is om me te ontplooien. Zo, dit kwam allemaal even bij me op.. wilde ik even kwijt. Bedankt.

van harte herbtea

Lekker kruidje. Goed gedaan. Van dat kruidje roer me niet is niks meer over... Je bent gewoon een prachtige wilde stevige plant geworden. Met mooie bloemen en misschien zelfs wel hier en daar een stekeltje om je te verweren en op te komen voor jezelf. Er komen in elk geval ook vlinders op af .. Dat zie je hier wel op je draad!

Mooi Kruidenthee! Dit geeft moed!

Ik heb zelf het idee als je eenmaal met die helderheid overweg kunt....dat de weg terug geen genoegdoening meer geeft Vrijheid geef je niet zomaar op. Geslaagd..van harte

Ik zei "bijna" omdat mijn voet omhoog ligt Bol...op een voorspoedige verbouwing en een prachtig fijn nieuw thuis!

Bij ons in het asiel vind je ook wel eens kleine hondjes die weg moesten wegens overlijden baasje. Geen honden met "rugzakje" dus.

Als het fout gaat dan was de hogere macht even op vakantie.

Weer effe vrouw-technisch tegenaan geramd en hij doet het weer, Jane!

Wat mooi beschreven kurkdroog! Word er stil van...

Poehee, lange dag zit er weer op! Maar wel een heerlijke dag... Betrapte mezelf erop dat ik gewoon in de auto op weg naar mijn werk aan het meezingen was met de gouwe ouwe op de radio en dat ik fluitend door de wijk aan het fietsen was met een grote smile op mijn gezicht. Het viel zelfs mijn collega's op dat ik zo goed gemutst was, en bovendien rust uitstraalde...

.

Wauw wat een super stukje is dit om te lezen zeg. Hier kan ik helemaal blij van worden. Leuk zo zo'n positief geluid te horen. Het gaat er niet om wat je mist maar wat je ervoor krijgt!!! De vakantie, de natuur,de terrasjes je doet het toch allemaal maar even. Trots op je Kurkie!!!! En echt super leuk om je hier weer eens te zien en dan nog zo'n positief verhaal ook!! Geniet van het bestaan zonder dan komt 2e halfjaar ook echt helemaal goed Peet

Wauw...wat mooi! Lekker je ogen geopend, helder in het leven staan! Top...een voorbeeld...

Dag Kurkdroog, Heb je verhaal gelezen, en dacht; Goh, wat een leuk mens! Heerlijk, dat je zo van alles geniet. Je bent een absoluut positief voorbeeld voor mij. Ga zo door!

wat heerlijk om te lezen Kurky

Whehhhhh, kom ik er net achter dat Lotus gister net voor mij de dagdraad opende dus mijn berichtje over de meeting staat eenzaam en alleen, gelukkig wees Yvonne me erop.... Goedemorgen natuurlijk, heb ook nog even nagedacht over Wimmelt zn bericht maar moet nog even de juiste formulering vinden, geslapen als een blok de draad van gister maar gedeeltelijk gelezen dus nu maar even.....

Wijfie wat ik nu ga schrijven klinkt misschien weer hard maar ik weet niet hoe ik het anders moet doen. Wanneer ga je de oorzaak van jouw verslaving nu eens bij jezelf zoeken i.p.v. bij anderen. In het verre verleden waren het de buren die klaagden over kattenstank waardoor jij toen dronk. Je bent verhuisd en toen was het huis weer veel te klein waardoor je niet van de alc. af kon blijven, toen was het je zoon die vervelend was waardoor je was gaan drinken, toen z'n vriendin die niets aan het huishouden deed en hup jij dus weer aan het drinken, je bent toen geloof ik weer verhuisd toen begon het gedonder met J. waardoor ...... juist ja, jij weer bent gaan drinken. Ook was het bij het koor niet zo prettig meer dus daar gaat ie weer, jij weer aan de alc. En zo zullen er hoogstwaarschijnlijk nog wel veel meer dingen zijn waardoor jij bent gaan drinken. Maar Wijfie de oorzaak zijn niet al die anderen maar ligt bij jou. Hoe ga jij om met jouw problemen. Een ander verandert niet ook J. niet omdat het jouw probleem is. Zolang jij anderen de schuld geeft van jouw rotgevoelens, neem je daar ook geen verantwoording voor want het is dan toch niet jouw schuld dat je drinkt???? Wijfie jij bent verantwoordelijk voor jouw gevoelens, ervaringen en hoe daar mee om te gaan niet een ander. Gisteren schreef je nog iets van "ik ga niet drinken enz. een uur later schreef je dat je moeite had om geen drank te kopen". Ik kan me goed voorstellen dat je daar erg moe van wordt, want dat kost een hele hoop energie. Ik maak me echt bezorgd om jou Wijfie want ik heb het gevoel dat, zolang jij zo blijft en de schuld bij andren legt, jij blijft drinken, en dat zou ik heel jammer vinden.

