Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Geplaatst

Het heeft allemaal te maken met die gedachtenmachine die ons gek maakt. Daar komt dat afwijzen ook vandaan.

Vanochtend weer eens gemediteerd sinds 2 weken vakantie. Lekker. Wat een kakofonie in de kop, zeg. Nog steeds alles aan het plannen terwijl het nog vakantie is. Plannen plannen plannen en als het plan dan niet klaar komt dan is het afwijzen geblazen :) mezelf en/of de rest vh gezin hè want die plan ik er zo bij in. 

Maar goed het is jouw draadje sorry ;) 

Geplaatst

Zelfde hier hoor, maar ik merk aan kleine dingen dat het beter gaat. Meditatie ieder dag is heilig. Ook tijdens vakanties. Ik mag van mezelf wel korter dan 20 minuten als ik geen tijd heb. Dan maar 10. Geeft niets mag best. 

 

Geplaatst

Het lukt mij niet goed tijdens het op vakantie zijn. Sta te laat op en kan me niet goed afzonderen. Heb er de pest aan als anderen het horen/zien. 

Heerlijk om het nu weer te doen. Ff momentje helemaal niks, rustig stilstaan bij hoe gaat het. En dan gedurende de dag ook een beetje op blijven letten maar dat gaat nog niet zo goed :) 

Graag zou ik het hele jaar zo relaxed zijn als nu na 3 weken vakantie. Dat zeg ik elke zomer en ik haal eind augustus nog geeneens :) 

Geplaatst

Helemaal vastgedraaid in mezelf vandaag. Vind dat ik een puinhoop van maak. Mis mijn kinderen. Totaal hormonaal. Gedoe. Boos op mezelf. Nieuwe sjaal. Nieuwe tas. Twee ijs. (jes) ze waren klein. Ijsjes dus. 

Weet even niet waar ik mezelf moet laten. Pieker achtbaan. Schuldgevoel. Boos op oude moeder. Wel mijn best gedaan. Geknuffeld ook. Onrust, boos, moe en zielig, huilen, maar dat lukt ook al niet.

zo. Dat is eruit. Morgen graag iets minder gedoe. 

Geplaatst

Eigenlijk vind ik het jammerste aan d eperiode dat ik niet bewust met mezelf bezig was, maar te veel werKte, dronk, rookte en doorging....dàt ik niet bewust met mezelf bezig was. Ik heb het mezelf ontnomen eerder te groeien en mijn geest te verruimen. Jammer. Het is zo. Ik weet het, maar had me graag deze stappen ( volwassen worden ging het laatst , ik meen bij Etty? , over) eerder gegund. Volwassen worden ja. 

Boek De Ontwenning raakt me zeer. Wat kan dat mens schrijven. Niet alleen bekwaam in uitdrukkingsvaardigheid, maar ook in analyse. Mooi. En ik leer weer meer. Zie weer meer. 

Op dit moment ben ik op een punt dat ik denk dat ik het beste af zou zijn zonder relatie. Puur omdat ik alleen met mezelf bezig ben. Met grenzen stellen. Weten wat ik voel. Want dat vind ik het moeilijkste dat er is. Nog steeds. Heeft er ook mee te maken dat ik maar moeilijk kan vertrouwen op mijn gevoel. De liefde en erkenning van anderen lijkt altijd groter en belangrijker. 

Maar goed. Zo zit het niet. Ik ben getrouwd en heb twee kinderen. En zo groot hoef ik het misschien allemaal niet te maken. Maar ik v8nd en blijf het ingewikkeld vinden, de verliefdheid die ik voelde voor een ander zit er nog. Soms een beetje meer dan anders. Het is meer een diep gevoel van liefde geworden. Maar in hoeverre projecteer ik al die gewilde erkenning op die persoon. Wat schrijf ik hem allemaal in gedachten toe? Onzinnige bezigheden. Dit soort gedachtes. Laat maar gaan.

ik voel me af en toe of ik een proefwerk doe en het goede antwoord moet geven. Maar misschien zijn A en B allebei juiste antwoorden. Ik merk dat de tijd veel doet. Veel goed doet. Dus ik durf soms iets meer te vertrouwen. Dat ik er wel uit ga komen. En misschien is het niet zo groot. Het verhaal in mijn hoofd....

 

Geplaatst

Ik denk dat het laatste van wat je schrijft heel belangrijk is @Lika  Er is geen goed en geen fout antwoord. Je doet het zelf goed of fout elke dag weer. Met jij bedoel ik natuurlijk jullie want een relatie “doe” je samen. Minder piekeren en meer om elkaar denken. 

Dit schrijf ik net zo veel tegen mezelf als tegen jou/jullie. Ik herken veel van wat je schrijft behalve dan dat er geen derde persoon in het spel is hier (godzijdank)

Geplaatst

'Ik denk.....'

 

En dat het dan allemaal moet kloppen...hele redeneringen in het hoofd.Compleet met beren, maar ook met fantastische ideale situaties. Ja, verhaal.

 

Hou het klein, simpel en nu. 

 

Hoe dat precies moet weet ik ook niet, behalve mf en zo...het is ook een soort van beslissen...keuze maken. En als dan die gedachte machine weer op hol slaat met ratio toch bekijken, wat is hier nou waar van...wat zit eronder etc.? Ook in mijn relatie. Mij helpt het. Zou ik beter af zijn zonder? Misschien...dat zal ik nooit weten. Want ik kies voor met. En voor nu helpt mij dat ook om mijn aandeel daarvan aan te pakken. En hij het zijne...en wij samen.  Door erover te praten, maar juist ook door te doen. Samen op stap, aandacht voor elkaar..hele kleine, dagelijkse dingen. Compassie en Communicatie.

