Spring naar bijdragen

Een poging wat meer uit het leven te halen


Gast

Aanbevolen berichten

:)

Ik ben bezig nu in 'Ik ben Lois en ik drink niet meer ' van  'Lois Bisschop'.  Ze is een vrouw van eind twintig, maar zelfs daarin weer die enorme herkenning. Zij beschrijft oa de ellende die ze voelt omdat feestjes geen feestjes meer zijn. Dat is exact waar ik vorige week erg mee zat. Alle leuke dingen met vrienden gebeurden onder het genot van de nodige hoeveelheid wijn. Kan niet meer. Nooit meer. Tenminste niet op die manier. Ik ben benieuwd hoe het allemaal af loopt, ik hoop toch een beetje (tegen beter weten in) op een happy end.... 

Eindelijk weer eens op tijd in bed gisteravond, maar veel te lang door gelezen. Wat ik mij vanmorgen met een kop koffie bedacht toen de kinderen naar school fietsten, was dat ik ondanks wat slaaptekort toch fit was. Die energie is, vergeleken met dat gekater, echt geweldig. Niet dat het leven meteen geweldig is, maar dat ik energie voel om wat te doen, dingen aan te pakken en plannen uit te voeren.

 

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Je wil toch steeds weer dat feestje mèt hè? Dat lees ik steeds. Klopt dat? Klinkt nu ik het terug lees, alsof ik dat erg vind. Is niet zo. Maar het is groot voor je. Althans dat lijkt het.  

bewerkt door Lika
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja, nee, ja, nee.... tien keer opnieuw begonnen....

Ik weet het niet, het wisselt per dag. 

Veel aspecten van drinken mis ik niet. En het niet drinken gaat me makkelijk af. Dit niet drinken hou ik zonder problemen nog wel een paar weken vol. Verwacht ik. Maar ik ben ook met de lange termijn bezig. Ik wil denk ik besluiten dat ik nooit meer drink. Hoef ik me er daarna niet meer druk om te maken, zoiets. Die laatste hobbel wil nog niet. Wel een stukje, maar ik rol steeds weer terug...

Ben ik bang om de romantiek, de avonturen, het gevoel van verbondenheid te missen? Dus de angst om niks te beleven en de angst om alleen te zijn en er niet bij te horen. Is het angst??

Ben ik daarom al een half uur bezig hier mijn gedachten neer proberen te zetten, bang om het niet goed op te schrijven....of is dat te ver gezocht.

Ben ik bang om de verkeerde keuzes te maken? Is niet drinken wel de goede keuze? Het is een keuze, dat is tenminste al heel wat. Of ben ik bang dat ik het niet vol houdt?
Alcohol om me een houding te geven, oftewel bang om me geen houding te weten
Alcohol om te praten, bang om stiltes te laten vallen of een gesprek dood te laten lopen. (Waarom voel ik me eigenlijk altijd verantwoordelijk daarvoor?)
Alcohol om nier meer bang te zijn, nou, zou dat dan de Grote Reden zijn dat ik drink? Ik vind me zelf niet zo bang, dus dit behoeft nog enig denkwerk.

Pfff...stoppen met drinken is meer dan gewoon stoppen met drinken.

 

 

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maar wat je dan uiteindelijk opschrijft....daar kun je wel verder mee denk ik. Stoppen met drinken is heel veel meer dan stoppen met drinken ja. Heel veel. Je gaat geweldig man. Wat merken je kinderen van hun 'nieuwe' vader? Krijg je van hun positief commentaar? Kan me bijna niet anders voorstellen. Dag mooi mens. Fijne avond!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik vond dat boek van Loïs Bisschop ook over eerlijkheid gaan. Ze was definitief gestopt met drinken nadat ze zich met een zatte kop onverantwoord had gedragen ten opzichte van kleine kinderen van een vriendin. Ze had veel te ruig gespeeld of zo.

Ze zegt: 'als ik het drinken wil behouden, aanvaard ik dus ook de kans dat ik een keer iets heel, heel ergs doe. Wel drinken betekent bij mij dat ik af en toe mijn gezonde verstand verlies. Geen smoesjes hierover, dit is de keiharde waarheid.'

Ik had bewondering voor haar, zo'n studente die dit al onder ogen ziet en de consequenties niet verdoezelt. Ik moest aan Skyer denken, en ik vind jouw oprechtheid er ook bij aansluiten, Pelle.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Bedankt weer voor de reacties. Het geeft richting. En steun.

Boek is ook uit. 
Beetje schreeuwerig, stoer. Maar waar zij over schrijft is wel precies dat stuk wat ik het het moeilijkst vind om afscheid van te nemen. 
Het einde heb ik ademloos gelezen, maar zal hier maar niets over schrijven, wil niks verklappen. 

Ik ben gaan drinken omdat dat alles veel makkelijker maakte. Ik was een verlegen jongetje dat veel kon maar het allemaal niet zo goed wist. En met een groot intern geweten. Ik wist dus wel hoe ik vond dat ik moest zijn. Drank werkte als een sociaal smeermiddel, ik kwam daarmee goed uit de verf. Bovendien onderdrukte het de zorgen die ik lang (heel lang) heb gehad op het gebied van studie. En later werk. Maar het geldt denk ik voor alle zorgen.

