Basta

[basta]

Uit eten geweest, iedereen nam een cocktail vooraf en ik... Ook!

Hoera voor het restaurant dat een alcoholvrije cocktail op de kaart heeft, die dan ook nog eens verrúkkelijk was.

[basta]

Van de training:

'Wat is de onmiddellijke beloning voor zwichten? Wat is de prijs op langere termijn? Is dit een goede ruil?'

Breng het kernachtig onder woorden, zorg dat je die zin paraat hebt. Zorg dat je echt weet wat je doet als je de eerste weer neemt.

Het schimmige gemompel van: eentje kan wel en morgen stop ik weer en zo erg was het nou ook weer niet enz moet plaats maken voor die ene zin.

De onmiddellijke beloning is roes, gezelligheid, een soort euforie.

De prijs op termijn is verslaafd zijn, moeheid, obsessie, machteloos zijn tav hunkering, ongelukkig, schaamte, geheim.

Mijn kernzin werd: (beetje dramatisch, maar zo voelt het wel)

Als ik dit glas neem, staat de deur naar de hel weer open.

Je moet inzien dat je voor een keuze staat die wilskracht vergt, anders kiest je brein automatisch de gemakkelijkste optie.'

28 augustus 2016 bewerkt door basta

[basta]

Ik heb in navolging van jou een nuchterheids-lade ingericht. En mijn laatste fles bewaard, waar vanaf mijn stopmoment een verse bloem in staat. Ik vind het fantastisch, zoals jij je tot de tanden bewapent, het betekent dat je inziet hoe groot het monster is.

Oh, dit wilde ik eigenlijk op jouw draadje zetten. Nou, alsnog.

28 augustus 2016 bewerkt door basta

[Claartje]

Nuchterheidsdozen en lades. Wat een leuk idee

[Vol]

Ik heb een lege fles bewaard met daarin briefjes die ik de eerste tijd aan mezelf schreef als reminder waarom ik gestopt ben.

[Vol]

Ja, die kunnen er wel uit denk ik

Maar doe ik nog even niet..ben beetje bang ik dan denk dat ik de beginfase voorbij ben en minder alert word.

Misschien straks tegen oud/nieuw ofzo

[basta]

Ja, dat snap ik, Vol, van die beginfase.

Lieve, blijven zeggen, alsjeblieft, het is helaas geen gezeur, ik ben er ook zo bang voor.

Die gladde aal...

Ik heb duizend stoppogingen achter de rug, allemaal tijdelijk succesvol. Maar deze, stopactie duizend en één, moet en zal overeind blijven.

(Amen)

[Kohtje]

Wat vind ik? Liever gezegd: wat ervaar ik?

Ik heb ruim acht jaar geleden middels een 12-stappen behandeling erkend dat ik machteloos sta tegenover mijn ziekte verslaving. Tegelijkertijd

verbond ik mij aan het 12-stappen programma waarin herstel centraal staat. Sinds die tijd ben ik een verslaafde in herstel.

 

Nooit zal ik een herstelde verslaafde worden, de ziekte verslaving is ongeneeslijk. Wel kan ik, als ik aan mijn herstel blijf werken, een tegenwicht

bieden aan de machteloosheid, namelijk acceptatie. Door te accepteren dat ik verslaafd ben, daar door en door van doordrongen ben en

dagelijks mijn verbondenheid aan het programma ververs middels gebed (kalmte, moed, wijsheid..) en meditatie, kan ik aan mijn herstel blijven sleutelen en een

herstellende verslaafde blijven, een werk in uitvoering. Nooit is het klaar/geweest.. Het werk is pas klaar als ik er ben geweest..

 

Ik ervaar geen drankduivel/-monster meer, geen angst daarvoor. Ik ervaar drankloosheid als een bewuste manier van leven.

[basta]

Oh, wat een mooie reacties, dank jullie wel! Daar ga ik vandaag eens flink op broeden.

Lieve, thuiskomen! Pumps uit, sloffen aan en meedenken.

 

Ik wilde eigenlijk alleen maar even dit simpele zinnetje snel posten:

Optimisme werkt motiverend, een scheutje pessimisme zorgt voor een beter resultaat.

[Quinn]

Optimisme werkt motiverend, een scheutje pessimisme zorgt voor een beter resultaat.

Die ga ik van je jatten.

[Kohtje]

Optimisme werkt motiverend, een scheutje pessimisme zorgt voor een beter resultaat.

 

Ik ben een door en door pessimist, zwartkijker, ik zie allereerst de problemen.. eigenlijk zonder oplossing.

Het gequootte zinnetje is voor mij ook erg belangrijk, zij het dat ik hem voor mij persoonlijk weer een beetje moet vervormen..

Ik kan niet spreken van een scheutje pessimisme. Pessimisme is me eigen en ik blijf er makkelijk in hangen.

Een scheutje optimisme werkt motiverend en zet me in beweging.

 

In die zin werkt optimisme voor mij motiverend om vertrouwen te kunnen stellen in de loop der dingen.

[kruidenthee67]

Fijn om te lezen allemaal.

 

Angst een slechte raadgever,

Optimisme...niet vanzelf.

 

Beweging maakt mij optimistisch.

[Sita2]

 

 

Angst een slechte raadgever,

 

 

Exact wat ik dacht  toen ik dit gisteren las. Ik herken het overigens wel, maar werk er hard aan om mezelf dan toe te spreken dat ík degene ben die dat in de hand heeft. Ik besluit zelf of ik die angst waarheid laat worden. En dan wordt hij weer behapbaar voor mij.

[basta]

Grrrrr, ik wil zo graag antwoorden en meedenken maar ik moet alweer weg.

