Spring naar bijdragen

Donderdag, 17 maart


tomtom2

Aanbevolen berichten

Bij wilskracht komt ook 'denken'  kijken. En je 'denkt'  er resultaat bij (verwachting).

Het denken, dwz vele ongemerkte gedachten, heeft gemene oude stemmetjes in zich die met falen, angst e.d. te maken hebben.

Die te leren onderscheiden is een begin...

Wilskracht voelt voor mij de lijfelijke aandrang om tot actie te komen ergens mee (kan ook met gezond denken te maken hebben).

 

Ik meen dat het indigo was die schreef over de eigen aannames, dat deze om te keren zijn (kijken met een andere bril op/je denken veranderen) en

ik weet nog hoe die bij me binnen kwam, geen kwartje maar een rijksdaalder! Ploink! :blush:

 

In plaats van te denken dat ik zielig alleen woon, afgelegen, grijze muis, etc etc. wist ik er iets anders tegenover te zetten: alleen en onafhankelijk en eruit zien als grijs muisje betekent niet dat ik dat ook ben!

Ik weet het niet heel precies meer maar dat omdenken deed me heel goed. En ik doe het vaker als ik merk dat mijn gedachten met me op de loop gaan.

Voelt helemaal okee :)

 

Klinkt sterk Erik!! :rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Kwaad, erg kwaad nav telefoontje zojuist,

 

Mevrouw pinkel ontkent voor groot gedeelte wat er in melding staat nav wat er hier op forum is gebeurt.

Bewijzen staan hier op harde schijf.

 

Voor velen hier onbelangrijk, maar moet het even kwijt. brrr.

???????????????????????????

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik merk steeds meer dat wilskracht een kracht is die gekoppeld is aan perfectie en streven. Althans wilskracht helpt me altijd met veranderen en het beter doen. Die wilskracht van me is vrij sterk. Het streven naar beter en perfect is vrij sterk.

Maar wilskracht kan ook zijn het is goed zoals het is. Wilskracht is niet alleen inspannen voor meer beter en perfect. Willen kan ook ontspannen zijn en kijken en voelen hoe het is. Beseffen dat het goed is zo. Dat wil ik.

Dat is wilskracht anders gebruiken als ik het altijd ingezet heb. Dat is nieuw en wennen maar het kan wel als ik dat wil en dat wil ik.......

 

Nou... mag ik hier mijn kanttekening bij plaatsen? (niet om in discussie te gaan maar om toe te lichten hoe ik dat ben gaan zien, in de loop der nuchtere tijd)

 

Uitgangspunt: wilskracht is als een spier - die kan overbelast zijn etc.

Ook denk ik dat wilskracht nodig is om een beweging in gang te zetten, en dat is uiteraard gericht op een doel. Daarin ga ik met je mee waar je stelt dat wilskracht nodig is bij een streven.

 

Maar, ik zie geen enkel verband tussen wilskracht en perfectie.

 

Voor mezelf sprekend: ik bén noch mijn emoties, noch mijn gedachten - 'ik' ben een soort samenraapsel van telkens veranderende invloeden die (re)ageert op omgevingsfactoren, en op wat ik noem 'mijn natuur' (intuïtie vind ik een belangrijk begrip, het 'voelen' en dat serieus nemen ipv weg te rationaliseren bijvoorbeeld).

Ik merk steeds sterker dat dingen soepeler verlopen wanneer 'ik' me niet al te sterk aan dingen vastklamp, of dingen probeer vast te pinnen middels woorden en/of oordelen. Het aanvaarden van het idee 'wat je nodig hebt is er' vormt daarbij een basisconcept. (eea gebaseerd op boeddhistische ideeën).

Wilskracht heb ik in dit verband alleen nodig om door te zetten wanneer ik van voornemens/plannen neig af te wijken.

 

Perfectie vind ik een onzinnig streven waarmee je jezelf per definitie forceert, en dus geweld aan doet.

Omgevingsfactoren, waaronder ook relaties met anderen, kun je volgens mij beter beschouwen vanuit jezelf - voelend wat het met je doet - dan beschouwen vanuit 'buiten' waar perfectie aan zou zijn gelieerd.

 

Wilskracht hielp mij het eerste jaar van het stoppen. Het tweede jaar heb ik mezelf daar in sociaal opzicht enorm mee geforceerd, m.a.g. een periode diepe teleurstelling waarna ik besloot meer vanuit mezelf te gaan leven: het begin van mijn derde jaar herstel.

Gezien de extreme mate van mijn verslavingsgedrag (chronisch, dus... geen druppel meer omdat ik die 'duvel' niet wil wekken) rekende ik minimaal op 3 jaar herstel eer ik wellicht wat beter zou functioneren.

