Ik ben

[kruidenthee67]

En beeldend werken ook 

[Sita2]

Sterkte. Systemisch denken en werken kan best heftig zijn. Tenminste zo heb ik dat ervaren.

[Quinn]

Bezig geweest met het weergeven van wat er in me omgaat. Inmiddels is het zwart op.

Ben er nog niet echt uit over dat systemisch denken, vind het erg ongrijpbaar. Gewoon eens doen misschien?

 

De milde hoofdpijn van vanochtend is inmiddels een vrolijk aankloppende koppijn. Dilemma; ik mag zondag een dag naar huis, maar ik durf niet. klemt kaken op elkaar

[Gast]

Inderdaad Quinn, je moet niet hé.. en je hebt nog een paar dagen om erover na te denken. Snap wel dat je niet goed durft.. 

[basta]

Waar ben je bang voor, Quinn?

Wat kan er misgaan?

(Deze vraag is niet therapeutisch bedoeld)

[Lika]

Goedmorgen Quinn. Ben je okay?

[Quinn]

Het moet niet, nee, maar het voelt best als zwak om niet te gaan. Want ik wil natuurlijk wel degelijk graag naar huis en iedereen weer zien. En aanraken ja, hen wel.

Intussen ben ik hier achttien dagen. Dat is dus zeventien dagen zonder drank en coke, met alleen voorgeschreven medicatie en erg weinig seks. Wat een hel voor mijn afleiding zoekende geest! Heb mijn vingers in kramp geschreven intussen. Serieuze tekenpogingen gedaan. Idioot veel gerookt, zelfs voor mijn doen. En gedacht. Gepiekerd zo u wilt. Wakker gelegen. Genachtmerried. Vannacht mensen wakker geschreeuwd.

Was het leven met drank wel echt zoveel slechter?

*denkt even na*

Het moet eerst slechter worden, voordat het beter wordt.

*strompelt verder*

[Quinn]

Bedankt Gerrit. Het wisselt per dag hoor, zelfs gedurende de dag. Maar ik merk wel dat het fysiek echt uit mijn systeem is. Geen verschijnselen meer in dat opzicht. Toch gaat er nog geen dag voorbij zonder dat ik aan drinken denk.

Vandaag is het rustig qua therapie, dat geeft me even wat stabiliteit in mijn hoofd, al is het schijn stabiliteit.

[kruidenthee67]

18 dagen alweer...man wat gaat de tijd snel.

Voor jou misschien niet altijd.

 

 

Respect Quinn.

[Monster]

...het voelt best als zwak om niet te gaan. Want ik wil natuurlijk wel degelijk graag naar huis en iedereen weer zien. En aanraken ja, hen wel.

 

Quinn, ook ik heb in een kliniek gezeten. Toen ik naar huis mocht toen wou ik deels niet, en deels graag.

Alles wat ik goed moest maken, alles wat nu bespreekbaar moest worden, alle mogelijke verleidingen en de kans om te falen...

 

Je hoeft het niet uit te leggen. Iedereen zal je begrijpen. Je mág toch bang zijn, twijfelen, nog een week wachten.... je mág toch zijn wie je denkt te mogen zijn? Ook als dat zwak, bang, stil, niet stoer, enz. is?

 

Ooit was ik heel stoer, en deed heel sterk. Gevat. Slim. Altijd een antwoord, altijd onderweg naar de volgende thrill.

Adrenaline-junk.

Untouchable, a winner.

 

ow ow ow wat was ik gelukkig, not. Zonder het toneelstukje (en alles over hoe ik dacht dat ik moest zijn) ben ik eerlijker geworden over en tegen mezelf. Daarna ging ik mijn waarde zien en waarderen.

Ik kreeg zelfwaardering.

Bijprodukt was dat ik er óók nog es gelukkiger minder ongelukkig van werd.

 

Quinn, jij en ik zijn vrij. Vrij om te zijn wie we allebei echt zijn. Ik gun het je zo.

[kruidenthee67]

Quinn...Monster zegt het zó mooi.

Vrij zijn om te zijn wie je bent.

 

Het is er allemaal al. 

[Quinn]

(...)

Ik kreeg zelfwaardering.

(...)

Vrij om te zijn wie we allebei echt zijn. Ik gun het je zo.

(...)

