Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Geplaatst (bewerkt)

Ik ken ze inderdaad Bob, maar je hebt alsnog een goed punt. Momenteel lijkt het alsof elk component boos is op elk component, inclusief het zelf. Explosiegevaar hier ja.

Edit: of is het implosiegevaar?

bewerkt door Quinn
Geplaatst (bewerkt)

Misschien kun je proberen elk van die componenten de ruimte te geven die het vraagt. De volwassene geeft het kind de ruimte om lekker dwars en creatief te zijn, enzovoorts. Dreigende ex- of implosie is een teken dat er wat op dat gebied aan schort. Bij interpersoonlijke interactie is de truc om de ander niet te overrulen, maar er eerst serieus naar te luisteren (ruimte geven dus). Niet beginnen met "dat zie ik heel anders" of nog erger, "dat zie je verkeerd", maar eerst "interessant wat je daar zegt" en dan pas iets aanvullen, toevoegen of nuanceren. Misschien werkt het binnen je eigen persoon wel op een vergelijkbare manier.

bewerkt door Bob
Geplaatst

Interessante materie.

 

Ik weet het niet, maar ik kan me zo voorstellen 

dat het nu gewoon één grote warboel wordt,

niet drinkend en daarmee moeten dealen.

En niet kunnen dempen zoals je gewend was.

En heb je handen/hoofd vol daaraan...

 

Euh...laten gebeuren? Wat er gebeurt?

Of denk ik dan te simpel?

Adem in...adem uit....

Geplaatst

Het was altijd mijn redding. Hoe het nu zit, ben ik nog niet helemaal achter. Ademhalen heeft wel geholpen. Ben niet uitgeflipt tegen de groepsgenoot die in mijn ergernissenhoek zat te rommelen.

Geplaatst

Niks simpels aan hoor, nooit gedacht ook. Irritaties zijn natuurlijk niet te vermijden als je constant bij mensen zit. Zeker als je die niet zelf hebt uitgezocht. Maar ontploffen is niet handig, straks trekken ze m'n vrije middag nog in.

Geplaatst

Ha Quinn met hoofdletter q en dubbel nn, hoe gaat het met je? Wat staat er vandaag op het programma en kom je hier wel af en toe lekker uit je slof schieten?

Geplaatst

ik ben een beetje bang Quinn

dat dat wat altijd jouw redding leek

nu wel eens je valkuil kan worden.

misschien eens proberen wat je

ironie loslaten je oplevert?
Je kunt altijd terug als dat niks oplevert

of te weinig.

Geplaatst

Goedemorgen Quinn, hier fluiten of beter krijsen de vogels al een paar uur en schijnt de zon. Lig helaas nog veel op bed, maar probeer van de geluiden te genieten. Hoe is het met jou vandaag?

Geplaatst

Sorry voor de stilte hier. Heb gisteren een flinke ruzie gehad hier in de groep en heb het daar lastiger mee dan ik prettig vind. Alles kost wat meer moeite en zelfoverwinning nu. Zelfs hier schrijven is ineens moeizaam. Again, sorry.

Geplaatst

Die eerste zin snap ik niet helemaal Bor, de tweede en derde vind ik lief.

 

Het is even lastig. Door dat incident ben ik teruggeschoten in een oude stand. Onveilig gevoel, vluchtneigingen, nog meer terugtrekken. Ze vroegen me gisteren al of ik aangifte wilde doen, vanmorgen nog een keer, maar dat vind ik onzinnig en de moeite niet waard. En misschien is het geheel zelfs wel iets om een beetje dankbaar voor te zijn, als in, het zet wel weer wat in gang. Want juist met bovenstaande oude stand moet ik tenslotte wat.

Geplaatst

Aangifte doen... klinkt wel heel serieus dus.

Wat zou je kunnen doen met dat wat je die oude stand noemt?

(omdat ik ook zou vluchten als het onveilig wordt...)

Geplaatst

Jeetje. ik schrik ervan. Wat is er gebeurd?

Zijn ze helemaal......betoeterd daar om aan Quinn te komen :angry:

Misschien kun je later meer vertellen?

In ieder geval sterkte!!

Geplaatst

O Quinn!

Van schrik schrijf je helemaal bloot, zonder relativeertjes.

Ik hoop dat de lievelingsknuffel van je zoon je een hele, hele dikke zoen geeft.

Geplaatst

Jullie weten niet half hoe blij ik ben dat ik hier bij jullie een uitlaatklep heb. Een veilige plek, zonder harde oordelen, maar met oprechte interesse. Dus, dat.

 

Het staat er inderdaad wat cryptisch. Wat er gebeurde, is dat ik na een snel heftig wordende woordenwisseling een klap in mijn gezicht kreeg van een groepsgenoot. Een letterlijke. Nou vond ik die klap vervelend, maar niet onoverkomelijk, het was vooral mijn eigen reactie die me een (dit keer een figuurlijke) klap in mijn gezicht gaf. Ik deed namelijk niets. Helemaal niets. Terwijl sinds jaren mijn reactie op geweld eenvoudig pareren met meer geweld is geworden. Ik laat me niet aanraken en al helemaal niet slaan. Maar nu haperde de versnelling blijkbaar en viel ik terug in de freeze reactie van lang geleden. Ik deed niets. En dat vind ik het ergste van het hele gebeuren.

 

Liever niet quoten.

Geplaatst

Wat ontzettend naar Quinn. Fysiek geweld is vreselijk. Kan me erg goed voorstellen dat je hele systeem zich rot schrikt. Dit vraagt hersteltijd. Is er wel streng en rechtvaardig ingegrepen, oftewel voelde je je erkend in de heftigheid hiervan?

Verder denk ik -maar dat ik persoonlijk uit mijn eigen ervaring en mss zie jij het heel anders- dat zowel freezen als reactie als hard terugslaan, eigenlijk hetzelfde zijn. Twee kanten van dezelfde medaille.

 

Een opvallende zin vond ik dat je je niet laat aanraken. Bedoel je ook in de gewone omgang niet, een schouderklop, vriendschappelijke hug, even hand op arm, ervaar je dat soort dingen ook als onprettig? Als aanraken sowieso voor jou een lading heeft, komt zo'n klap helemaal hard binnen kan ik me voorstellen.

Geplaatst

Ja man, wij ook van jou! Daarom wil ik komen en die ander even heel duidelijk uitleggen waarom hij dit echt niet nog een keer moet flikken, en anders komen wij van het forum wel eventjes enzovoort.

 

Afschuwelijk... ik ken dat machteloze gevoel na freezen. (verbaal dan.)

Dat je glimlachend afscheid neemt en pas daarna, met bonkend hart, de ander scherp van repliek dient, in je hoofd, onder de douche.

Geplaatst

Ja jongens, maak me even aan het huilen. Maar toch, dank.

Nee, niet echt op school. Huiselijk geweld.

Aanraken liever niet nee, behalve op mijn initiatief dan. Als in, onder mijn controle. Tenzij ik dronken ben natuurlijk.

Rationeel denk ik wel de beste reactie, denk ik ja. Ik heb er tenminste geen formele consequenties van. Maar dat ik niets deed, daarvan wil ik weten waarom.

Ik dien altijd ter plekke en direct stevig van repliek, dus dit voelt raar en onplezierig.

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...