Hey Kurkie, Hoe gaat het daar? Nog steeds kurkdroog?

Hut en Librium, proficiat! :rose: Dag 3!

vandaag heb ik appels met peren vergeleken... 't was een eitje. (uit een Donald Duck)

Hey Kurkie, Wat een leuk idée van dat doosje heb je aangekaart, dit is iets wat ik ook ga doen (ga je gewoon naapen) ik laat hem gewoon leeg op tafel staan omdat ik de laatste jaren eigenlijk zonder inhoud geleefd heb. Als ik hem dan open doe dan zie ik gelijk wat de drank me opgeleverd heeft… (niets maar dan ook helemaal niets) Je schrijft dat je de vermoedelijke oorzaak wel diep in je hart weet van het probleem. Confrontaties en de consequenties daarvan zijn moeilijke dingen die altijd wel bij het leven blijven horen, soms zijn ze goed en soms ook niet,maar dapper is het altijd !!! Knap vind ik wel van je dat je de dingen nu nuchter aan het overdenken bent hoe en wat als. Wens je daar dan ook veel sterkte en succes mee. Je doet het super Kurkie, hoe moeilijk alles ook is wees trots op jezelf.. Groetjes Peet

Ik kan niet anders dan je hier helemaal gelijk in geven. Ik laat het even bezinken, lees het nog tig keer over en zal dan reageren. Je beschrijft het precies zoals ik het ervaar, zoals het gaat. Het zet mij aan t denken maar het helpt, dank je Lady Jane.

met het zinnetje "had ik eerder moeten doen" keur je jezelf af Kurkdroog. Je zou het eerder hebben gedaan als je kon. Dus waar je nu in zit is dat je erachter komt dat je aan een stap toe begint te komen. Een die blijkbaar moeilijk en spannend is. Dat zal onrust geven en faalangst misschien? Neem je tijd zodat je op jouw tijd een besluit kunt nemen waar je ook achter staat. Dan heb je meer kans van slagen. Ik noem mezelf altijd maar een laatbloeier. Liet vaak dingen op mijn beloop en ben een uitsteller. En toch, het kon niet anders. Dit is wie ik ben. En er is toch meer beweging gekomen sinds ik niet meer drink. Ik ben weer stabiel en van hieruit is het gemakkelijker om risico's aan te gaan. Maar eerder, liet ik anderen vaak beslissen en voelde me dan slachtoffer daarvan. Dat zal me hopelijk niet meer gebeuren. Maar ik weet ook dat ik het verloop hiervoor blijkbaar nodig heb gehad. Ik had best graag extra jaren eerder zo geoogst. Maar of de omstandigheden dat ook toegelaten hadden? Ik zal het nooit helemaal weten, maar ben nu wel tevreden. Gelukkig zelfs bij tijd en wijle. En misschien is de intensiteit daarvan genoeg kompensatie voor minder kwantititeit? Ik ben er wel milder door geworden. This is your life and you live it on your way, om Frankyboy ook maar wat eer te geven.

Knap van je Kurkdroog dat je de stap genomen hebt om te stoppen. Jammer van je uitglijder,maar is denk ik wel weer een goed leermoment geweest om te beseffen dat je niet het persoon bent om gezellig mee te drinken omdat je anders toch geen maat kan houden. Heb trouwens ook voor mezelf eens afgevraagd naar de voor en nadelen van het gebruik wat jij als huiswerk opgekregen hebt, ik heb mezelf alleen maar af kunnen vragen wat nou eigenlijk de voordelen zijn van het gebruik........ was heel raar om die vraag eens op deze manier aan mezelf te stellen... Maar kon eigenlijk helemaal geen antwoord vinden hoe ik hem mezelf stelde. Veel succes Kurk bij het leven zonder, Gr Peet