 

Ik ben er nog niet. Hoop dat mijn reactie een beetje helpend en duidelijk genoeg is. Het verbeeldt hoe ik de vormgeving van een ander leven beleef. Niets en niemand om mij heen verandert, ik wel omdat ik dit keer mezelf wel degelijk serieus neem. En dus naar mijn intuïtie luister in plaats van me afhankelijk te maken van anderen door me bezig te houden met hoe die denken over mij. Van groter belang vind ik hoe ze handelen naar mij, of er sprake is van respectvol tweerichtingsverkeer bijvoorbeeld.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Niets en niemand verandert, ik wel.

quote deel van Urania's posting.

 

??? Bij mij verandert alles en iedereen

sommigen groeien dezelfde richting op als ik

de meesten net iets anders, en ik word steeds

selectiever met wie ik mijn tijd doorbreng.

Urania als jouw omgeving stil staat is dat dan niet

ook achteruitgang voor jou? Aan wie trek jij je dan op?

bewerkt door lady jane
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Leuk, LJ, schrijven.

Sinds enige tijd hou ik me daar ook mee bezig en ik vind het opmerkelijk hoeveel ik daarin over mijn eigen gevoel en ontwikkeling kwijt kan.

Ik wil het niet therapeutisch gaan noemen, maar het helpt me erg bij mijn nuchterheid.

Dan ken je waarschijnlijk ook Julia Cameron en Natalie Goldberg? (Hun boeken en hun coaching, bedoel ik daar mee, dus.)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

LadyJane schreef:

Niets en niemand verandert, ik wel.

quote deel van Urania's posting.

 

??? Bij mij verandert alles en iedereen

sommigen groeien dezelfde richting op als ik

de meesten net iets anders, en ik word steeds

selectiever met wie ik mijn tijd doorbreng.

Urania als jouw omgeving stil staat is dat dan niet

ook achteruitgang voor jou? Aan wie trek jij je dan op?

 

Ik trek me op aan mijn intuïtie, je kunt het 'wijze geest'/natuurlijk weten noemen - dat maakt niet uit. Daarnaast registreer ik een aantal dingen waardoor ik altijd terug kan kijken en dus ijken... daar trek ik me aan op.
Niet aan mensen, en vooral niet aan groepen mensen.

Daar hou ik niet van.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi allemaal,

 

quote Urania "Wilskracht hielp mij het eerste jaar van het stoppen."

 

Ik spreek voor mezelf, de eerste keer dat ik stopte met drinken, had ik wilskracht, écht wilskracht.

Dat gevoel heb ik nooit meer teruggekregen, ook nu niet.

Ik heb nog steeds een achterdeur, vandaar ook dat ik schreef over whatsapp.

Nee ik drink nog niet, mochten forummers dat denken, als het gebeurt meld ik het echt wel.

Ooit het boek gelezen "stoppen met roken" en in twee dagen uitgelezen, ja ik was er klaar mee, want het greep me.

Dat was ongeveer hetzelfde gevoel als stoppen met drinken.

Na vier dagen zei W (waar ik toen mee samenwerkte ook) als je nou geen peuk opsteekt, douw ik hem achter in je strot (lieve vrouw verder :blush: ) Toen had ik meerdere banen, en werkte ook in de schoonmaak in Utrecht, daar `s avonds aangekomen op het station heb ik een pakje shag gekocht, mét vloei natuurlijk, en ben weer gaan roken vanaf die tijd. (moet misschien op rokersdraad, maar is ter vergelijking)

Na bijna anderhalf jaar weer gaan drinken had te maken met angst, en ik kan best wel met angst overweg maar zoek het niet op.

Ik heb erg hoogtevrees en moest (nooit gevlogen) ineens in een vliegtuig( voor mijn werk)

Het begon al op het moment dat ze mij het vertelden (niet het drinken) de zenuwen.

En het moment van Schiphol en vliegtuig leek alsof ik behoorlijk gezopen had, rood hoofd, trillen als een rietje, een echte zenuwpees.(heb er een foto van maar die mag ik niet plaatsen)

Eenmaal in Frankrijk heb ik diezelfde avond een glas drank niet afgeslagen.

Mijn eerste gevoel van wilskracht, is sterk, heel sterk, kijk naar drank en roken (ben gelukkig niet aan drugs of pillen, wat ik ook niet wil, want ben zeker verslavings gevoelig)

Het zijn ouwe koeien wat ik neerpen maar deze dingen vergeet ik niet.

Mijn nieuwjaarsduik in 2010 vergeet ik ook nooit meer, toen was ik op 17 dagen na droog (rotwoord)

Ik werd 50 dat jaar én bijna 1 jaar zonder alcohol, W was mee, en we hebben serieus oorlog gehad met haar ouders toen we terug waren, normaal gesproken gingen we naar hun en nu niet.

"dat doet ie anders ook nooit" was het commentaar

Op mijn werk zei ik nog van als ik 50 word wil ik ook de 4 daagse meedoen in Nijmegen (ik had het stil gehouden ivm mijn werk)

Mijn werkgever zei, had maar gedaan, we hadden er wel een mouw aangepast, hoe krom kan iets zijn hé?

Ik eet nasi 

en ga tv kijken

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...