Opnieuw even voorstellen

[Maure]

Goedenavond allen, 

Inmiddels is het te lang geleden dat ik me heb aangemeld op het forum en ik ben vergeten welke gegevens ik daarvoor gebruikte. Dus mijn excuses, maar ik heb een nieuw account aangemaakt. Om het makkelijk te houden heb ik enkel de laatste letter veranderd van een A naar een E. Als er nog mensen zijn van eerder, dan weten ze in ieder geval wie ik ben. En ik zal me natuurlijk ook opnieuw voorstellen. 

Mijn naam is Maure. Inmiddels ben ik 34 jaar. En ben ik teruggevallen in/op mijn oude verslaving. In tegenstelling tot vier jaar geleden heb ik een relatie met een hele lieve jongen, drie jaar jonger dan ik ben, en dat inmiddels al ruim twee jaar. Toen mijn vriend en ik negen maanden samen waren, werd hij ernstig ziek. Hij blijkt de erfelijke vorm van een hartspierziekte te hebben. Dronk hij al nooit veel alcohol, na de verkregen diagnose is hij volledig gestopt met drinken. Maandenlang stond ons leven in het teken van het ziekenhuis en toen dat rustig werd, ging hij klinisch revalideren. En ik begon weer met drinken. Van alleen in de avond na half negen, naar beginnen drinken vanaf 18.00u, 16.00u, 12.00u. Als het in huis was ging het op en als het niet in huis was, dan werd het opgehaald. Want, zo zei ik tegen mezelf, dit zou ik toch niet zonder alcohol kunnen oplossen? 

Hij kwam weer thuis en heeft me gesmeekt om te stoppen, maar er zat al geen stop meer op. Verbieden deed hij niet, hij hoopte dat ik ooit verstandig genoeg was om hulp te zoeken. En ik denk dat het moment daar is gekomen. Ik geef toe dat ik het niet onder controle heb weten te houden. En nu mijn vriend weer voor lange periode weg is, kan ik niet anders dan hulp zoeken. Zodat, wanneer hij thuis komt, we eindelijk naar onze doelen kunnen toewerken. 

Ik weet niet wat ik hier precies kom doen. Maar ik moet ergens beginnen toch? 

 

[Vasja]

Welkom Maure ^^ Ja je moet ergens beginnen, hier lezen helpt soms ook.

Heb je plannen om te stoppen of ben je al gestopt?

[Maure]

Hoi Vasja,

Ik ben inmiddels gestopt. Maar mijn vriend is niet thuis en ik voel de verveling in alle hevigheid opkomen. Ik ken dit gevoel als geen ander en ook dat ik hem ooit bestreden heb. Maar hoe ik dat nu moet gaan doen? 

[Lika]

Ha Maure, welkom terug. Ik ken je niet van eerder. Kun je wellicht een bezigheid vinden? Sport? Dan ben je het huis uit en goed bezig. Veel mensen hebben er goede ervaringen mee. Ikzelf ook. Ben veel te dik en niet fanatiek. Maar sleep me toch vaak naar die sportschool en ga daar meestal zwemmen. Doet me goed.

Ontzettend goed dat je weer gestopt bent. Zonde om wat je al gedaan hebt weg te gooien. Vandaag die eerste niet nemen dus. Succes!

[Maure]

Hoi Lika,

Ik was gewoon 40u aan het werk en had toen ook niet de behoefte om te drinken. Niet dat ik nooit iets dronk, maar zeker niet doordeweeks en in het weekend minimaal tot niet (biertje bij anderen, nooit thuis). Toen mijn vriend ziek werd, zat ik in de laatste week van mijn project op uitzendbasis. Ik raakte werkloos, omdat ik voor mijn vriend ging zorgen. Het doel was even samen opkrabbelen van alle heftigheid en dan zou ik weer aan het werk gaan. Maar de ambulances bleven aanrukken en ik taalde niet naar drank. Het doel was het hoofd erbij houden en dat hebben we samen toch maar geflikt. En hoe ik ook wenste om een dagje rust, dat is niet goed voor mij geweest. Want toen vriend naar de revalidatiekliniek ging, ging ik naar de supermarkt. En hoe meer diagnoses er werden gesteld, want hartspierziekte is niet het enige waaraan hij lijdt, hoe meer en vaker ik begon te drinken. 