[basta]

Etty, ik ben het met je eens, we moeten niet sidderend in een hoekje gaan zitten, en maar hopen dat het grote monster ons een tijdje niet ziet.

En uitglijers horen bij het proces. Als je leert schaatsen blijf je ook niet liggen als je één keer bent gevallen.

Ik wil niet tot de tanden toe bewapend in constante gevechtshouding staan, maar ik wil het hele gevecht de rug toekeren. Deur dicht, en nooit meer terug.

Niet meer teruggaan voelt anders dan keihard vechten.

De tekst van Kohtje nog eens overlezend, denk ik dat dit mijn manier van accepteren is. Deur dicht, jammer dan, die kamer is niet geschikt voor mij.

Iemand in het boek (dacht ik) 'hallo muur' zegt:

Elk mens krijgt bij zijn geboorte een badkuip vol drank, en de mijne is nu leeg.

[basta]

Ja, ik ken de vergelijking met 'De schat van een man', en mij geeft het veel steun, omdat het mijn woede aanwakkert, en dat heb ik nog even nodig om op het droge te blijven:

Zo'n vuile **** (man=drank) en tóch ga ik weer bij hem terug. Hij weet het, misschien zegt hij het zelfs tegen anderen: "Oh, die zwicht wel weer", hij lacht me vierkant uit. Hij koopt een bos rozen, belt op een onverwacht moment bij me aan, en ja hoor: Kom maar binnen!

'We kunnen toch gewoon vrienden blijven?'

 

Ik vind de vergelijking zinvol omdat het de hele verantwoordelijkheid bij mij legt. Die man doet precies wat je van hem kunt verwachten, hij belooft dat hij je op een onverwacht moment weer in elkaar slaat. Kies maar, wil je toch op zijn schoot?

 

(Ha ha, ik zit te typen met het zweet in mijn handen van pissigheid.)

[basta]

Mannen, de vier sterretjes in bovenstaand bericht kunnen ook voor een vrouw staan, hoor! Je hebt hufters in alle gelederen.

 

Niet drinken heeft iets optimistisch.... ja, dat heb ik geloof ik ook. Daar moet dus nog even een stootblok voor, dat ik niet bij de eerste de beste lekke band weer een smoes heb.

Die ring is prachtig.

[lady jane]

Sommigen zijn aan beiden afhankelijk en als de drank is in de man.....

Maar drank koop je elke keer zelf en heeft geen actieve rol. Die man was dan slechts 1 x een miskoop.

Onderschat svp nooit je eigen verantwoordelijkheid en ook je eigen ik niet.zonder is sterker.

[basta]

In mijn geval leef ik niet samen met die man, dus drank kopen is vergelijkbaar met de deur voor hem opendoen. In beide gevallen ben ik een gewaarschuwd mens en doe ik het zelf.

 

LJ, wat bedoel je met 'zonder is sterker'?

[basta]

Ik zit na te denken of er verschil is.

De verantwoordelijkheid ligt voor 100 % bij mij, geen halfje minder, daar heb ik geen twijfel over.

Het is deze waar ik steeds bang voor ben:

Je had toch in je hart en ziel definitief afscheid genomen? Een jaar lang grote babbels: Nee hoor, nooit meer!

En kijk eens waar je weer zit? Op z'n schoot.

 

Mijn foute man (die goddank niet bestaat) zegt niet dat ik zonder hem niks ben, hij zegt dat hij zonder mij niks is.

Maar misschien is dat toch hetzelfde...

Ja, het is hetzelfde, ik kan hem redden dus ik ben belangrijk. De vergelijking met drank gaat al een tijdje niet meer op, geloof ik.

[basta]

Ik vind het zo mooi! Een beetje weemoedig, maar het voelt wel als een echt afscheid. Als ik regisseur was, zou ik er absoluut de eindscene van maken, de aftiteling loopt er al overheen, Lieve.

 

Ik heb nog gebalde vuisten, ik wil 'm nog in elkaar rammen (de foute man die voor alcohol staat).

Dat is link, want als ik nú regisseur was, zou ik daar een verzoening achteraan zetten...

[basta]

(denk-denk-denk...)

Die spontaniteit: ik kan wel eens te hard lachen, teveel vertellen, stomme opmerkingen maken, de plank mis slaan enzovoort en daar achteraf ontsteld van schaamte over zijn: Hou je kop dan toch ook! Maar daar zit altijd wel mildheid onder.

Maar als het door de alcohol kwam, (verleden tijd!!)  werd die schaamte inderdaad walging.

 

"Laten we er onze les van maken." (Ik vind het wel helder in plaats van wollig!)

Ja, dat is minder guillotine-achtig. Zwichten = kop eraf.

 

Bij die groep van Rational Recovery zeggen ze steeds: werk aan je motivatie, niet aan je wilskracht.

Als alles tegenzit, kun je zeggen: 'Maar één ding gaat er tenminste wel goed: ik drink niet.

 

"kom geef me een arm en we lopen gewoon door, niet meer omkijken nu..." Weet wat je zegt, Lieve, ik vrees dat ik je nu nog de mitella in knijp en je oren rood vloek. Maar ik zal werken aan die houding van mededogen die jij boven beschrijft.

 

Oei, die wrede daad, Etty, ik geloof dat ik het navoel. Nog even denken. 

[basta]

Goed, in je kielzog. Wel op het rechte pad blijven dan, hè!

[Sita2]

Dank jullie wel voor jullie overdenkingen *zoekt duim omhoog*!!

[Claartje]

Ik wil best met jullie meedenken maar ik kan dat niet zo als jullie. ik ben over het algemeen niet zo van dat helemaal uitpluizen van gedachtes. Ik denk te simpel geloof ik