Alcohol = zorgen zijn weg + ik voel me lekker

Wat een wondermiddel eigenlijk, hè!

Ik ben nu wat ouder en vooral wat wijzer dan 10 (werk) of 20 (studie) of 30 (sociaal) jaar geleden. Ik denk dat ik het wel kan nu, zonder alcohol. Ik ben er klaar voor. Ik ben niet meer dat verlegen jongetje dat niet weet hoe die het aan moet pakken. Maar helaas, nu ben ik verslaafd aan de alcohol. 

Maar er is hoop! Het is nu zelfs wel spannend om dingen zonder alcohol te doen, het geeft me een kick. Precies wat je zegt Etty, lekker, en vrij! Hoe langer ik er over nadenk, hoe meer die vergelijking met de sauna op gaat. 

Waarom wil ik dan toch nog een keertje drinken als ik weet dat ik het niet nodig heb? En als ik weet (denk...) dat ik daarna niks anders meer wil? Nu ik niet drink neem ik ook afscheid van het imago van vrolijke, enthousiaste man. Adrem, beetje eigenwijs, altijd in voor iets geks, altijd in voor een feestje vooral, altijd vol energie. Iemand die initiatief nam. Leuk, grappig, ook iemand waarmee je goede, eerlijke gesprekken kon voeren, maar ook mee kon lachen. Ja ja, alcohol veranderde mij in een soort superman. Dus. Maar dat voelde dus wel goed. Jammer dat superman vaak niet meer wist hoe die naar huis was gevlogen. Ik herinner me trouwens nu dat ik me steeds vaker op feestjes al bewust was dat ik niet meer goed uit m'n woorden kon komen. 

Maar die verleiding....af en toe weer superman te zijn...

 

 

 

 

 

 

 

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Jaja, twee maanden en nog wat, hè!

En dat eind van het boek, ik weet niet of ik daar nu wel of niet blij mee ben...

En ik ga even niet te veel meer nadenken. Wil even af van dat gevoel van jemig ik drink niet meer! Gewoon even niet drinken. Er breken ook andere tijden aan, het leek wel lente vandaag.... Maar weet niet of dat wel gaat lukken eigenlijk, dat minder nadenken....

Komende zaterdag feest bij goede vriendin waar een aantal mensen erg dronken gaat worden. Ik ben benieuwd hoe ik dat ga vinden.

Ik heb zo geen zin meer om te gaan drinken, die afhankelijkheid, echt een gruwelijk naar idee. Wil er geen rekening meer mee houden. Ik moet even uitkijken dat ik niet iedereen die drinkt heel irritant ga vinden. Ik voel me zowiezo een beetje sacherijnig, maak iets te makkelijk ruzie. Ik doe een beetje bot. In ieder geval in mijn hoofd. Ja, bozig ook. Maar geen zin om te blussen met alcohol. Dat bozige blijft wel hangen zo. En dan nog een beetje het gevoel dat alles maar zinloos is er over heen. Nou ja, even een beetje sukkelen dus. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maar niet-drinken is niet zinloos, Pelle, lees je eigen draad er maar op na. 

Ik vind mensen die veel drinken ook amusant om de volgende egoïstische reden: alles wat zij drinken, drink ik lekker niet. Ik ben me daar enorm van bewust, ik volg de glazen wijn en ik denk: dit glas gaat niet mijn hersens verpappen. Dit glas verstoort vannacht niet mijn slaap. Heel irritant voor anderen, maar ik doe het volstrekt onmerkbaar.

Is je boosheid een losstaand gevoel? Of moeten er appeltjes worden geschild?

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik doe bijna alle met een leesbril op. Maar ik heb gemerkt dat ik de kilometerteller van de auto weer goed kan aflezen zonder bril op! Ik heb gegoogeld of alcohol invloed heeft op het accomodatievermogen van de ogen, maar kan er niets over vinden. 

Verder drink ik niet. Geen appels, geloof ik. Geen grote in ieder geval. Sukkelen hoort erbij, goede reminder. Het hoeft niet altijd feest te zijn. Zaterdag wel een feestje...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Herkenbaar Pelle....ik vind ook iedereen die iets te veel gedronken heeft irritant...ze vinden zichzelf zo enorm grappig en hebben leuke verhalen terwijl ik denk....joh stel je niet zo aan. 2 maanden geleden waren wij waarschijnlijk degene met de grootste lol en de grootste verhalen, en lachen dat we deden.... Balen he? maar ook ik ben er van overtuigd dat het niet drinken goed is, ik wil niet terug naar hoe het was maar zie ook als een berg op tegen al die feestjes. Ook ik zaterdag een verjaardag waar mensen komen die dronken worden en die zonder drank uberhaupt niet zo leuk zijn....