Ik moet weer aan het werk. Dat houdt mij van de drank. Hoop ik. Want ik zit weer op hetzelfde level als ik zat toen ik me in 2012 voor het eerst aanmeldde. En ik was er vanaf. Ik was er echt af. Zelfs het laatste half uurtje voor de supermarkt sluit is weer terug. En nee, het doel is constant om niet de eerste te nemen. Maar ik had nooit verwacht weer terug bij af te zijn. En dat ook nog met een partner die geen druppel drinkt en ook geen druppel wenst te drinken. Kijk, die partner had ik op de manier zoals mijn vriend is bij mezelf gezien. Maar ik had niet kunnen voorzien dat ik dus gewoon zelf het grootste probleem ben. 

Zo heel verhaal, maar ik baal ook gruwelijk van mezelf. 

[Lika]

Je bent gestopt nu toch? Dan hoop ik dat je jezelf daar de credits ook voor geeft. Iets liefs voor jezelf. Alleen balen van jezelf maakt het niet beter en dat verdien je ook niet.

Het is zo gegaan. Daar heb je van geleerd. Nu ga je stappen nemen. En iedere stap is er 1. Houd vol!

[kruidenthee67]

Hoi Maure,

 

Welkom, en allereerst stoppen met balen van jezelf.

 

Is het een idee om professionele hulp in te schakelen?

De huisarts? 

 

In in ieder geval heb je de eerste positieve stap weer gezet!

Succes!

[Maure]

Ik zal proberen te stoppen met het balen van mezelf. Ik vind het moeilijk te accepteren dat ik mezelf weer in dezelfde nesten heb geholpen. Maar ook dat komt goed. 

In het verleden heb ik de huisarts ingeschakeld en die heeft mij goed geholpen door Refusal voor te schrijven. Maar met Refusal kan ik niets. Ik lag er een hele maand van plat in bed, 20u slaap per dag was eigenlijk niets. Ik was wel uitgeslapen, maar versliep ook mijn hele dag. 

Ik wil het gewoon nu proberen met behulp van het forum, mijn vriend en mijn eigen wilskracht. En op dit forum heb ik heel veel leden direct geïnformeerd dat ik heb gefaald. En falen is nu niet langer meer een optie. Up we go. 

Ook mezelf hier weer melden was al een hele stap. Dat was het in 2012 en dat is in 2017 niet minder. 

 

[Maure]

Ik zeg net tegen Daan1976 wat ik altijd tegen mezelf zei als ik het nodig had. Ik moet hem er weer ingooien. 'Opstaan, knietjes afvegen, en weer verdergaan'. Hoe kon ik dat ooit vergeten.   Had een hoop leed bespaart, want ik ging er goed op. 

[Maure]

Volgens mij heb ik mezelf hier nooit gemeld onder de naam die ik dacht te hebben gebruikt. Ik lees berichten van de bewuste nick en die zijn niet van mij. Tijdsbestek kan kloppen, maar de inhoud/geschiedenis klopt niet. Ik zeg even hardop 'oeps'. 

[Bob]

Hallo Maure.

 

Ook namens mij heel erg welkom op dit forum. Goed dat je hier komt. Je vraagt om hulp en advies, en dat kun je hier natuurlijk vinden, maar ... verwacht niet dat wij je gedrag voor je kunnen veranderen. De verandering moet wel uit je zelf komen. Allereerst: is het mogelijk dat je een wat stelliger houding aanneemt? Zoals ik je nu lees heb je overal goede bedoelingen, intenties en voornemens beschreven, maar de onzekerheid sijpelt uit alle poriën.

 

Ik citeer, met wat cursiveringen van mijn kant:

 

- "ik denk dat het moment daar is gekomen"

- "Ik weet niet wat ik hier precies kom doen."

- "Maar hoe ik dat nu moet gaan doen?"

- "Ik moet weer aan het werk. Dat houdt mij van de drank. Hoop ik."

- "Ik wil het gewoon nu proberen met behulp van het forum, mijn vriend en mijn eigen wilskracht."

 

Deze voorzichtige houding duidt op bescheidenheid, en dat is in het algemeen een mooie eigenschap, maar naar jezelf toe moet je er in dit geval nu juist niet allerlei bescheidenheid en reserves bij inbouwen,want dan bouw je er ook bij voorbaat al een grotere kans op mislukking bij in, plus een goede reden om weer van je zelf te balen als het inderdaad niet meteen goed gaat. Het gaat hier om iets dat je voor je zelf wilt veranderen. De redenen waarom staan je helder voor ogen en die kun je ook uitstekend aangeven. Maar het is ook niet makkelijk, dat weten we allemaal en jij weet het ook nog uit eigen ervaring. Dus kun je van te voren aan zien komen dat het niet allemaal in een keer gladjes zal verlopen. Dat betekent niet dat je dan faalt, maar dat je er nog verder aan moet werken en van je fouten moet leren zodat je het door ervaring steeds beter en gemakkelijker kunt.

