Cathy

Dat doet toch niets af van je compliment?

De oudste heeft maar een paar weken bij familie gewoond. Hij koos er zelf voor weer terug te komen, hij is daar ook oud en zelfstandig genoeg voor. De jongste woont nog steeds bij familie. We zijn in gesprek om te kijken of hij weer hier komt of dat hij bij zijn vader gaat wonen. Die woont in een andere provincie dus dat houdt in dat hij naar andere school moet en zijn vrienden hier moet missen. En als je nu achteraf kijkt is mijn alcoholverslaving niet de oorzaak van deze keuze, maar heeft wel iets in gang gezet wat er al aan zat te komen. Dus het is dubbel en schuldgevoel ligt op de loer.

Goedemorgen Allemaal! Ik heb al een tijd het forum niet meer bezocht. Het gaat goed met me. Ruime 3 mnd alcohol vrij. De hele moeilijke periodes die ik tegenkwam van trek zijn naar de achtergrond. Godzijdank. De AA is een steun, en ik zit nog vol in mijn persoonlijk programma van verslaving-af. Ik merk dat ik meer bezig ben met het weer opbouwen van alles om me heen. Er komt steeds meer begrip vanuit mezelf voor mezelf en de ziekte verslaving. Ik begin in te zien hoe dit in je brein zit, en hoe verslaving zich paden baant tussen de hersenhelften en die komen te vervallen en er moeten nieuwe voor komen. Daar gaat veel energie in zitten. Omdat ik moe bleef ben ik op eigen houtje mijn medicatie gaan verlagen. Ook omdat ik wil zien of het uberhaupt gevolgen heeft tegen de craving die ik wel weer of niet ga ervaren door het aanpassen van de dosering. So far so good. Enne.....iedereen fijne paasdagen

Wat goed van jou dat je zo de gedachte hebt. Die lijkt me erg sterk. Ik leef veel meer met dat ik weet wat ik moet doen, dat is nuchter zijn en blijven. En dat de goede dingen die ik nu weer ervaar het gevolg zijn van leven zonder alcohol. Afgelopen bijeenkomst bij de AA was er een deelnemer die net ontslagen was uit ontwenningscentrum en bij ons zat met een beste slok op. Nou mag dat al helemaal niet omdat je 24 uur nuchter moet zijn maar goed, ze was er dus wel en eigenlijk was het triest om te zien wat voor een mentaal wrak zij ook was op dat moment door drank. Ze stonk een uur in de wind en viel in slaap tijdens de bijeenkomst en toch antwoorden op vragen of ze gedronken had, dat dat niet het geval was...... Ik vond het confronterend, want dit is precies wat ik ook deed als ik dronk....

Voldane week achter de rug. Mijn zoon heeft het fijn gehad thuis. Komende week wordt weer druk en spannend. Aardig wat afspraken allemaal omtrent het thema alcohol en de gevolgen.... Vandaag best wel wat trek in alcohol gehad, geen craving, dat komt door de medicatie. Maar je voelt het wel in je lichaam.

Welkom op dit forum! Super goed dat je het hier bespreekt wat je bezighoudt omtrent je alcohol gebruik. Minderen of af en toe is voor mij geen optie gebleven. Want ik ben gewoon verslaafd aan alcohol dus vroeg of laat worden die paar glazen weer een paar flessen per dag. Dus ik drink niets. Nou ben ik nog niet zo lang alcohol vrij, maar het is een goed begin. Ik kan je alleen maar bewonderen om het feit dat je nadenkt over wat je doet en of je dat wilt.

Ik zei het eigenlijk al direct al tegen de medewerker die mij afbelde. Zij stelde ook direct voor dat ik door het bedrijfsburo gebeld zou worden ivm trek van de afgelopen dagen. Maar ik zei dat dat nou ook weer niet hoefde. Wat moet ik dan tegen hun zeggen?? Dus ik heb geleerd dat het helpt om bezig te blijven met nuttige zaken. Morgen is de dag vol gepland, ik moet dan weer naar de verslavingszorg en krijg ik mijn behandelplan gepresenteerd.

Dank je wel Bob, ja, ik heb er eens over nagedacht waarom ik me zo naar voelde, of beter teleurgesteld dat de praatgroep niet doorging. Ik denk dat daar een gevoel van 'in de steek gelaten' aan hangt. In de steek gelaten omdat ik ze nodig heb, de verslavingszorg bedoel ik. Ik ben daarna mijn auto gaan uitmesten en schoonmaken, ik ben nu lekker aan het koken en vanavond ga ik naar een verjaardag en gaat mijn jongste zoon ook mee. Mijn vriendin waar ik naar toe ga weet dat ik alcoholist ben, dus ik kan daar niet in de fout gaan. Want dit van vanmiddag zou een klassiek terugval moment kunnen zijn geweest.

