Spring naar bijdragen

Ik ben


Quinn

Aanbevolen berichten

Helemaal eens met Meya en mijnGerrit: Niet hard zijn.

Oh lieve Quinn, alsjeblieft, vandaag alleen maar opnieuw constateren dat je een enorme kronkel in je kop hebt, en dat je daar gelukkig aan gaat werken.

Het slaat nergens op om jezelf hier op af te rekenen.

Als een heel druk jongetje met ADHD de hele avond zijn best doet om rustig te zijn, maar het lukt hem niet want hij kán het gewoon niet, dan ga je hem toch ook niet straffen?

Ik zou juist extra lief voor hem zijn, want hij heeft het zo hard geprobeerd.

Vandaag nul anders gaat het helemaal mis, goed eten en heel veel dutjes doen.

bewerkt door basta
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Omdat schrijven helpt bij het nadenken, analyseren en het beter doen.

Natuurlijk ging het mis, daar had ik van tevoren de klok op gelijk kunnen zetten. Maar alsnog ben ik teleurgesteld in mezelf, bevestigd ook in het weten dat ik het niet kan. Again.

Met elkaar eten ter ere van de verjaardag van c, die de stress en onrust al zag groeien en alvast wat ingreep ook. Niks geen koken van uitgebreide menu's van mijn kant, nee, er zou wel eten bezorgd worden. Vooruit dan maar. O, en hij wilde 's avonds eigenlijk geen drank schenken. Maar dat ging mij een paar stappen te ver. Dat ik niet met alcohol om kan gaan, betekent niet dat er een algehele drooglegging nodig is. Dus nee, dat gaat niet door. Gewoon schenken, Q drinkt wel cola, geen probleem. Toch?

Een hele tijd ging dat ook inderdaad wel. Koffie. Cola. Sigaretten op het balkon. Meer koffie om weer warm te worden. Af en toe een online lijntje uitgooien naar hulptroepen. Het ging.

c, die ook niet dronk, omdat ie daar geen zin in had, was er steeds. Lief, alert, grapjes makend en afleidend. Heel goed wetend dat ik op mijn tandvlees liep en mezelf had overvraagd. Maar het ging.

Tegen enen liep het appartement leeg. Behoorlijk op tijd voor ons doen, maar dat was okee. Half twee richting bed, meer afleiding en gefluister in m'n oor dat het me gelukt was en dat ie zo trots was.

Maar de onrust bleef.

Dus toen ik een uurtje later wakker werd, zonder enige emotie de fles gin opengetrokken en leeggedronken. Een moker op mijn hoofd. En nu wakker. Koffie. Douche. Meer koffie. Een kater, niet eens zozeer fysiek, maar mentaal. Teleurstelling. Niet eens van hem, maar van mezelf vooral. Het is niet anders, er zit inderdaad een kronkel in mijn kop, de zware hulpverleningstrajecten worden niet voor niets ingezet.

Was getekend,

Quinn, alcoholist.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Quinn man toch.. een rot avond, de hele avond op je tandvlees gelopen en dan plots die klik. Het blijft toch niet te vatten. Aan teleurstelling heb je nu niets. Hoe zou iemand zich voelen die gestopt is met roken en dan plots in een ruimte w gezet vol mensen die aan het roken zijn.. huh? zou die roker dan niet gewoon vertrekken. Maar nee wat doet de drinker, ik kan dit wel.. kijk eens hoe flink, ik kom er niet aan hoor.. doen jullie maar, ik cijfer me wel (weer) even weg.. naar mij moet je niet kijken hoor..  

 

Gisteren zelf ook een feestje met drank.. ik niet gedronken, maar toch blijft het moeilijk en inderdaad plots is die stap zo klein naar de drank. 3 dagen geleden Antabuse genomen, misschien had ik dus kunnen drinken, misschien ook niet. Het is beter dat ik die nog even blijf pakken

 

Sterkte Quinn

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het enige dat ik echt wil, is drinken. Fles leeg en dan de volgende pakken. Net zo lang tot ik van de stoel op de grond pleur. Te lam ben om op te staan en in slaap val waar ik ben neergekomen.

