Hallo. Doodeng.

[Lieselotje]

Hoe is het nu met je Lika! Al 10 weken en 2 dagen droog en aan het zwemmen.

Hoelang zit je nu in je burn out en thuis? Langszaam stapje voor stapje wat je ook doet oa met het zwemmen en lezen en leren.

Wil je wel terug in je baan bij je werkgever? 

 

Nog een fijne zondag 

[Lika]

Het gaat mwah. Veel frustratie voel ik. En boosheid. Niet erg productieve gevoelens. Ben vaak boos op iedereen die ik tegenkom. Niet altijd hoor. Gefrustreerd over het huishouden dat ik heb gevoerd.

Of ik terug wil naar mijn baan? Ik had een nieuwe baan. Die heb ik eigenlijk nog niet gedaan. Maar het project was zo slecht georganiseerd dat ik denk daar nu niet op korte termijn terug te willen. Mijn oude werk ( daarben ik eigenlijk burn-out in geraakt): daar wil ik wel naartoe terug. Kan niet meer, want er zit nu iemand anders. Maar een andere organisatie zij wel kunnen en dat zou ook goed zijn denk ik. Reden waarom ik terug wil naar mijn oude werk is dat ik daar een grote expertise in heb, en op die manier zou kunnen oefenen metop een andere manier met de dingen omgaan.

Dit is wat ik nu voorlopig denk. Ik moet ervoor waken niet te hard te gaan. Dat gaat mis en heb ik eerder gedaan.( een uitval van een maand ik maart/april, opbouw in oude werk, vakantie en nieuwe baan begin half augustus, september oude werk èn nieuwe, oktober nieuwe baan ( echte start), uitval van baas, en in november totale instorting van mezelf.)

Grootste uitdaging is mezelf niet 'vast' te denken in iets nu en iets te ondernemen tegen de angst, de frustratie en de boosheid. Dat vind ik ingewikkeld genoeg.

[basta]

Lika, ik zal het onder woorden proberen te brengen!

Er staat trouwens in de volkskrant magazine een leuk artikel over burn-out, frisse blik. Over dat eencelligen ook al stress hadden.

Wordt vervolgd.

[Lika]

Las ik ja. Wat dat betreft ben ik niet verder dan een vis. Rustgevend idee.

[basta]

Lika, ik heb op de draad van Eef uitgelegd hoe ik nu met die Byron Katie 'truc' omga. Het is over veel berichten verdeeld, dus ik kan niet quoten.

Het begint op 23 november 2016.

Jij leest nu toch ook 'vrij'? Het komt daarop neer, alleen geeft zij echt een soort methode.

Omdat jij zegt dat je zo boos bent, zou ik dat meteen aanraden.

[Lika]

Dank Basta. Gelezen,

Ik dacht al dat Vrij dezelfde boodschap uitdraagt. Dit gaat behoorlijk wat oefening vergen, maar ik denk dat ik iets te pakken heb dat de moeite volop waard is te oefenen. Mijn traject met veel gepsycholoog begint volgende week. Deze week neem ik me voor 2 gedachten te gaan kraken. Kijken wat het doet.

6 februari 2017 bewerkt door Lika

[Lieselotje]

Hi Lika. Belangrijk is inderdaad heel rustig stapje voor stapje en de tijd nemen zegt de expert Lieselotje met 2 burn outs achter de rug... Ik heb bewust 2x een flinke stap terug gedaan van leidinggevende naar een seniormeewerk positie van een goed lopende eigen zaak naar uit de zaak stappen (eind 2016). Nu dus aan het onderzoeken wat ik wil in het dagelijks leven maar 1 ding is duidelijk voor me dat ik mezelf op nummer 1 moet zetten en niet mijm ambities of mogelijkheden. Je krabbelt er vast wel uit op den duur, liever qua werk op je schouders, langszaam dan snel.

Zit je dus in de ziektewet via je oude werkgever? Zo ja zou je therapeutisch terug moeten kunnen keren op den duur lijkt me?

Die frustraties herken ik wel... Knuffel!

6 februari 2017 bewerkt door Lieselotje

[Singbluesilver]

❤

[basta]

Succes Lika! Die youtube-filmpjes zijn ook echt leuk om naar te kijken. Van die opstandige pubergrietjes, met nog net één centimetertje bereidwilligheid om hun mening tav hun 'vreselijke' ouders een beetje te herzien. Zo ontroerend.