Zet hem op! Anders gewoon op tijd naar huis, zondag ben je fit en blijdat je niet gedronken hebt!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja, maar vroeger (haha, vroeger, 3 maanden geleden...) vond ik die feestjes echt superleuk. Nu heb ik er op zich wel zin in, maar hou er inderdaad rekening mee dat ik op tijd weg ben. En zondag fit, ja dat wel. En geen ellende van een kater en geen gaten in mijn geheugen en geen schaamte over dingen die ik nuchter niet doe. Maar ik mis dus nu iets heel leuks tov mijn oude leven. Niet altijd even makkelijk te verkroppen. Maar verder geen twijfel en ook ergens wel weer zin in. Zoals Etty hierboven zei: het voelt naakt, spannend, wat onwennig misschien, maar ook wel weer lekker. Ja, klopt!

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Tja een goed punt....die feestjes waren toen gezellig. Ik vraag mijzelf geregeld af of die feestjes echt gezellig waren? Nee dus! Als je de drank nodig hebt om die feestjes leuk te vinden zijn ze niet leuk. We moeten weer dingen zien te vinden die nuchter leuk zijn....het is ff zoeken! Hou mij op de hoogte als je wat gevonden hebt dan heb ik er ook wat aan ;-)

Sterkte vanavond!!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi! Ik heb het een en ander gevonde over de invloed van alcohol op de ogen http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/aandoeningen/159864-de-invloed-van-het-drinken-van-alcohol-op-de-ogen.html  en http://rasterbril.nl/het-effect-van-alcohol-op-je-ogen/. Het lijkt erop dat je je door het drinken een gebrek aan vitaminen had als het zich heeft hersteld. 

Feestjes zonder alcohol.. uit ervaring weet ik dat er altijd mensen te vinden zijn die ECHT grappig zijn zonder dat ze daarvoor drank nodig hebben. Nu je zelf nuchter bent heb je een grotere kans om die beter te leren (her)kennen. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Reacher bedankt!

Ik weet nog niet wat ik dan heb/had, zal me er eens serieus in verdiepen, maar alcohol kan dus blijkbaar ook je gezichtsvermogen kan beïnvloeden. (Ja, dat dubbel zien en die tunnelvisie, dat wist ik al...)

Over die feestjes, ik vind het nog steeds geen probleem dat ik aangeschoten plezier kan hebben met andere aangeschotenen. Ook al zijn aangeschoten mensen misschien niet zo grappig voor nuchtere mensen. De reden dat ik het niet doe is dat ik veel te snel helemaal toeter ben en dat ik bang ben om meteen weer elke dag aan de drank te zijn. Maar anders....! 

Wat nuchter leuk is, is sporten! 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Zo, best een leuk feestje gehad gisteravond! Ik denk het eerste echte feestje sinds ik niet meer drink, zo'n feestje waar er vanaf nu tot aan de zomer best veel van zijn. Gezellig en veel drank. Wel erg vaak moeten bevestigen dat ik niet meer drink. Aan de ene kant niet vervelend, maar aan de andere kant ligt er wel erg de nadruk op. Het moet voor andere veeldrinkers ook wel een klein beetje confronterend zijn dat een grote alcoholvriend niet meer mee doet. Met drinken dan. Het ouwehoeren gaat gelukkig ook prima zonder :) Had wel zelf 6-pack alcoholvrij bier in de fietstas gedaan en daar af en toe een biertje gehaald. De citroen/munt 0% radler komt dan ook een beetje m'n neus uit nu, ik voel hem ook nog in mijn buik zitten, maar goed, met een flesje in de hand voelt ook wel lekker. En blijf ik makkelijker van het eten af.

Op een gegeven moment op het punt gestaan naar huis te gaan. Toch maar even rond zitten kijken en het gevoel om initiatief te nemen en weer een gesprek aan te gaan onderdrukt. Er hoeft niks tenslotte, het hoeft zelfs niet altijd leuk te zijn. En toen bloeide het (ook in mijn hoofd) toch weer op. 

De mensen  met veel drank op haal je er zo uit, haha. En maar lullen. Impulsief, soms slaat het nergens op wat ze zeggen. Je ruikt het ook heel goed. 

Wel het gevoel naar een feestje te zijn geweest nu, al die flarden van gesprekken die nog door mijn hoofd spoken. Wat je met een kater ook hebt, maar dan komen ze om de beurt, en denk je steeds van ohohowow, wat heb ik nu weer gedaan, gezegd. Nu weet ik alles nog. Maar de schrikreactie van vroeger lijkt er nog wel te zijn. Nergens voor nodig dus. En geen kater :D

Conclusie: Ik vond het leuk, en daar ben ik erg blij om! Al is het niet meer het hoogtepunt, het enige dat bestaat en waar je voor je leeft, dat het vroeger wel was. Maar ik kan er zo goed mee leven. Het is het niet waard om alle voordelen van het niet drinken op te geven. Ik heb ook niet de neiging gehad om zelf te gaan drinken. Ja, misschien de gedachte ik kan er één pakken, net als je denkt als je uit een raam op de tweede verdieping kijkt: ik kan er nu uit springen. Het kan, maar dat doe je dus niet.

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...