Ik ben

[kruidenthee67]

Goeienacht, dat wens ik je toe.

 

Makkelijk zal het niet zijn op alle fronten.

Work in progress zullen we maar zeggen.

Kop op Quinn...alles voor jouw eigen goede doel.

 

Omdat je het waard bent.

[Quinn]

Een beetje, tussen het wakker liggen door. Maar een beetje is al beter dan helemaal niks hè. Lange lege dag vandaag, geloof ik.

[Gast]

Zondag de leukste dag van de week. Leuker kunnen we het niet maken. Of je moet er zelf wat van maken. 

[Quinn]

Ja, geloof het ook. Heb gevraagd net om te mogen hardlopen, wat ik best fatsoenlijk vond van mezelf, vragen, niet zomaar doen, maar dat mag dus niet. Mag niet verder naar buiten dan dat stukje tuin hier. Opgesloten dus. Mediteren was bagger, maar heb wel yoghurt en een appel gegeten. Top.

[Gast]

Q, het is niet voor jou hé, dat er niet verder mag gegaan worden dan de tuin, maar voor die andere mensen. Help ze een beetje ;-).

[Quinn]

Misschien mag het wel als ik wat verder ben in het proces, heb zin om buiten te zijn en het heel erg koud te hebben. Andere dingen te voelen, denk dat dat het is.

[Quinn]

Denk dat het wel wat vrijer gaat worden, op deze afdeling zijn ze erg strikt met alles. Zal ook te maken hebben met het nog moeten inschatten van mensen misschien. En ja, moet inderdaad niet gekker worden, straks ga ik nog iets met substantie eten zeg.

 

Mag wel onder begeleiding naar buiten ja, maar maar maar... stampvoet.

 

Zucht. noteert in blok: eigenzinnig, einzelgänger, pessimist.

[basta]

Jammer van het hardlopen!

Dan maar Cohen-tokkelen op je gitaar.

Of Sting: Tea in the Sahara with you.

Goeie tekst!

[Quinn]

Nee zeg, bij Cohen blijf ik voorlopig uit de buurt, ben van mezelf al deprimerend genoeg.

[Bob]

Vlieg er in gedachten even met een helicoptertje overheen voor een betere view, Quinn. Nu ben je nog patientje-net-binnen. Eerst een week detox, schreef je al, dan pas de echte start van het programma. Als je dan je wensen over hardlopen buiten en zo bespreekt wordt dat vast serieus genomen.

13 november 2016 bewerkt door Bob

[basta]

Wel gezellig dat Bob weer regelmatig langskomt, her en der!

[basta]

Als ik chagrijnig ben laaf ik me juist aan depressieve zangers.

[Quinn]

Ik heb nu Happy van Pharell opstaan en erger me dood. Zometeen Paint it black.

[basta]

Juist! We zullen ze leren, die lolbroeken.

[Gast]

Inderdaad... rotzakken die denken dat ze altijd maar vrolijk kunnen zijn en dan ook verwachten dat de rest mee doet..

 

Wij niet.. !!

[Eef123]

Ik vind het ontzettend goed van je Quinn, echt. Respect.

Enne... kalm an he. (zoals we in overijssel als afscheidsgroet zeggen)

(vind je Daniel Lohues leuk trouwens? Is Drents, echt het mooiste dialect van NL naar mijn mening!)

[Quinn]

Je had gelijk Lars, zondagen zijn lange dagen hier. Niet gewandeld, wel een groot deel van de dag buiten gezeten. Stom is dat, aan de ene kant mekker ik dat het hier zo rustig is, aan de andere kant wil ik graag dat ze me met rust laten. Make up your mind. Heb net met mezelf de schaakpartij van Bobby Fischer tegen Donald Byrne nagespeeld. Byrne had kunnen winnen, maar dat weet internet ook al lang.

't Is wel grappig hoe ze me iedere keer naar binnen willen hebben zodra het wat lijkt te gaan regenen. Terwijl buiten zijn in de regen juist een heel plezierige sensatie is. Kwestie van smaak misschien?

Het is lastig om hier aan andere dingen te denken dan aan de dingen die je mist. Heel beperkte wereld geworden. Ze hebben hier niet eens kranten, wat best absurd is, want internet heeft ook gewoon nieuws. Maar goed, het zal wel een reden hebben. Te duur wellicht?

 

Lohues ken ik Eef, plezierig wel om naar te luisteren. Drents klinkt leuk zangerig, maar er gaat natuurlijk niets boven Groningen, da's logisch.

 

PS: heb vandaag twee keer mijn tas ingepakt, maar ben er nog.

13 november 2016 bewerkt door Quinn

[Quinn]

Klopt, begin van het jaar, maar heb hem binnen twee maand weer weggedaan. Garage snapte er niks van, maar ik voelde me zo'n ouwe zak met dat ding.

Nu eten en woede wat laten zakken.

[basta]

Goed zo. Lach erom, Quinn.

[basta]

Maak je wel even een juweeltje van je 13000ste, MG?

[lady jane]

vol verwachting

klopt ons hart............