Of een meisje dat zichzelf te lelijk vindt voor een relatie.

Byron Katie: 'Stel je voor: Er zit een jongen in een discotheek, hij ziet jou binnenkomen en hij denkt: Nope, te lelijk!

Wat vind jij nu, op dit moment, van die jongen?'

'Blind!' roept iemand uit de zaal. Het meisje lacht, ze is oogverblindend mooi als ze lacht.

 

Byron Katie dringt aan: Wat vind je van die jongen.

'Niet sympathiek.'

'Wil jij dan wel een relatie met hem?'

Enzovoort. Ze danst met die gedachte: ik ben te lelijk voor een relatie, ze draait hem om, kneedt hem, kleurt hem rood of zwart, alles, de gekste dingen. Totdat je weet: Een gedachte stelt niks voor.

 

Is een leuk spelletje!

[Goedehoop]

Hi Lika, knuffel voor jou volgens mij kan je dat wel even gebruiken! Zet hem op he!!

[smart]

   

[Lika]

Lieselotje, dank voor je vragen. Ja, ik zit in de ziektewet via mijn werkgever en kan terug. Heb daar graag zelf de regie in, maar de kunst is volgens mij voor mij nu, om dat nog even te laten. Even iets minder regie en even iets meer overlaten. Accepteren van keuzes die ik heb gemaakt. De toekomst komt wel. Snel genoeg....

Leren dat ik niet meer hoeft te verdoven als ik ' avonds thuis kom. Mezelf niet meer groter hoef voor te doen dan ik ben. Maar ook niet kleiner. Durf te geloven dat er echt dingen zijn die ik kan. Dat 'nee' zeggen belangrijk is. Ruimte maken om adem te halen. En dat ik niet overal verantwoordelijk voor ben en schuldig aan ben.

Lijkt iets van een opening te komen. Ik begin me voor te kunnen stellen dat ik weer zal kunnen werken. Een 'normaal' leven hebben. Ha!

[Goedehoop]

Hi Lika, hoe gaat het nu met jou? Red je het een beetje?

[Vasja]

Komt de boosheid vanuit de burn out Lika? Of heeft het een andere reden? Heb je dat helder voor jezelf? 

Sterkte! ^^

[Reacher]

Goedemorgen! Ik kom jou ook even aanmoedigen: ik lees in de snelheid dat je n burn out hebt en toch bent gestopt met drinken! 

Super!  (niet van die burn out natuurlijk) .  Kan alleen maar beter worden! Hou vol!

[Lika]

Tja, die boosheid, stampvoeten, frustratie, boos. Ik schrik ervan dat het steeds oppopt. Heb niets om boos over te zijn. Maar als iemand 1 ding 'verkeerd' doet. Nou , dan.... ben snel geïrriteerd ook.

Voor een deel schijnt het hebben van een kort lontje bij een burn-out te horen, wordt daardoor dus veroorzaakt. Een ander deel ligt anders voor mij denk ik. Ik ben één van die personen die niet met boosheid kan omgaan. Ik voel het meestal niet en geef mezelf de schuld. Wil ook niet dat mensen boos zijn. Niet op elkaar en al helemaal niet op mij. Dood- en doodeng. Dan vergaat mijn wereld zo ongeveer. Dat zal van vroeger komen. Heb niets vreselijks meegemaakt hoor, maar enig kind en een vader die errug boos kon zijn. Van alles waarvan ik dacht : dit is goed, dit kan ik doen en dan blijkt dat HELEMAAL niet te kunnen, en waarom? Hij vanuit onmacht. 

Ik heb het nooit geleerd. Geen broers of zussen om te oefenen en door gemarkeerd voorbeeld geen idee wanneer het 'redelijk' is om boos te zijn. Zoiets? In mijn werksituatie heerste de laatste periode heel veel boosheid. Tussen meerdere mensen. Ik zat daar tussenin. Kan daar niets mee. Wil harmonie, dat iedereen elkaar lief heeft. Wil alleen maar dat en weet niet wat ik zelf voel. Ga er gewoon aan onderdoor. Dat denk ik. Zo ongeveer.

10 februari 2017 bewerkt door Lika
Wat maakt dat nou uit

[Vasja]

Lika, kan het zijn dat je diep van binnen ergens verdrietig over bent of ontevreden en dat je dit gevoel geen plaats geeft en daardoor je boos voelt en snel geïrriteerd bent? Of is dat het niet? 

