Stoppen

[huttula]

Je begint jezelf door te krijgen Lars

[smart]

Heftig... zo eerlijk!!

[Kohtje]

Hoe stap ik dan uit die cirkel Kohtje? Hoe ga ik in mezelf geloven dat drank niets toevoegt. Het is niet alleen bij tegenslagen. Ik durf geen supermarkt alleen in. Het is gewoon schandalig.

 

Nu komt het dwarse joch ook weer naar boven. Dat voel ik dat weet ik.

 

 

Hoe jij uit die cirkel stapt kan ik niet voor je bepalen, Lars. Ik kan jou niet in jezelf doen geloven, dat kun je alleen zelf.

Dat dwarse joch kan ik me wél goed voorstellen, ben zelf ook (nog steeds min of meer) behoorlijk dwars... eigenwijs, zeg maar.

 

Uit de cirkel stappen die verslaving in stand houdt. Met dat ik besloot dat drinken geen optie meer was

was ook de angst om het op een drinken te zetten weg.

Maar ik moest er wel zélf voor de volle honderd procent in geloven. Dat konden geen honderd hulpverleners er bij me instampen zolang ik

die deur van dat "geloof" niet zélf open had gezet.

 

Ik kan je wel vertellen hoe dat uit die cirkel stappen voor mij ging.

Ik heb maar één ding hoeven doen, en dat ging uit wanhoop min of meer vanzelf.

Ik heb mijn eigenwijsheid om mijn behandeling (12-stappen) een kans te geven in elk geval een tijdje aan de kant gezet.

Dat was een noodzakelijke stap naar de sleutel tot "succes"...

 

Ik leerde over nederigheid en vatte dat in eerste instantie op als onderdanigheid. Maar omdat ik die behandeling een kans wilde

geven was ik zélfs bereid onderdanig te worden, zó graag wilde ik dat m'n leven anders zou worden.

Gaandeweg het werken aan mezelf in die behandeling en tijdens deelname aan meetings van NA-Anonieme Verslaafden werd me

duidelijk dat nederigheid niet onderdanig zijn aan iemand betekende, maar overgave aan het feit dat ik mijn leven niet in eigen hand heb.

Ik begon langzaam in te zien dat ik niets, maar dan ook werkelijk niets in mijn eigen leven precies zo kon arrangeren en garanderen zoals

ik het graag zou zien.

 

In eerste instantie leek me dat wel beangstigend, maar om dat te compenseren ging ik eens goed naar anderen luisteren, vooral

naar succesverhalen van herstellende verslaafden. Zoveel mensen, zoveel verhalen. En ik kreeg mogelijkheden, uitprobeersels,

kansen, inzichten aangeboden die ik zelf niet had kunnen of durven bedenken. Aan de hand van deze ervaringen heb ik,

nog steeds met aan de kant gezette eigenwijsheid, een soort van herstelroute voor mezelf uitgestippeld. Niet te ver vooruit, slechts

voor zover ik het op dat moment kan overzien. Meestal is dat alleen maar voor vandaag.

 

Toen ik na een tijdje merkte dat m'n leven een veel minder krampachtig karakter kreeg door mijn eigen eisen aan dat leven los te laten,

durfde ik weer een beetje eigenwijsheid toe te laten. Zonder afwijzend te worden naar wat me aangeboden werd, meer om te relativeren.

Ik hield de deur naar herstel met daarachter een wereld van onmogelijk gedachte mogelijkheden open.

Door erop te leren vertrouwen dat ik nooit méér op m'n bordje krijg dan ik aankan (dat kan best nog wel heel veel zijn, maar nooit teveel),

verdween te behoefte om te verdoven, om te vergeten, om te vluchten. Als ik leer de consequenties van mijn doen en laten te accepteren

is er geen reden meer om te drinken. En daarmee logischerwijs ook de angst voor drinken..

 

Zonder de counselors van de 12-stappen behandeling en de bezoekers van de meetings waar ik heen ging, had ik dit nooit bereikt.

Ik kreeg van deze mensen een schat aan ervaringen in de schoot geworpen. Ervaringen die ik nooit zou hebben meegemaakt als ik

mijn verslaving aan alcohol als enige oplossing had blijven zien. Een schat aan ervaringen die ik nu eens niet als

"daar geloof ik niet in" bestempelde maar als "misschien wel de sleutel naar succes"..

 

zoiets...

[smart]

Precies, er zijn korte termijndoelen en er zijn lange termijndoelen.

De korte termijn en het gevecht daarin lijkt soms te zwaar.

Maar als je weer weet waar je in de verte heen gaat dan snap je even weer beter dat gestaag

doorwerken en geduld belangrijk zijn.   a rose is a....

[Sowhat]

Zeg dat dan tegen je oudste,dat je het alleen kon met drank in je lijf.

Stel voor niet langer dan 2 uurtjes langs te gaan,kleine stapjes.

[Meya]

Ik weet het natuurlijk niet Lars. Maar mijn eerste gedachte: Niet doen als je jezelf er niet ok bij voelt, je mag en moet je eigen uitdagingen zoeken. En je mag en moet je eigen grenzen stellen.

