Spring naar bijdragen

Hallo. Doodeng.


Lika

Aanbevolen berichten

Lika,

 

Tijdens één van de eerste gesprekken met hubbie en praktijkondersteuner zei de beste man: 'wat zie ik een boosheid bij jou'...

Ik schrok me kapot...zó confronterend...maar zo de vinger op de zere plek.

Vanaf dat moment is de bal pas echt gaan rollen....en ging ik ook de schaamte beter 'begrijpen'.

En dat 'emoties', of beter het omgaan met, een erg belangrijke rol spelen in 'het proces'...ADB worden, 

maar ook mijn persoonlijke ontwikkeling.

Nooit te laat om te leren.

 

Ik weet niet of jij een lezer bent, maar Brene Brown schrijft veel over schaamte, moed, imperfectie....

Vooral die over schaamte liet me zien hoe enorm ondermijnend die is. Weet niet de titel meteen, maar als je wil kan ik m opzoeken.

 

En verder heb ik genoeg gelezen...het is nu een kwestie van 'doen' :)

 

En volgens mij ben jij al goed in de 'doe-stand' :sun:

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik ben onderweg met haar boek: de kracht van kwetabaarheid en ik weet dat zij een boek de moed van imperfectie heeft geschreven. Lezen gaat nog moeizaam. Soms iets beter. Mijn concentratie ivm burnout is nog niet top. Maar gaat steeds beter. 

En die boosheid... beter dat ik nu kanaliseer dan over nog eens 10 jaar.

ik heb dat gewoon niet goed geleerd als kind en later in al mijn onzekerheid ( het kan niet anders dan dat dat weer onder die angst voor boosheid zit) niet meer gedurfd. Leven zelf niet meer gedurfd, tot ik leerde verdoven. 

Stap voor stap. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Inzichten, mooie discussie, goed bezig of niet, gisteren een enorme implosie. Moest zo verschrikkelijk huilen.

ik denk met name omdat ik me enorm overvraagd voelde. Het gezin kreeg ruzie, ik probeerde afstand te nemen, maar dat lukte niet. Wilde het goede doen, maar kon dat niet vinden.

raakte totaal in de knoop door wat dat goede dan zou zijn. Ook later op de dag speelde dit op veel momenten culminerend in die huilbui.

kern is dat ik pas achteraf lijk te voelen dat ik me overvraagd voel. Wat mijn behoefte is op het moment zelf. Wat helpend voor mij is op het moment zelf. Ik vind het heel erg ingewikkeld.

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dat filmpje is mooi Thee! Ik herkende Thichnhathanh. Dat is wel een boeddistische oppermeester van de eerste orde. Ik ervaar de boeddistische principes als zeer interessant en helpend. Meditatie, geduld, opmerkzaamheid, het trainen van de geest. Mooi.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

O ja.....dat is heel ingewikkeld....zó herkenbaar! Het 'systeem' waarin je leeft, de patronen...

 

Maar het zien, waarnemen...ook accepteren denk ik...ik worstel er mee, zit er midden in. Met hulp en hard werken.

En vraag me soms af...komt dit goed...? Ja...door nuchter te blijven en te blijven 'werken'....groeien, bewegen.

Zelfacceptatie :heart:

 

Ik weet niet zoveel van boedhisme en zijn principes, maar werd wel geraakt door de inhoud van dit filmpje.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

En.....   met kinderen en gelieven lóópt het ook dooreén, eigenzorg en zorg voor de ander. Ongelooflijk complex. Dat blijft volgens mij altijd balanceren ipv het evenwicht vinden.

Voor gelieven spreek je je reserves aan.

:heart:

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ach... misschien ligt "nodig" en "zinvol" bij ons westerse mensen wel veel te dicht bij elkaar. 

Als t niets oplevert, niet helpt, raken We gefrustreerd. Volledig onterecht natuurlijk, want er zijn voor een gelieve (op jouw manier) kan je ook doen enkel en alleen omdat jij wilt weten van jouzelf dat je alles gedaan hebt wat je van jouzelf moest doen, zinvol of niet. Dat je er naar beste weten en kunnen wás. 

Daar Is dat verdraaide geweten weer..waar je wel degelijk mee te maken hebt (jij moet verder met jouw geweten), maar wat ook zo vertekend kan zijn door "wat je denkt dat anderen vinden wat je moet doen". 

En zo. 

Je kan niet meer dan je kan. 

bewerkt door Gast
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dansen met je innerlijke criticus, geweten, kan soms heel veel schelen. Stukje toegeven.. ok jij je zin, alsjeblieft, en dan weer andere kant op. Er is zo'n liedje,

quick,quick slow, ho,ho, in '58 ging dat zo, 1 stap voorwaarts , 2 opzij en dan je andere voet weer bij. ( of zoiets). 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

En ook: Is gezin/kinderen niet ook een beetje "leren omgaan met sowieso altijd ergens een beetje tekort schieten"?

(Sprak zij, terugkijkend, nu de partner weg Is en het kleine spul groot)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dat kan die zin : 'ben jij degene die je wilt dat jenkind wordt? ' inderdaad oproepen, Etty, schuldgevoel. Maar hij maakt me ook rustig. Ik zie bij mezelf namelijk ook iemand die erg haar best doet, maar ook veel lol en liefde te geven heeft. Soms gaat het finaal verkeerd, maar dat is steeds minder erg. Verkeerd is ook niet het goede woord.

dat ik in staat ben gebleken roken en drinken te laten staan... daar krijg ik een enorme kick van als ik aan mijn rol als moeder denk. Dat maakt me trots.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Even als reminder voor mezelf hier. Het is balanceren en regelmatig er afvallen op het moment. Denk dat het met maandelijks ongemak te maken heeft dat mijn gemoed zo erg alle kanten op gaat. Paniek! Boos, huilen etc. Ik ben nooit regelmatig geweest, dus zal mijn periodes even goed gaan bijhouden. Misschien zit daar voor nu een grote hint.

Grote hint voor mezelf: dimmen. Rustig aan en mezelf duidelijker uitspreken. Ook tegen mijzelf!

Blijf maar ingewikkelde communicatie met echtgenoot hebben. We worden er allebei doodmoe en niet vrolijk van. Ik wil maar alles bepraten, uitpraten, benoemen en ben boos - volgens hem-, ik heb het gevoel niet gehoord te worden, dus ga het dan nog maar eens zeggen bij uitblijven reactie en word boos. 

Hmmm... in contact blijven, want als ik het zo lees moet het toch wel op te lossen zijn.

Best hard werken zo'n vakantie zonder verdoving!

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

O, Lika...het wordt flauw..maar wat herkenbaar allemaal....ook die (mis)communicatie...goeie tip van Etty. Ja, het gaat over behoeftes...je eigen behoeftes.

Maarre....hier eerst focus op 'me'. Het ís ingewikkeld, wat Jopie ook al schreef...

Doe het rustig aan meid...niet alles in een keer veranderen...stap voor stap, dag voor dag....en ja 'dimmen'. Even terug naar jezelf, naarbinnen, van een afstandje kijken...

En ja...alcoholvrije vakantie...goh...wat komt alles binnen...wordt gevoeld...in de war af en toe...en toch is het helder...the only way is nuchter.

:heart:

bewerkt door kruidenthee67
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...