 

 

[Lieselotje]

Poeh Lika, boosheid in combinatie met een burn-out. Pas op jezelf kan ik alleen maar zeggen.

Als ervaringsdeskundig heb ik daar ook in lichtere maten last van gehad met bepaalde periode's. Mijn therapeut gaf toen aan ga eens lezen op google wat boosheid nu is, je zult er rustiger door worden. Misschien kun je er iets mee  zo niet dan niet . 

Dus bij deze:

Waar boosheid de emotie is, is schreeuwen of iets kapot maken het gedrag wat je toont onder invloed van deze emotie. Boos en woedend gedrag zijn lichte vormen van agressief gedrag, gedrag wat zich kenmerkt doordat je jezelf boven de ander stelt en de relatie met die ander in sterke mate wilt beïnvloeden en/of controleren.

Handelen uit boosheid of woede is zeker niet altijd negatief, integendeel. Je oefent kracht uit en dat is nuttig wanneer je het ergens niet mee eens bent of je je bedreigd voelt en dat teniet wilt doen. Maar als je niet kunt omgaan met je boosheid, maak je waarschijnlijk veel kapot.

[Bob]

Ik zit ook nog te denken aan het onderscheid tussen angst en vrees dat ik laatst iemand hoorde benoemen. Angst is een gevoel dat verlammend kan werken, transpiratie teweegbrengen, vluchtgedrag oproepen, en dat soort dingen. Vrees is een inschatting dat er iets niet goed gaat of zou kunnen gaan en kan een goede reden zijn om voorzichtig te worden of voorzorgsmaatregelen te nemen. Angst en vrees kunnen samengaan, maar het is niet hetzelfde.

Op dezelfde manier kun je misschien onderscheid maken tussen boosheid als gevoel en verbolgenheid vanwege iets wat je als onrecht ervaart en waar je zo mogelijk iets tegen zou willen doen. Handelen uit boosheid kan impulsief zijn, puur vanuit het gevoel, of meer doordacht en beredeneerd. Het kan ook nog een ingesleten reactie zijn die al of niet effectief is. Kortom, er is wel nuance aan te brengen.

[Eef123]

Hey Lika, ik doe met je mee, met het kraken van gedachten! Mooie stok achter de deur voor mij ook. Sterke he...  liefs

[Lika]

Dank jullie.

wat is het enge van boosheid icm burn-out Lieselotje? 

En Bob: wat betreft angst en vrees, paniekstoornis is mij ook niet onbekend. Helaas,,,,

Gezellig Eef. Het is mij nog niet gelukt om te gaan doen, maar ik ga eraan zitten.

[Lika]

11 weken vandaag. Filmpas cadeau gedaan aan mezelf. Genoten van Toni Erdmann vandaag. Nadenken over boosheid verhaal. Op een rare manier griepig al paar dagen. Niet erg. Ik kan rusten. Morgen weer een dag.

[basta]

Ja, die boosheid... Ik moet wel zeggen dat ik liever boos ben dan bang. Ook liever boos dan somber. Er zit altijd nog wel energie in. (Bij mij, ik weet niet of dat bij jou ook zo is).

Jouw berichten hebben altijd zo'n lieve ondertoon, daarmee kun je vast op den duur die woede wel wegblazen.

Die grieperigheid heeft heel Holland.

Slaap lekker, Lika!

[Reacher]

Griep heerst, ik hoop niet dat je dat er nog bovenop krijgt. Ik heb overigens ook liever boosheid dat somberheid of angst omdat ik het associeer met kracht, en angst meer met zwakte. Onzin eigenlijk, het zijn allebei alleen maar gevoelens. Alleen dat schuldgevoel achteraf als ik tegen iemand ben uitgevallen...daar wil ik wel minder van. Een beetje is prima, vooral als het terecht is, maar dat piekeren erover.. Heb jij daarom moeite met boos zijn?

11 februari 2017 bewerkt door Reacher
*woordje vergeten*

[Lika]

Op zo'n volwassen manier boos zijn kan ik me eigenlijk niet heugen. Boosheid richt zich meer op situaties in het algemeen en op mezelf denk ik. En op mijn hele naasten ( maar die verdienen het het minst!).