Ik ga zo sporten, dat lijkt me een goede afleiding. En we hebben ook net mooi bericht gekregen, mijn oudste zoon is aangenomen voor zijn vervolgopleiding

Ik baal als een stekker.... Ik zou straks naar mn praatgroep en nu word ik gebeld door de verslavingszorg dat ivm ziekte wordt afgemeld. Afgelopen dagen heb ik best wel momenten gehad dat ik aan alchol dacht. En eigenlijk heb ik toegeleefd naar deze bijeenkomst. Om mn ei kwijt te kunnen en weer motivatie op te doen voor komende dagen. Dit is echt een tegenvaller.....

Check!

Werken is op dit moment echt mijn houvast en weekindeling.

Minderen werkt voor mij niet. Ik ben nu twee jaar echt actief bezig om droog te staan. En dat gaat een tijdje goed en dan verviel ik tot nu toe. Nou ja, 5 wkn geleden. Nu wordt alles heel anders aangepakt, ik denk dat ik er nu pas klaar voor was om dit te doen met alles in mij. Om er echt achter te staan. Mijn strategie is iedere dag nuchter . Als ik dat niet doe raak ik alles kwijt wat me lief is.

Hey! Ja, en nog steeds op het alcoholvrije pad. Het bevalt goed het werken op zaterdag. Dwz om op die manier minder last van het idee te hebben dat je moet drinken omdat het weekend is. Zondag lekker rustig aan gedaan en vandaag weer gewerkt. Hoe gaat het met jou? Wat is jouw doel, zonder alcohol of minder alcohol dan voorheen?

Tijdens mijn eerste groepsbijeenkomst stelde de leider mij de vraag:'wat is de maximale duur dat je ooit nuchter bent gebleven?'. Dat weet ik heel goed, dat is 8 weken. Dat houdt voor mij in dat dat op 14 maart 2017 het geval is. Hij vroeg me ook of ik tegen die grens opzie. En ja, dat doe ik ergens ook. Dat zit tussen mn oren, dat weet ik. Maar toch. Ergens zou ik het moeten vieren, want sinds mijn zwangerschappen resp 16 en 13 jr geleden ben ik nooit langer dan 8 weken zonder alcohol in mijn bloed geweest. Hoe zijn jullie hiermee om gegaan? Lieve groet, Cathy.

Ja, het klikt gelukkig goed. Ik kom net terug van mijn eerste groepsbijeenkomst. We waren maar met zn tweeen en de begeleider. Maar ik heb er zo ontzettend veel aan gehad. Deze man heeft een heel ander soort verslaving en heel ander verleden met justitie. Op het oog lijkt het niet op elkaar, in essentie van verslaving, reacties van omgeving, detox en voortgang, is er zoveel gelijk. Ik heb in twee uur heel veel geleerd over verslaving en over mezelf. Het heet een startersgroep. Is voor mensen waarvoor de behandeling nog moet aanvangen. Om op jouw vraag terug te komen: ik ben me heel erg bewust dat juist die psychologische pijlers bij mij gehandeld moeten worden. De begeleider sloeg de spijker op zijn kop na 1,5 uur dat we bezig waren. Hij vatte in een paar zinnen de soort persoonlijkheid/gebruiker van hem en mij. En bij mij was het kernwoord controle en behouden. Soort verslavingsgedrag: destructief (lees alles of niets qua gebruik). Toen hij zei: waarschijnlijk heeft ze in haar leven genoeg meegemaakt zat ik meteen te huilen. Dus ja, sterkte persoonlijkheid, dat ziet iedereen. Wat ik voel is anders.