[Quinn]

Yoghurt, ben een gewoontemens. Ik heb geen mop voor je basta, maar als je het leuk vindt, wil ik het verhaal van mijn Porsche hier wel plakken. Beetje onzinnig misschien, maar wel memorabel.

[basta]

Jaaaaaa!!

[basta]

(LadyJane: je zegt Porsje, en het is een auto)

[Quinn]

Komt ie dan. 't Is een copy paste vanaf mijn column, ergens in maart en dan enigszins gecensureerd.

 

Dit jaar word ik vijftig. Dat klinkt niet alleen stokoud, dat is het ook echt. Ik bedoel, kom op zeg, dat is een halve eeuw! Voor iemand die dacht niet ouder te worden dan, pak hem beet, veertig, is het ruim over datum. En het klinkt ook zo ontzettend belegen. Vijftig. Hoe lang heb je dan nog te gaan?

Ik heb een probleem met oud worden, met aftakelen, met het idee niet meer mee te kunnen doen voor de eerste plaats. Dus wat doe je dan? Ontkennen natuurlijk. Want ik ben niet oud. Ik ben behoorlijk fit, zit aardig strak in mijn velletje en omdat ik al jaren mijn haar verf, is het grijze nooit opgevallen. Het is voor de leuk.

 

Dankzij mijn vriend, die trainer is, is mijn conditie best aardig. Niet zo goed als je zou verwachten, want slechte gewoonten ondermijnen die conditie wel weer wat. Maar toch, niet slecht. Dankzij mijn vriendin ben ik prima op de hoogte alles wat jongere vrouwen bezig houdt en wat er leeft in de wereld van jongere, bevriende mensen. Dankzij mijn werk en een beetje van dochter weet ik waar de echte jongeren mee bezig zijn. En dankzij de tweeling ben ik nog goed op de hoogte van de echte kinderen.

 

Maar toch. Vijftig. Wat moet je dan doen om te bewijzen dat je nog wel degelijk mee telt? Sommige mensen gaan dan affaires starten, maar dat doe ik al zolang, dat is geen middel voor dit probleem. Drinken? Nou, vooruit, ik drink er in elk geval niet minder om. Nee, ik ga voor dat andere cliché: ik koop een auto. Zo'n belachelijke, poenerige, "kijk mij eens" patserig ding. Een Porsche 911 turbo S cabrio, in zwart, met leren bekleding en de hele handel. Want als je het doet, moet je het goed doen.

 

Het ding is een maandje geleden geleverd. Hij glimt prachtig. En hij rijdt. Ik niet zo vaak, ik voel me zo stom in dat ding. Als ik ernaar kijk, denk ik "patser". Of "opschepper". En soms "bejaarde met je Porsche". Niet echt gevoelens die ik verwacht had te krijgen van het ding. Misschien komt dat omdat het nooit een jongensdroom van mij is geweest, zo'n auto. Ik wilde heel andere dingen, sommige daarvan heb ik gekregen.

 

Gisteren heb ik de knoop doorgehakt, ik wil het ding kwijt. Zo gauw mogelijk, weg met het gedrocht. Dus ik belde net naar de garage, pardon, autobemiddelaar. Ik geloof niet dat die ooit zo'n gesprek heeft gehad... Het ging ongeveer zo:

 

Ik: hallo, met Q, vorige maand hebben jullie een Porsche op mijn oprit gezet.

AB: ah, goedemorgen meneer Q, ik ben blij dat u belt.

Ik: o? nou ja, in elk geval, die auto staat hier nu een maandje..

AB: en u hebt nog wat specifieke wensen in de afstellingen? wilt u een afspraak maken?

Ik: nou nee, ik wil hem kwijt.

AB: pardon?

Ik: ik wil hem kwijt.

AB: ik begrijp u denk ik niet goed, u wilt de auto niet meer hebben?

Ik: klopt, ik wil hem kwijt.

AB: ik zie dat u geen financiering bij ons hebt afgesloten, mochten daar problemen mee zijn, dan kunnen we dat alsnog regelen of overnemen van een derde partij, geen enkel probleem.

Ik: nee, daar gaat het niet om, ik wil die auto niet meer hebben.

AB: u wilt uw Porsche inruilen?

Ik: nee, ik wil hem weg hebben.

AB: u wilt daar geen andere auto voor terug? dat u hem inruilt op een ander model?

Ik: nee.

AB: ik wil heel eerlijk tegen u zijn meneer Q..

Ik: dat vind ik mooi, dat waardeer ik in mensen.

AB: dat gaat u enorm veel geld kosten.

Ik: dat weet ik. maar ik heb hem niet nodig.

AB: niet nodig?

Ik: nee, mijn *** doet het nog prima.

AB: ik volg u niet goed. maar wilt u een afspraak maken om te overleggen over de verkoop?

Ik: lijkt me prima. vanmiddag?

AB: wilt u er niet nog even over nadenken?

Ik: nope, ik ben er wel uit.

AB: dan bent u natuurlijk van harte welkom.

 

Nou hoop ik niet dat ze me vanmiddag cash mee willen geven.