 

Ingewikkeld? Ja, soms heel erg. Maar soms ook heel simpel..vooral op de momenten dat ik meer in mijn lijf en minder in mijn hoofd ben. En dat kan ik alleen maar zelf.

 

:heart:

Geplaatst

Ennuh...ik ben nog steeds zoekende hoor..alles of niets...de onrust.

Nog steeds gesprekken met psych net of het niets opleverd maar stap voor stap kom ik verder.

Waar ik vandaan kom en waar ik nu sta is een wereld van verschil ook al zegd mijn gevoel vaak anders.

De hardheid naar mijzelf toe heeft mij veel opgeleverd maar ja het gevoel wil er ook graag wezen.

Pff de onderlinge strijd die ook weer waardevol blijkt telkens.

Succes :heart:

 

Geplaatst

Dank Hut! Dank allen.

Ik voel me niet hopeloos, hulpeloos of vervelend. Niet meer!! Dat is zo fijn. 

Wat betreft de liefde. Er is misschien niet echt een derde. Ik zie hem niet, ben niet de hele dag aan het appen, zeg goedemorgen/ goedeavond. En soms praten we even. Via de app. Ik vraag niets. Hij niets. Dus ach... er is gewoon een dierbaar iemand die me mooie dingen heeft laten zien. Als ik mijn verhalen erop loslaat kan ik er heel wat van maken. Als ik dat niet doe niet. Ik weet het niet.

Relatie met man is liefdevol. Ook daarin heeeeeel voorzichtig een richting op bewegend.

Ik kies er voor om heel langzaam te voelen en te bewegen ipv afkappen of erin meegaan. Bewust zijn. In alles. Dat is wat ik nu kan. Anders doe ik mezelf onrecht en anderen onnodig pijn.

En heel langzaam beweeg ik in een voor mij juiste richting. Daarop mag ik nu vertrouwen. Dood en doodeng. En die kan ik dan uitleggen. En dan doe ik anderen en mezelf wellicht helemaal geen pijn. 

Ik zorg er in ieder geval voor dat we met het gezin leuke dingen doen. Uitstapjes, vakantie. 

 

 

Geplaatst

Mooi omschreven Lika, en ik geloof dat ik het begrijp..voel...

Liefdevol, bewegen, bewustzijn, voelen en vertrouwen.

Wat wil je nog meer? Dit dus. Speaking for myself. Ja, doodeng en zeer oncomfortabel. En toch...waar ben je bang voor? Waar ben ik bang voor? 

 

Ik lees je boek op de e-reader omdat ik mijn nieuwsgierigheid niet kon bedwingen:D En tegelijk weet ik, nee Thee, je hoeft niet nog meer te lezen en te weten. Doe het maar. Vertrouw maar. Op liefde, op jezelf.....op het leven, wat het ook brengt.  En als ik het even niet vertrouw, zelfs dan kan ik  vertrouwen (oe...wat zeg ik nou?) 

 

Mijn glas was altijd half leeg, het gras  bij de buren groener,  mijn keuze altijd de foute...al het onbereikbare mooi en het doel.  Ik zie nu hoe ik mezelf daarmee tekort heb gedaan. Onnodig.  Verheerlijken van onmogelijke  soms romantische, irreële situaties. Pfff, kan het niet zo goed uitleggen. 'Groots en meeslepend?'  Als ik kijk naar mijn meiden zie ik hoe het ook kan.  En weet ik dat ik dat dus ook in mij heb. Vertrouwen in het leven. Wat dat dan ook is. 

 

Ja, dat is voor mij volwassen worden. Zelf durven doen. Eng, doodeng...tegelijk spannend en nieuwsgierig. Laat de nieuwsgierigheid maar groeien. Beter laat dan nooit :heart:

Geplaatst (bewerkt)

Is waar @kruidenthee67. Dank! Als je de knop ‘nieuwsgierig’ aanzet, gaat er een wereld open. Daar zit de truc.

oh... en dat boek is geen zelfhulpboek hoor. Maar gewoon heel mooi en voor de ervaringsdeskundige wellicht een autobiografie waaraan we gemakkelijk refereren:-)

bewerkt door Lika
Geplaatst

mooi jullie zo te lezen meiden,
hier andere omstandigheden, andere afloop (t loopt nog nog steeds niet af☺)
zelfde emo's, twijfels, gevoelens, levensvragen.
En Lika, een leven kent pijn, of een ander of jezelf het veroorzaakt, of andere omstandigheden,

pijn hoort kennelijk bij het leven. Misschien zit daar nog een valkuil/illusie bij je? Je lijkt zo bang te kwetsen soms in je schrijven.

Geplaatst

Ik herken ook veel in jullie geschrijf hierboven. Ik vind zowel mezelf vol als leeg voelen lastig. Moeite met in het moment te blijven.

Het schiet nogal heen en weer bij mij de laatste weken en dat maakt me onzeker en wat labiel. Ik lijk de grenzen daarin niet goed te voelen en ben regelmatig paniekvoetbal aan het bedrijven. En dan opeens weer rust en een soort gevoel van balans, maar ik kan het steeds niet bij me houden. Ben net een klein kind zou nu en dan, en verval dan in zelfverwijten. Mezelf een schop onder mijn kont geven lukt dan niet.

Lika ik vind dat je jezelf mooi de maat neemt maar ook wel wat heel streng soms (moet ik zeggen). In ieder geval ben je aan het onderzoeken en in beweging. Mooi om te volgen. :rose:

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...