 

Dus is mijn advies als volgt. Ga een plan opschrijven in stellige bewoording, zonder allerlei voorbehoud of ontsnappingsclausules. Zet het hier neer, of schrijf het op in een dagboek of een document voor jezelf, Zet er ook de redenen bij waarom je tot dat besluit bent gekomen. Ga er vervolgens mee aan de slag en houdt bij wat je ervaringen in de praktijk zijn. Steeds als het minder goed gaat probeer je er achter te komen hoe dat zo kwam en hoe je in de toekomst met zulke situaties om wilt springen, en schrijf je dat ook op. Noteer niet alleen wat er fout ging, maar ook je positieve ervaringen.

 

Houdt er rekening mee dat je je niet direct fitter gaat voelen. Je lichaam moet zich aanpassen en dat komt neer op hard werken. Veel mensen voelen zich in het begin erg moe, en dat kan best een aantal weken aanhouden. Daar komt nog bij dat je mogelijk in het begin niet goed in slaap komt en daardoor minder nachtrust hebt. Laat je daardoor niet van de wijs brengen. Dat gaat echt over. Het is je eerder gelukt dus waarschijnlijk herinner je je nog wel hoe het toen ging.

 

Het is een beetje een belerend verhaal geworden. Maar ik hoop dat het je tot een vruchtbare aanpak kan brengen en het schuldgevoel en de hopeloosheid die er nu in je woorden doorklinkt weg kan nemen. Laat er trots voor in de plaats komen over wat je bereikt hebt als je in de toekomst op deze periode terugblikt.

 

Succes! Je kunt het, dat heb je al eerder bewezen, dus kun je het nu weer. Ja toch?

 

Bob

[Maure]

Nee, ik vind het geen belerend verhaal, maar juist een goed verhaal. Dat is ook wat ik weet van het verleden en ik ga zeker iets doen met je tips. 

Voor de mensen die zich nu afvragen wie Maure voorheen was? Ik weet het... Ik was Madeleine...

Wat een slecht verhaal. Ik kom hier binnen met dat moet wel mijn oude forumnaam zijn en dus heb ik maar even een nieuwe nick aangemaakt met enkel een letter verschil. En ik was gewoon al die tijd Madeleine. Begint ook met een M. Maar net even iets langer. 

 

[Gast]

De tweede letter was ook goed 

[Maure]

De tweede letter was ook goed 

Hahaha! Die was inderdaad ook goed!  

Ik zit het verhaal van Bob te lezen en opeens weet ik het. Hoe slecht!

2 februari 2017 bewerkt door Maure

[Gast]

Je weet al hoe het is om niet te drinken. Maar voor het geval je het vergeten bent: het is fijn! En het lucht op!

Succes!

[Maure]

Dat is zo, Pelle. En dat voelde echt ontzettend fijn. Punt is dat je dat weer vergeet als je weet hoe het is om te drinken, als je het even mag vergeten.

Vriend belde me 15 minuten geleden: Je bent niet gewond? Je bloed niet? Moet ik 112 bellen? 

Hij heeft naast zijn hartspierziekte, een complexe PTSS (en dat dan ook nog o.a.), waarbij zijn moeder me elke nacht opensnijdt, maar ik weet van niets. Zijn moeder heeft hem stelselmatig mishandeld en hij is nu bang dat ze mij achterna komt. Ze woont hier op een km afstand, maar ze kan me echt niets maken. Maar hij is zo bang. 

[Hallo]

Welkom maure,

Hoelang ben je nu al gestopt?

[Lika]

Maure, ingewikkelde situatie waarin je zit. Je vriend zeker ook. Verschrikkelijk. Eigenlijk weet je één ding wel toch? Drank maakt het ingewikkelder en uiteindelijk onmogelijk om jezelf te zijn laat staan er nog voor een ander te kunnen zijn. Het voegt niets toe, maar haalt wel weg.

Hoe lang ben je nu gestopt? En wat Bob zegt maak een plan. Je weet dat het kan. Knietjes al efgeveegd? Je kunt het, je weet het. Ik hoop dat je dag een goede wordt. ❤

[Lieselotje]

Welkom Maure!

Heftige afgelopen tijden en ik snap maar al te goed dat drank dat op de achtergrond kan duwen. Echter dien je voor jezelf en je partner er te zijn met een helder hoofd en niet met een hoofd vol watten dus goed dat je de eerste stap weer hebt gezet.

