Spring naar bijdragen

Ik ben


Quinn

Aanbevolen berichten

Quinn,

 

Je bent haar vader. Punt.

 

Wat is dat? De perfecte ouder?

Tuurlijk drank, drugs en rock en rol zullen best impact hebben.

Helemaal mee eens.

Maar je bent haar vader. Je pakt jezelf bij de kladden.

Maak het niet te groot nu.

 

Nu ben je haar vader, zoals je nu bent. Punt.

 

Zoals ik de moeder ben van mijn kinderen.

Met mijn tekortkomingen.

 

De tijd zal het leren. 

Zij leren hun lessen.

 

It's life.

 

:heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Quinn,

 

Misschien is je dochter toch wel wat geschrokken, ze ziet je ook niet alle (en hele) dagen hé. Het is ook wel wat een logische reactie denk ik dat ze in eerste instantie niet

zegt.. oh papa dit had je al jaren geleden moeten doen. Dit moet zakken.

 

Waarom zou jij geen goeie vader zijn Quinn? je doet leuke dingen met de kinderen, je bent waarschijnlijk niet de "standaard" vader nee.. moet dat dan? 

 

Hou je maar goed man en denk ook maar wat aan jezelf, je gaat een grote stap zetten

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Bedankt. Nee, geen standaard vader, eentje met eigen tekortkomingen en fouten. Maar vanavond realiseerde ik me dat ik op mijn eigen gebrekkige manier wel degelijk het beste voor ze wil. Maakt dat alles goed? Natuurlijk niet, maar het betekent wel wat.

 

Vanavond had ik op elke knie een kind, soms gedragen ze zich nog als de kleuters die ze al lang niet meer zijn. Ze weten nu dat ik een tijdje weg ga, omdat het te druk is in mijn hoofd en ik rust nodig heb om alles weer stil en kalm te krijgen. Om beter te worden en gezellig. Of, zoals zoon het uitdrukt, om weer te lachen met m'n ogen en boven de radio uit te zingen.

 

Het is klaar, alles is klaar, de hobbels en obstakels zijn weg en opgeruimd en ik hoef niet echt meer wat te doen voor donderdag, ik kan gaan. Ik voel me leeg, verdrietig en dit laatste stukje doet zo ongelofelijk veel pijn. Moet er niet aan denken dat ik straks dagen, weken, die kwetterende vogelstemmetjes niet ga horen. Het is mijn eigen schuld dat het weer zover gekomen is, dat weet ik wel, maar de prijs is wel verrot hoog.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

"Of, zoals zoon het uitdrukt, om weer te lachen met m'n ogen en boven de radio uit te zingen."

Jémig, wat prachtig, en wat een kado van hem, om zo de spijker op z'n kop te slaan.

Hoe kom je er nou toch weer bij dat het je eigen schuld is. Als je voor een zware depressie opgenomen zou worden, zeg je toch ook niet: eigen schuld?

Heb je trouwens gelezen hoe het met Albertremmo gaat? Die rust die hij ineens heeft, vertrouwen, optimisme... niet te geloven.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wat zei je zoon dat mooi...*slik*. De prijs voelt misschien hoog maar als je dat weer terug kunt vinden is dat 'priceless', ook voor je kinderen.

 

Uiteraard bedoelde ik met mijn bericht niet te zeggen dat je een slechte vader bent, maar daar ga ik vanuit dat je dat begreep/ begrijpt.

 

:rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Soortvam gewone dagen. Naar het werk, om af te ronden, over te dragen en me enigszins nuttig te voelen. Thuis dingen op een stapel gooien die absoluut mee moeten. Extra sigaretten inpakken. Woensdagmiddag blokken, want dan heeft de tweeling margedag en gaan we weet ik veel wat doen. Pannenkoeken bakken, ergens van de week. Partners teveel aandacht geven, zodat ze niet verdwenen zijn straks. Me afvragen of ik mijn baard af ga scheren. Meer boeken op de ereader (haat aan dat ding!) zetten.

Haast! Ik wil nog zoveel doen voor het donderdag is.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Is één van mijn zwakheden Jane, ijdelheid. Al kan dat ook weer gewoon gemaskeerde onzekerheid zijn natuurlijk.

 

Margedagen zijn er om te zorgen dat kinderen niet teveel uren op school moeten draaien en zodat leraren ook nog eens kunnen niksen vergaderen enzo. Ze plannen dat hier graag zo dat het niet aansluit op vakantie en/of weekenden. En ze raken er zo heerlijk van uit het ritme, vooral mijn zoon vindt dat dramatisch.

 

Vandaag onevenredig veel tijd doorgebracht met uit het raam staren.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Vannacht wel gedronken. Het ging mis klinkt als een zwaktebod en als afschuiven. Het ging niet mis, ik ging drinken. Eentje om de zenuwen naar beneden te krijgen. Nog eentje om ze daar te houden. De derde was een colaglas vol om de woede weg te houden. En vanaf de vierde deed het er toch niet meer toe.

Ik kan het niet. Zelfs met het uitzicht op donderdag en de wetenschap dat ik de dagen af kan tellen, lukt het me niet om niet te drinken. Soms een dag, soms twee en dan weer niet.

Dat voelt als zwak, als falen, als elke keer weer verliezen, opgeven.

Nog twee dagen en dan moet ik wel, omdat er dan absoluut niets onder handbereik gaat zijn. Maar daarna? Wat als... houd je aan de feiten, zegt -oloog dan, wat als is nog niks. Eerst vandaag overleven.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...