 

Dank je wel Monster, die tekst ga ik nog vaak overlezen. Ik vis er even een stukje uit nu, omdat het misschien wel de kern raakt van waar ik mee bezig ben. Zijn wie ik echt ben, maar wie is dat? Van allerlei kanten wordt me gezegd dat mijn zelfbeeld niet klopt, dat ik niet ben zoals ik denk dat ik ben, zoals me altijd ingeprent is dat ik ben. Ja, natuurlijk heb ik een laag van stoer, gevat en cynisch als buitenkant, daar ben ik me heel goed van bewust en ik houd die laag zo goed mogelijk in stand. Wat er onder zit, is in mijn beleving de moeite van afvalscheiding niet eens waard. De mensen die zeggen dat ik anders ben, hebben die gelijk? Of ben ik zo goed in me beter voordoen, dat iedereen daar vrolijk intrapt, na door de buitenlaag te hebben geprikt? Als een soort van tweede verdedigingslinie, zeg maar.

Wat als ik mezelf vind zoals ik weet dat ik ben? Dan vind ik geen zelfwaardering, maar alleen meer zelfhaat. Maar wat als ik ongelijk heb (wat ik natuurlijk nooit heb) en ik niet ben zoals ik weet dat ik ben? Is de kans op zelfwaardering het risico op meer zelfhaat waard?

 

Volgens mij moet ik eens wat gaan slapen.

[kruidenthee67]

Ik heb laatst een lied geplaatst van Lenny Kurh.

'Wie ben jij'.

 

Het is geen vrolijk lied, maar mij heeft het enorm geraakt

in mijn eigen zoektocht.

 

Welterusten...stop maar even met 'denken'.

 

[Lika]

Slaap zacht Quinn

[lady jane]

voor vertrouwen

is het misschien nog te vroeg Quinn

en ben je nu super kwetsbaar,

maar mens durf te leven

laat komen wat komt

meer zelfhaat ken je al

wees nieuwsgierig

naar wat je nog niet kent.

[Monster]

psst...... gelukkig, hij is effe weg.

Kunnen we het er es rustig over hebben, en mogen we nog uitpraten óók!

 

Wie ben ik?

Zowel mijn uiterlijk als mijn voorkeuren zijn aan verandering onderhevig.

Mijn wensen, mijn dromen, mijn drive, mijn mening en mijn smaak zijn al evenmin consistent.

Ik kan niet zeggen wie ik ben, volgend jaar ben ik anders.

 

Als ik heel eerlijk luister naar mijn intuïtie dan 'weet' ik wel degelijk wat bij mij past; welk gedrag, welk gevoel. Dan weet ik wat authentiek is en wat gemaakt is.

Dat is vaak niet leuk, want ik was niet meer aan oprechtheid gewend. Ik voelde haarfijn aan waarmee ik kon scoren, welke effecten ik sorteerde met mijn toneelstukje................. en nu ging ik opeens oefenen met authenticiteit!

Het was raar om 's avonds een boek te lezen (waar ik als kind zo van kon genieten) ipv motorbladen.

Het was raar om dingen te doen zonder dat ik daar bewondering voor kreeg, doch uitsluitend omdat ik wilde weten of dergelijke activiteiten bij mij pasten.

Het was óók grappig, of juist eng of suf maar bovenal fijn. Fijn, omdat ik het voor mijzelf over had. Ik nam mijzelf en wie ik was (???) serieus.

Die zelfhaat waar je over schrijft, komen we zeker nog op terug.

Je bent niet raar. Je bent geen loser. Je bent eigenlijk heel gewoon voor een verslaafde................

[basta]

Die zelfhaat, ik vind het zo erg om te lezen.

Neem de gok maar, Quinn. Diegene die jij zo haat, die ga je niet ontmoeten want die bestaat gewoon niet.

[Gast]

Ik heb geen tips voor je Quinn. Kom je wel even weer succes wensen voor vandaag. 

[Quinn]

Zelfhaat, daar kan ik pagina's over volschrijven en dat heb ik ook gedaan, maar die houd ik eerst nog maar voor mezelf. Over het waarom en het hoe en wat zelfhaat met me doet en deed.

Als het je lukt om acht Magnums voor mijn neus op te eten zonder dat ik er minstens twee inpik, eet ik jouw hoed wel op.

[Kore]

Misschien nu eens een klein paginaatje schrijven over hoe het zou zijn om van jezelf te houden Quinn???

[Quinn]

Noet te veeleisend worden. Heb al drie geluksmomenten opgeschreven: koffie, eerste sigaret en de zon schijnt. Dus. Jolly enzo.

[Quinn]

Hé ja, vijf te pakken, waarvoor dank

[basta]

Om twaalf uur al vijf geluksmomenten?? Quinn, nu weer gauw terug in je dalletje, hoor!

[Quinn]

Geen paniek basta, dat dalletje komt vanzelf wel weer.

[Monster]

...

Als het je lukt om acht Magnums voor mijn neus op te eten zonder dat ik er minstens twee inpik, eet ik jouw hoed wel op.

 

Try me.

(nou heb ik geen hoed, of zo)