 

Wil ik dat? Wil ik dat echt? Wat wil ik echt? Wil ik op de grond slapen? Nee. Maar ik wil wel slapen, heel graag zelfs. En om daar te komen... die drank.

 

Vanmiddag de psych. Intens als vanouds. Met z'n blauwe oogjes onschuldig kijken en intussen de ene na de andere pijnlijke emotie naar boven graven. Ik heb maar weinig gezegd zelfs, maar toch is er genoeg omhoog gekomen en blijven hangen. Onuitgesproken weer ingeslikt. Ik wil het begraven, verdrinken, vergeten. Kwijtraken, hoe dan ook. Ik wil dit niet meer.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Beste quin

zat hier weer effe te lezen wat herkenbaar allemaal

werdt ook overal wakker en was altijd de laatste die het licht uit deed

tot ik en mijn naasten er genoeg van hadden

dus opname 9 weken in zuiden des lands

ben 5 weken thuis maar wat heb ik het moeilijk op moment

denk niet na opname ik ben er vanmorgen nog naar huisarts geweest om

zucht remmers maar probeer het vol te houden wil liever niet meer

terug maar of ik het red? Je hoort van me .diep van binnen willen we allemaal

anders desondanks wens ik je veel succes met je opname lees nog wel van je

groetjes

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hey Bono, goed dat je naar de huisarts bent gegaan. Nee, een opname is niet alleen zaligmakend en alle problemen uit de weg ruimend. I know. Meerdere mensen hier zeggen houd op met vechten, dan wordt het gemakkelijker en echt, ik probeer het, dat stoppen met vechten. Maar ik weet het niet, vechten is mijn manier van reageren, in elk geval nu nog, wie weet wordt het ooit anders. Tot dan ga ik strijdend min of meer ten onder.

 

Zo, dramaQuinn. Voor de balans: ik sta een kapucijnerschotel klaar te maken, serieus ja. Waarom? Omdat die rare kinderen van mij wilden proeven wat dat voor rare dingen zijn. Dus, opeten die handel straks!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Vecht dan tegen iets anders Quinn.. ik vrees dat je dit gevecht niet gaat kunnen winnen, hoe frustrerend is dat.

 

Lekker toch een kapucijnerschotel.. het klinkt exotisch ;-)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het was waarschijnlijk erg lekker, de borden gingen leeg. Behalve de mijne, want mijn maag hoefde niets. Goh, wat gek. Raar hè, dat sommige dingen voor jezelf eigenlijk heel gewoon zijn geworden, terwijl ze dat helemaal niet zijn. En dan plaats iemand een heel terechte, rake opmerking en dan pas dringt het door hoe erg het ook alweer gesteld is. Terwijl ik dacht dat ik dat toch wel wist. Niet dus. Durf niet goed te zeggen dat het bij twee flessen is gebleven omdat ik niet meer kon vinden. Dus, jawel, ik kan nog schaamte voelen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Quinn, ik weet dat als ik terug zou beginnen drinken, ik waarschijnlijk zou blijven drinken voor enkele dagen, misschien zelfs een week. Dat is de reden dat ik Antabus neem. Ik wil hiermee zeker niet overkomen van het valt wel mee man.. maar laten we ervan uitgaan dat de mensen hier op het forum een drankprobleem hebben. Drinken en niet kunnen stoppen.. drinken en blijven drinken. Het is klote Quinn. Je bent eraan aan het werken. Wie heeft ooit gezegd dat het in één, twee, drie x zou gaan om te stoppen. Je komt er wel ..

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Eyeopener? Echt Quinn?

 

Ik wil sinds je melding naar je schrijven, 

maar weet niet wat.

Ik schrik niet van die twee flessen.

Ben wel verbaasd, dat je dan nog kunt schrijven en zo.

 

Maar dat je nog het idee hebt dat het nog erger moet worden.

Of erger kan zijn. Tenminste dat lees ik in je berichten.

Daar schrik ik wel van. En ook niet. Wat zo gaat dat dus, 

en dat weet ik ook, helaas.

 

Het laatste berichtje op de dagdraad van gisteren, van A3b dat snap ik.

Dat wens ik je ook. Echt. 

 

:heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...