Goed Nieuws! Ik ga met kleine stapjes vooruit. Mijn oudste zoon is het logeren beu en komt weer thuis wonen. Hij vindt dit de prettigste plek om te zijn en samen voelen we ons ontspannen bij elkaar. Daar ben ik erg blij om. Ik ben ook blij dat hij zelf de beslissing heeft genomen en ook zich heeft verdedigd naar de omgeving (vader/ opa en oma) dat hij het liefst thuis woont. Ik heb kritisch naar zijn beweegredenen gekeken, want als een kind kiest om weer bij zijn ouder te gaan wonen omdat het denkt te moeten zorgen voor de ouder omdat deze niet capabel is, dan zou dat geen gezonde reden zijn. Maar dat is niet van toepassing gelukkig. Sterker nog, toen ik mijn terugval had was hij degene die als eerste stond te roepen dat hij uit huis ging en me een k..w..f vond dat ik weer dronk. Ik ben erg dankbaar voor deze ontwikkeling nu. Wat mijn jongste betreft, daarvoor staan nu gesprekken gepland om te horen hoe hij er voor staat en tegenover alles. Hij is 13 en anders qua karakter dan zijn broer. Dit is nog een stuk wat ik erg spannend vind in de zin, dat ik echt hoop dat hij doet wat hij denkt dat goed voor zichzelf is en niet gaat kiezen onder druk van zijn vader/opa en oma. Dat zijn ook zaken, professionele partijen houden zich hier mee bezig, en mijn zus houdt ook vinger aan de pols, dat ik los mag laten. Ik mag vertrouwen dat het de juiste uitkomst gaat geven. Aan de andere kant ben ik erg betrokken bij de afspraken en de zaken die gezegd en besloten worden. Gelukkig sta ik in mijn kracht genoeg daarvoor. Tijd gaat het leren....

Het gaat goed, alcholvrij. Ik schreef net al wat naar Reacher, mijn werk neemt aardig wat tijd in beslag, en is ook een goede afleiding. Ik heb nu bijvoorbeeld twee dagen roostervrij zodat ik mijn afspraken bij verslavingszorg kan volgen en bv andere zaken die ik omtrent het welzijn van de jongens moet doen bij instanties. Er komt heel wat bij kijken. En dat neemt ook veel van me. Dat is het dubbele van de situatie van het alleen zijn. Ergens is het ook goed, want anders kon ik nooit doen wat ik nu doe. Ik sport twee keer per week om het lichaam in betere conditie te krijgen en daarmee hopelijk ook mijn hoofd. Gisterenavond was ik ook weer op bezoek bij lieve vrienden, eet ik daar gezellig mee, hebben we het over van alles en nog wat. Dat doet me ook gewoon goed. Ik ben in mijn omgeving bij mijn vrienden vrij openhartig over mijn alcoholverslaving en de zaken die me bezighouden hierom heen. Ik vind het prettig om te delen. Vroeger schaamde ik me er nog voor, nu is het een deel van mij wat ik aan het afstoten ben. En ik vind niet dat ik me er niet voor hoef te schamen. Dat het geen schoonheidsprijs verdient, dat is helder. Dat is wat anders.

Hai Reacher, Het weekend was redelijk. Goed in de zin van geen alcohol gebruik, redelijk omdat ik toch wel wat verdrietig ben af en toe. Het gemis van de kinderen, het er niet zijn als moeder, confrontatie met het alleen zijn. Niet voelen, dat wil ik graag opmerken. Ik werk de zaterdagen iom mijn werkgever, dat scheelt weer een weekend dag, en dan heb ik door de week meer tijd om mijn therapie en gesprekken te doen/volgen.

Ik ben even aan het bijlezen op jouw lijn. Ik hobbel wat achter je aan. Nu een maand gestopt, jij iets langer. Erg mooie omschrijving: ik heb het al eens uitgemaakt, maar toen zijn we toch al snel weer bij elkaar in bed beland. Die onthoud ik Ik heb er best wel wat aan dit allemaal te lezen, ga straks het filmpje ook bekijken....

13 en 16 jaar zijn ze. Twee jongens.

Hai Maure, heb je al eens een bijeenkomst van de AA bij jou in de buurt bezocht? Daar kan je heel goed dit soort zaken bespreken met allemaal mensen die je snappen omdat ze het zelf ook door hebben gemaakt of nog doen. Je krijgt ook een buddy die je kunt bellen als je het lastig hebt..... Ik heb veel baat bij de AA.

Ja, ik denk zoiets. Het aparte is dat dit nu dus wel komt, de bewustwoording. Want ik ben vaker nuchter voor langere tijd, 8-9 weken. Mijn laatste glas is nu 4 weken geleden en toch ben ik me meer bewust van mijn daden of juist wat de gevolgen zijn van mijn drinken voor mijn omgeving die bv nu de kinderen opvangen of zorgen over mij hebben. Wilde ik voor de laatste keer toch verbergen dat ik alcoholist ben bv voor ouders van klasgenootjes/vrienden, nu laat het me onverschillig. Vind ik dat niet meer belangrijk wat ze hier over denken. Ik en mijn kinderen zijn belangrijker en daarna mijn familie en daarna de omgeving. Ik blok ook heel duidelijk mensen die me nu uit evenwicht brengen. Die kan ik er nu niet bij hebben nu mijn herstel zo fragiel is.

Ik ben erg blij. Mijn oudste slaapt vanavond voor het eerst weer een nachtje thuis. Volgende week komt hij ook 1 of meerdere nachten.