Succes, weet je de dagpact nog te vinden?

[Goedehoop]

Ook namens mij Welkom Maure! Goede stap die je hebt gezet, ik hoop dat wij je kunnen helpen bij de lastige momenten!

[Quinn]

Late to the party, maar hoi, welkom. Hoe gaat het inmiddels met je?

[Maure]

Sorry, even een terugval gehad en me expres afzijdig gehouden. Maandag 'mocht' ik voor de laatste keer bier halen van mijn vriend. Ik heb daar een kratje van gemaakt, om dinsdag ook iets te hebben. Toen hij dat hoorde klonk hij zo verschrikkelijk teleurgesteld. Hoe ik dacht dat wij de toekomst moesten ingaan als ik maar blijf drinken? Zo komen we toch nooit bij onze doelen en dromen? Hij is bezig met de toekomst en ik met kratjes bier. 

Op de één of andere manier kwam dat gesprek binnen en sinds woensdag heb ik een nieuwe start gemaakt. Sorry, ik ben wel een echte verslaafde. Het bier moest echt op. Weggooien is zonde van het geld. Dinsdagavond nogmaals hetzelfde gesprek met mijn vriend gehad en toen pas kwam het echt binnen. Ik wil niet alleen vechten, maar dat wil hij ook helemaal niet. Sinds woensdag geen bier gehad en als ik eerlijk ben? Ik heb meer trek in eten, dan in bier. Dat is nu, dat weet ik, maar ik denk dat de woorden van mijn vriend knetterhard zijn binnengekomen. Het is voor het eerst dat hij zich zo uitsprak. 

Als de gedachte aan bier opkomt, en vandaag was dat toen ik hevig baalde toen ik de rolgordijnen niet kon terughangen (Hele huis schoongemaakt), vroeg ik mezelf of ik nu echt zin had in bier of eten. Toen het antwoord eten was, kon ik de gedachte weer wegzetten. Voor mezelf dan ook een heerlijke maaltijd gekookt en mezelf een bosje tulpen gegeven, want die horen bij een schoon huis. Door bier had ik lange tijd geen honger, vond ik niets lekker en was het de moeite niet om voor mezelf eten te maken. Nu krijg ik weer trek en besef me dat dronken zijn helemaal niet leuk vind. Dat ik net zo hard jank met bier om problemen, dan zonder. 

Mijn vriend is trots op me en daar gaat het eigenlijk om. En morgen komt hij thuis en dan wil ik niet met een tas met flesjes naar de supermarkt voor een nieuwe lading. Het meer is vol. Ik wil weer gaan genieten van het leven. Zoals afgelopen zomer het geval was. 

Ik ben er echt nog niet, maar ik ben zo blij dat ik een begin heb weten te maken. Nu zit ik lekker in de pyjama aan een kopje koffie en morgen mag ik mijn vriend eindelijk halen uit de kliniek voor een leuke dag, avond en nacht. Daar heb ik zoveel zin in.

[Vasja]

Welkom terug Maure ^^

Je klinkt goed ^^ nu doorzetten deze nieuwe start

[Lika]

Ha, daar ben je weer. Vasthouden dat gevoel. Dan is het zo morgen...

[Cathy]

Op 2-2-2017 om 22:16 zei Maure:

Ik zal proberen te stoppen met het balen van mezelf. Ik vind het moeilijk te accepteren dat ik mezelf weer in dezelfde nesten heb geholpen. Maar ook dat komt goed. 

In het verleden heb ik de huisarts ingeschakeld en die heeft mij goed geholpen door Refusal voor te schrijven. Maar met Refusal kan ik niets. Ik lag er een hele maand van plat in bed, 20u slaap per dag was eigenlijk niets. Ik was wel uitgeslapen, maar versliep ook mijn hele dag. 

Ik wil het gewoon nu proberen met behulp van het forum, mijn vriend en mijn eigen wilskracht. En op dit forum heb ik heel veel leden direct geïnformeerd dat ik heb gefaald. En falen is nu niet langer meer een optie. Up we go. 

Ook mezelf hier weer melden was al een hele stap. Dat was het in 2012 en dat is in 2017 niet minder. 

 

Hai Maure,

heb je al eens een bijeenkomst van de AA bij jou in de buurt bezocht? Daar kan je heel goed dit soort zaken bespreken met allemaal mensen die je snappen omdat ze het zelf ook door hebben gemaakt of nog doen. Je krijgt ook een buddy die je kunt bellen als je het lastig hebt.....

Ik heb veel baat bij de AA.

10 februari 2017 bewerkt door Cathy