Over dat gebrek aan begrip ben ik hard: begrip moet je halen bij ons, bij je medebewoners en bij je therapeuten. Niet bij je kinderen. Je kinderen hebben jou begrip nodig.

[Quinn]

Ik weet het niet goed Lars. In eerste instantie zou ik zeggen dat je zelf je grenzen bepaalt en aan moet geven wat je wel en niet aan kunt. Maar soms is een uitdaging misschien ook wel juist goed?

[Roberto]

Lars,

 

Ik heb het niet allemaal gevolgd maar:

Jouw kinderen mogen wel begrip tonen, maar jij moet geen begrip bij hun proberen te halen.

Zo begrijp ik Meya.

Je kinderen zijn je kinderen, niet je vrienden / therapeuten / lotgenoten, et cetera.

[Meya]

Omdat je altijd kind blijft tegenover je ouders. Ook als je volwassen bent.

[Meya]

Ik lees Roberto pas na mijn reactie. Maar dat is inderdaad wat ik bedoel.

[Roberto]

Omdat je altijd kind blijft tegenover je ouders. Ook als je volwassen bent.

Ja Meya, zo is het.

Gelukkig heb ik heel lang kind mogen zijn van mijn ouders.

Maar ik vond het verschrikkelijk als zij mij bij hun persoonlijke problemen probeerden te betrekken.

Ook al heb ik dat nooit laten merken (kwam niet vaak voor, maar soms wel).

Vaders en moeders moeten voor hun kinderen altijd vader en moeder zijn en blijven.

 

Dat ze misschien door ouderdom lichamelijk hulpbehoevend worden doet daar niets aan af.

Dat is van een compleet andere orde.

29 oktober 2016 bewerkt door Roberto

[Roberto]

Lars,

 

Als jouw rol van vader voor jouw kinderen ernstig verstoord is, is het het een ernstige taak voor jou als vader om dit weer goed te maken.

(stap zoveel uit het AA / Minnesota model).

 

Vaders hebben een rol voor hun kinderen, kinderen hebben geen rol voor hun ouders.

29 oktober 2016 bewerkt door Roberto

[Roberto]

Kennen jullie het gevoel van falen. Het gevoel dat je weinig bereikt hebt in je leven. Het gevoel dat je niets of niemand bent. 

Lars, ik zit even wat terug te lezen.

 

Dit herken ik deels wel / deels niet.

Voor mij zit het meer in de bevestiging / ontkenning van anderen over wat ik gedaan heb.

Of ik gefaald heb, of niet?

Voor mijn eigen gevoel heb ik niet echt gefaald.

Nee, als ik nu even over nadenk: nee, ik heb niet gefaald.

 

Wel ben ik er lichamelijk slecht aan toe door de drank door de jaren heen.

Toch voelt dat niet als falen.

Eerder voelt het als machteloosheid.

29 oktober 2016 bewerkt door Roberto

[lady jane]

Lars, voor kinderen gaan ouders

over hun eigen grenzen. Niet goed. Maar het gebeurt.

Jij weet dat jouw grens hier ook aan de orde is.

Oudste is erg resoluut over wat zij denkt dat voor jou

het beste is. Maar ze heeft het mis. Bovendien pakt ze de ouder rol naar jou

door voor jou te beslissen.

Beslis zelf en deel dat mee.

Jongste zou deze weg niet kiezen zo, klopt dat?

Iets zegt me dat zij jou beter aanvoelt. meer respect heeft ook.

 

Kijk wat haalbaar is voor jou morgen, alleen koffie op een terrasje?
En daarna terug? Zelfbescherming is erg belangrijk Lars, je bent

erg kwetsbaar.

[kruidenthee67]

Wijsheid gewenst Lars,

Doe wat voor jou werkt.

[lady jane]

[huttula]

Ook deze uitjes gaan wennen ...een spanningsveld ebt langzaam weg.

[huttula]

Wat jij wilt....

Doelen bereik je niet door af te wachten

[huttula]

En een leuk leven had je ook niet met drank...dat weet je

[Quinn]

Hé Lars, kom op man, je bent verder dan dat. En je bent ook veel meer dan dat.

[Quinn]

Je krijgt er een berichtje over Lieve, en daarna verschijnt de puntentelling in je profiel. Ik sta op twee inmiddels, blijkbaar ontglippen de krachttermen me te gemakkelijk.

 

Succes vandaag Lars, hoop dat je ondanks alles toch een prettige dag hebt met je dochter.

[basta]

Ha, ha, ruige Lieve met je schattige Avatar...

ik zou er maar gauw 'onplezierig' van maken.

Lars, ik hoop dat het leuk was!

[lady jane]

(( ))

[Quinn]

Dat is balen en ik snap dat je er verdrietig van bent. Maar hé, zie je wat je schrijft? dit soort dagen lukt me nog niet. Niet in één keer, nee, maar elke stap is er weer één. Hoop dat je een goede nacht hebt.

[basta]

Ja, moeilijk te verkroppen!!

Maar Lars, al die frustraties, problemen, rotdagen in jouw bestaan, en tóch... niet drinken!

Pfff, honderd petjes af.